Τα ακόλουθα άρθρα έχουν γραφεί από την ψυχολόγο και συγγραφέα Πρεκατέ Βικτωρία, πολλά εκ των οποίων έχουν αποσταλεί στον τύπο (όπου είναι γνωστό, αναφέρεται η πηγή δημοσίευσης).Το υλικό εκφράζει τις προσωπικές απόψεις της συγγραφέως. Παρακαλείσθε αν αναδημοσιεύετε κάποιο άρθρο, να αναφέρετε ως πηγή αυτό το ιστολόγιο.

Βιβλία της Πρεκατέ Βικτωρίας
ΒΙΒΛΙΑ ΤΗΣ ΠΡΕΚΑΤΕ ΒΙΚΤΩΡΙΑΣ
1)"Η κακοποίηση του παιδιού στο σχολείο και στην οικογένεια", Ιατρικές εκδόσεις ΒΗΤΑ,2008, τηλ.για παραγγελίες αντικαταβολή 210-6714371, http://betamedarts.gr/bookview.php?id=3607
2)"Γυναικεία ευτυχία:Πώς να ελευθερωθείτε από μια σχέση που σας πληγώνει και να ανακτήσετε την προσωπική σας δύναμη: Οδηγός αυτοβοήθειας για γυναίκες", ΙΑΤΡΙΚΕΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΒΗΤΑ, 2011, http://betamedarts.gr/bookview.php?id=1076
3)"Πρόγραμμα αυτο-εκτίμησης για παιδιά .Ενίσχυση αυτοπεποίθησης, Εκπαίδευση αξιών και Προετοιμασία για την επαγγελματική ζωή". Β' ΕΚΔΟΣΗ
Εγχειρίδιο με βιωματικές ασκήσεις για γονείς κι εκπαιδευτικούς. Από τις Ιατρικές Εκδόσεις ΒΗΤΑ, παραγγελία με αντικαταβολή στο 210-6714371. http://betamedarts.gr/bookview.php?id=3607. Δελτίο τύπου για το βιβλίο εδώ
4)"Συζητώντας με την εσωτερική μητέρα". Θεραπευτικός οδηγός για να ξαναβρούμε την ιδανική μητρική αγάπη μέσα μας.
Ιατρικές Εκδόσεις ΒΗΤΑ τηλ. 2016714371. Δελτίο τύπου εδώ
Πληροφορίες και περιεχόμενα http://betamedarts.gr/bookview.php?id=3791
5)Μετάφραση/Επιμέλεια του 'Οδηγού Θεραπείας για τον Βιασμό' της Aphrodite Matsakis. Ιατρικές Εκδόσεις ΒΗΤΑ (2007)
6)'Οδηγός εκπαιδευτικών και γονέων για την ανίχνευση της παιδικής κακοποίησης' (A' συγγραφέας) Ιατρικές Εκδόσεις ΒΗΤΑ (2007, Β έκδοση 2019)
ΟΜΙΛΙΕΣ
Η εκπαιδευτικός και ψυχολόγος Πρεκατέ Βικτωρία έχει εκπαιδευτεί στην Αγγλία και ασχοληθεί με θέματα κακοποίησης παιδιών και γυναικών, σεμινάρια αυτοεκτίμησης, θεραπείας τραύματος, κατάθλιψης, αποχωρισμού-απώλειας, καθώς και θέματα ψυχοπαιδαγωγικής στήριξης για μαθητές με δυσκολίες.
Στη δύσκολη συγκυρία που διανύει η χώρα μας, η Πρεκατέ Βικτωρία προσφέρει περιορισμένο αριθμό δωρεάν ενημερωτικών ομιλιών σε σχολεία (μέσω συλλόγων γονέων και κηδεμόνων, απογευματινές ώρες) σχετικά με θέματα βίας, αυτοεκτίμησης, ψυχικής ανθεκτικότητας στα παιδιά, προετοιμασίας για την επαγγελματική ζωή κ.α.
Σύντομα άρθρα στο facebook.com/victoria.prekate.9
---------------------------------------------------------
Η εκπαίδευση στην πνευματική ζωή ως ανάγκη του παιδιού και ανθρώπινο δικαίωμά του.
