Βιβλία της Πρεκατέ Βικτωρίας

ΒΙΒΛΙΑ ΤΗΣ ΠΡΕΚΑΤΕ ΒΙΚΤΩΡΙΑΣ

1)"Η κακοποίηση του παιδιού στο σχολείο και στην οικογένεια", Ιατρικές εκδόσεις ΒΗΤΑ,2008, τηλ.για παραγγελίες αντικαταβολή 210-6714371, http://betamedarts.gr/bookview.php?id=3607


2)"Γυναικεία ευτυχία:Πώς να ελευθερωθείτε από μια σχέση που σας πληγώνει και να ανακτήσετε την προσωπική σας δύναμη: Οδηγός αυτοβοήθειας για γυναίκες", ΙΑΤΡΙΚΕΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΒΗΤΑ, 2011, http://betamedarts.gr/bookview.php?id=1076


3)"Πρόγραμμα αυτο-εκτίμησης για παιδιά .Ενίσχυση αυτοπεποίθησης, Εκπαίδευση αξιών και Προετοιμασία για την επαγγελματική ζωή". Β' ΕΚΔΟΣΗ

Εγχειρίδιο με βιωματικές ασκήσεις για γονείς κι εκπαιδευτικούς. Από τις Ιατρικές Εκδόσεις ΒΗΤΑ, παραγγελία με αντικαταβολή στο 210-6714371. http://betamedarts.gr/bookview.php?id=3607. Δελτίο τύπου για το βιβλίο εδώ


4)"Συζητώντας με την εσωτερική μητέρα". Θεραπευτικός οδηγός για να ξαναβρούμε την ιδανική μητρική αγάπη μέσα μας.

Ιατρικές Εκδόσεις ΒΗΤΑ τηλ. 2016714371. Δελτίο τύπου εδώ

Πληροφορίες και περιεχόμενα http://betamedarts.gr/bookview.php?id=3791


5)Μετάφραση/Επιμέλεια του 'Οδηγού Θεραπείας για τον Βιασμό' της Aphrodite Matsakis. Ιατρικές Εκδόσεις ΒΗΤΑ (2007)


6)'Οδηγός εκπαιδευτικών και γονέων για την ανίχνευση της παιδικής κακοποίησης' (A' συγγραφέας) Ιατρικές Εκδόσεις ΒΗΤΑ (2007, Β έκδοση 2019)

Η εκπαιδευτικός και ψυχολόγος Πρεκατέ Βικτωρία έχει εκπαιδευτεί στην Αγγλία και ασχοληθεί με θέματα κακοποίησης παιδιών και γυναικών, σεμινάρια αυτοεκτίμησης, θεραπείας τραύματος, κατάθλιψης, αποχωρισμού-απώλειας, καθώς και θέματα ψυχοπαιδαγωγικής στήριξης για μαθητές με δυσκολίες.



Σύντομα άρθρα στο facebook.com/victoria.prekate.9


---------------------------------------------------------

Η εκπαίδευση στην πνευματική ζωή ως ανάγκη του παιδιού και ανθρώπινο δικαίωμά του.

Στην Ελλάδα της συναισθηματικής αγριότητας, της διάβρωση της συμπόνιας, της αλλοτρίωση κάθε έννοιας ανθρωπιάς, της μετάλλαξης του ‘ενδιαφέροντος για τον άλλον’ σε κακεντρεχές κουτσομπολιό, της αντικατάστασης των αξιών από το lifetsyle, της υιοθέτησης αυτόματων αντανακλαστικών χλευασμού και υποτίμησης οποιασδήποτε μορφής ανθρώπινης αδυναμίας, έχουμε πολλά να ωφεληθούμε από την εκπαίδευση στην πνευματική ζωή της θρησκευτικής παράδοσης του τόπου μας. Περισσότερα εδώ https://brightplanet.blogspot.com/2020/01/blog-post_25.html


YOUTUBE κανάλι Victoria Prekate

Εκπαιδευτικά βίντεο, ομιλίες, συνεντεύξεις κλπ https://www.youtube.com/channel/UCPQUL5W0B32LIG15tfTS5BA Στο ιστολόγιο αυτό αναρτώνται άρθρα ψυχολογίας και προσωπικές απόψεις. Τα θέματα που με ενδιαφέρουν είναι η προστασία του παιδιού, η πρόληψη και θεραπεία της ενδο-οικογενειακής βίας, οι εφαρμογές της ψυχολογίας στην βελτίωση της καθημερινής ζωής και η σχέση ψυχολογίας και πνευματικής ζωής μέσα από την Ορθοδοξία.
myows online copyright protection

