Παρότι πιστεύω ότι η σημερινή κυβέρνηση (σε αντίθεση με την προηγούμενη) είναι καλοπροαίρετη και προσπαθεί να κάνει το καλύτερο που μπορεί για το λαό και τη χώρα, δυστυχώς όμως έχει ήδη κάνει υπερβολικές υποχωρήσεις. Για μια ακόμη φορά, οι ανεκπλήρωτες υποσχέσεις των
πολιτικών φαίνεται ότι ίσως πάνε να προδώσουν την εμπιστοσύνη του ελληνικού λαού κι αυτή θα είναι
η πιο σημαντική ζημιά που θα μπορούσε να γίνει. Ούτε η χρεωκοπία, ούτε το Grexit, ούτε η κατρακύλα του
χρηματιστηρίου. Αλλά η προδοσία. Ακόμη και να συμβεί το δήθεν 'ατύχημα' (έξοδος από το ευρώ, που ότι μακροπρόθεσμα θα είναι ευλογία), ο λαός θα αντλήσει δύναμη κι ελπίδα μόνο και μόνο από το γεγονός ότι για μια φορά οι πολιτικοί που εμπιστεύτηκαν, δεν τον πρόδωσαν. Η προδοσία θα είναι η χειρότερη 'εθνική βλάβη', για να χρησιμοποιήσουμε όρους εκείνων που δεν δικαιούνται να μιλούν για εθνική βλάβη.
Σίγουρα όμως, λόγω αδυναμίας στις πιέσεις ένδοθεν κι έξωθεν έχουν ήδη γίνει απαράδεκτα υπερβολικές υποχωρήσεις. Αυτό που ξεκίνησε ως 50% διαγραφή χρέους έγινε
δάνειο-γέφυρα, μέχρι να έχουμε νέα συμφωνία για bail outs. Με όρους
«χρηματο-οικονομικής μηχανικής» που δεν προσβάλλουν τους Ευρωπαίους και δεν
είναι κατανοητοί από το λαό, πάμε πάλι να δεθούμε χειροπόδαρα- για πάντα όμως. Δεν μας είχαν μιλήσει για perpetual πριν
τις εκλογές…Η επιλογή του δανείου-γέφυρα είναι προς την λάθος κατεύθυνση! Δεν
γίνεται να παρακαλάμε πάλι τις ίδιες διεφθαρμένες πηγές να μας λυπηθούν για να
μας δώσουν κι άλλα λεφτά. Δεν γίνεται να υπάρξει «αμοιβαία επωφελής» συμφωνία
γιατί τα συμφέροντα εδώ είναι απολύτως αντικρουόμενα. Είτε το λαό και την
Ελλάδα θα ωφελήσουν ή τους δανειστές -όχι και τα δύο. Μου κάνει δυσάρεστη
εντύπωση οι μεταστροφές που έχουν ήδη γίνει τις δύο πρώτες εβδομάδες (γιατί
τελικά δεν καταργήθηκε το ΤΑΙΠΕΔ?), όπως επίσης η διάθεση του υπουργού
οικονομικών να «κολακέψει» τους εταίρους, λες και πρόκειται ποτέ αυτοί να
δείξουν έλεος ή συμπάθεια...Αυτοί μας μισούν, ο στόχος τους είναι να μας συνθλίψουν και να μας εξαφανίσουν, αφού τα πάρουν όλα. Τι διαπραγμάτευση να κάνεις με αυτούς; Όπως επίσης και οι πολλές αρνητικές εκφράσεις που έχει
χρησιμοποιήσει ο υπουργός εναντίον της Ελλάδας: «η Ελλάδα είναι άρρωστη αγελάδα, θα πάω σε
μια χώρα με τρίτο κόμμα τους Ναζί, εσείς όμως εξαλείψατε το
ναζισμό…».Σοβαρολογούμε; Η Γερμανία ήταν η κοιτίδα και η γενέτειρα του ναζισμού
και ΔΕΝ τον έχει εξαλείψει… Κι έπειτα τι περιμένουμε…Να μας λυπηθούν, να
νιώσουν ενοχές για να σταματήσει η λιτότητα και άρα ο ναζισμός στην
Ελλάδα… Ο ναζισμός δεν είναι μια τυχαία παρενέργεια της λιτότητας, αλλά βασικό
κομμάτι αυτής –και το γνωρίζουν και συνειδητά επιμένουν. Οι δε οργανώσεις του δεν ξεφύτρωσαν αυθόρμητα
