Η Πρεκατέ Βικτωρία είναι ψυχολόγος και συγγραφέας με εκτενή μετεκπαίδευση και εμπειρία στην συμβουλευτική εφήβων, γονέων, ενηλίκων επιζώντων από παιδική κακοποίηση και κακοποιημένων γυναικών. Email: vprek2000@yahoo.gr
Βιβλία της Πρεκατέ Βικτωρίας
YOUTUBE κανάλι Victoria Prekate
Χριστούγεννα και αντίσταση στην αλλαγή
Πακτωλός κινέζικων πλαστικών δώρων, που διδάσκει τα παιδιά μας να γίνουν απλώς ακόμη πιο αχόρταγοι καταναλωτές, και που καταλήγουν, αφού –και αν- ελάχιστα παιχτούν, να πεταχτούν, ρυπαίνοντας ακόμη περισσότερο το περιβάλλον. Κάλαντα, που καλό είναι διατηρούνται ως έθιμο, αλλά που έχουν καταλήξει να κάνουν τα παιδιά μας να τα σκέφτονται μόνο ως φράγκα κι όχι ως έθιμο. Κάποια, αν μπορούσαν, θα έβαζαν και ταρίφα στο χαρτζιλίκι που αξίζει να πουν τα κάλαντα. Εορτασμός της Γέννησης του Χριστού με φαγητό μέχρι σκασμού. Ανήμερα Χριστουγέννων και τα πρωινάδικα στην τηλεόραση γιορτάζουν με καψουροτράγουδα και τηλεπαρουσιάστριες με ιλιγγιώδη τακούνια, που όλο νομίζεις πώς θα πέσουν κάτω, να λικνίζονται αυτάρεσκα. Έτσι καταλαβαίνουμε εν έτει 2011, το Πνεύμα των Χριστουγέννων;
Ως πού θα πάει αυτή η θλιβερή ψευδαίσθηση; Πόσο πια θα κοροϊδεύουμε τον εαυτό μας; Έχω την αίσθηση ότι ειδικά φέτος, η κρούστα της ψευδαίσθησης έχει λεπτύνει τόσο πολύ, που έχει αρχίσει να διαρρηγνύεται. Πολλοί δεν πιστεύουν, ούτε οι ίδιοι, αυτά που κάνουν. Οι οικογένειες που μανιωδώς ψωνίζουν και τρώνε, το κάνουν γιατί έτσι έχουν συνηθίσει, όμως μια αυξανόμενη αίσθηση ανικανοποίητου και κενού τις έχει κυριεύσει. Γνωρίζουν εκ των έσω ότι αυτό ο τρόπος ζωής, του δυτικού ατομικιστικού καταναλωτισμού, που κορυφώνεται με αφορμή τα Χριστούγεννα, είναι εξοφλημένος.
Δεν γνωρίζουμε τι θα έρθει μετά. Αντί όμως να δημιουργήσουμε το ‘μετά’, κλείνουμε με φόβο τα μάτια.
Ο κόσμος μας αλλάζει. Αλλάζει ριζικά κι ανεπιστρεπτί. Όσο κι αν γαντζωνόμαστε το παλιό και γνώριμο, λες κι αν εμείς αρνηθούμε την αλλαγή, η αλλαγή δεν θα έρθει. Αλλαγές όμως σε όλα τα επίπεδα θα έρθουν, είτε το θέλουμε, είτε όχι. Aπό επιστημονική θεώρηση, ο πλανήτης υποφέρει από σημαντικού βαθμού κλιματική αλλαγή, η οποία πολύ απλά δεν αντιμετωπίζεται…από ερημοποίηση, από εκτινασσόμενο υπερπληθυσμό, από εξάντληση του υδροφόρου ορίζοντα σε πολλές περιοχές, από υποβάθμιση του εδάφους, που οδηγεί σε πενιχρή συγκομιδή, από κύματα κλιματικών μεταναστών, από αποτυχημένες κυβερνήσεις που αδυνατούν να λύσουν τα προβλήματα, καθώς στην πλειονότητα των περιπτώσεων η εξουσία αρπάζεται από εκείνους που θέλουν να υπηρετήσουν κυρίως τις προσωπικές τους φιλοδοξίες. Όσο και να θέλουμε να αρνηθούμε αυτές τις εξελίξεις, είναι εδώ.