Στην Ελλάδα της συναισθηματικής αγριότητας, της διάβρωση της συμπόνιας, της αλλοτρίωση κάθε έννοιας ανθρωπιάς, της μετάλλαξης του ‘ενδιαφέροντος για τον άλλον’ σε κακεντρεχές κουτσομπολιό, της αντικατάστασης των αξιών από το lifetsyle, της υιοθέτησης αυτόματων αντανακλαστικών χλευασμού και υποτίμησης οποιασδήποτε μορφής ανθρώπινης αδυναμίας, είναι περισσότερο σημαντική από ποτέ η εκπαίδευση στην πνευματική ζωή της δικής μας θρησκείας. Περισσότερα εδώ https://brightplanet.blogspot.com/2020/01/blog-post_25.html
YOUTUBE κανάλι Victoria Prekate
Ένα συγκινητικό συμβάν και ο ρατσισμός
Ταυτόχρονα, έχω εκπλαγεί από τα απίστευτα σχόλια ρατσιστικού μίσους που γράφονται από συμπολίτες μας σε διάφορες ιστοσελίδες, σε συνέχεια της συζήτησης μετά τις εξαγγελίες για τα στρατόπεδα κράτησης. Σχετικά με τις πρακτικές λύσεις για το μεταναστευτικό, βεβαίως και αυτή τη στιγμή η Ελλάδα δεν μπορεί να συντηρήσει ή να απασχολήσει τον αριθμό που έχουν εισέρθει και συνεχίζουν να έρχονται. Ας θυμηθούμε όμως ότι ο στόχος τους δεν είναι η Ελλάδα. Οι άνθρωποι αυτοί δεν θέλουν να μείνουν στην Ελλάδα. Έχουν εγκλωβιστεί στην Ελλάδα. Θέλουν να φύγουν, αλλά δεν έχουν τα μέσα. Αν κάποιος είναι εδώ να κατηγορηθεί είναι οι ελληνικές κυβερνήσεις, που αγνόησαν το πρόβλημα τόσα χρόνια, όπως οι ίδιοι παραδέχονται, και έρχονται προεκλογικά, με εξαγγελίες για στρατόπεδα συγκέντρωσης για να κάνουν όσα δεν είχαν κάνει τόσα χρόνια. Η ΕΕ έχει προσφέρει κονδύλια για την ανθρώπινη μεταχείριση αυτών των ατόμων, τα οποία δεν απορροφήθηκαν (πηγή Coping with a fundamental Rights emergency, European union agency for fundamental rights, January 2011, fra.europa.eu). Και τώρα, αντί για την κυβερνητική πολιτική, έγιναν ξαφνικά οι μετανάστες η πηγή του κακού. Ίσως αυτό να είναι πολύ βολικό για εκείνους που πραγματικά ευθύνονται για την οικονομική κρίση. Αν νοιάζεται η ελληνική κυβέρνηση, όπως διατείνεται, για την ανθρωπιστική τραγωδία, ας απαιτήσει και ας χρησιμοποιήσει τα κονδύλια της ΕΕ για επαναπατρισμό αυτών των ατόμων, πολλοί εκ των οποίων θέλουν διακαώς να φύγουν (δεν έχουν τίποτα να κάνουν εδώ). Δεν το κάνει όμως. Αλήθεια, τι θα απογίνουμε χωρίς βαρβάρους;….