Κρίση (Μέρος 7ο): Δεν μας αξίζει αυτό

Τέλη Σεπτέμβρη του 2011 και είδα πρόσφατα δημοσιεύματα στο BBC όπου αναφέρουν τον πρωθυπουργό μας να ‘παρακαλά’ (“plea”) τους Γερμανούς για βοήθεια και στον Guardian να έχουν τίτλο ότι ο πρωθυπουργός μας ‘ορκίζεται’ (“vows”) ότι θα οδηγήσει τη χώρα στην ευημερία. Η ταπείνωση που ένιωσα, όπως κάθε Έλληνας, με αυτή την ειρωνία εναντίον της χώρας μας, έχει ξεπεράσει κάθε ανεκτό όριο. Δεν αξίζει. Κανένα πακέτο «βοήθειας», καμία «σωτηρία» και κανένα νόμισμα δεν αξίζει αυτή τη διαπόμπευση, σχεδόν χλευασμό, που υφιστάμεθα καθημερινά. Φοβόμαστε την κατάρρευση; Μα, αυτή είναι η κατάρρευση… Υπάρχει και η κατάρρευση της αξιοπρέπειας, που είναι πολύ χειρότερη από την υλική… Δεν το αξίζουμε αυτό.

Τις τελευταίες ημέρες, όταν οι εξαγγελίες των άδικων μέτρων διαδέχονται η μία την άλλη σε χρόνο ρεκόρ, οι Έλληνες μοιάζουμε μουδιασμένοι, ακινητοποιημένοι, ανίκανοι να αντιδράσουμε. Ο φόβος, η παράλυση και η ηττοπάθεια που ζούμε τώρα είναι πολύ χειρότερα κι από το χειρότερο μελλοντικό σενάριο χρεοκοπίας. Τι θα γίνει δηλαδή; Η Ελλάδα έχει ξεπεράσει πολύ δυσκολότερες προκλήσεις.  Μπορεί παραδόξως να φέρει απρόσμενα ψυχικά οφέλη, όπως ανεξαρτησία, δύναμη, πίστη, απαγκίστρωση από τον καταναλωτισμό, αυτοπεποίθηση στον εαυτό μας. Ο φόβος μας είναι το πρόβλημα, όχι η χρεοκοπία. Δεν χρειάζεται να καταπίνουμε άλλο φόβο, δεν το αξίζουμε αυτό.

Δεν χρειάζεται πια να πιστεύουμε ότι το μόνο που μας απομένει είναι απόγνωση, ταπείνωση. Μας αξίζει κάτι καλύτερο από αυτό. Δεν μας αξίζει να μας οικτίρουν οι ξένοι (“Pity the Greeks”, σύμφωνα με δημοσίευμα του BBC), ενώ οι κυβερνήσεις τους εποφθαλμιούν… Αυτό που ζούμε τώρα, η ταπείνωση της χώρας μας, είναι χειρότερη από τον μπαμπούλα της χρεοκοπίας…  Τα τελευταία 30 χρόνια είχαμε μάθει να ζούμε με δανεικά, δεν ήμασταν όμως πάντα έτσι. Η μνήμη μας έχει σβήσει, λες και όλη μας η ιστορία είναι αυτή των τελευταίων 30 ετών. Έχουμε πειστεί ότι είμαστε ανίκανοι να ζήσουμε με όσα παράγουμε. Δεν είναι αλήθεια. Μπορούμε, όπως μπορούσαν οι πρόγονοί μας, οι αμέσως προηγούμενες γενιές-δεν χρειάζεται να πάμε μακριά, δόξα τω Θεώ ακόμη ζουν! Ίσως ανακαλύψουμε ότι είναι πολύ καλύτερα έτσι: Να ζούμε με λιγότερα, αλλά με αξιοπρέπεια. Οι αναταράξεις δεν σημαίνουν πτώση, όσο και αν νιώθουμε σαν να πέφτουμε. Ας το θυμηθούμε αυτό, στους δύσκολους καιρούς… Μας αξίζει να ζήσουμε με αξιοπρέπεια, όχι με φόβο.