Ποιος θα είναι ο πλοηγός μας, στα νέα άγνωστα νερά; Οι πολιτικοί αρχηγοί έχουν μέχρι σήμερα δείξει ανικανότητα (κι όχι μόνο στη χώρα μας) να διαχειριστούν την κατάσταση, απαντώντας με όραμα στις προκλήσεις που κρύβει. Ποιο ισχυρότερο αποδεικτικό στοιχείο, από την ανικανότητα να λυθεί η κρίση χρέους στη ευρωζώνη εδώ και δύο χρόνια. Ποιος θα μας έλεγε πριν από δύο χρόνια, όταν με τα πρώτα μέτρα ακούγαμε «…και το 2011 θα ξαναβγούμε στις αγορές» ότι θα ήμασταν σε αυτήν την κατάσταση σήμερα. Οι σημερινοί ηγέτες βρίσκονται μέσα στην ίδια βάρκα ψευδαίσθησης, όπως όλοι οι υπόλοιποι. Τα κατευθυνόμενα από συμφέροντα ΜΜΕ αναμασούν, μηρυκάζουν τα στοιχεία του προβλήματος μέσα από την ίδια οπτική και μέσα σε λίγες εβδομάδες, αποδεικνύονται ξανά και ξανά λάθος. Αδυνατούν να βοηθήσουν και αδυνατούν να δώσουν το ανώτερο επίπεδο στο οποίο πρέπει να ανέβουμε για να προσφέρουμε λύση.
Ποιος θα είναι ο πλοηγός μας στα νέα άγνωστα νερά?
Η καλή πίστη. Η καθαρή μας συνείδηση και η θετική αισιόδοξη σκέψη. Ο Θεός, o καλοπροαίρετος Θεό της αγάπης (που δεν είναι τιμωρός). Οι αξίες που πρεσβεύει.
Η πυξίδα μας θα είναι η ζωή βάσει των αξιών που έχουμε ξεχάσει, βάσει της καθαρής συνείδησης και βάσει της πίστης σε Εκείνον που έχει δημιουργήσει ό,τι είναι αληθινό. Είναι ο μόνος που έχει τη δύναμη και την σοφία να μας οδηγήσει έξω από τις μυριάδες περιπλοκότητες στις οποίες έχουμε πλεχτεί. Νομίζουμε ότι η υλική πραγματικότητα είναι εντέλει εκείνη που έχει τη δύναμη να αλλάξει τη ζωή μας. Λέμε «καλές οι ιδέες, η πίστη κι οι αξίες, αλλά όλα αυτά είναι στο επίπεδο του θεωρητικού, η πράξη μετράει, μόνο ό,τι είναι χειροπιαστό». Το αντίστροφο ισχύει. Η συνείδησή μας όμως είναι εκεί που βρίσκεται η πρωταρχική δύναμη. Το κομμάτι της ψυχής μας που είναι συνδεδεμένο με το Θεό, η πίστη και οι αξίες, αυτό είναι που βοηθά σε όλα τα υπόλοιπα. Τα υλικά έπονται. Η οικονομική κρίση σήμερα δεν είναι έλλειψη χρημάτων κι υλικών αγαθών. Είναι έλλειψη συνεργασίας, έλλειψη ακεραιότητας, έλλειψη δικαιοσύνης κι έλλειψη αλτρουισμού. Όλα αυτά είναι ιδέες και αξίες. Η έλλειψη ιδεών κι αξιών, καθρεφτίζεται σε έλλειψη υλικών αγαθών, έλλειψη υγείας ή με άλλους πρακτικούς τρόπους. Όταν επανέρχονται οι αξίες και η πίστη, αντικατοπτρίζονται και στο υλικό επίπεδο, αν και όχι απαραίτητα με τους τρόπους που εμείς θέλουμε, βάσει του θελήματός μας. Η εσωτερική αλλαγή αναγκαστικά φέρνει και εξωτερική αλλαγή, αρκεί να αφήσουμε τις προσδοκίες και τον ασφυκτικό έλεγχο. Να αφήσουμε τον έλεγχο της ζωή μας στο Θεό. Ο Θεός μπορεί και μιλά κατευθείαν στην καρδιά όλων μας. Αν υπάρχουν φωτισμένοι άνθρωποι, ή λειτουργοί του πνεύματος, που μας εμπνέουν εμπιστοσύνη, έχει καλώς να τους ακούσουμε, όμως όχι να τους κάνουμε εκείνους θεούς. Είναι κι αυτοί άνθρωποι, κι ως άνθρωποι μπορούν να κάνουν λάθη. Παρότι η βοήθεια μπορεί να είναι χρήσιμη, εμείς εντέλει θα επιλέξουμε ποια βοήθεια είναι χρήσιμη και ποια όχι.
