Βιβλία της Πρεκατέ Βικτωρίας

ΒΙΒΛΙΑ ΤΗΣ ΠΡΕΚΑΤΕ ΒΙΚΤΩΡΙΑΣ

1)"Η κακοποίηση του παιδιού στο σχολείο και στην οικογένεια", Ιατρικές εκδόσεις ΒΗΤΑ,2008, τηλ.για παραγγελίες αντικαταβολή 210-6714371, http://betamedarts.gr/bookview.php?id=3607


2)"Γυναικεία ευτυχία:Πώς να ελευθερωθείτε από μια σχέση που σας πληγώνει και να ανακτήσετε την προσωπική σας δύναμη: Οδηγός αυτοβοήθειας για γυναίκες", ΙΑΤΡΙΚΕΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΒΗΤΑ, 2011, http://betamedarts.gr/bookview.php?id=1076


3)"Πρόγραμμα αυτο-εκτίμησης για παιδιά .Ενίσχυση αυτοπεποίθησης, Εκπαίδευση αξιών και Προετοιμασία για την επαγγελματική ζωή". Β' ΕΚΔΟΣΗ

Εγχειρίδιο με βιωματικές ασκήσεις για γονείς κι εκπαιδευτικούς. Από τις Ιατρικές Εκδόσεις ΒΗΤΑ, παραγγελία με αντικαταβολή στο 210-6714371. http://betamedarts.gr/bookview.php?id=3607. Δελτίο τύπου για το βιβλίο εδώ


4)"Συζητώντας με την εσωτερική μητέρα". Θεραπευτικός οδηγός για να ξαναβρούμε την ιδανική μητρική αγάπη μέσα μας.

Ιατρικές Εκδόσεις ΒΗΤΑ τηλ. 2016714371. Δελτίο τύπου εδώ

Πληροφορίες και περιεχόμενα http://betamedarts.gr/bookview.php?id=3791


5)Μετάφραση/Επιμέλεια του 'Οδηγού Θεραπείας για τον Βιασμό' της Aphrodite Matsakis. Ιατρικές Εκδόσεις ΒΗΤΑ (2007)


6)'Οδηγός εκπαιδευτικών και γονέων για την ανίχνευση της παιδικής κακοποίησης' (A' συγγραφέας) Ιατρικές Εκδόσεις ΒΗΤΑ (2007, Β έκδοση 2019)

Η εκπαιδευτικός και ψυχολόγος Πρεκατέ Βικτωρία έχει εκπαιδευτεί στην Αγγλία και ασχοληθεί με θέματα κακοποίησης παιδιών και γυναικών, σεμινάρια αυτοεκτίμησης, θεραπείας τραύματος, κατάθλιψης, αποχωρισμού-απώλειας, καθώς και θέματα ψυχοπαιδαγωγικής στήριξης για μαθητές με δυσκολίες.



Σύντομα άρθρα στο facebook.com/victoria.prekate.9


---------------------------------------------------------

Η εκπαίδευση στην πνευματική ζωή ως ανάγκη του παιδιού και ανθρώπινο δικαίωμά του.

Στην Ελλάδα της συναισθηματικής αγριότητας, της διάβρωση της συμπόνιας, της αλλοτρίωση κάθε έννοιας ανθρωπιάς, της μετάλλαξης του ‘ενδιαφέροντος για τον άλλον’ σε κακεντρεχές κουτσομπολιό, της αντικατάστασης των αξιών από το lifetsyle, της υιοθέτησης αυτόματων αντανακλαστικών χλευασμού και υποτίμησης οποιασδήποτε μορφής ανθρώπινης αδυναμίας, έχουμε πολλά να ωφεληθούμε από την εκπαίδευση στην πνευματική ζωή της θρησκευτικής παράδοσης του τόπου μας. Περισσότερα εδώ https://brightplanet.blogspot.com/2020/01/blog-post_25.html


YOUTUBE κανάλι Victoria Prekate

Εκπαιδευτικά βίντεο, ομιλίες, συνεντεύξεις κλπ https://www.youtube.com/channel/UCPQUL5W0B32LIG15tfTS5BA Στο ιστολόγιο αυτό αναρτώνται άρθρα ψυχολογίας και προσωπικές απόψεις. Τα θέματα που με ενδιαφέρουν είναι η προστασία του παιδιού, η πρόληψη και θεραπεία της ενδο-οικογενειακής βίας, οι εφαρμογές της ψυχολογίας στην βελτίωση της καθημερινής ζωής και η σχέση ψυχολογίας και πνευματικής ζωής μέσα από την Ορθοδοξία.
myows online copyright protection