Κάναμε λάθη. Επιτρέψαμε τη διαφθορά, τη φυγοπονία και τον ατομικισμό να ανθίσουν. Το καταλάβαμε και μας αξίζει να επιδιορθώσουμε, όχι να τιμωρηθούμε. Μπορούμε να τα καταφέρουμε καλύτερα, να επιτρέψουμε την κοινωνική δικαιοσύνη και την κοινή λογική, αντί για την κατάθλιψη και την καχυποψία. Μπορούμε να το κάνουμε, ξεκινώντας από την καθημερινή μας ζωή….Έχουμε τη δύναμη, την ευφυία, την προσαρμοστικότητα, την αντοχή, τα ψυχικά αποθέματα, έχουμε πολύ περισσότερα από όσα νομίζουμε. Δεν είμαστε ανήμπορα θύματα, κατατρεγμένα από αυτοτιμωρητικές ενοχές και αυτό-απαξίωση, που κομπάζουν για το αρχαίο παρελθόν, μόνο και μόνο για να αμυνθούν για την χαμηλή τους αυτοεκτίμηση. Μπορούμε πραγματικά να πιστέψουμε στον εαυτό μας, στον σημερινό εαυτό μας. Η ψυχή του έθνους μας, θεραπεύεται και καθαρίζει σιγά σιγά, έστω και μέσα από τις δυσκολίες και αρκετοί από εμάς έχουν αρχίσει αυτό να το νιώθουν. Δεν χρειάζεται πια να καταπίνουμε τον πανικό που μας σερβίρουν. Μας αξίζει κάτι καλύτερο. Δεν χρειάζεται να περιμένουμε τη «δόση» ελεημοσύνης από το εξωτερικό, σαν ναρκομανείς εσόδων. Έχουμε τη δική μας πηγή εσόδων, η οποία είναι το ανθρώπινο δυναμικό μας, η δική μας ψυχή και η πλούσια γη μας που μπορεί να μας θρέψει πλήρως και μακροπρόθεσμα, αν την εκτιμήσουμε και της φερθούμε με σεβασμό. Είναι πολύ ενθαρρυντική η άνοδος ston pr;asino toyrism;o, τις βιολογικές καλλιέργειες και την παραγωγή ενέργειας από τον Ήλιο. Μπορούμε να επιβιώσουμε βασισμένοι σε αυτές τις δικές μας δυνάμεις και να παράγουμε αυτά που μέχρι τώρα δεν παράγαμε. Δεν χρειαζόμαστε υπερβολικές πολυτέλειες, ούτε τελευταίας γενιάς κινητά, τα οποία μας στοιχίζουν την αξιοπρέπειά μας. Μπορούμε να ζήσουμε ανεξάρτητα. Μας αξίζει κάτι καλύτερο. Μπορούμε να επιβιώσουμε ΚΑΙ να είμαστε αλτρουιστές, μπορούμε να επιβιώσουμε ΚΑΙ να στηρίζουμε ο ένας τον άλλον, αντί να ακούμε τις φωνές του τρόμου και του ανταγωνισμού «ο θάνατός σου, η ζωή μου». Ο ανταγωνισμός μειώνει τη δύναμή μας. Μας αξίζει κάτι καλύτερο.

Είμαστε έτοιμοι πια να αφήσουμε πίσω τον εθισμό στη διαφθορά και τις πελατειακές σχέσεις; Έχουμε μάθει αρκετά, ώστε να μη βάλουμε το εγώ μας μπροστά, αλλά τη διάκριση για το καλό του τόπου και των παιδιών μας; Είδαμε, μάθαμε τον ατομικισμό και το εύκολο κέρδος, μέχρι που το μπουχτίσαμε. Όταν αυτό σε οδηγεί να αδικείς τους συνανθρώπους σου, είδαμε τελικά ότι δεν αξίζει. Τώρα δίνουμε αξία στους συμπολίτες και στη γη μας, στα πράγματα που πραγματικά έχουν αξία-και δεν είναι μόνο η δική μας οικογένεια. Δεν χρειάζεται να δεχτούμε την απελπισία και την απόγνωση ως μονόδρομο. Δεν χρειαζόμαστε να ζητιανεύουμε από τους εταίρους ή να κρεμιόμαστε από τα τελευταία νέα στην τηλεόραση. Μας αξίζει κάτι καλύτερο. Δεν είναι μόνο λόγια, που τα λέμε, επειδή ακούγονται ωραία, χωρίς να τα πιστεύουμε. Αν τα πιστέψουμε, είναι θέμα χρόνου να αλλάξει στην πράξη η κατάστασή μας. Αν το πιστέψουμε μπορεί να γίνει. Δεν χρωστούμε στον κυνισμό και στη δυσπιστία ενοίκιο. Μας αξίζει κάτι καλύτερο από αυτό.

