Βιβλία της Πρεκατέ Βικτωρίας

ΒΙΒΛΙΑ ΤΗΣ ΠΡΕΚΑΤΕ ΒΙΚΤΩΡΙΑΣ

1)"Η κακοποίηση του παιδιού στο σχολείο και στην οικογένεια", Ιατρικές εκδόσεις ΒΗΤΑ,2008, τηλ.για παραγγελίες αντικαταβολή 210-6714371, http://betamedarts.gr/bookview.php?id=3607


2)"Γυναικεία ευτυχία:Πώς να ελευθερωθείτε από μια σχέση που σας πληγώνει και να ανακτήσετε την προσωπική σας δύναμη: Οδηγός αυτοβοήθειας για γυναίκες", ΙΑΤΡΙΚΕΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΒΗΤΑ, 2011, http://betamedarts.gr/bookview.php?id=1076


3)"Πρόγραμμα αυτο-εκτίμησης για παιδιά .Ενίσχυση αυτοπεποίθησης, Εκπαίδευση αξιών και Προετοιμασία για την επαγγελματική ζωή". Β' ΕΚΔΟΣΗ

Εγχειρίδιο με βιωματικές ασκήσεις για γονείς κι εκπαιδευτικούς. Από τις Ιατρικές Εκδόσεις ΒΗΤΑ, παραγγελία με αντικαταβολή στο 210-6714371. http://betamedarts.gr/bookview.php?id=3607. Δελτίο τύπου για το βιβλίο εδώ


4)"Συζητώντας με την εσωτερική μητέρα". Θεραπευτικός οδηγός για να ξαναβρούμε την ιδανική μητρική αγάπη μέσα μας.

Ιατρικές Εκδόσεις ΒΗΤΑ τηλ. 2016714371. Δελτίο τύπου εδώ

Πληροφορίες και περιεχόμενα http://betamedarts.gr/bookview.php?id=3791


5)Μετάφραση/Επιμέλεια του 'Οδηγού Θεραπείας για τον Βιασμό' της Aphrodite Matsakis. Ιατρικές Εκδόσεις ΒΗΤΑ (2007)


6)'Οδηγός εκπαιδευτικών και γονέων για την ανίχνευση της παιδικής κακοποίησης' (A' συγγραφέας) Ιατρικές Εκδόσεις ΒΗΤΑ (2007, Β έκδοση 2019)

Η εκπαιδευτικός και ψυχολόγος Πρεκατέ Βικτωρία έχει εκπαιδευτεί στην Αγγλία και ασχοληθεί με θέματα κακοποίησης παιδιών και γυναικών, σεμινάρια αυτοεκτίμησης, θεραπείας τραύματος, κατάθλιψης, αποχωρισμού-απώλειας, καθώς και θέματα ψυχοπαιδαγωγικής στήριξης για μαθητές με δυσκολίες.



Σύντομα άρθρα στο facebook.com/victoria.prekate.9


---------------------------------------------------------

Η εκπαίδευση στην πνευματική ζωή ως ανάγκη του παιδιού και ανθρώπινο δικαίωμά του.

Στην Ελλάδα της συναισθηματικής αγριότητας, της διάβρωση της συμπόνιας, της αλλοτρίωση κάθε έννοιας ανθρωπιάς, της μετάλλαξης του ‘ενδιαφέροντος για τον άλλον’ σε κακεντρεχές κουτσομπολιό, της αντικατάστασης των αξιών από το lifetsyle, της υιοθέτησης αυτόματων αντανακλαστικών χλευασμού και υποτίμησης οποιασδήποτε μορφής ανθρώπινης αδυναμίας, έχουμε πολλά να ωφεληθούμε από την εκπαίδευση στην πνευματική ζωή της θρησκευτικής παράδοσης του τόπου μας. Περισσότερα εδώ https://brightplanet.blogspot.com/2020/01/blog-post_25.html