Η έξοδος από την κακοποιητική συντροφική σχέση

Η κακοποίηση στη συντροφική σχέση είναι μια ιδιαίτερα επώδυνη και περίπλοκη διαδικασία, συχνά με στοιχεία εξαρτητικότητας ή/και εθισμού, στην διατήρηση της οποίας η άρνηση παίζει σημαντικό ρόλο. «Θύτης» και «θύμα» εμπλέκονται σε ένα ολοένα βαθύτερο φαύλο κύκλο βίας, ενοχής, «δράματος», αισθήματος ανημποριάς, απομόνωσης κι απαξίωσης. Παρότι η κακοποίηση μπορεί να συμβαίνει στον σύντροφο οποιουδήποτε φύλου, το θύμα της σωματικής κακοποίησης είναι, ως επί το πλείστον, η γυναίκα.

Τα αίτια και οι παράγοντες επικινδυνότητας ποικίλουν. Ο θύτης, όπως και το θύμα, συχνά προέρχονται από οικογένειες στις οποίες υπήρχε βία, και στις οποίες πιθανότατα είχαν κακοποιηθεί ή παραμεληθεί ως παιδιά. Η απουσία πατρικής στοργής στο κορίτσι, καθώς και η κακοποίηση από τη μητέρα στο αγόρι, η θέαση από τα παιδιά συντροφικής βίας μεταξύ των γονιών, καθιστούν τα παιδιά ιδιαίτερα ευάλωτα στο να επαναλάβουν το σενάριο της βίας στο μέλλον. Ταυτόχρονα, η άγνοια για τα προειδοποιητικά σημάδια και την δυναμική της κακοποιητικής σχέσης, η απομόνωση που εγκαθίσταται σιγά σιγά ως μέρος της κακοποίησης, τα πολιτιστικά πρότυπα που θέλουν τη γυναίκα να υπομένει υπομονετικά την κακοποίηση ως φυσιολογικό μέρος οποιασδήποτε σχέσης, η άρνηση της πραγματικότητας, ο εθισμός στον κακοποιητικό κύκλο, οι πρακτικές δυσκολίες και οι απατηλές ελπίδες ότι κάποια στιγμή ο σύντροφος θα αλλάξει, κρατούν τη γυναίκα δέσμια για χρόνια σε έναν επώδυνο φαύλο κύκλο, ολοένα βαθύτερης βίας κι απόγνωσης.


Ποιος είναι ο δρόμος για να μπορέσει η κακοποιημένη γυναίκα να ξεφύγει από τη δίνη της κακοποιητικής συντροφικής σχέσης;

Το πρώτο και κυριότερο είναι ο θρυμματισμός της άρνησης. Τα θύματα συχνά διαστρεβλώνουν τόσο τη δική τους αντίληψη της πραγματικότητας, ώστε να πιστεύουν ότι «μερικές μελανιές δεν είναι και τίποτα σπουδαίο, προκειμένου να σώσεις το σπίτι σου…» Εξιδανικεύουν το θύτη, θεωρώντας ότι έχει καταπληκτικό δυναμικό κι εξακολουθούν να ελπίζουν, παρά τις απανωτές ματαιώσεις, σε αυτό που ο θύτης μπορεί κάποια μέρα να γίνει…Υιοθετούν συχνά τις απόψεις του θύτη ότι εκείνες φταίνε που προκαλούν την κακοποίηση, αγνοώντας το γεγονός ότι δεν υπάρχει δικαιολογία για τη βία κι ότι ο βίαιος άνθρωπος είναι ακέραια υπεύθυνος για τη βία που ασκεί. Με τον καιρό αναπτύσσεται ανοχή και στις πιο απαξιωτικές συμπεριφορές. Συμπεριφορές, που το περιβάλλον, και ίσως και οι ίδιες στο παρελθόν, θεωρούν απαράδεκτες, μαθαίνουν σιγά σιγά να τις αποδέχονται ως φυσιολογικές και μάλιστα να κατηγορούν τον εαυτό τους για αυτές. Αν η γυναίκα θέλει να δυναμώσει τον εαυτό της αρκετά, ώστε να μπορέσει να βγει από το φαύλο κύκλο της κακοποίησης, θα πρέπει να σταματήσει να αρνείται, να σταματήσει να ελπίζει ότι η συγκεκριμένη σχέση θα φτιάξει στο μέλλον και να αναρωτηθεί «Θα ανεχόμουν τέτοια συμπεριφορά από μια φίλη;» Αν όχι, δεν υπάρχει λόγος να την ανεχτεί από το σύντροφο.