Ας επιμείνουμε στη ακεραιότητα και αξιοπρέπεια, ώστε η ακεραιότητα και αξιοπρέπεια να επιστρέψουν. Ας απορρίψουμε τα εύκολα γρήγορα οφέλη, ώστε η ψήφος μας να είναι καθαρή και με διάκριση. Χρειάζεται να είμαστε καθαροί, ώστε να νιώσουμε αρκετά δυνατοί για να σταθούμε στα πόδια μας. Έχουμε την μακρόχρονη πεποίθηση που έχουμε ριζώσει εμείς στον εαυτό μας, ότι είμαστε απατεώνες, κουτοπόνηροι και δεν αλλάζουμε με τίποτα. Η βία, η επιβολή δεν κατάφερε να σβήσει όμως τη φλόγα του καλού και αυτό έχει φανεί από την επίμονη και γενναία αντίσταση των Ελλήνων σε παρελθούσες απειλές κατά της χώρας. Η βία δεν το έχει καταφέρει, είναι δυνατόν να το καταφέρουν τα ‘γλυκάκια’, που μας προσφέρουν οι ξένοι για τη σωτηρία μας, σε αντάλλαγμα με κάθε αίσθηση αυτοσεβασμού και αξιοπρέπειας; Όχι, δεν είναι δυνατόν. Έχουμε καταλάβει ότι το ‘γλυκάκι’ είναι πικρό. Δεν θέλουμε πια να ξεπουλήσουμε τους εαυτούς για αυτό. Μας αξίζει κάτι καλύτερο.

Δεν έχουμε εκτιμήσει είναι το κόστος αυτής της φαινομενικής ‘ασφάλειας’ στον ψυχισμό μας. Δεν παίρνουμε ρίσκα, δεν δοκιμάζουμε τον εαυτό μας κι αυτό ενισχύει το φόβο μας. Δεν είναι ότι ο φόβος μας οδηγεί στην αποφυγή ρίσκου, αλλά το αντίστροφο! Η αποφυγή ρίσκου, μας ακινητοποιεί και οδηγούμαστε να πιστέψουμε ότι δεν θα τα καταφέρναμε μόνοι μας ποτέ. 
H κρατικοδίαιτα δεν βοηθά. Όμως πολλοί δημόσιοι υπάλληλοι έχουν αναξιοποίητο δυναμικό, που θα μπορούσε να απελευθερωθεί και να βοηθήσει και τη χώρα και τους εαυτούς τους, είτε μέσα, είτε έξω από το δημόσιο. Όσο είμαστε φοβικά εξαρτημένοι ατομικά, τόσο θα είμαστε και φοβικά εξαρτημένοι εθνικά.  Η παράλυση και η έλλειψη έρχονται από τις προβολές του φόβου μας. Μπορούμε να επιβιώσουμε και να επιβιώσουμε καλά. Ανεξάρτητοι, βασισμένοι στις δικές μας δυνάμεις και στη δική μας εφευρετικότητα και πηγές, μπορούμε να δημιουργήσουμε εργασία που μας γεμίζει, και φέρνει εισόδημα σε εμάς και στη χώρα μας, που προσφέρει αντί να αποζυμεί, σε μία χώρα ελεύθερη και δίκαιη, χωρίς φόβο κι δυσλειτουργικές εξαρτήσεις που μας πάνε πίσω, εσωτερικές ή εξωτερικές.