Η οποιαδήποτε λύση στο μεταναστευτικό πρέπει να γίνει πάνω από όλα με σεβασμό στην ανθρώπινη αξιοπρέπεια. Πάνω από όλα είμαστε όλοι άνθρωποι και καμιά οικονομική κρίση δεν μπορεί να δικαιολογήσει να φερόμαστε σε ανθρώπους σαν να ήταν σκουπίδια. Ακόμη κι αν χρειαστεί να πεις σε κάποιους ‘όχι’, μπορείς να το κάνεις με ανθρωπιά κι όχι με μίσος. Η ενέργεια, η πρόθεση με την οποία γίνεται κάτι είναι το σημαντικότερο από όλα, πιο σημαντικό και από την ίδια την πράξη. Η υποχρεωτική κράτηση σε μαζικό αριθμό ανεπιθύμητων μεταναστών, οι οποίοι δεν έχουν διαπράξει κανένα ποινικό αδίκημα, εκτός από την παράνομη είσοδο σε μια χώρα, μέσω της οποίας ήλπιζαν σε μια καλύτερη τύχη σε μια τρίτη χώρα, δεν σέβεται την ανθρώπινη αξιοπρέπεια, έχει καταδικαστεί από διεθνείς οργανισμούς προστασίας των δικαιωμάτων του ανθρώπου (βλ. προηγούμενο άρθρο) και ανοίγει τον ασκό του Αιόλου, οδηγώντας σε πολύ επικίνδυνα μονοπάτια. Η Ελλάδα, σύμφωνα με την έκθεση της FRA, δεν απορρόφησε τα κονδύλια για την αξιοπρεπή διαβίωση των μεταναστών στα κέντρο υποδοχής στον Έβρο, με αποτέλεσμα η κατάσταση εκεί να είναι «εξαιρετικά ανησυχητική», σύμφωνα με την Επίτροπο Εσωτερικών Υποθέσων. Η μεγαλύτερη πιθανότητα και για τα νέα 30 κέντρα είναι να έχουν ακριβώς την ίδια τύχη. Οι συνθήκες υγιεινής και διαβίωσης μέσα σε αυτά (στον Έβρο δεν υπήρχε ούτε γιατρός, πηγή ) να υποβαθμιστούν τόσο πολύ, ώστε να θυμίζουν άλλα εφιαλτικά μέρη και άλλες εποχές.Όμως οι έγκλειστοι δεν θα μπορούν να φύγουν από εκεί, γιατί, όπως εξαγγέλθηκε θα είναι κρατούμενοι («υποχρεωτικά φιλοξενούμενοι»). Γνωρίζουμε πόσο άθλιες είναι οι συνθήκες στις ελληνικές φυλακές, με τριπλάσιο πληθυσμό από αυτόν που μπορούν να αντέξουν. Αντίστοιχα, αν όχι χειρότερα περιμένουμε και εδώ, μόνο που εδώ οι άνθρωποι είναι αθώοι, δεν έχουν εγκληματίσει.
Στο τέλος της κάθε ανθρώπινης ζωής, όπου γίνεται η ανασκόπηση, ο λογαριασμός, όπου πέφτουν τα ανούσια και αναδύονται αυτά που πραγματικά έχει σημασία για τον κάθε άνθρωπο. Τη στιγμή πριν πεθάνει, δεν είναι ούτε οι δυσκολίες που πέρασε, ούτε οι αδικίες που του έκαναν, ούτε πόσα χρήματα έβγαλε, ούτε πόσα προβλήματα είχε. Δύο πράγματα μένουν μόνο: Πόσο αγάπησε τους άλλους γύρω του (για αυτό και τα πιο πολλά ‘σ’ αγαπώ’ λέγονται πριν το θάνατο) αλλά και πόσο φέρθηκε με έλλειψη αγάπης προς τους άλλους γύρω του (για αυτό και οι πιο πολλές συγνώμες λέγονται πριν το θάνατο). Μόνο αυτά μετράνε. Όλα τα άλλα πάνε περίπατο. Και συνήθως υπάρχει μια βαθιά μελαγχολία για όσες ευκαιρίες έχασε να αγαπήσει και για όσες περιπτώσεις φέρθηκε σκληρά, ενώ θα μπορούσε να συγκρατηθεί. Αν καταφέρει να συμφιλιωθεί με αυτό (και για αυτό τα ‘σ’ αγαπώ’ και οι συγνώμες είναι πολύ σημαντικά), τότε μπορεί να ελευθερωθεί και να φύγει ήσυχος για την αγκάλη του Θεού. Για αυτό είμαστε εδώ. Αυτός είναι ο σκοπός της ζωής όλων μας. Πώς, μέσα από την ψευδαίσθηση της ύλης, της έλλειψης, των προβλημάτων, των φαινομενικών συγκρούσεων και δυσκολιών, θα μπορέσουμε να μείνουμε σταθεροί στην αγάπη και στη συμπόνια. Πώς θα συνεχίσουμε να θυμόμαστε την αγάπη και την ανθρωπιά, μέσα από τη φαινομενική έλλειψή της. Αυτό είναι το τεστ για όλους μας.