Έπειτα χρειάζεται να θρυμματιστεί η συμπεριφορά διευκόλυνσης, δηλαδή το να καλύπτει το θύμα τα λάθη και τις συμπεριφορές του θύτη στους άλλους. Υπάρχουν κακοποιημένες γυναίκες, οι οποίες είναι οικονομικά εξαρτημένες από τον κακοποιητικό σύντροφο, αλλά υπάρχουν και άλλες, που όχι μόνο δεν τον χρειάζονται οικονομικά, αλλά τον στηρίζουν κιόλας! Παρόλα αυτά παραμένουν στη σχέση.

Η γυναίκα οφείλει να απενοχοποιηθεί όσο το δυνατόν περισσότερο. Οφείλει στον εαυτό της να αποβάλλει όσες κατηγορίες κι ενοχές της έχουν επιρρίψει ο δράστης, ή συχνά και το οικογενειακό περιβάλλον, ότι «εκείνη προκαλεί την κακοποίηση», ή τις βαθύτερες ενοχές ότι δεν της αξίζει κάτι καλύτερο. Βοηθά να επαναλαμβάνει στον εαυτό της, όσο πιο συχνά γίνεται, ότι «Μου αξίζει να με σέβονται», «Μου αξίζει να με αγαπούν», μέχρις ότου να το πιστέψει. Αν δεν το πιστέψει, θα είναι πολύ δύσκολο να βρει την κινητήριο δύναμη να αγωνιστεί ψυχικά με την εξάρτησή της και την τάση του δράστη να την κρατήσει πίσω. Η αυτό-εκτίμηση είναι το πρώτο και πιο απαραίτητο βήμα για να φύγει. Να πιστέψει πραγματικά ότι της αξίζει κάτι καλύτερο.
Να πιστέψει ότι δε χρειάζεται να θυσιαστεί για να κερδίσει μια αξιοπρεπή ζωή, για να κερδίσει αγάπη. Να πιστέψει ότι ο μόνος τρόπος για να σταματήσει η κακοποίηση δεν είναι να καλοπιάσει το δράστη, αλλά να πιστέψει μέσα της «όχι, αρκετά» και να φύγει. Γενικότερα, δε χρειάζεται να ενοχοποιεί τον εαυτό της, επειδή μια σχέση δεν περπατά, ακόμη κι αν αυτή δεν είναι κακοποιητική. Κάποιες φορές, κάποια πράγματα στη ζωή δεν πηγαίνουν όπως θα θέλαμε. Δε χρειάζεται να κατηγορηθεί κάποιος και σίγουρα, όχι ο εαυτός της.

Η γυναίκα είναι σημαντικό να θυμάται ότι με το να μένει στη σχέση και να ανέχεται καλοσυνάτα την υποτίμηση δε βοηθά το δράστη, δε βοηθά τον σχέση, δε βοηθά τον εαυτό της. Ο δράστης, με κάθε λεκτική ή σωματική επίθεση, νιώθει όλο και πιο έντονη ενοχή, ενώ περνά τη δική του ενοχή και στη γυναίκα, η οποία νιώθει όλο και πιο ανάξια και τιποτένια. Και οι δύο χάνουν. Αυτό που περιμένει ο δράστης από τη γυναίκα, είναι να μπορέσει να πει «όχι», να σταματήσει να δέχεται την υποτίμηση. Αυτό στην πλειονότητα των περιπτώσεων δεν επιτυγχάνεται με το να του εξηγεί τι κάνει λάθος και να παραμένει. Ο μόνος αποτελεσματικός τρόπος να σταματήσει πραγματικά να δέχεται την κακοποίησης είναι να απομακρυνθεί, να φύγει. Έτσι θα βοηθήσει και εκείνον και τον εαυτό της. Αλλά για να καταφέρει να το κάνει, θα πρέπει οριστικά μέσα της να εγκαταλείψει την ελπίδα ότι κάποια στιγμή θα τον αλλάξει.