Δεν υπάρχει ασφάλεια αλλού. Πολλοί συμπολίτες μας σήμερα αποθηκεύουν ξηρά τροφή για την περίπτωση ενός διατροφικού εφιάλτη-σοκ, που θα ακολουθήσει ένα οικονομικό κραχ. Σύμφωνοι να προνοούμε, αλλά για πόσο; Μπορούμε να αποθηκεύσουμε τροφή για όλη μας τη ζωή; Μπορούμε να κάνουμε τα χρήματά μας ασφαλή για πάντα; Ότι κι αν κάνουμε, περιέχει ρίσκο. Ακόμη και τα τρόφιμα μπορούν να κλαπούν. Τίποτα υλικό δεν είναι απόλυτα ασφαλές. Η «επένδυση» όμως σε πίστη, σε καλή πρόθεση, σε αγάπη, σε πνευματική ζωή είναι η καλύτερη «επένδυση». Το αποτέλεσμα αυτής της επένδυσης είναι άγνωστο. Όμως, παραδόξως, αυτή η επένδυση είναι και η πιο σίγουρη. Από τη στιγμή που «επενδύεις» πνευματικά για να «πάρεις», αμέσως χάνεις το όφελος. Όταν αφήνεσαι με πίστη, στις αξίες, στον πιο καλοπροαίρετο τρόπο ζωής, χωρίς να προσδοκάς ανταλλάγματα, τότε η ζωή θα σε φροντίσει με τον τρόπο που είναι καλύτερος για σένα, όχι με τον τρόπο που εσύ πιστεύεις ότι είναι καλύτερος για σένα. Το γράπωμα υλικών αγαθών, που κάνουν πολλοί σήμερα, αδιαφορώντας για τους υπόλοιπους, προέρχεται από φόβο και εγωκεντρισμό. Μέσα από τα γράπωμα, προσπαθούν να εξασφαλίσουν για τους εαυτούς τους ασφάλεια κι ευημερία. Πώς μπορεί όμως η αφθονία και η ασφάλεια να προκύψουν από τις ιδέες του φόβου και της τσιγκουνιάς? Δεν μπορούν.