Το ίδιο ισχύει όχι μόνο για τα άτομα, αλλά και για ομάδες και έθνη ολόκληρα. Μετά από χρόνια, κοιτώντας πίσω στην ιστορία ή στην ψυχή ενός έθνους, αυτό που θα μετρά δεν θα είναι η οικονομική κρίση, αυτή θα έχει ξεχαστεί. Αυτό που θα μετρά και θα θυμόμαστε και θα μας τρώει θα είναι κατά πόσο οι άνθρωποι αντέδρασαν με αποδοχή, αυτό-συγκράτηση και ανθρωπιά προς τους συνανθρώπους τους, σε μια περίοδο έλλειψης, ή κατά πόσον βάλθηκαν αν χυμήξουν στους άλλους, σκεπτόμενοι «ο θάνατός σου η ζωή μου». Τώρα θα δοκιμαστούμε. Πώς θα φερθούμε στους συνανθρώπους, φίλους συγγενείς, ευάλωτους έλληνες, ευάλωτους αλλοδαπούς, οποιονδήποτε. Αυτό που θα κάνουμε τώρα θα μας κατατρέχει πολύ περισσότερο από ότι η προσωρινή δυσκολία στα χρήματα. Θέλουμε να κοιτάμε πίσω και να είμαστε περήφανοι, όταν δείξαμε ευσπλαχνία και μεγαλοσύνη σε μια δύσκολη περίοδο, όπου άλλοι φώναζαν ‘σταύρωσον’ ή να σιωπούμε, όταν μας ρωτούν τα εγγόνια ‘τι έκανες παππού τότε’.… Θέλουμε η Ελλάδα, ως το λίκνο της δημοκρατίας, να κουβαλά ενοχή για τον κατατρεγμό τωφν εξαθλιωμένων τα χρόνια που έρχονται; Η Ιστορία δεν πρόκειται να μας το συγχωρέσει.
Και κάτι τελευταίο: Διαβάζω πολλά μαινόμενα σχόλια στον τύπο σχετικά με το πώς οι Έλληνες ήταν πάντα νόμιμοι μετανάστες, εν αντιθέσει με τους τωρινούς. Ας θυμηθούμε όμως ότι την εποχή που είχε ανάγκη η Ελλάδα τη μετανάστευση, υπήρχαν διαθέσιμες χώρες (ΗΠΑ, Γερμανία, Αυστραλία) που επιθυμούσαν εργατικά χέρια και σε αυτό ήμασταν τυχεροί. Δεν ξέρουμε αν θα είμαστε το ίδιο τυχεροί στο μέλλον. Και δεν είναι μόνο οι οικονομικοί λόγοι που μπορεί να ωθήσουν προς λαθρομετανάστευση. Μπορεί να υπάρξουν κλιματικοί λόγοι. Αν μια ωρολογιακή βόμβα περιμένει να ανατιναχθεί είναι αυτή της κλιματικής αλλαγής και θα είναι τελείως απρόβλεπτη. Πριν λοιπόν βιαστούμε να καταδικάσουμε τους εξαθλιωμένους κι απεγνωσμένους ως «παράνομα απόβλητα», όπως διάβασα πρόσφατα, ας σκεφτούμε τον εαυτό μας στη θέση τους, σε μια περίπτωση όπου η Ελλάδα θα είναι υπερβολικά ξηρή για να μας θρέψει και θα αναζητήσουμε τροφή βορειότερα, εκεί όπου θα βλέπουν εμάς ως "παράνομα απόβλητα". Και μη βάζουμε το χέρι μας στη φωτιά ότι δεν θα χρειαστεί να γίνει ποτέ.