YOUTUBE κανάλι Victoria Prekate

Εκπαιδευτικά βίντεο, ομιλίες, συνεντεύξεις κλπ https://www.youtube.com/channel/UCPQUL5W0B32LIG15tfTS5BA Στο ιστολόγιο αυτό αναρτώνται άρθρα ψυχολογίας και προσωπικές απόψεις. Τα θέματα που με ενδιαφέρουν είναι η προστασία του παιδιού, η πρόληψη και θεραπεία της ενδο-οικογενειακής βίας, οι εφαρμογές της ψυχολογίας στην βελτίωση της καθημερινής ζωής και η σχέση ψυχολογίας και πνευματικής ζωής μέσα από την Ορθοδοξία.
myows online copyright protection

Αλήθεια νοσταλγούμε το παρελθόν;

Όταν τα έχεις όλα και νιώθεις κενός
Πέρα από την τραγική πλευρά της κοινωνικής αδικίας στην οικονομική κρίση, (με την οποία ασχολούμαι σε άλλα άρθρα), υπάρχει μια άλλη όψη, μια πνευματική όψη,  που βλέπω να εξομολογούνται πολλοί άνθρωποι, σχεδόν ψιθυριστά: "Έπρεπε να γίνει κάτι γιατί είχαμε ξεφύγει..." Αναφέρονται στον καταναλωτικό, υλιστικό τρόπο ζωής. Αυτό δεν εξαφανίζει τις πολιτικές ευθύνες, αλλά πολλοί άνθρωποι, εδώ και καιρό, ανακαλύπτουν ότι οι παλιές συνήθειες αδυνατούν όλο και περισσότερο να τους γεμίσουν, να τους απαλύνουν την εσωτερική μοναξιά, το κενό της ύπαρξης που νιώθουν, την έλλειψη νοήματος.
Παλιές απατηλές συνήθειες του κυνηγού της ευτυχίας: Υλικές απολαύσεις, το φαγητό, εξιζητημένο με τις περίπλοκες γαστρονομικές τεχνικές και τους αγωνιώδεις τηλεοπτικούς διαγωνισμούς; Τα πολυτελή αυτοκίνητα, με τα πολλά κυβικά, που ευτυχώς πια όλο και λιγότεροι αντέχουν οικονομικά να προσεγγίσουν κι ευελπιστούμε να γλυτώσει η πηγμένη Αθήνα από τα τζιπ-τανκς με τα παρανόμως φιμέ παράθυρα, λες και φέρουν μέσα πλανητάρχες… Η τέλεια εμφάνιση, όσα χρήματα κι αν ξοδευτούν σε γυμναστήρια, αξεσουάρ; Το σεξ, όσα βιβλία κάμα-σούτρα κι αν διαβάσει ο κυνηγός της ευτυχίας, που, τέλος πάντων, του ακούγονται και πιο ποιοτικά από ότι η απλή πορνογραφία; Η ερωτική περιπέτεια, η φαντασίωση του παραμυθιού, όπου ο κυνηγός της ευτυχίας ξεφεύγει μαγικά σε ένα ονειρεμένο νησί το καλοκαίρι, με το τέλειο πλάσμα, που ξανά και ξανά αποδεικνύεται ένας κοινός θνητός; Η εργασιομανία, η ανέλιξη στην επαγγελματική επιτυχία, αλλά όσο κι να αναδειχθεί ο κυνηγός, κάποιος θα υπάρχει πάντα καλύτερος από εκείνον; Η φήμη, η δόξα, η επιδοκιμασία των άλλων, ακόμη κι αν είναι επιφανειακή και φευγαλέα, ακόμη κι αν η ψευδο-φήμη έχει αποκτηθεί από τον κυνηγό, κλέβοντας τη δουλειά κάποιου συναδέλφου, επιδιώκεται αυτή η φρούδα ψευτο-αναγνώριση μπας και γλυτώσει ο κυνηγός της από το βασανιστικό αίσθημα ότι είναι ανεπαρκής; Τα ταξίδια, οι κοινωνικές επαφές, τα επικίνδυνα σπορ, οι διάφορες ενασχολήσεις...Ξαφνικά, με την οικονομική κρίση όλα αυτά έχουν ελαττωθεί, ή είναι πολύ λιγότερο ελκυστικά από προηγούμενα χρόνια...Κι είναι αυτό κακό;