Έχουμε δημιουργήσει ένα απόλυτα δυσλειτουργικό κόσμο κι όμως γαντζωνόμαστε επάνω του, όσο πιο σφιχτά μπορούμε. Η ιδέα της αλλαγής, της απελευθέρωσης, από τις παλιές συνήθειες και τον παλιό εαυτό, μας φαίνεται απειλητική, ακόμη κι αν τότε θα είμαστε πολύ πιο χαρούμενοι. Ας αφήσουμε την πηγή της αγάπης να μας καθοδηγήσει προς την ελευθερία μέσα από αυτόν τον κόσμο που αλλάζει ριζικά. Είναι όπως ο φόβος της επιτυχίας: Προτιμούμε τη μιζέρια που γνωρίζουμε, παρά το άγνωστο, ακόμη κι αν είναι πολύ καλύτερο. Η αλλαγή όμως θα έρθει. Δεν θα μας ρωτήσει. Όσο πιο νωρίς το αντιληφθούμε, όσο πιο νωρίς δούμε πώς ό,τι συμβαίνει, συλλογικά κι ατομικά, έχει λόγο που συμβαίνει, όσο προσπαθούμε να δούμε το βαθύτερο νόημα αυτής της αλλαγής για τη δική μας ζωή, όσο έχουμε την ταπεινότητα να ζητήσουμε καθοδήγηση από αυτήν την άγνωστη δύναμη που δημιούργησε ό,τι είναι αληθινό και που έχει απόλυτη γνώση κι ευφυία για τα πάντα, τόσο πιο εύκολη θα είναι η αλλαγή. Η εμπιστοσύνη, η ζωή στο τώρα, (χωρίς να γνωρίζουμε το μέλλον, χωρίς να λειτουργούμε υπολογιστικά και χωρίς να κρίνουμε βάσει παρελθόντος) θα είναι από τα απαραίτητα στοιχεία, για να επιβιώσουμε, αλλά θα είναι και πολύ απελευθερωτικά. Η αυθόρμητη, εγγενής, αθώα αγάπη είναι σημαντικό να επιστρέψει στις καρδιές μας, όπως όταν ήμασταν παιδιά, πριν καλυφθεί από χιλιάδες καταδικαστικές σκέψεις και άπειρο κυνισμό, που λένε ότι «κανένας άνθρωπος ούτε καν ο εαυτός μας, δεν είναι άξιος εμπιστοσύνης». Μια σκέψη αγάπης όμως εξουδετερώνει χιλιάδες αρνητικές σκέψεις. Αν δυσκολευτούμε να θυμηθούμε την αγάπη, ας την φανταστούμε σαν φως που βγαίνει από την καδιά μας κι ας φανταστούμε να την δίνουμε σε όποιον γνωρίζουμε, αλλά κι όποιον δεν γνωρίζουμε. Νιώθουμε άγνωστες πτυχές του εαυτού μας, ακόμη κι αν δεν μπορεί το μικρό μας μυαλό αυτή τη στιγμή να αναλύσει πώς.
Η αγάπη θα πρέπει να είναι η αφετηρία μας. Η αγάπη, από εκεί ξεκινάμε και όλα τα υπόλοιπα σιγά σιγά θα έρθουν. Αλλιώς, όσα ρύζια κι αν συγκεντρώνουμε στην αποθήκη….
Πρεκατέ Βικτωρία, 28/12/2011 www.brightplanet.blogspot.com
Λίστα παλαιότερων αναρτήσεων
Σημάδια και προβληματισμοί
Πρόληψη της σεξουαλικής παρενόχλησης: πώς να μιλήσουμε στους εφήβους
Η κουλτούρα του φόβου και της ανημπόριας
Σταθερότητα της αυτοεκτίμησης στην ενήλικη ζωή- αναγωγή στην εθνική αποδυνάμωση
Αγάπη για την πατρίδα
Αυτοκτονικότητα- μια πνευματική θεώρηση
Απελευθέρωση από το παρελθόν
Μισογυνισμός τον 21ο αιώνα, ένα συγκλονιστικό βιβλίο και η τραγική ιστορία μιας αφανούς ηρωίδας
Make believe:Η ετερο-εκπληρούμενη προφητεία
Grooming εφήβων: όταν ο 'έρωτας' ενηλίκου-έφηβης αποκαλύπτει το αληθινό του πρόσωπο
Γυναίκες μόνες στο δυτικό κόσμο: σχολιασμοί σε ένα βιβλίο
Πάσχα 2014
Ακραία βία στα παιδιά
Αυτοτραυματισμός στους εφήβους
"Επανακαλωδίωση" και εργασία
Αφθονία, ευλογία, ασφάλεια
Ψυχολογικό αντίκτυπο της κρίσης στα παιδιά (2)
The way out is the way up
Σχόλια και προτάσεις για την παιδεία
ΕΑρπαγή γης, το νέο κυνήγι θησαυρού των επενδυτών
Καλή χρονιά (ή πώς να την κάνουμε...)