Πρεκατέ Βικτωρία, www.brightplanet.blogspot.com, 7/4/2012
Υ.Γ. Στην εμπάθεια των συζητήσεων περί μετανάστευσης, βλέπω πόλωση σε δύο άκρα:Αν δεν τους βρίζεις από το πρωί μέχρι το βράδυ θεωρώντας τους υπεύθυνους για την οικονομική κρίση, τότε είσαι από εκείνους που υποστηρίζουν την αθρόα εισροή άνευ όρων, μέχρι να γίνουν πιο πολλοί από τους Έλληνες. Μέση οδός δεν μπορεί να υπάρχει! Ή του ύψους ή του βάθους. Κανείς δεν υποστήριξε την αθρόα ανεξέλεγκτη εισροή. Αν μη τι άλλο, δεν είναι ασφαλές ούτε για τους ίδιους τους μετανάστες. Ο ίδιος ο κ. Χρυσοχοϊδης αναφέρεται για την ανάγκη κέντρων κράτησης για "ανθρωπιστικούς λόγους", ώστε να μην πέφτουν οι λαθρομετανάστες αντικείμενο εκμετάλλευσης κυκλωμάτων (πηγή εδώ ). Τότε γιατί το Υπουργείο Προστασίας δεν συλλαμβάνει αυτά τα κυκλώματα που τους εκμεταλλεύονται και τους προωθούν; οι λαθρομετανάστες δεν έρχονται ξεκρέμαστοι από το πουθενά. Κάποιοι τους καθοδηγούν, κάποιοι τους φέρνουν σε επαφή, κάποιοι τους δικτυώνουν. Αυτοί οι κάποιοι μένουν στο απυρόβλητο και δυστυχώς τα θύματά τους είναι που υφίστανται την οργή και το μίσος ενός μέρους του ελληνικού λαού. Ταυτόχρονα, εκτός από την εκμετάλλευση των κυκλωμάτων, υφίστανται την πολιτική εκμετάλλευση, από την πολιτική τάξη, η οποία τόσα χρόνια αδιαφορούσε για το πρόβλημα, και τώρα ξαφνικά προεκλογικά έχει κυριολεκτικά φαγωθεί να ανοίξει το πρώτο κέντρο πριν τις εκλογές. Εκμετάλλευση για προβολή μίσους και δυστυχώς εμείς τσιμπάμε. Ξεχνάμε ότι αν έχει προκληθεί ζημιά στην ελληνική οικονομία από τη λαθρομετανάστευση, αυτή είναι μηδαμινή, κυριολεκτικά μηδαμινή σε σχέση με εκείνη των πραγματικών ενόχων. Μας βολεύει να μη φταίνε Έλληνες. Μας βολεύει, δε χρειάζεται έτσι να αναλάβουμε καμία ευθύνη.
Βεβαίως και πρέπει πολλοί να βοηθηθούν να επαναπατρισθούν, πολλοί εξάλλου το θέλουν. Εκεί μπορούν να πάνε τα κονδύλια της ΕΕ, στον επαναπατρισμό, όχι σε στρατόπεδα κράτησης. Αυτό όμως που είναι ανησυχητικό είναι πόσο εύκολα, μα πόσο εύκολα πραγματικά, ένα μέρος του ελληνικού πληθυσμού αδιαφορεί παντελώς για το σεβασμό στην ανθρώπινη αξιοπρέπεια, στην ανθρώπινη ζωή,θα δεχόταν οποιαδήποτε κακομεταχείριση εις βάρος τους, μπροστά στη δικαιολογία "μας τρώνε τα λεφτά μας". Δικαιολογίες για τη βία και το μίσος πάντα θα υπάρχουν. Εκεί που θα κριθούμε είναι αν θα μπορέσουμε να διατηρήσουμε τη στοιχειώδη ανθρωπιά σε μια δύσκολη κατάσταση. Ή θα χρησιμοποιήσουμε δικαιολογίες που μας βολεύουν, έστω κι αν γνωρίζουμε ότι δεν είναι αληθινές; Ας θυμηθούμε ότι εμείς έχουμε "φάει" από την ΕΕ στο παρελθόν πολλά περισσότερα χρήματα, από όσα μας έχουν -υποτίθεται- κοστίσει εμάς οι μετανάστες. Μη βιαζόμαστε να ουρλιάξουμε λοιπόν, γιατί αυτό που δίνει κανείς, παίρνει. Δεν ξέρουμε αν θα αναγκαστούμε στο μέλλον να βρεθούμε στη θέση τους κι ας φανταστούμε πως θα είναι να μας συμπεριφερθούν αντίστοιχα. Αν θέλουμε να ουρλιάξουμε από τυφλό μίσος, είναι επιλογή μας. Ένα είναι σίγουρο όμως. Ότι την κατάλληλη στιγμή, θα μας επιστρέψει ακριβώς όπως το δώσαμε.