Αντί να πολεμά να αλλάξει το θύτη ή να αναλώνεται με αυτά που κάνει ή δεν κάνει ο θύτης, είναι πολύ σημαντικό για τη γυναίκα να χρησιμοποιήσει όλη την ενέργειά της για:
• Nα φροντίσει τον εαυτό της
• Nα αναζητά ενεργά να ασχολείται με τα πράγματα εκείνα που την κάνουν να νιώθει καλά
• Nα μιλά στον εαυτό της με τρυφερότητα
• Nα ακούει τη διαίσθησή της
• Nα αναγνωρίζει τα δώρα που προσφέρει και έχει να προσφέρει
• Nα προσπαθεί ξανά και ξανά να ξεκινά από την αρχή: όσα λάθη κι αν έχουν γίνει, δεν είναι ποτέ αργά, να ξεκινά ξανά και ξανά, γιατί κάθε μέρα είναι μια νέα αρχή
• Να φροντίζει το σώμα και το χώρο της, καθώς και οι λεπτομέρειες μπορούν να κάνουν τη διαφορά
• Να γνωρίζει ότι αξίζει να είναι γυναίκα! Το να είναι γυναίκα δεν είναι ούτε βάρος, ούτε δυστυχία, παρά τους αιώνες κακοποίησης που αμέτρητες γενιές γυναικών έχουν δεχθεί ανά τον κόσμο. Να γνωρίζει ότι ακόμη κι αν δεν τη τιμά κάποιος, μπορεί εκείνη να τιμήσει τον εαυτό της. Όσο περισσότερο χτίζει τον εαυτό της, τόσο ευκολότερο θα είναι για εκείνη να φύγει από την κακοποίηση.
• Στην περίπτωση που υπάρχουν πρακτικές ή οικονομικές δυσκολίες για να φύγει η γυναίκα, ή που η φυγή ενδέχεται να περιλαμβάνει κίνδυνο για την ακεραιότητά της ή των παιδιών της, η γυναίκα μπορεί να αναζητήσει συμβουλευτική στήριξη από το Εθνικό Κέντρο Άμεσης Κοινωνικής Βοήθειας, τηλέφωνο 197, καθώς και να ενημερώνει σχετικά το τοπικό αστυνομικό τμήμα.
Πρεκατέ Βικτωρία, 26/2/2011

Αναρτήσεις 2013
Η μιντιακή επίθεση στην αθωότητα
Η δύναμη της θετικής σκέψης και η δύναμη του θετικού λόγου
Σκέψεις σχετικά με τις αλλαγές στο εκπαιδευτικό
Κίνητρα μαθητών για μάθηση και δημιουργικότητα(2)
Κακοποίηση ζώων από παιδιά: αγνωστη,διαδεδομένη συνήθεια
Διαθεματικό μάθημα στην πολική αρκούδα
Σιωπηρή εκπαίδευση των παιδιών στη βία: μια βραδυφλεγής βόμβα;
Η επιλογή της ομορφιάς ή της ασχήμιας στην καθημερινή ζωή
Το σχολείο ως καταφύγιο: Ο ρόλος του σχολείου στην προάσπιση της ψυχικής υγείας των παιδιών
Παρεξηγημένη (κι επικίνδυνη) μεταφυσική

Κακοποίηση μαθητών από εκπαιδευτικούς
Συναισθηματική
υπερφαγία: Όταν το ψυγείο από ‘φίλος’, γίνεται ‘εχθρός’

Αγωγή διαφυλικών σχέσεων στους εφήβους
Παρεξηγημένη υπερηφάνεια και υπεροψία
Οι τρεις μηχανισμοί επιβίωσης και το διαλυτικό του φόβου
Αξίες (των εφήβων;) την εποχή της κρίσης, Β'
Αξίες (των εφήβων;) την εποχή της κρίσης, Α'
Συνεξάρτηση
Η Οιδιπόδεια πληγή
Το ανθρώπινο δικαίωμα του παιδιού να μεγαλώσει χωρίς να μισεί
Το δίλημμα της μετανάστευσης
Καλή χρονιά με χαρά, ζωή και επίγνωση

Οκτώβρης 2012,Εκπαίδευση Ειρήνης-Δάσκαλοι Χωρίς Σύνορα,Απελευθέρωση από το καλούπι, Σεπτέμβριος 2012,Γαύδος, αρκούδες και Σομαλία, Αγχώδης διαταραχή και κρίσεις πανικού,Μιντιακή αισθητική και απλότητα, Αύγουστος 2012,Ζηλοφθονία:Εθνικό πάθος;,Ελευθερία επιλογής,Προβολή κι ενοχή(Η βροχή της λύπης),Ψυχολογική στάση απέναντι στην ηγεσία,Η μιντιακή τρομολαγνεία και πώς να προστατευτούμε , Ιούνιος 2012,Η αποξένωση στην ελληνική οικογένεια εν μέσω κρίσης, Μάιος 2012,Εθισμός στο χρήμα,Πώς να βοηθήσουμε τους άστεγους,Η βροχή του φόβου,Υστερόγραφο στην αναλογία της κακοποιημένης γυναίκας,Εθνική εξάρτηση,Ποινικοποίηση της φτώχειας, ποινικοποίηση της ασθένειας Απρίλιος 2012,Η μικροβιοφοβία ως παράγοντας διακρίσεων, Ένα συγκινητικό συμβάν και ο ρατσισμός, Ο πολύ ύπουλος ρατσισμός Νο 2, Μετανάστες και ο πολύ ύπουλος ρατσισμός, Αναβλητικότητα:Τι είναι;Πώς αντιμετωπίζεται;, Μάρτιος 2012
Το μήνυμα της 25ης Μαρτίου 2012, Χρήση των λέξεων σε δύσκολους καιρούς,,Φεβρουάριος 2012,Να θυμηθούμε..., Απεξάρτηση από τον υλισμό, Δουλοπρέπεια και αξιοπρέπεια, Η αυτοεκτίμηση σε σχέσεις που πληγώνουν, Ιανουάριος 2012
Ζητιανιά, ελεημοσύνη κι υπευθυνότητα..., Η παραμέληση του εαυτού στους ενήλικες: Αίτια, μορ..., Αλήθεια νοσταλγούμε το παρελθόν; , 2012: Ελπίδα,αντί για παραίτηση

2011
(Δεκέμβριος 2011): Χριστούγεννα και αντίσταση στην αλλαγή, Κρίση (Μέρος 13ο):Πίστη (και αφθονία) ή τσιγκουνιά (και φτώχεια);, ΚΡΙΣΗ (Μέρος 12ο): Ψυχολογικό αντίκτυπο της οικονομικής κρίσης στα παιδιά Ψυχολογικό αντίκτυπο της οικονομικής κρίσης στα πα..., ΠΑΙΔΙΚΗ ΣΕΞΟΥΑΛΙΚΗ ΚΑΚΟΠΟΙΗΣΗ:H ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΣΩΖΕΙ!!, Πίστη, φόβος και δοτικότητα, Η ορειβασία και οι άστεγοι (Νοέμβριος 2011): Οκτάποδο (Χταπόδι): Το πιο ευφυές ασπόνδυλο, Διαμαρτυρία για τα άθλια θεάματα της τηλεόρασης, Ασκήσεις ενίσχυσης αυτο-εκτίμησης, Κρίση (Mέρος 11ο):Αυτο-εκτίμηση ως έθνος (B'), Φυλλάδιο: Ψυχολογική αντιμεπτώπιση της ανεργίας, Κρίση (Μέρος 10ο): Συμμετοχική δημοκρατία, αυτοεκτ... (Οκτώβριος 2011): Ψυχολογική αντιμετώπιση της ανεργίας Μέρος 2ο, Κρίση (Μέρος 9ο): ΑΥΤΟΕΚΤΙΜΗΣΗ ΩΣ ΕΘΝΟΣ Α , Τι έχουμε κάνει στη γη;, Κρίση (μέρος 8ο): ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ, Προετοιμασία του παιδιού για την επαγγελματική ζωή...(Σεπτέμβριος 2011): Κρίση (Μέρος 7ο): Δεν μας αξίζει αυτό, ΚΡΙΣΗ (Μέρος 6ο): Γαλήνη ή πανικός, Τι μας ενώνει (Αύγουστος 2011): Κρίση (Μέρος 5ο): Αφθονία ή φόβος της έλλειψης, Ταραχές νέων και παραμέληση (Ιούλιος 2011): Κρίση (Μέρος 4ο):Κοινωνική συνείδηση ή Διαφθορά , Κρίση (Μέρος 3ο) Ηγεσία: Λειτούργημα ή Εξουσία , Κρίση (Μέρος 2ο): Ψυχραιμία ή μίσος (Ιούνιος 2011): Διάκριση στην επιλογή θεραπευτή (Απρίλιος 2011): ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΑΞΙΩΝ, Τα διδάγματα της Φουκουσίμα (Μάρτιος 2011): Προσκόληση στα βρέφη κι αίσθηση του εαυτού, Παιδόφιλοι και θεραπεία

(Φεβρουάριος 2011): Η έξοδος από την κακοποιητική συντροφική σχέση, (Ιανουάριος 2011): Σεβασμός στα ζώα

2010 (16)

(Νοέμβριος 2010) Αυτοδιαχείριση και κρίση: πόσο προετοιμασμένοι είμ..., Πνευματική διάσταση της μετανάστευσης, The Earth is our home, Η Γη είναι το σπίτι μας (Αύγουστος 2010) Ανθρώπινες σχέσεις ή δημόσιες σχέσεις?, Το απαράδεκτο "τραγούδι" της "μπεμπε-λιλή" Ιούλιος, Διακοπές κι αποστεωμένα ζώα, Κοινωνικός ρόλος των σούπερ-μάρκετ; (Ιούνιος 2010) Ψυχολογική αντιμετώπιση της ανεργίας, Όταν κατακρίνουμε και δαχτυλοδείχνουμε…, Κακοποίηση παιδιών σε ιδρύματα φιλοξενίας, Ένα πρόβλημα με τις Πανελλήνιες (Απρίλιος 2010) Οικονομική κρίση στην Ελλάδα, Η κατανάλωση κρεάτος στον πλανήτη των 7δις (Ιανουάριος 2010) Τα μαθήματα της ντουλάπας, Καλή χρονιά με εθελοντισμό

2009 (16)

(Δεκέμβριος 2009) H Πολική αρκούδα: ένα αξιοθαύμαστο ζώο, Σύγχρονος ελληνικός σεξισμός και νέα κορίτσια, BURN OUT: Πώς να αποφύγετε την επαγγελματική εξουθ..., Θάνατος για χόμπι (Νοέμβριος 2009) Η φροντίδα μικρών παιδιών με ειδικές ανάγκες, Έφηβοι σε συμμορίες (Αύγουστος 2009) Οι φύλακες των φαναριών, Δυσθυμία-η «καθημερινή» κατάθλιψη, Πένθος: Η ψευδαίσθηση του χρόνου (Ιούνιος 2009) Τηλεοπτική εξαθλίωση, Οικονομική κρίση, Πρωινή προσευχή, Κακοποίηση παιδιών με ειδικές ανάγκες, Σεξουαλικός Εθισμός


Προτεινόμενες οργανώσεις

http://www.heartsandhandsforafrica.com/ (Children in need in Zambia and S.Africa)



http://www.who-will.org/ (Children in need in Cambodia)



http://www.steppingstonesnigeria.org/ (Βοηθά παιδιά στη Νιγηρία που έχουν κακοποιηθεί)



http://www.diakonia.gr/ Εξαιρετική οργάνωση εθελοντικής παροχής βοήθειας προς παιδιά σε νοσοκομεία και άλλους ευάλωτους πληθυσμούς (Αθήνα).



http://www.redcross.gr/ Εκπαιδεύει και τοποθετεί εθελοντές σε πολλούς φορείς ανά την Ελλάδα για την αρωγή ατόμων που έχουν ανάγκη. Τομέας Νοσηλευτικής και Τομέας Κοινωνικής Πρόνοιας



Αν
θέλετε να βοηθήσετε τους άστεγους και άπορους, δείτε τις ακόλουθες πηγές:


Οδηγός επιβίωσης αστέγων της «Κλίμακας»
http://www.klimaka.org.gr/newsite/downloads/astegoi_odigos_epiviosis.pdf


Συσίτα της Εκκλησίας της Ελλάδος
http://www.ecclesia.gr/greek/koinonia/fagito.html





Στα πλαίσια δραστηριότητας του ενεργού πολίτη, ενός πολίτη που ενδιαφέρονται γαι το περιβάλλον και τους συνανθρώπους, προτείνουμε τον ακόλουθο ιστότοπο για ενυπόγραφες διαμαρτυρίες, για διάφορους καλοπροαίρετους σκοπούς:

www.thepetitionsite.com

www.savejapandolphins.org