λόγω λιτότητας αλλά από συγκεκριμένους χρηματοδότες εντός κι εκτός. Εντύπωση
μου έκανε το τελευταίο άρθρο του Paul Mason, που έχει στο παρελθόν υποστηρίξει ένθερμα τον Σύριζα, ο οποίος όμως στο
τέλος του άρθρου αναφέρει ότι οι τελευταίες προτάσεις της κυβέρνησης στην ουσία είναι μια
συνέχιση του προηγούμενου προγράμματος. Σε καμία περίπτωση δεν πρέπει η
κυβέρνηση να πέσει στην παγίδα του πιεσμένου χρόνου των δύο μηνών (για τον οποίο ευθύνεται καθαρά η κακή προαίρεση της προηγούμενης κυβέρνησης, αφού είχε το περιθώριο να επιλέξει 6 μήνες) και να υπαναχωρήσει σε νέα δάνεια, νέες δανειακές συμφωνίες -δεν γίνεται
πια μέσα από αυτήν την οδό! Πολύ δυσάρεστη έκπληξη ήταν επίσης όταν ο πρωθυπουργός κάλεσε στη Βουλή
τους πολίτες να πληρώσουν τον τελευταίο ενφια και οι βουλευτές χειροκρότησαν! Θα τολμούσε να το κάνει αυτό πριν τις εκλογές; Χειροκρότησαν που ο
πρωθυπουργός της σεισάχθειας καλεί του γδαρμένους μέχρι αίματος έλληνες να
πληρώσουν ξανά έναν άδικο φόρο. Τι να πω…
Πέρα πάντως από τα οικονομικά του καθενός, προέχει η
ελευθερία της χώρας. Δεν γίνεται να ξαναγίνει η χώρα υπό κηδεμονία και μέσα στο
ευρώ πολύ απλά δεν υπάρχει καμία διέξοδος διαφυγής, κανένα περιθώριο ανάσας ή
αξιοπρέπειας. Δεν γίνεται να παρακαλάμε τον κάθε ευρωπαίο νταή για έλεος –εξ
ορισμού η σημερινή ηγεσία της ΕΕ θέλει να μας πνίξει, οπότε τι συζητάμε;
Καιρός να ξεπεράσουμε το φόβο, και το ψέμα, την ψευδαίσθηση
της δήθεν ανωτερότητάς μας λόγω ευρωπαϊκής συμμετοχής. Η δήθεν ανύψωση που
νιώσαμε ως μέλος της ΕΕ γύρισε μπούμερανγκ κι έγινε η χειρότερη υποτίμηση και δυσφήμιση εναντίον
μας, για να μην πω «bullying”.
Ας αφήσουμε λοιπόν στην άκρη τα μεγαλεία της ΕΕ που φουσκώσαν τα μυαλά μας και
ας προσγειωθούμε στην πραγματικότητα. Όσο ανώμαλη και αν είναι η σύγκρουση με
την πραγματικότητα, όσο κι αν χρειαστεί να ξαναρχίσουμε από την αρχή με πολύ
απλά και ταπεινά βήματα, τουλάχιστον θα έχουμε την πραγματική αξιοπρέπειά μας,
η οποία είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με την ελευθερία μας. Όπως σε κάθε πνευματικό
μονοπάτι υπάρχει η δοκιμασία της ψευδαίσθησης της μεγαλομανίας, έτσι και στο
πνευματικό μοναπάτι του έθνους μας, είδαμε στην πράξη ότι θέλοντας τα πολλά,
χάσαμε και τα λίγα. Αυτά τα «λίγα» είναι πολύ σημαντικά. Ας αφήσουμε
λοιπόν τα ευρωπαϊκά φαντασιωσικά μεγαλεία και ας στηρίξουμε ουσιαστικά τα άκρως
απαραίτητα συστατικά της πραγματικότητας, αυτά της ελευθερίας, εθνικής
ανεξαρτησίας και της αξιοπρέπειας. Η προσγείωση στην πραγματικότητα (ΑΥΤΗ είναι η
πραγματικότητα, όχι η υποταγή στα δάνεια που μας πασσάραν τόσο
καιρό) μπορεί τελικά και να μας ανακουφίσει, παρά τη σφοδρότητα της σύγκρουσης και μάλλον είμαστε έτοιμοι για αυτήν.
Ο παλμός στη σημερινή συγκέντρωση στο Σύνταγμα σίγουρα έδωσε μια
ένδειξη. ..