Κι ας μην ξεχνάμε ότι αν επιτρέψουμε σε ένα σύστημα την απάνθρωπη μεταχείριση μιας ομάδας ανθρώπων, ανοίγουμε το δρόμο για την απάνθρωπη μεταχείριση και άλλων ομάδων. Αν θέλουμε να ανοίξουμε αυτό το αυλάκι που λέγεται "στρατόπεδα κράτησης στους ευάλωτους σε λοιμώξεις", μη μας κακοφανεί μετά, αν τα φοβηθούμε κι εμείς οι ίδιοι. Είτε δεχόμαστε την λογική και τη φιλοσοφία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, είτε την απορρίπτουμε. Δεν μπορούμε να τη δεχτούμε για μια ομάδα και να την απορρίψουμε για άλλη. Αν την απορρίψουμε είναι θέμα χρόνου, η καταπάτηση να χτυπήσει τη δική μας πόρτα. Όσο και να νομίζουμε ότι θα μείνουμε στο απυρόβλητο, αποκομμένοι από τον πόνο των άλλων, δεν μπορούμε.

Λίστα παλαιότερων αναρτήσεων
Σημάδια και προβληματισμοί
Πρόληψη της σεξουαλικής παρενόχλησης: πώς να μιλήσουμε στους εφήβους
Η κουλτούρα του φόβου και της ανημπόριας
Σταθερότητα της αυτοεκτίμησης στην ενήλικη ζωή- αναγωγή στην εθνική αποδυνάμωση
Αγάπη για την πατρίδα
Αυτοκτονικότητα- μια πνευματική θεώρηση
Απελευθέρωση από το παρελθόν
Μισογυνισμός τον 21ο αιώνα, ένα συγκλονιστικό βιβλίο και η τραγική ιστορία μιας αφανούς ηρωίδας
Make believe:Η ετερο-εκπληρούμενη προφητεία
Grooming εφήβων: όταν ο 'έρωτας' ενηλίκου-έφηβης αποκαλύπτει το αληθινό του πρόσωπο
Γυναίκες μόνες στο δυτικό κόσμο: σχολιασμοί σε ένα βιβλίο
Πάσχα 2014
Ακραία βία στα παιδιά
Αυτοτραυματισμός στους εφήβους
"Επανακαλωδίωση" και εργασία
Αφθονία, ευλογία, ασφάλεια
Ψυχολογικό αντίκτυπο της κρίσης στα παιδιά (2)
The way out is the way up
Σχόλια και προτάσεις για την παιδεία
ΕΑρπαγή γης, το νέο κυνήγι θησαυρού των επενδυτών
Καλή χρονιά (ή πώς να την κάνουμε...)