Αν υπήρχε κάποιος ανώτερος σκοπός σε αυτήν την κρίση, ποιος θα ήταν αυτός; Θεωρώ σίγουρα η απαγκίστρωσή μας από τον υλισμό και τον καταναλωτισμό, αλλά κυρίως η κοινωνική δικαιοσύνη και η ενδυνάμωση του λαού να έχουν φωνή στην πολιτική σκηνή και στις αποφάσεις που τους αφορούν. Υπάρχει μεν η δημοκρατία, αλλά σε πολλά πράγματα νιώθουμε αμέτοχοι, άπραγοι θεατές. Σκοπός είναι να γίνει η δημοκρατία ακόμη πιο δημοκρατική, με την αληθινή της έννοια. Να έχουμε τη φωνή και τη δύναμη πραγματικά να επηρεάσουμε τις αποφάσεις που μας αφορούν. Ο λόγος που αυτό γίνεται μέσα από μια οικονομική κρίση, κι όχι κρίση άλλου είδους, είναι ακριβώς επειδή το οικονομικό θέμα αγγίζει τους πάντες και κινητοποιεί τους πάντες να απαιτήσουν δικαιοσύνη και ισότητα. Κάποιο άλλο θέμα ίσως κινητοποιούσε μόνο μια μειοψηφία. Έχουμε πολλαπλή ευκαιρία λοιπόν, γιατί ειδικά εμείς οι Έλληνες ενδιαφερόμαστε για τα κοινά πολύ κι αυτό είναι πολύ σημαντικό. Μας αξίζει να επανακτήσουμε τη δύναμη της φωνής μας.

Πιστεύουμε ότι, αν εμπιστευόμασταν ηγέτες που πραγματικά ενδιαφέρονταν και πασχίζαν δίκαια για το καλό του τόπου, δεν θα μπορούσαμε να ανταπεξέλθουμε, ακόμη και σε μια ανεξέλεγκτη πτώχευση; Φυσικά και θα μπορούσαμε. Ο Ελληνικός λαός έχει το φιλότιμο κι αν ένιωθε ότι η ηγεσία είναι δίκαια και ειλικρινής μαζί του, θα έκανε τα αδύνατα δυνατά, θα στερούνταν πρόθυμα, προκειμένου να βοηθηθούν άλλοι πιο φτωχοί. Το πρόβλημα τώρα είναι η κρίση εμπιστοσύνης. Όμως το φιλότιμο υπάρχει και σε αυτό πρέπει να δώσουμε σημασία. Αυτό θα μας οδηγήσει μπροστά, ανεξάρτητα από το αν ο κυνισμός για την απογοήτευση από τους πολιτικούς, μας οδήγησε να πιστέψουμε ότι το χάσαμε. Δεν το χάσαμε. Έχουμε το φιλότιμο, έχουμε τις δυνάμεις, έχουμε τις δυνατότητες. Δεν μας αξίζει άλλη ταπείνωση. Μας αξίζει κάτι καλύτερο.
Πρεκατέ Βικτωρία, 28/9/2011

Αναρτήσεις 2013
Η μιντιακή επίθεση στην αθωότητα
Η δύναμη της θετικής σκέψης και η δύναμη του θετικού λόγου
Σκέψεις σχετικά με τις αλλαγές στο εκπαιδευτικό
Κίνητρα μαθητών για μάθηση και δημιουργικότητα(2)
Κακοποίηση ζώων από παιδιά: αγνωστη,διαδεδομένη συνήθεια
Διαθεματικό μάθημα στην πολική αρκούδα
Σιωπηρή εκπαίδευση των παιδιών στη βία: μια βραδυφλεγής βόμβα;
Η επιλογή της ομορφιάς ή της ασχήμιας στην καθημερινή ζωή
Το σχολείο ως καταφύγιο: Ο ρόλος του σχολείου στην προάσπιση της ψυχικής υγείας των παιδιών
Παρεξηγημένη (κι επικίνδυνη) μεταφυσική

Κακοποίηση μαθητών από εκπαιδευτικούς
Συναισθηματική
υπερφαγία: Όταν το ψυγείο από ‘φίλος’, γίνεται ‘εχθρός’

Αγωγή διαφυλικών σχέσεων στους εφήβους
Παρεξηγημένη υπερηφάνεια και υπεροψία
Οι τρεις μηχανισμοί επιβίωσης και το διαλυτικό του φόβου
Αξίες (των εφήβων;) την εποχή της κρίσης, Β'
Αξίες (των εφήβων;) την εποχή της κρίσης, Α'
Συνεξάρτηση
Η Οιδιπόδεια πληγή
Το ανθρώπινο δικαίωμα του παιδιού να μεγαλώσει χωρίς να μισεί
Το δίλημμα της μετανάστευσης
Καλή χρονιά με χαρά, ζωή και επίγνωση

Οκτώβρης 2012,Εκπαίδευση Ειρήνης-Δάσκαλοι Χωρίς Σύνορα,Απελευθέρωση από το καλούπι, Σεπτέμβριος 2012,Γαύδος, αρκούδες και Σομαλία, Αγχώδης διαταραχή και κρίσεις πανικού,Μιντιακή αισθητική και απλότητα, Αύγουστος 2012,Ζηλοφθονία:Εθνικό πάθος;,Ελευθερία επιλογής,Προβολή κι ενοχή(Η βροχή της λύπης),Ψυχολογική στάση απέναντι στην ηγεσία,Η μιντιακή τρομολαγνεία και πώς να προστατευτούμε , Ιούνιος 2012,Η αποξένωση στην ελληνική οικογένεια εν μέσω κρίσης, Μάιος 2012,Εθισμός στο χρήμα,Πώς να βοηθήσουμε τους άστεγους,Η βροχή του φόβου,Υστερόγραφο στην αναλογία της κακοποιημένης γυναίκας,Εθνική εξάρτηση,Ποινικοποίηση της φτώχειας, ποινικοποίηση της ασθένειας Απρίλιος 2012,Η μικροβιοφοβία ως παράγοντας διακρίσεων, Ένα συγκινητικό συμβάν και ο ρατσισμός, Ο πολύ ύπουλος ρατσισμός Νο 2, Μετανάστες και ο πολύ ύπουλος ρατσισμός, Αναβλητικότητα:Τι είναι;Πώς αντιμετωπίζεται;, Μάρτιος 2012
Το μήνυμα της 25ης Μαρτίου 2012, Χρήση των λέξεων σε δύσκολους καιρούς,,Φεβρουάριος 2012,Να θυμηθούμε..., Απεξάρτηση από τον υλισμό, Δουλοπρέπεια και αξιοπρέπεια, Η αυτοεκτίμηση σε σχέσεις που πληγώνουν, Ιανουάριος 2012
Ζητιανιά, ελεημοσύνη κι υπευθυνότητα..., Η παραμέληση του εαυτού στους ενήλικες: Αίτια, μορ..., Αλήθεια νοσταλγούμε το παρελθόν; , 2012: Ελπίδα,αντί για παραίτηση

2011
(Δεκέμβριος 2011): Χριστούγεννα και αντίσταση στην αλλαγή, Κρίση (Μέρος 13ο):Πίστη (και αφθονία) ή τσιγκουνιά (και φτώχεια);, ΚΡΙΣΗ (Μέρος 12ο): Ψυχολογικό αντίκτυπο της οικονομικής κρίσης στα παιδιά Ψυχολογικό αντίκτυπο της οικονομικής κρίσης στα πα..., ΠΑΙΔΙΚΗ ΣΕΞΟΥΑΛΙΚΗ ΚΑΚΟΠΟΙΗΣΗ:H ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΣΩΖΕΙ!!, Πίστη, φόβος και δοτικότητα, Η ορειβασία και οι άστεγοι (Νοέμβριος 2011): Οκτάποδο (Χταπόδι): Το πιο ευφυές ασπόνδυλο, Διαμαρτυρία για τα άθλια θεάματα της τηλεόρασης, Ασκήσεις ενίσχυσης αυτο-εκτίμησης, Κρίση (Mέρος 11ο):Αυτο-εκτίμηση ως έθνος (B'), Φυλλάδιο: Ψυχολογική αντιμεπτώπιση της ανεργίας, Κρίση (Μέρος 10ο): Συμμετοχική δημοκρατία, αυτοεκτ... (Οκτώβριος 2011): Ψυχολογική αντιμετώπιση της ανεργίας Μέρος 2ο, Κρίση (Μέρος 9ο): ΑΥΤΟΕΚΤΙΜΗΣΗ ΩΣ ΕΘΝΟΣ Α , Τι έχουμε κάνει στη γη;, Κρίση (μέρος 8ο): ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ, Προετοιμασία του παιδιού για την επαγγελματική ζωή...(Σεπτέμβριος 2011): Κρίση (Μέρος 7ο): Δεν μας αξίζει αυτό, ΚΡΙΣΗ (Μέρος 6ο): Γαλήνη ή πανικός, Τι μας ενώνει (Αύγουστος 2011): Κρίση (Μέρος 5ο): Αφθονία ή φόβος της έλλειψης, Ταραχές νέων και παραμέληση (Ιούλιος 2011): Κρίση (Μέρος 4ο):Κοινωνική συνείδηση ή Διαφθορά , Κρίση (Μέρος 3ο) Ηγεσία: Λειτούργημα ή Εξουσία , Κρίση (Μέρος 2ο): Ψυχραιμία ή μίσος (Ιούνιος 2011): Διάκριση στην επιλογή θεραπευτή (Απρίλιος 2011): ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΑΞΙΩΝ, Τα διδάγματα της Φουκουσίμα (Μάρτιος 2011): Προσκόληση στα βρέφη κι αίσθηση του εαυτού, Παιδόφιλοι και θεραπεία

(Φεβρουάριος 2011): Η έξοδος από την κακοποιητική συντροφική σχέση, (Ιανουάριος 2011): Σεβασμός στα ζώα

2010 (16)

(Νοέμβριος 2010) Αυτοδιαχείριση και κρίση: πόσο προετοιμασμένοι είμ..., Πνευματική διάσταση της μετανάστευσης, The Earth is our home, Η Γη είναι το σπίτι μας (Αύγουστος 2010) Ανθρώπινες σχέσεις ή δημόσιες σχέσεις?, Το απαράδεκτο "τραγούδι" της "μπεμπε-λιλή" Ιούλιος, Διακοπές κι αποστεωμένα ζώα, Κοινωνικός ρόλος των σούπερ-μάρκετ; (Ιούνιος 2010) Ψυχολογική αντιμετώπιση της ανεργίας, Όταν κατακρίνουμε και δαχτυλοδείχνουμε…, Κακοποίηση παιδιών σε ιδρύματα φιλοξενίας, Ένα πρόβλημα με τις Πανελλήνιες (Απρίλιος 2010) Οικονομική κρίση στην Ελλάδα, Η κατανάλωση κρεάτος στον πλανήτη των 7δις (Ιανουάριος 2010) Τα μαθήματα της ντουλάπας, Καλή χρονιά με εθελοντισμό

2009 (16)

(Δεκέμβριος 2009) H Πολική αρκούδα: ένα αξιοθαύμαστο ζώο, Σύγχρονος ελληνικός σεξισμός και νέα κορίτσια, BURN OUT: Πώς να αποφύγετε την επαγγελματική εξουθ..., Θάνατος για χόμπι (Νοέμβριος 2009) Η φροντίδα μικρών παιδιών με ειδικές ανάγκες, Έφηβοι σε συμμορίες (Αύγουστος 2009) Οι φύλακες των φαναριών, Δυσθυμία-η «καθημερινή» κατάθλιψη, Πένθος: Η ψευδαίσθηση του χρόνου (Ιούνιος 2009) Τηλεοπτική εξαθλίωση, Οικονομική κρίση, Πρωινή προσευχή, Κακοποίηση παιδιών με ειδικές ανάγκες, Σεξουαλικός Εθισμός


Προτεινόμενες οργανώσεις

http://www.heartsandhandsforafrica.com/ (Children in need in Zambia and S.Africa)



http://www.who-will.org/ (Children in need in Cambodia)



http://www.steppingstonesnigeria.org/ (Βοηθά παιδιά στη Νιγηρία που έχουν κακοποιηθεί)



http://www.diakonia.gr/ Εξαιρετική οργάνωση εθελοντικής παροχής βοήθειας προς παιδιά σε νοσοκομεία και άλλους ευάλωτους πληθυσμούς (Αθήνα).



http://www.redcross.gr/ Εκπαιδεύει και τοποθετεί εθελοντές σε πολλούς φορείς ανά την Ελλάδα για την αρωγή ατόμων που έχουν ανάγκη. Τομέας Νοσηλευτικής και Τομέας Κοινωνικής Πρόνοιας



Αν
θέλετε να βοηθήσετε τους άστεγους και άπορους, δείτε τις ακόλουθες πηγές:


Οδηγός επιβίωσης αστέγων της «Κλίμακας»
http://www.klimaka.org.gr/newsite/downloads/astegoi_odigos_epiviosis.pdf


Συσίτα της Εκκλησίας της Ελλάδος
http://www.ecclesia.gr/greek/koinonia/fagito.html





Στα πλαίσια δραστηριότητας του ενεργού πολίτη, ενός πολίτη που ενδιαφέρονται γαι το περιβάλλον και τους συνανθρώπους, προτείνουμε τον ακόλουθο ιστότοπο για ενυπόγραφες διαμαρτυρίες, για διάφορους καλοπροαίρετους σκοπούς:

www.thepetitionsite.com

www.savejapandolphins.org