Όλα τα παραπάνω, χωρίς να είναι αρνητικά από μόνα τους, αδυνατούν να δώσουν τη μόνιμη και καταλυτική απάντηση στο αιώνια αναζήτηση της ψυχής για γαλήνη, αγάπη, τροφή, αλήθεια. Οι άνθρωποι προσπαθούμε ξανά και ξανά με όποιο τρόπο μπορούμε, δεν είναι κατακριτέο, προκαλεί συμπόνια ο αγώνας, η προσπάθεια λύτρωσης, μέσα από αυτήν την επίπονη χαοτική διαδικασία, δυστυχώς συχνά μέσα από δρόμους που δεν έχουν τίποτα να δώσουν. Το πόσο αυθεντικές είναι οι απαντήσεις, αντανακλάται ξεκάθαρα στην ικανοποίηση που εντέλει νιώθουμε. Συνήθως νιώθουμε ευχαρίστηση για λίγο, ίσως φευγαλέα ανακούφιση, ίσως αποσπάστηκε η προσοχή μας.. Μετά όμως επιστρέφουμε στο ίδιο γνώριμο κενό και πρέπει να ανακαλύψουμε κάτι άλλο για να ξεφύγουμε.. Ο ρόλος του πολυάσχολου έχει ξεκινήσει.. Επώδυνος, κυνηγημένος, κουραστικός. Δεν είναι τυχαίο που ο ρόλος του πολυάσχολου γίνεται όλο και πιο σπάνιος. Χιλιάδες άνθρωποι ωθούνται να μείνουν πολλές κενές ώρες με τον εαυτό τους, γιατί δεν έχουν δουλειά και δεν έχουν τα λεφτά για άλλες ασχολίες. Και είναι τόσο κακό να μείνουμε με τον εαυτό μας; Τόσο ανυπόφορη είναι η δική μας παρέα;

Η ανακούφιση δεν πρόκειται να έρθει παρά με την πνευματική σύνδεση, την επαφή με το Θεό, με το φως της αγάπης. Καμία άλλη εμπειρία δεν μπορεί να το αντικαταστήσει, ούτε καν ο ιδανικός έρωτας, στον οποίο ο δυτικός κόσμος έχει εκθειάσει. Το άνοιγμα της καρδιάς μας στο Χριστό, η σιωπηλή επικοινωνία, το μοίρασμα της αγάπης Του, από Εκείνον προς εμάς, από εμάς προς τους άλλους, γιατί από τη στιγμή που νιώσουμε μια τέτοια αγάπη δεν μπορούμε να την κρατήσουμε για τον εαυτό μας.

Ιδιαίτερα τη σημερινή εποχή, η ανάγκη να θυμηθούμε και να ξανανιώσουμε το Θεό γίνεται όλο και πιο επιτακτική σε όλο και περισσότερους ανθρώπους. Μέσα στα επόμενα χρόνια αναμένουμε να δούμε όλο και περισσότερους ανθρώπους να αποζητούν την ουσιαστική πνευματική αλήθεια και τον τρόπο που αυτή μπορεί να βιωθεί μέσα από τον αλτρουισμό. Όλα τα «παυσίπονα» που θεωρούσαμε ως συστατικά μιας ευτυχισμένης ζωής βλέπουμε ότι δεν μας επαρκούν πλέον, ούτε καν τα ‘καλά’ παυσίπονα, όπως οι καλοί φίλοι, μια καλή σχέση, μια ικανοποιητική δουλειά. Είναι καλά, σημαντικά κι εκτιμητέα, αλλά δεν είναι αρκετά. Από την άλλη ο πόνος του αποχωρισμού από το Θεό, δεν μπορεί να καταλαγιάσει πια με τα «παυσίπονα». Ίσως στο παρελθόν μπορούσε και ξεχνιόμασταν. Τώρα πια όχι. Κάποιοι άνθρωποι παρατηρούν κρίσεις στη ζωή τους, όπου όλα μαζί σταματούν να λειτουργούν ή τα χάνουν όλα. Ίσως γιατί αυτός είναι ο μόνος τρόπος να ανακαλύψουμε ότι δεν έχουν τη σημασία που τους είχαμε δώσει κι ότι το μόνο που χρειαζόμαστε πραγματικά είναι η πνευματική μας σύνδεση.

Σημαντικό εμπόδιο για αυτό είναι πιστεύω η ενοχή. Η ενοχή που μας έχουν κάποιοι ενσταλάξει ότι είμαστε ούτως ή άλλως φταίχτες, ανάξιοι, κακοί. Κι ότι όσες μετάνοιες κι αν κάνουμε, στο τέλος είμαστε πάλι κακοί, γιατί τέλος πάντων έτσι γεννηθήκαμε. Όσο σκέφτεται ο μέσος άνθρωπος τις δικές του αδικίες ή κρυφές σκέψεις από την ημέρα που γεννήθηκε, προστίθενται στην αρχική του «εκ γενετής» ενοχή. Τότε σκέφτεται ότι είναι τόσο μακριά από την καθαρότητα, κατακλύζεται από τις ενοχές και εγκαταλείπει έστω και την ιδέα, για την προσέγγιση του Θεού. Δεν τολμά να μπει καν στον κόπο να ανοιχτεί σε κανέναν, γιατί δε θέλει να τον κατακρίνουν ακόμη μια φορά-ήδη κατακρίνει τον εαυτό του αρκετά. Όταν το μόνο που τονίζεται είναι η αποτυχία, η αμαρτωλότητα του ανθρώπου, τότε η επαφή με το Χριστό γίνεται ξαφνικά τόσο δύσκολη για το μέσο άνθρωπο, τόσο δυσθεώρητα άπιαστη, που πολλοί δε δοκιμάζουν καν. Πιστεύω ότι σε κάποιες περιπτώσεις η έννοια της ταπείνωσης έχει παρερμηνευθεί. Η ενέργεια με την οποία κάποιες φορές αποκαλείται ο σημερινός άνθρωπος «ανάξιος» ή «τιποτένιος» ή «αμαρτωλός» φέρει κάποιες φορές επιθετικότητα, καταδίκη και πληγώνει. Οι σημερινοί άνθρωποι, που ούτως ή άλλως υποφέρουν πολύ σήμερα από αυτό-υποτίμηση, δεν θέλουν να ακούσουν άλλο και κλείνονται στον εαυτό τους.

Αν όμως δεν αποδεχτούμε τον εαυτό μας, παρά τις ελλείψεις και τα λάθη μας, δεν θα μπορέσουμε να πλησιάσουμε το Θεό, που βρίσκεται μέσα μας. Η ενοχή δε θα μας το είχε επιτρέψει και θα τρέχουμε εναγωνίως μακριά από τον εαυτό μας, που είναι όμως η μόνη σίγουρη και συνεχής μας παρέα. Πού να βρει κανείς γαλήνη έτσι; Όταν νιώθεις ανάξιος για κάτι, μένεις μακριά του. Αυτό δε σημαίνει ότι δεν προσπαθoύμε να βελτιωθούμε ή ότι δεν αναγνωρίζουμε τα λάθη και τις παραπλανητικές σκέψεις. Όμως χρειάζεται κατά βάση να αποδεχτούμε τον εαυτό μας ως καλό και άξιο. Αλλιώς, θα είναι αδύνατη η πνευματική σύνδεση, αλλά και η ψυχολογική μας ισορροπία. Όλοι έχουν δικαίωμα κι ανάγκη να θεωρηθούν βασικά καλοί και άξιοι, παρά τα λάθη, όσο μεγάλα και αν είναι αυτά. Κι όλοι μπορούν να βελτιωθούν. 
Ο Θεός δεν κατακρίνει. Αγαπά απεριόριστα, χωρίς όρους, και μας βοηθά να προοδεύσουμε, να βελτιωθούμε, να διορθώσουμε, να καταλάβουμε. Πάντα με τρυφερότητα, ηπιότητα, καλοσύνη, κατανόηση. Ο καθένας από εμάς έχει τη δυνατότητα να συνδεθεί, να νιώσει, να επικοινωνήσει, να συμμετέχει στην αγάπη του Χριστού. Μέσα από την προσευχή του, μέσα από το άνοιγμα της καρδιάς του στην ησυχία της φύσης, μέσα από τα γράμματα που μπορεί να του γράψει, να του εξομολογηθεί, να του ζητήσει, μέσα από τη σιωπηλή επίσκεψη σε ένα εικόνισμα, ίσως - αν έτσι νιώθουμε πιο άνετα- όταν η εκκλησία είναι άδεια και ήρεμη, από τον καθωσπρέπει κόσμο με τα διερευνητικά βλέμματα… Ο Θεός είναι πάντα εκεί.. Και μέσα από την επιμονή και υπομονή της επικοινωνίας μας, θα μπορούμε όλο και περισσότερο να διαπερνούμε τα ομιχλώδη πέπλα της λήθης, της άρνησης, του πόνου μας και να τον αισθανόμαστε στη ζωή μας και η ζωή μας θα μεταμορφώνεται. Προς την αληθινή πληρότητα. Δε θα χρειάζεται πλέον να κάνουμε τίποτα από όσα πασχίζαμε στο παρελθόν κι ούτε θα χρειάζεται να εξηγήσουμε πώς. Η πληρότητα θα πηγάζει, θα ακτινοβολεί από μέσα μας.

Ο αθεϊσμός, συχνά υποστηριζόμενος από την υπεροπτική δικαιολογία της «επιστήμης», είναι μία εμπειρία που τη βίωσα η ίδια για αρκετά χρόνια, αλλά την έχω επίσης βιώσει από αρκετούς ανθρώπους γύρω μου. Η πρόοδος της επιστήμης έχει αποτελέσει την «τέλεια» δικαιολογία, για να «αποδείξουν» την μη ύπαρξη Θεού. Αυτό που μου προκαλεί ενδιαφέρον είναι πόσο θυμωμένοι είναι κάποιες φορές οι άθεοι και πόσο οργισμένα και πεισματικά αρνούνται την ύπαρξη του Θεού. Γιατί θα πρέπει να θυμώνει κανείς με κάτι που πιστεύει ότι δεν υπάρχει; Μήπως συμβαίνει κάτι άλλο; Επίσης υπάρχει σύγχυση με το θέμα της επιστήμης, καθώς μελετά διαφορετικά πράγματα. «Αν δεν το πει η επιστήμη, δεν το πιστεύουμε». Μα εδώ η επιστήμη δεν έχει καταφέρει να εξηγήσει όλα τα φυσικά φαινόμενα, θα εξηγήσει τα υπερφυσικά; Κι ενώ ξανά και ξανά, η ιστορία της επιστήμης μας δείχνει ότι ανατρέπει συνέχεια τις υπάρχουσες θεωρίες της, εμείς επιμένουμε να δεχόμαστε την σημερινή επιστήμη, σαν να ήταν η τελειωτική αλήθεια. Ίσως η επιστήμη μέχρι σήμερα να μην έχει αποδείξει ότι υπάρχει Θεός, όμως κανείς δεν μπορεί να αποδείξει ότι ΔΕΝ υπάρχει.
Με τη λογική δεν φτάνει κανείς σε συμπεράσματα σχετικά με την ύπαρξη ή όχι του Θεού. Αν ο άνθρωπος δεν είναι έτοιμος, αν δεν έχει ανοίξει ένα παραθυράκι στην άρνηση της ψυχής του να δεχτεί ότι υπάρχει Θεός, ο οποίος ΔΕΝ θα τον τιμωρήσει επειδή ήταν άθεος, τότε οποιοδήποτε επιχείρημα, οποιοδήποτε θαύμα κι αν γίνει μπροστά του, δεν μπορεί να τον μετακινήσει από τον αθεϊσμό. Εκδηλώσεις θαυμάτων μπροστά σε χιλιάδες ανθρώπων, μπορεί να έλεγαν είναι «μαζική ψευδαίσθηση». Όταν κάποιος διηγείται ένα θαύμα που έχει γίνει στον ίδιο και θεραπεύτηκε π.χ. ακαριαία από κάποιο τραύμα, ο άθεος θα του πει ότι «έκανες αυθυποβολή». Αν ο άθεος πει «για να πιστέψω, φέρε μου αυτή τη στιγμή ένα βουνό μπροστά μου» και τότε αυτό συμβεί, τότε πολύ απλά ο άθεος θα πει «αυθυποβολή, είδες τι κάνει ο ανθρώπινος νους..». Αν η ψυχή δεν είναι έτοιμη, δεν υπάρχει περίπτωση ο άνθρωπος να πιστέψει με κανένα λογικό επιχείρημα ή αποδείξεις. Η επιστήμη είναι απλά μια δικαιολογία που χρησιμοποιεί για να καλύψει την άρνησή του.

Όταν όμως, είναι έτοιμος να ακούσει για το Θεό, όταν μάθει ότι ο Θεός δεν είναι η τιμωρητική, κατακριτική, κατακεραυνωτική φιγούρα που μας έχουν μάθει, αλλά η απόλυτη αγάπη. Ίσως αρχίσει σιγά σιγά να ανοίγει την καρδιά του ξανά στο Θεό, όπως όταν ήταν παιδί. Συγκρίνοντας την αγωνία, τη μοναξιά και το φόβο του 'πριν', με την αγαλλίαση και την χαρά του 'μετά', θα νιώθει συμπόνια για εκείνον που αρνείται τη βοήθεια, αλλά ταυτόχρονα θα καταλαβαίνει πως ο κάθε άνθρωπος έχει τον καιρό του. 
Δεν μπορούμε να ελέγξουμε τους άλλους. Τους αφήνουμε να ζήσουν τη ζωή τους κι εμπιστευόμαστε στο Θεό να φέρει το καλύτερο για εμάς. Αφήνουμε την κάθε ημέρα και ώρα στα χέρια του Θεού, γνωρίζοντας ότι Εκείνος γνωρίζει καλύτερα για εμάς. Αν αφήνουμε να γίνει το Δικό Του Θέλημα και μετά πάντα αναγνωρίζουμε ότι ήρθαν τα πράγματα καλύτερα έτσι!

Βικτωρία Πρεκατέ, www.brightplanet.blogspot.com,7/1/2012

Αναρτήσεις 2013
Η μιντιακή επίθεση στην αθωότητα
Η δύναμη της θετικής σκέψης και η δύναμη του θετικού λόγου
Σκέψεις σχετικά με τις αλλαγές στο εκπαιδευτικό
Κίνητρα μαθητών για μάθηση και δημιουργικότητα(2)
Κακοποίηση ζώων από παιδιά: αγνωστη,διαδεδομένη συνήθεια
Διαθεματικό μάθημα στην πολική αρκούδα
Σιωπηρή εκπαίδευση των παιδιών στη βία: μια βραδυφλεγής βόμβα;
Η επιλογή της ομορφιάς ή της ασχήμιας στην καθημερινή ζωή
Το σχολείο ως καταφύγιο: Ο ρόλος του σχολείου στην προάσπιση της ψυχικής υγείας των παιδιών
Παρεξηγημένη (κι επικίνδυνη) μεταφυσική

Κακοποίηση μαθητών από εκπαιδευτικούς
Συναισθηματική
υπερφαγία: Όταν το ψυγείο από ‘φίλος’, γίνεται ‘εχθρός’

Αγωγή διαφυλικών σχέσεων στους εφήβους
Παρεξηγημένη υπερηφάνεια και υπεροψία
Οι τρεις μηχανισμοί επιβίωσης και το διαλυτικό του φόβου
Αξίες (των εφήβων;) την εποχή της κρίσης, Β'
Αξίες (των εφήβων;) την εποχή της κρίσης, Α'
Συνεξάρτηση
Η Οιδιπόδεια πληγή
Το ανθρώπινο δικαίωμα του παιδιού να μεγαλώσει χωρίς να μισεί
Το δίλημμα της μετανάστευσης
Καλή χρονιά με χαρά, ζωή και επίγνωση

Οκτώβρης 2012,Εκπαίδευση Ειρήνης-Δάσκαλοι Χωρίς Σύνορα,Απελευθέρωση από το καλούπι, Σεπτέμβριος 2012,Γαύδος, αρκούδες και Σομαλία, Αγχώδης διαταραχή και κρίσεις πανικού,Μιντιακή αισθητική και απλότητα, Αύγουστος 2012,Ζηλοφθονία:Εθνικό πάθος;,Ελευθερία επιλογής,Προβολή κι ενοχή(Η βροχή της λύπης),Ψυχολογική στάση απέναντι στην ηγεσία,Η μιντιακή τρομολαγνεία και πώς να προστατευτούμε , Ιούνιος 2012,Η αποξένωση στην ελληνική οικογένεια εν μέσω κρίσης, Μάιος 2012,Εθισμός στο χρήμα,Πώς να βοηθήσουμε τους άστεγους,Η βροχή του φόβου,Υστερόγραφο στην αναλογία της κακοποιημένης γυναίκας,Εθνική εξάρτηση,Ποινικοποίηση της φτώχειας, ποινικοποίηση της ασθένειας Απρίλιος 2012,Η μικροβιοφοβία ως παράγοντας διακρίσεων, Ένα συγκινητικό συμβάν και ο ρατσισμός, Ο πολύ ύπουλος ρατσισμός Νο 2, Μετανάστες και ο πολύ ύπουλος ρατσισμός, Αναβλητικότητα:Τι είναι;Πώς αντιμετωπίζεται;, Μάρτιος 2012
Το μήνυμα της 25ης Μαρτίου 2012, Χρήση των λέξεων σε δύσκολους καιρούς,,Φεβρουάριος 2012,Να θυμηθούμε..., Απεξάρτηση από τον υλισμό, Δουλοπρέπεια και αξιοπρέπεια, Η αυτοεκτίμηση σε σχέσεις που πληγώνουν, Ιανουάριος 2012
Ζητιανιά, ελεημοσύνη κι υπευθυνότητα..., Η παραμέληση του εαυτού στους ενήλικες: Αίτια, μορ..., Αλήθεια νοσταλγούμε το παρελθόν; , 2012: Ελπίδα,αντί για παραίτηση

2011
(Δεκέμβριος 2011): Χριστούγεννα και αντίσταση στην αλλαγή, Κρίση (Μέρος 13ο):Πίστη (και αφθονία) ή τσιγκουνιά (και φτώχεια);, ΚΡΙΣΗ (Μέρος 12ο): Ψυχολογικό αντίκτυπο της οικονομικής κρίσης στα παιδιά Ψυχολογικό αντίκτυπο της οικονομικής κρίσης στα πα..., ΠΑΙΔΙΚΗ ΣΕΞΟΥΑΛΙΚΗ ΚΑΚΟΠΟΙΗΣΗ:H ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΣΩΖΕΙ!!, Πίστη, φόβος και δοτικότητα, Η ορειβασία και οι άστεγοι (Νοέμβριος 2011): Οκτάποδο (Χταπόδι): Το πιο ευφυές ασπόνδυλο, Διαμαρτυρία για τα άθλια θεάματα της τηλεόρασης, Ασκήσεις ενίσχυσης αυτο-εκτίμησης, Κρίση (Mέρος 11ο):Αυτο-εκτίμηση ως έθνος (B'), Φυλλάδιο: Ψυχολογική αντιμεπτώπιση της ανεργίας, Κρίση (Μέρος 10ο): Συμμετοχική δημοκρατία, αυτοεκτ... (Οκτώβριος 2011): Ψυχολογική αντιμετώπιση της ανεργίας Μέρος 2ο, Κρίση (Μέρος 9ο): ΑΥΤΟΕΚΤΙΜΗΣΗ ΩΣ ΕΘΝΟΣ Α , Τι έχουμε κάνει στη γη;, Κρίση (μέρος 8ο): ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ, Προετοιμασία του παιδιού για την επαγγελματική ζωή...(Σεπτέμβριος 2011): Κρίση (Μέρος 7ο): Δεν μας αξίζει αυτό, ΚΡΙΣΗ (Μέρος 6ο): Γαλήνη ή πανικός, Τι μας ενώνει (Αύγουστος 2011): Κρίση (Μέρος 5ο): Αφθονία ή φόβος της έλλειψης, Ταραχές νέων και παραμέληση (Ιούλιος 2011): Κρίση (Μέρος 4ο):Κοινωνική συνείδηση ή Διαφθορά , Κρίση (Μέρος 3ο) Ηγεσία: Λειτούργημα ή Εξουσία , Κρίση (Μέρος 2ο): Ψυχραιμία ή μίσος (Ιούνιος 2011): Διάκριση στην επιλογή θεραπευτή (Απρίλιος 2011): ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΑΞΙΩΝ, Τα διδάγματα της Φουκουσίμα (Μάρτιος 2011): Προσκόληση στα βρέφη κι αίσθηση του εαυτού, Παιδόφιλοι και θεραπεία

(Φεβρουάριος 2011): Η έξοδος από την κακοποιητική συντροφική σχέση, (Ιανουάριος 2011): Σεβασμός στα ζώα

2010 (16)

(Νοέμβριος 2010) Αυτοδιαχείριση και κρίση: πόσο προετοιμασμένοι είμ..., Πνευματική διάσταση της μετανάστευσης, The Earth is our home, Η Γη είναι το σπίτι μας (Αύγουστος 2010) Ανθρώπινες σχέσεις ή δημόσιες σχέσεις?, Το απαράδεκτο "τραγούδι" της "μπεμπε-λιλή" Ιούλιος, Διακοπές κι αποστεωμένα ζώα, Κοινωνικός ρόλος των σούπερ-μάρκετ; (Ιούνιος 2010) Ψυχολογική αντιμετώπιση της ανεργίας, Όταν κατακρίνουμε και δαχτυλοδείχνουμε…, Κακοποίηση παιδιών σε ιδρύματα φιλοξενίας, Ένα πρόβλημα με τις Πανελλήνιες (Απρίλιος 2010) Οικονομική κρίση στην Ελλάδα, Η κατανάλωση κρεάτος στον πλανήτη των 7δις (Ιανουάριος 2010) Τα μαθήματα της ντουλάπας, Καλή χρονιά με εθελοντισμό

2009 (16)

(Δεκέμβριος 2009) H Πολική αρκούδα: ένα αξιοθαύμαστο ζώο, Σύγχρονος ελληνικός σεξισμός και νέα κορίτσια, BURN OUT: Πώς να αποφύγετε την επαγγελματική εξουθ..., Θάνατος για χόμπι (Νοέμβριος 2009) Η φροντίδα μικρών παιδιών με ειδικές ανάγκες, Έφηβοι σε συμμορίες (Αύγουστος 2009) Οι φύλακες των φαναριών, Δυσθυμία-η «καθημερινή» κατάθλιψη, Πένθος: Η ψευδαίσθηση του χρόνου (Ιούνιος 2009) Τηλεοπτική εξαθλίωση, Οικονομική κρίση, Πρωινή προσευχή, Κακοποίηση παιδιών με ειδικές ανάγκες, Σεξουαλικός Εθισμός


Προτεινόμενες οργανώσεις

http://www.heartsandhandsforafrica.com/ (Children in need in Zambia and S.Africa)



http://www.who-will.org/ (Children in need in Cambodia)



http://www.steppingstonesnigeria.org/ (Βοηθά παιδιά στη Νιγηρία που έχουν κακοποιηθεί)



http://www.diakonia.gr/ Εξαιρετική οργάνωση εθελοντικής παροχής βοήθειας προς παιδιά σε νοσοκομεία και άλλους ευάλωτους πληθυσμούς (Αθήνα).



http://www.redcross.gr/ Εκπαιδεύει και τοποθετεί εθελοντές σε πολλούς φορείς ανά την Ελλάδα για την αρωγή ατόμων που έχουν ανάγκη. Τομέας Νοσηλευτικής και Τομέας Κοινωνικής Πρόνοιας



Αν
θέλετε να βοηθήσετε τους άστεγους και άπορους, δείτε τις ακόλουθες πηγές:


Οδηγός επιβίωσης αστέγων της «Κλίμακας»
http://www.klimaka.org.gr/newsite/downloads/astegoi_odigos_epiviosis.pdf


Συσίτα της Εκκλησίας της Ελλάδος
http://www.ecclesia.gr/greek/koinonia/fagito.html





Στα πλαίσια δραστηριότητας του ενεργού πολίτη, ενός πολίτη που ενδιαφέρονται γαι το περιβάλλον και τους συνανθρώπους, προτείνουμε τον ακόλουθο ιστότοπο για ενυπόγραφες διαμαρτυρίες, για διάφορους καλοπροαίρετους σκοπούς:

www.thepetitionsite.com

www.savejapandolphins.org