2013
Κλείνοντας το 2013
Έφηβοι και κίνδυνοι στο Διαδίκτυο
Αυτοπροστασία των παιδιών από τη λεκτική βία
Πώς να βοηθήσουμε τα απομονωμένα παιδιά
Ψυχολογική αντιμετώπιση της ανεργίας στους νέους
Η μιντιακή επίθεση στην αθωότητα
Η δύναμη της θετικής σκέψης και η δύναμη του θετικού λόγου
Σκέψεις σχετικά με τις αλλαγές στο εκπαιδευτικό
Κίνητρα μαθητών για μάθηση και δημιουργικότητα(2)
Κακοποίηση ζώων από παιδιά: αγνωστη,διαδεδομένη συνήθεια
Διαθεματικό μάθημα στην πολική αρκούδα
Σιωπηρή εκπαίδευση των παιδιών στη βία: μια βραδυφλεγής βόμβα;
Η επιλογή της ομορφιάς ή της ασχήμιας στην καθημερινή ζωή
Το σχολείο ως καταφύγιο: Ο ρόλος του σχολείου στην προάσπιση της ψυχικής υγείας των παιδιών
Παρεξηγημένη (κι επικίνδυνη) μεταφυσική
Κακοποίηση μαθητών από εκπαιδευτικούς
Συναισθηματική
υπερφαγία: Όταν το ψυγείο από ‘φίλος’, γίνεται ‘εχθρός’
Αγωγή διαφυλικών σχέσεων στους εφήβους
Παρεξηγημένη υπερηφάνεια και υπεροψία
Οι τρεις μηχανισμοί επιβίωσης και το διαλυτικό του φόβου
Αξίες (των εφήβων;) την εποχή της κρίσης, Β'
Αξίες (των εφήβων;) την εποχή της κρίσης, Α'
Συνεξάρτηση
Η Οιδιπόδεια πληγή
Το ανθρώπινο δικαίωμα του παιδιού να μεγαλώσει χωρίς να μισεί
Το δίλημμα της μετανάστευσης
Καλή χρονιά με χαρά, ζωή και επίγνωση
Συλλογική μαθημένη αβοηθησία
Χριστούγεννα 2012
Ένα αξιοθαύμαστο δώρο, υπενθύμιση της Θείας Χάρης αυτό το χειμώνα
21/12/2012
Η ανάγκη αγωγής στις διαφυλικές σχέσεις για την αντιμετώπιση του τραφικινγκ, των σεξουαλικών εθισμών και της πορνογραφίας
Ποινές και εκφοβισμός στο σχολικό πλαίσιο
Αντιμετώπιση τράφικινγκ: Δύο παραδείγματα γενναιότητας
Αυτοκτονίες λόγω χρεών
Αλλαγή-η πνευματική θεώρηση
Τσιγκουνιά, η πολυπρόσωπη
Κοινωνικο-συναισθηματικές δυσκολίες σε παιδιά με υπο-επίδοση
Αλλαγή και απόλυτη σκέψη
Εκπαίδευση Ειρήνης-Δάσκαλοι Χωρίς Σύνορα
Το μήνυμα της 25ης Μαρτίου 2012, Χρήση των λέξεων σε δύσκολους καιρούς,,Φεβρουάριος 2012,Να θυμηθούμε..., Απεξάρτηση από τον υλισμό, Δουλοπρέπεια και αξιοπρέπεια, Η αυτοεκτίμηση σε σχέσεις που πληγώνουν, Ιανουάριος 2012
Ζητιανιά, ελεημοσύνη κι υπευθυνότητα..., Η παραμέληση του εαυτού στους ενήλικες: Αίτια, μορ..., Αλήθεια νοσταλγούμε το παρελθόν; , 2012: Ελπίδα,αντί για παραίτηση
2011
(Δεκέμβριος 2011): Χριστούγεννα και αντίσταση στην αλλαγή, Κρίση (Μέρος 13ο):Πίστη (και αφθονία) ή τσιγκουνιά (και φτώχεια);, ΚΡΙΣΗ (Μέρος 12ο): Ψυχολογικό αντίκτυπο της οικονομικής κρίσης στα παιδιά Ψυχολογικό αντίκτυπο της οικονομικής κρίσης στα πα..., ΠΑΙΔΙΚΗ ΣΕΞΟΥΑΛΙΚΗ ΚΑΚΟΠΟΙΗΣΗ:H ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΣΩΖΕΙ!!, Πίστη, φόβος και δοτικότητα, Η ορειβασία και οι άστεγοι (Νοέμβριος 2011): Οκτάποδο (Χταπόδι): Το πιο ευφυές ασπόνδυλο, Διαμαρτυρία