2013
Κλείνοντας το 2013
Έφηβοι και κίνδυνοι στο Διαδίκτυο
Αυτοπροστασία των παιδιών από τη λεκτική βία
Πώς να βοηθήσουμε τα απομονωμένα παιδιά
Ψυχολογική αντιμετώπιση της ανεργίας στους νέους
Η μιντιακή επίθεση στην αθωότητα
Η δύναμη της θετικής σκέψης και η δύναμη του θετικού λόγου
Σκέψεις σχετικά με τις αλλαγές στο εκπαιδευτικό
Κίνητρα μαθητών για μάθηση και δημιουργικότητα(2)
Κακοποίηση ζώων από παιδιά: αγνωστη,διαδεδομένη συνήθεια
Διαθεματικό μάθημα στην πολική αρκούδα
Σιωπηρή εκπαίδευση των παιδιών στη βία: μια βραδυφλεγής βόμβα;
Η επιλογή της ομορφιάς ή της ασχήμιας στην καθημερινή ζωή
Το σχολείο ως καταφύγιο: Ο ρόλος του σχολείου στην προάσπιση της ψυχικής υγείας των παιδιών
Παρεξηγημένη (κι επικίνδυνη) μεταφυσική
Κακοποίηση μαθητών από εκπαιδευτικούς
Συναισθηματική
υπερφαγία: Όταν το ψυγείο από ‘φίλος’, γίνεται ‘εχθρός’
Αγωγή διαφυλικών σχέσεων στους εφήβους
Παρεξηγημένη υπερηφάνεια και υπεροψία
Οι τρεις μηχανισμοί επιβίωσης και το διαλυτικό του φόβου
Αξίες (των εφήβων;) την εποχή της κρίσης, Β'
Αξίες (των εφήβων;) την εποχή της κρίσης, Α'
Συνεξάρτηση
Η Οιδιπόδεια πληγή
Το ανθρώπινο δικαίωμα του παιδιού να μεγαλώσει χωρίς να μισεί
Το δίλημμα της μετανάστευσης
Καλή χρονιά με χαρά, ζωή και επίγνωση
Συλλογική μαθημένη αβοηθησία
Χριστούγεννα 2012
Ένα αξιοθαύμαστο δώρο, υπενθύμιση της Θείας Χάρης αυτό το χειμώνα
21/12/2012
Η ανάγκη αγωγής στις διαφυλικές σχέσεις για την αντιμετώπιση του τραφικινγκ, των σεξουαλικών εθισμών και της πορνογραφίας
Ποινές και εκφοβισμός στο σχολικό πλαίσιο
Αντιμετώπιση τράφικινγκ: Δύο παραδείγματα γενναιότητας
Αυτοκτονίες λόγω χρεών
Αλλαγή-η πνευματική θεώρηση
Τσιγκουνιά, η πολυπρόσωπη
Κοινωνικο-συναισθηματικές δυσκολίες σε παιδιά με υπο-επίδοση
Αλλαγή και απόλυτη σκέψη
Εκπαίδευση Ειρήνης-Δάσκαλοι Χωρίς Σύνορα
Το μήνυμα της 25ης Μαρτίου 2012, Χρήση των λέξεων σε δύσκολους καιρούς,,Φεβρουάριος 2012,Να θυμηθούμε..., Απεξάρτηση από τον υλισμό, Δουλοπρέπεια και αξιοπρέπεια, Η αυτοεκτίμηση σε σχέσεις που πληγώνουν, Ιανουάριος 2012
Ζητιανιά, ελεημοσύνη κι υπευθυνότητα..., Η παραμέληση του εαυτού στους ενήλικες: Αίτια, μορ..., Αλήθεια νοσταλγούμε το παρελθόν; , 2012: Ελπίδα,αντί για παραίτηση
2011
(Δεκέμβριος 2011): Χριστούγεννα και αντίσταση στην αλλαγή, Κρίση (Μέρος 13ο):Πίστη (και αφθονία) ή τσιγκουνιά (και φτώχεια);, ΚΡΙΣΗ (Μέρος 12ο): Ψυχολογικό αντίκτυπο της οικονομικής κρίσης στα παιδιά Ψυχολογικό αντίκτυπο της οικονομικής κρίσης στα πα..., ΠΑΙΔΙΚΗ ΣΕΞΟΥΑΛΙΚΗ ΚΑΚΟΠΟΙΗΣΗ:H ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΣΩΖΕΙ!!, Πίστη, φόβος και δοτικότητα, Η ορειβασία και οι άστεγοι (Νοέμβριος 2011): Οκτάποδο (Χταπόδι): Το πιο ευφυές ασπόνδυλο, Διαμαρτυρία για τα άθλια θεάματα της τηλεόρασης, Ασκήσεις ενίσχυσης αυτο-εκτίμησης, Κρίση (Mέρος 11ο):Αυτο-εκτίμηση ως έθνος (B'), Φυλλάδιο: Ψυχολογική αντιμεπτώπιση της ανεργίας, Κρίση (Μέρος 10ο): Συμμετοχική δημοκρατία, αυτοεκτ... (Οκτώβριος 2011): Ψυχολογική αντιμετώπιση της ανεργίας Μέρος 2ο, Κρίση (Μέρος 9ο): ΑΥΤΟΕΚΤΙΜΗΣΗ ΩΣ ΕΘΝΟΣ Α , Τι έχουμε κάνει στη γη;, Κρίση (μέρος 8ο): ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ, Προετοιμασία του παιδιού για την επαγγελματική ζωή...(Σεπτέμβριος 2011): Κρίση (Μέρος 7ο): Δεν μας αξίζει αυτό, ΚΡΙΣΗ (Μέρος 6ο): Γαλήνη ή πανικός, Τι μας ενώνει (Αύγουστος 2011): Κρίση (Μέρος 5ο): Αφθονία ή φόβος της έλλειψης, Ταραχές νέων και παραμέληση (Ιούλιος 2011): Κρίση (Μέρος 4ο):Κοινωνική συνείδηση ή Διαφθορά , Κρίση (Μέρος 3ο) Ηγεσία: Λειτούργημα ή Εξουσία , Κρίση (Μέρος 2ο): Ψυχραιμία ή μίσος (Ιούνιος 2011): Διάκριση στην επιλογή θεραπευτή (Απρίλιος 2011): ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΑΞΙΩΝ,
(Φεβρουάριος 2011): Η έξοδος από την κακοποιητική συντροφική σχέση, (Ιανουάριος 2011):
2010 (16)
(Νοέμβριος 2010)
2009 (16)
(Δεκέμβριος 2009) H Πολική αρκούδα: ένα αξιοθαύμαστο ζώο, Σύγχρονος ελληνικός σεξισμός και νέα κορίτσια, BURN OUT: Πώς να αποφύγετε την επαγγελματική εξουθ..., Θάνατος για χόμπι (Νοέμβριος 2009) Η φροντίδα μικρών παιδιών με ειδικές ανάγκες, Έφηβοι σε συμμορίες (Αύγουστος 2009) Οι φύλακες των φαναριών, Δυσθυμία-η «καθημερινή» κατάθλιψη, Πένθος: Η ψευδαίσθηση του χρόνου (Ιούνιος 2009) Τηλεοπτική εξαθλίωση, Οικονομική κρίση, Πρωινή προσευχή, Κακοποίηση παιδιών με ειδικές ανάγκες, Σεξουαλικός Εθισμός
Προτεινόμενες οργανώσεις
http://www.heartsandhandsforafrica.com/ (Children in need in
http://www.who-will.org/ (Children in need in
http://www.steppingstonesnigeria.org/ (Βοηθά παιδιά στη Νιγηρία που έχουν κακοποιηθεί)
http://www.diakonia.gr/ Εξαιρετική οργάνωση εθελοντικής παροχής βοήθειας προς παιδιά σε νοσοκομεία και άλλους ευάλωτους πληθυσμούς (Αθήνα).