για τα άθλια θεάματα της τηλεόρασης, Ασκήσεις ενίσχυσης αυτο-εκτίμησης, Κρίση (Mέρος 11ο):Αυτο-εκτίμηση ως έθνος (B'), Φυλλάδιο: Ψυχολογική αντιμεπτώπιση της ανεργίας, Κρίση (Μέρος 10ο): Συμμετοχική δημοκρατία, αυτοεκτ... (Οκτώβριος 2011): Ψυχολογική αντιμετώπιση της ανεργίας Μέρος 2ο, Κρίση (Μέρος 9ο): ΑΥΤΟΕΚΤΙΜΗΣΗ ΩΣ ΕΘΝΟΣ Α , Τι έχουμε κάνει στη γη;, Κρίση (μέρος 8ο): ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ, Προετοιμασία του παιδιού για την επαγγελματική ζωή...(Σεπτέμβριος 2011): Κρίση (Μέρος 7ο): Δεν μας αξίζει αυτό, ΚΡΙΣΗ (Μέρος 6ο): Γαλήνη ή πανικός, Τι μας ενώνει (Αύγουστος 2011): Κρίση (Μέρος 5ο): Αφθονία ή φόβος της έλλειψης, Ταραχές νέων και παραμέληση (Ιούλιος 2011): Κρίση (Μέρος 4ο):Κοινωνική συνείδηση ή Διαφθορά , Κρίση (Μέρος 3ο) Ηγεσία: Λειτούργημα ή Εξουσία , Κρίση (Μέρος 2ο): Ψυχραιμία ή μίσος (Ιούνιος 2011): Διάκριση στην επιλογή θεραπευτή (Απρίλιος 2011): ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΑΞΙΩΝ,
(Φεβρουάριος 2011): Η έξοδος από την κακοποιητική συντροφική σχέση, (Ιανουάριος 2011):
2010 (16)
(Νοέμβριος 2010)
2009 (16)
(Δεκέμβριος 2009) H Πολική αρκούδα: ένα αξιοθαύμαστο ζώο, Σύγχρονος ελληνικός σεξισμός και νέα κορίτσια, BURN OUT: Πώς να αποφύγετε την επαγγελματική εξουθ..., Θάνατος για χόμπι (Νοέμβριος 2009) Η φροντίδα μικρών παιδιών με ειδικές ανάγκες, Έφηβοι σε συμμορίες (Αύγουστος 2009) Οι φύλακες των φαναριών, Δυσθυμία-η «καθημερινή» κατάθλιψη, Πένθος: Η ψευδαίσθηση του χρόνου (Ιούνιος 2009) Τηλεοπτική εξαθλίωση, Οικονομική κρίση, Πρωινή προσευχή, Κακοποίηση παιδιών με ειδικές ανάγκες, Σεξουαλικός Εθισμός
Προτεινόμενες οργανώσεις
http://www.heartsandhandsforafrica.com/ (Children in need in
http://www.who-will.org/ (Children in need in
http://www.steppingstonesnigeria.org/ (Βοηθά παιδιά στη Νιγηρία που έχουν κακοποιηθεί)
http://www.diakonia.gr/ Εξαιρετική οργάνωση εθελοντικής παροχής βοήθειας προς παιδιά σε νοσοκομεία και άλλους ευάλωτους πληθυσμούς (Αθήνα).
http://www.redcross.gr/ Εκπαιδεύει και τοποθετεί εθελοντές σε πολλούς φορείς ανά την Ελλάδα για την αρωγή ατόμων που έχουν ανάγκη. Τομέας Νοσηλευτικής και Τομέας Κοινωνικής Πρόνοιας
Αν
θέλετε να βοηθήσετε τους άστεγους και άπορους, δείτε τις ακόλουθες πηγές:
Οδηγός επιβίωσης αστέγων της «Κλίμακας»
http://www.klimaka.org.gr/newsite/downloads/astegoi_odigos_epiviosis.pdf
Συσίτα της Εκκλησίας της Ελλάδος
http://www.ecclesia.gr/greek/koinonia/fagito.html
Στα πλαίσια δραστηριότητας του ενεργού πολίτη, ενός πολίτη που ενδιαφέρονται γαι το περιβάλλον και τους συνανθρώπους, προτείνουμε τον ακόλουθο ιστότοπο για ενυπόγραφες διαμαρτυρίες, για διάφορους καλοπροαίρετους σκοπούς: