Βιβλία της Πρεκατέ Βικτωρίας

ΒΙΒΛΙΑ ΤΗΣ ΠΡΕΚΑΤΕ ΒΙΚΤΩΡΙΑΣ

1)"Η κακοποίηση του παιδιού στο σχολείο και στην οικογένεια", Ιατρικές εκδόσεις ΒΗΤΑ,2008, τηλ.για παραγγελίες αντικαταβολή 210-6714371, http://betamedarts.gr/bookview.php?id=3607


2)"Γυναικεία ευτυχία:Πώς να ελευθερωθείτε από μια σχέση που σας πληγώνει και να ανακτήσετε την προσωπική σας δύναμη: Οδηγός αυτοβοήθειας για γυναίκες", ΙΑΤΡΙΚΕΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΒΗΤΑ, 2011, http://betamedarts.gr/bookview.php?id=1076


3)"Πρόγραμμα αυτο-εκτίμησης για παιδιά .Ενίσχυση αυτοπεποίθησης, Εκπαίδευση αξιών και Προετοιμασία για την επαγγελματική ζωή". Β' ΕΚΔΟΣΗ

Εγχειρίδιο με βιωματικές ασκήσεις για γονείς κι εκπαιδευτικούς. Από τις Ιατρικές Εκδόσεις ΒΗΤΑ, παραγγελία με αντικαταβολή στο 210-6714371. http://betamedarts.gr/bookview.php?id=3607. Δελτίο τύπου για το βιβλίο εδώ


4)"Συζητώντας με την εσωτερική μητέρα". Θεραπευτικός οδηγός για να ξαναβρούμε την ιδανική μητρική αγάπη μέσα μας.

Ιατρικές Εκδόσεις ΒΗΤΑ τηλ. 2016714371. Δελτίο τύπου εδώ

Πληροφορίες και περιεχόμενα http://betamedarts.gr/bookview.php?id=3791


5)Μετάφραση/Επιμέλεια του 'Οδηγού Θεραπείας για τον Βιασμό' της Aphrodite Matsakis. Ιατρικές Εκδόσεις ΒΗΤΑ (2007)


6)'Οδηγός εκπαιδευτικών και γονέων για την ανίχνευση της παιδικής κακοποίησης' (A' συγγραφέας) Ιατρικές Εκδόσεις ΒΗΤΑ (2007, Β έκδοση 2019)

Η εκπαιδευτικός και ψυχολόγος Πρεκατέ Βικτωρία έχει εκπαιδευτεί στην Αγγλία και ασχοληθεί με θέματα κακοποίησης παιδιών και γυναικών, σεμινάρια αυτοεκτίμησης, θεραπείας τραύματος, κατάθλιψης, αποχωρισμού-απώλειας, καθώς και θέματα ψυχοπαιδαγωγικής στήριξης για μαθητές με δυσκολίες.



Σύντομα άρθρα στο facebook.com/victoria.prekate.9


---------------------------------------------------------

Η εκπαίδευση στην πνευματική ζωή ως ανάγκη του παιδιού και ανθρώπινο δικαίωμά του.

Στην Ελλάδα της συναισθηματικής αγριότητας, της διάβρωση της συμπόνιας, της αλλοτρίωση κάθε έννοιας ανθρωπιάς, της μετάλλαξης του ‘ενδιαφέροντος για τον άλλον’ σε κακεντρεχές κουτσομπολιό, της αντικατάστασης των αξιών από το lifetsyle, της υιοθέτησης αυτόματων αντανακλαστικών χλευασμού και υποτίμησης οποιασδήποτε μορφής ανθρώπινης αδυναμίας, έχουμε πολλά να ωφεληθούμε από την εκπαίδευση στην πνευματική ζωή της θρησκευτικής παράδοσης του τόπου μας. Περισσότερα εδώ https://brightplanet.blogspot.com/2020/01/blog-post_25.html


YOUTUBE κανάλι Victoria Prekate

Εκπαιδευτικά βίντεο, ομιλίες, συνεντεύξεις κλπ https://www.youtube.com/channel/UCPQUL5W0B32LIG15tfTS5BA Στο ιστολόγιο αυτό αναρτώνται άρθρα ψυχολογίας και προσωπικές απόψεις. Τα θέματα που με ενδιαφέρουν είναι η προστασία του παιδιού, η πρόληψη και θεραπεία της ενδο-οικογενειακής βίας, οι εφαρμογές της ψυχολογίας στην βελτίωση της καθημερινής ζωής και η σχέση ψυχολογίας και πνευματικής ζωής μέσα από την Ορθοδοξία.
myows online copyright protection

Πεποιθήσεις και κακοποίηση γυναικών

Έχει χαραχτεί στη μνήμη μου συζήτηση με ωφελούμενη στο κέντρο κακοποιημένων γυναικών πριν μια δεκαετία. Ήταν σε άσχημη κατάσταση από την κακοποίηση που δεχόταν. Ρώτησα κάπως έτσι:

 -Τι σας εμποδίζει να φύγετε από τη σχέση;

- (παύση)….μπορεί στο μέλλον να αλλάξει…

-Πόσο καιρό υπάρχει κακοποίηση στη σχέση;

-20 χρόνια...

Φάνηκε σε όλη της την έκταση η ρίζα του προβλήματος: Η ελπίδα. ‘Όχι η ελπίδα ότι η ζωή γενικά θα αλλάξει, αλλά η ελπίδα ότι ένας συγκεκριμένος άνθρωπος θα αλλάξει. Παραβιάζοντας κάθε λογική και παρά τις κραυγαλέες αποδείξεις για το αντίθετο. Στην πάροδο των ετών έψαξα αρκετά για τις υποσυνείδητες πεποιθήσεις που κρατούν μια γυναίκα σε κακοποιητική σχέση, γιατί αυτές τελικά γράφουν το σενάριο…

1)«Τον χρειάζομαι για να με σώσει». Βαθιά, βαθύτατη, εσφαλμένη πεποίθηση που πηγάζει από προσωπικά, οικογενειακά και συλλογικά βιώματα. Ακόμη και γυναίκες οικονομικά ανεξάρτητες, με υποστήριξη στη ζωή τους, νιώθουν ως μικρά ανήμπορα κοριτσάκια μέσα στην σχέση. Ξεκινούν τη σχέση για να τις προστατέψει ο σύντροφος από τον αφιλόξενο αυτό κόσμο  και καταλήγουν να πρέπει να προστατευτούν από αυτόν. Λησμονούν κάθε επίγνωση της προσωπικής τους δύναμης. Χάνουν την αίσθηση της ζωής ως πολυπαραγοντικού φαινομένου. Πιστεύουν ότι δεν μπορούν να επιβιώσουν χωρίς τον σύντροφο, όχι μόνο οικονομικά, αλλά ούτε συναισθηματικά, ούτε υπαρξιακά. Ο σύντροφος γίνεται ταυτόχρονα δήμιος (όταν κακοποιεί) και μεσσίας (όταν αλλάξει)... 

Μόνο όταν νιώσει έστω και λίγο ικανή αν σταθεί στα πόδια της, θα μπορέσει να κάνει μια σοβαρή προσπάθεια να φύγει από τη σχέση. Η συναισθηματική βίωση και επιβίωση δεν έχει να κάνει με την εύρεση αντικαταστάτη. Έχει να κάνει με την απόφασή της, ότι όπως δεν χρειάστηκε έναν σύντροφο για να έρθει στη ζωή και να φτάσει στο σημείο που βρίσκεται, έτσι δεν θα τον χρειαστεί για να συνεχίσει τη ζωή της, ούτε για να φύγει από αυτήν. Όπως χαρακτηριστικά ανέφερε μια ψυχίατρος  «Σε αυτή την ζωή, μόνοι μας ήρθαμε, μόνοι φεύγουμε». Για την συνεξαρτητική γυναίκα αυτή η υπαρξιακή μοναξιά ακούγεται πολύ απειλητική- μέχρι να την αποδεχτεί. Μετά μπορεί να λειτουργήσει απελευθερωτικά. Μπορεί- με αρκετή προσπάθεια και επιμονή- να αλλάξει τις  εγκλωβιστικές πεποιθήσεις.

2)«Δεν μπορώ να ζήσω χωρίς αυτόν», «Δεν μπορώ να υπάρχω χωρίς αυτόν». Η συνεξαρτητική σχέση έχει στοιχεία «ειδωλολατρείας». Ο σύντροφος αποκτά θεϊκά στοιχεία, ιδιότητες που μόνο ο Θεός μπορεί να έχει. Αυτό εντείνεται από τις μεγαλομανιακές δηλώσεις του συντρόφου, όπως «Όταν είσαι μαζί μου, μη φοβάσαι τίποτα». Μια τέτοια δήλωση ακούγεται στους υπόλοιπους απωθητική, όμως στην γυναίκα-θύμα ακούγεται σαν το μάννα στην έρημο. Η πιο ακριβής προσέγγιση για αυτήν την περίπτωση είναι εκείνη των 12 βημάτων (των Ανώνυμων Συνεξαρτητικών), όπου οι γυναίκες αναγνωρίζουν ότι ουσιαστικά έχουν μετατρέψει το άλλο άτομο σε ανώτερη δύναμη (όπως εκείνες καταλαβαίνουν την έννοια ‘ανώτερη δύναμη’). Τα 12 βήματα βοηθούν την συνεξαρτητική να έρθει σε επαφή με τη ΔΙΚΗ ΤΗΣ ανώτερη δύναμη, και σιγά σιγά να αποσύρει την επένδυση δύναμης που έχει  προβάλει στον σύντροφο. 

3)«Χωρίς εκείνον, ούτε ο Θεός δεν θα με βοηθήσει». Η συνεξάρτηση έχει αγγίξει το υπαρξιακό επίπεδο συνείδησης. Νιώθει ότι μόνη της δεν έχει καμία αξία ως έμψυχο, ως ανθρώπινο πλάσμα και άρα δεν έχει δικαίωμα να υπάρχει. Ότι χωρίς εκείνον, δεν δικαιούται να ζει, δεν δικαιούται ούτε καν τη βοήθεια της ‘ανώτερης δύναμης’ (όπως εκείνη την καταλαβαίνει) ή της ζωής γενικά. Πιστεύει ότι μέσα από την δική του άδεια κι έγκριση, μόνο τότε μπορεί να επανενωθεί με το ανθρώπινο είδος και να είναι κατά κάποιο τρόπο μέλος του. Χωρίς αυτόν, δεν δικαιούται ούτε καν να υπάρχει, πόσο μάλλον να διεκδικεί.  Ο σύντροφος την έχει πείσει ότι μόνο μέσα από εκείνον θα μπορέσει να βρει την ανώτερη δύναμή της, συνεπώς εκείνος είναι η ανώτερη δύναμή της. Συνήθως το πετυχαίνει αυτό με ανελέητη κριτική, αλλά και χρησιμοποιώντας πολλά στοιχεία της κουλτούρας μας, όπως την ανδροκρατία στη θρησκεία και την λανθασμένη προτροπή κάποιων ‘πνευματικών’ συμβουλών ότι μέσα από την υπομονετική ανοχή της κακοποίησης για όλη της τη ζωή, θα ‘αγιάσει’… Όλες αυτές οι προσεγγίσεις είναι βαθιά μισογυνιστικές και πείθουν τη γυναίκα-θύμα ότι από μόνη της είναι ανίκανη να βρει δύναμη για τον εαυτό της.

4)«Θα μου τον φάνε οι άλλες γυναίκες» . Με άμεσο ή έμμεσο τρόπο, ο σύντροφος της δείχνει ότι έχει κι άλλες επιλογές κι ότι κατά κάποιο τρόπο της κάνει χάρη που μένει μαζί της. Έτσι, ο εστιασμός της φεύγει από την άσχημη συμπεριφορά του κι επικεντρώνεται στις πιθανές ή πραγματικές ‘ανταγωνίστριες’, ακριβώς σε μια περίοδο που χρειάζεται την υποστήριξη των άλλων γυναικών. Η απειλή επικαλύπτει το πρωταρχικό ερώτημα, που είναι; «Αξίζει να είμαι μαζί του; Μου κάνει καλό;»

Αυτές οι απλές αλλά βαθιά ριζωμένες πεποιθήσεις κρατούν πολλές γυναίκες στην κακοποίηση. Διανοητικά, ως προτάσεις, δεν τις δέχονται. Αποτελούν όμως το βαθύτερο προγραμματισμό, τις ‘εντολές’ βάσει των οποίων εργάζεται το δικό τους λειτουργικό σύστημα. Είναι πανίσχυρες μέχρι τη στιγμή που θα αντιληφθούν την ύπαρξή τους. Όταν αποκτήσουν συναίσθηση ότι η ασφάλεια, η αγάπη και το νόημα της ύπαρξης βρίσκονται αλλού –γιατί αυτά τα 3 στοιχεία είναι που αναζητούν- τότε δεν έχουν πια ανάγκη την ψευδή ελπίδα ότι ο σύντροφος μπορεί να αλλάξει και μπορούν να προχωρήσουν με ενθουσιασμό, κι όχι φόβο, στο άγνωστο της ζωής τους.  

Πρεκατέ Βικτωρία, www.brightplanet.blogspot.gr, 20/10/2020

Τίποτα δεν χάνεται στο νου του Θεού

 Τίποτα δεν χάνεται στον νου του Θεού. Υπάρχει αυτή η γλυκόπικρη αναγνώριση ότι κάποιος αγαπημένος δεν είναι πια ορατός, όμως η αγάπη δεν έχει χαθεί, ούτε το ίδιο το αγαπημένο πρόσωπο. Μόνο άλλαξε η προσωρινή μορφή της σχέσης.Όταν κάποια στιγμή υπάρξει η καρδιακή κατανόηση ότι ίσως έτσι έπρεπε να είχαν γίνει τα πράγματα, ότι ίσως έτσι ήταν ο λιγότερο -όχι ο περισσότερο, αλλά ο λιγότερο- επώδυνος τρόπος, τότε έρχεται η ειρήνη, καθώς εναποθέτουμε το πρόσωπο στα χέρια του Θεού, γνωρίζοντας ότι κάποια μέρα θα ξαναβρεθούμε κι όλα είναι καλά. Μέχρι τότε, η αγάπη και η φροντίδα Του, που κρατά όλα τα πράγματα ασφαλή, είναι μαζί μας σε κάθε στιγμή. Ας ξεκουραστούμε σε αυτήν την αναγνώριση.Στη φύση, στον άνεμο, στη θάλασσα, αυτή η παρουσία είναι παντού.Η προσωρινή απομάκρυνση του προσώπου δεν κάνει τίποτα άλλο από το να ενισχύσει αυτήν την πνευματική αγάπη, που είναι η μόνη αγάπη που μπορεί να υπάρξει και από την οποία πηγάζουν όλες οι αγάπες του κόσμου... Αυτή που δεν έχει μορφή ή προσκόλληση, αυτή η απροσδιόριστη αγάπη που είναι η αιώνια παρηγοριά σε όλα...

Πώς αντιμετωπίζετε έναν ναρκισσιστή

 Στο προηγούμενο άρθρο μιλήσαμε για το πώς αναγνωρίζουμε έναν ναρκισσιστή. Σε αυτό το άρθρο θα μιλήσουμε για το πώς τον αντιμετωπίζουμε. Αρχικά, εξαρτάται από τι είδους σχέση έχουμε μαζί του και πόσο μας ενδιαφέρει η συνέχιση αυτής της σχέσης. Άλλη είναι η αντιμετώπιση ενός νάρκισσου αφεντικού στη δουλειά, άλλη για ένα μέλος της οικογενείας μας, άλλη για τον σύντροφό μας. Ας ξεκινήσουμε με τις πιο κοντινές σχέσεις, καθώς εκείνες είναι που δημιουργούν την μεγαλύτερη ψυχική αναστάτωση.

Το πρώτο πράγμα που χρειάζεται για να ξεφύγει κανείς από τον ψυχολογικό ‘μύλο’ που προκαλεί η σχέση με έναν ναρκισσιστή είναι να αναγνωρίσει το ‘θύμα’ τη διαταραχή. Η Ναρκισσιστική Διαταραχή Προσωπικότητας είναι γνωστή στην ψυχιατρική εδώ και δεκαετίες, αναλυτικά μελετημένη και καταχωρημένη στους καταλόγους διαταραχών. Με μια απλή περιήγηση στο διαδίκτυο μπορείτε να βρείτε πολλές ιστοσελίδες που αναφέρονται σε αυτήν. Ενημερωθείτε για τα συμπτώματά της. Προκαλεί μεγάλη ανακούφιση να μπορέσετε να βάλετε ένα όνομα σε αυτή τη χαοτική συμπεριφορά που εισπράττετε, καθώς οι αντιδράσεις του ναρκισσιστή ταλαντεύονται ανάμεσα σε άκρα και προκαλούν μεγάλη σύγχυση σε όσους είναι κοντά του. Όταν αναγνωρίσετε ότι πρόκειται για συγκεκριμένη διαταραχή, με προβλέψιμα συμπτώματα και εξέλιξη, ανακουφίζεστε από την αγωνιώδη αμφιβολία ‘μήπως κάνω κάτι εγώ λάθος;’ Αυτό είναι ιδιαίτερα έντονο στη σχέση με έναν ναρκισσιστή καθώς τείνουν να έλκουν γύρω τους μεγάλο αριθμό θαυμαστών με τις δικές τους μεθόδους προσέλκυσης και σαγήνευσης. 

Η μεγάλη δύναμη της ερμηνείας της συμπεριφοράς μέσω της επιστήμης είναι η αναγνώριση ότι εφόσον υπάρχει διαταραχή, δεν υπάρχει τίποτα που μπορείτε εσείς να κάνετε για να τον αλλάξετε. Οι διαταραχές αλλάζουν όταν: α)το άτομο που υποφέρει αποφασίζει ότι θέλει να αλλάξει, β)η βοήθεια αυτή μπορεί να δοθεί από κατάλληλο επαγγελματία και συστηματικά. Δεν μπορεί να αλλάξει αν εσείς του φερθείτε γλυκά ή άγρια, ή αν εσείς του εξηγήσετε λιγότερο ή περισσότερο σχετικά με τα λάθη της συμπεριφοράς του. 

Το άλλο σημαντικό πλεονέκτημα της αναγνώρισης της διαταραχής είναι ότι σταματάτε να έχετε μη ρεαλιστικές προσδοκίες αγάπης κι ενδιαφέροντος από έναν ναρκισσιστή. Σε αυτού του είδους τη διαταραχή, το άτομο έχει περιορισμένη γνωστική δυνατότητα για ενσυναίσθηση, να μπει δηλαδή στη θέση του άλλου, να καταλάβει πώς νιώθει. Η αδυναμία αυτή δεν είναι προσωπική, ισχύει για όλους. Η αναμονή ανιδιοτελούς αγάπης είναι μάταιη. Δεν δίνει αυτήν την αγάπη ούτε σε άλλους, έστω κι αν θέλει να δείχνει ότι την δίνει. Καθορίζετε τα δικά σας ψυχικά όρια με το να περιορίζετε τις προσδοκίες σας κι έτσι προστατεύετε τον εαυτό σας. Με άλλα λόγια, δεν μπορεί να σας πληγώσει όταν δεν περιμένετε φροντίδα κι αγάπη από εκείνον. 

Αν δεν γίνεται κακοποιητικός κι αν δεν βάλλεται η αυτοεκτίμησή σας με τον εγωκεντρισμό του, μπορείτε να μάθετε να αλληλεπιδράτε μαζί του όσο είναι αναπόφευκτο. Η Elinor Greenberg, ψυχοθεραπεύτρια με ειδίκευση στη Ναρκισσιστική Διαταραχή, αναφέρει ότι δεν έχει νόημα να κάνει κανείς απευθείας παράπονα στον ναρκισσιστή σε δεύτερο ενικό. Είναι προτιμότερο να χρησιμοποιεί γενικόλογες φράσεις όπως «ας δούμε πώς μπορούμε να  κάνουμε τη σχέση να δουλέψει», ώστε η κριτική να προκύψει κάπως έμμεσα, ενώ είναι χρήσιμο να είναι κανείς πολύ ξεκάθαρος σχετικά με τα όριά του. Για παράδειγμα, δεν μπορεί να διαπραγματευτεί κάποιος εύκολα με έναν ναρκισσιστή σχετικά π.χ. με το ποια ταινία θα δουν στο σινεμά. Μόνο αν είναι αποφασισμένος από πριν και με κάποια καλή δικαιολογία την οποία θα προβάλλει σθεναρά και χωρίς αμφισβήτηση, π.χ. «δεν βλέπω ταινίες τρόμου, γιατί μου προκαλούν  ταχυπαλμία», μόνο τότε μπορεί να πετύχει κάποια πράγματα στη διαπραγμάτευση με τον ναρκισσιστή. Είναι  κουραστικό και δύσκολο, καθώς νιώθει κανείς ότι πρέπει να βρίσκεται σε διαρκή εγρήγορση. Εκτός κι αν δεν μπορεί κάποιος να κάνει διαφορετικά, η ειδικός προτείνει να αναρωτηθεί  αν αξίζει τόσος κόπος, αν αξίζει να παραμένει κανείς στη σχέση με έναν ναρκισσιστή. 

Πρεκατέ Βικτωρία, 13/10/2020, www.brightplanet.blogspot.gr 


Ναρκισσιστική Διαταραχή: Πώς να αναγνωρίσετε τα προειδοποιητικά σημάδια

 Η Ναρκισσιστική Διαταραχή Προσωπικότητας είναι περισσότερο συνηθισμένη από όσο γνωρίζουμε   και αποτελεί σημαντική πηγή προβλημάτων στη συντροφική, οικογενειακή, αλλά και επαγγελματική, σχέση. Προς χάριν συντομίας, αναφέρομαι στον ναρκισσιστή σε αρσενικό γένος, όμως είναι χαρακτηριστικό και των δύο φύλων. Είναι δύσκολο να καταλάβεις έναν ναρκισσιστή από την αρχή, γιατί ο τρόπος με τον οποίον αρχικά προσεγγίζουν είναι υπερβολικά ενθουσιώδης. Δίνουν κοπλιμέντα, προσοχή, τηλεφωνήματα, δείχνουν μια ξαφνική αγάπη κι ένα υπέρμετρο ενδιαφέρον, το οποίο, σε μοναχικούς κι ευάλωτους ανθρώπους, είναι ιδιαίτερα ελκυστικό. Στην πραγματικότητα, ο ναρκισσιστής δεν ενδιαφέρεται για το άτομο που θέλει να ελκύσει. Απλά, ως ναρκισσιστής, έχει συνεχή και υπέρμετρη ανάγκη από τον θαυμασμό και την προσοχή των άλλων, όσων περισσότερων άλλων μπορεί να ‘κατακτήσει’. Η υπερβολική εκδήλωση ενδιαφέροντος διαρκεί τόσο, όσο η κατάκτηση. Άπαξ και καταλάβει ότι η ‘θαυμάστριά’  του  είναι δεδομένη, το ενδιαφέρον του μειώνεται κι αρχίζει εκ νέου την κατάκτηση ενός νέου θαυμαστή ή θαυμάστριας. Για παράδειγμα, στην αρχή μιας σχέσης ο ναρκισσιστής παίρνει πολύ συχνά τηλεφωνήματα, π.χ. μετά από μία συνάντηση ‘πήρα τηλέφωνο να δω αν έφτασες καλά στο σπίτι σου’. Αυτό το ενδιαφέρον ακούγεται πολύ κολακευτικό σε ένα άτομο που ζει μόνο του ή που δεν έχει βιώσει αυτού του είδους τη φροντίδα από το περιβάλλον του. Όμως μετά την ‘κατάκτηση’, το ενδιαφέρον  σταματά. Η σύντροφος μπορεί να κάνει πολύ πιο επικίνδυνα ή μακρινά ταξίδια, αλλά ο ναρκισσιστής σύντροφος δεν ενδιαφέρεται πια να τηλεφωνήσει αν έφτασε καλά ή όχι. 

 Ο ναρκισσιστής δεν δέχεται καμία κριτική για τις πράξεις του. Μπορεί να γίνει επιθετικός κι εκδικητικός στην οποιαδήποτε διόρθωση, ακόμη κι αν γνωρίζει εσωτερικά ότι έχει διαπράξει σφάλμα (το οποίο δεν πρόκειται να παραδεχτεί στους άλλους). Δεν ζητά  συγνώμη, ούτε ακόμη και για τα πιο κραυγαλέα ατοπήματα, όπως π.χ. όταν ακυρώνει τελευταία στιγμή ένα γεύμα για το οποίο το άλλο άτομο έχει αφιερώσει ώρες προετοιμασίας. Αναζητά συνεχώς τον θαυμασμό  και με τους χειρισμούς του καταφέρνει εν μέρει να το πετύχει. Χρησιμοποιεί το γεγονός ότι έχει άλλους θαυμαστές (ή θαυμάστριες) για να κάνει το άτομο που είναι μαζί του να νιώσει μειονεκτικά ή να ζηλέψει. Δεν είναι ασύνηθες π.χ. για έναν ναρκισσιστή να πει στη σύντροφό του, όταν εκείνη διαφωνήσει μαζί του: «Τι θέλω και κάθομαι μαζί σου… Θα μπορούσα τώρα να ήμουν με την Χ…». Έχει τόσο υπερφουσκωμένη αίσθηση εαυτού που πιστεύει ότι οι άλλοι του οφείλουν χάρη που περνούν χρόνο μαζί του. Δυσκολεύεται πάρα πολύ να δει τους άλλους ως ίσους και ζηλεύει πολύ όταν οι άλλοι επιδεικνύουν κατορθώματα που δεν καταφέρνει ο ίδιος.  Καταφέρνει να αποξενωθεί από τους συνεργάτες του, καθώς τον θεωρούν υπερόπτη και συχνά οι συνάδελφοί του νιώθουν απαξιωμένοι κοντά του. 

Πιο χαρακτηριστικό ακόμη είναι ότι ο ναρκισσιστής μπορεί να γίνει κακοποιητικός, ξεπερνώντας τα όρια. Θεωρεί ότι έχει υπέρμετρα δικαιώματα απέναντι στους άλλους, π.χ. ο ναρκισσιστής σύντροφος που κατέβασε τη μάσκα στη φίλη του σε δημόσιο χώρο, γιατί εκείνος είναι κατά της μάσκας, ενώ εκείνη φοβόταν. Θεωρεί ότι έχει εξουσία στο άλλο άτομο και αυτή η εξουσία του δίνει το δικαίωμα να παρεμβαίνει στον σωματικό χώρο των άλλων, ανάλογα με τα δικά του πιστεύω. Επίσης, δεν ενδιαφέρεται για τα συναισθήματα που προκαλεί στο άλλο άτομο. Πολλές φορές οι φίλοι ενός ναρκισσιστή προσπαθούν να του εξηγήσουν πώς η συμπεριφορά του  πληγώνει, αλλά εκείνος αντιδρά με ειρωνεία και ελαχιστοποίηση. «Ευαισθητούλα», «παραπονιάρη», «υπερβολική» είναι όροι που χρησιμοποιούν συχνά οι ναρκισσιστές για να μειώσουν τα συναισθήματα των άλλων και να μην αναλάβουν την ευθύνη των πράξεών τους. Ακόμη κι όταν γνωρίζει ότι ξεπέρασε τα όρια, ο ναρκισσιστής δεν θα επικοινωνήσει για μεγάλο διάστημα, ώστε να βεβαιωθεί ότι το θύμα του έχε ‘ξεχάσει’ αυτό που έγινε. Αν καταλάβει ότι το πρώην θύμα του δεν είναι διατεθειμένο να ξεχάσει, θα φροντίσει να απομακρυνθεί όσο πιο αδιάφορα και ψυχρά γίνεται, γιατί σε καμία περίπτωση δε θέλει να φανεί ότι τον άφησαν, αλλά ότι εκείνος εγκατέλειψε πρώτος.   

Ο ναρκισσιστής έχει μειωμένη γνωστική ικανότητα για ενσυναίσθηση.  Δεν μπορεί να μπει στη θέση του άλλου, δεν μπορεί να καταλάβει πώς νιώθει ο άλλος και ως εκ τούτου πολλές φορές φαίνεται ότι δεν νοιάζεται για το πώς νιώθει ο άλλος. Η Elinor Greenberg, συγγραφέας του βιβλίου «Borderline, Narcisistic and Schizoid Adaptations:The Pursuit of Love, Admiration and Safety», αναφέρει ότι οι ναρκισσιστές δεν έχουν το επονομαζόμενο ‘object constancy’ (‘σταθερότητα του αντικειμένου’), δηλαδή την ικανότητα να βλέπουν το άλλο άτομο, ως ένα άτομο που σταθερά αγαπούν, παρά την προσωρινή διαφωνία. Η αίσθηση του εγώ απειλείται τόσο πολύ από το γεγονός ότι ο άλλος τους αμφισβητεί, που χάνουν τη γενικότερη εικόνα, απορροφούνται παντελώς από την απειλή αυτή κι εκείνη τη στιγμή πραγματικά μισούν το άτομο που τους κάνει κριτική, ακόμη κι αν είναι ο αδερφός τους. Για αυτό και είναι τόσο δύσκολο να επικοινωνήσει κάποιος με ναρκισσιστές και να τους υποδείξει τα λάθη τους.

Δυστυχώς, ο χώρος της ψυχοθεραπείας, αλλά και όλων των θρησκειών και παραθρησκειών, όπως ενίοτε και της εκπαίδευσης, έλκει ιδιαίτερα τους ναρκισσιστές. Ο επαγγελματίας βρίσκεται σε μια θέση ισχύος, με ευάλωτα άτομα γύρω του (ή παιδιά), ένα ακροατήριο που τον ακούει, χωρίς να τολμά να τον αμφισβητήσει. Μέσα από αυτό, ο ναρκισσιστής εισπράττει μεγάλη ικανοποίηση. Δεν δείχνει όμως το ίδιο ενδιαφέρον να μιλήσει στο κάθε άτομο ξεχωριστά, ιδιαίτερα αν το θεωρεί ‘δεδομένο’. Θέλει όσο μεγαλύτερο ακροατήριο γίνεται. Σε θρησκευτικούς και παραθρησκευτικούς χώρους,  η παραμικρή διαφωνία με τον ‘γκουρού’ είναι πνευματικά κατακριτέα (λόγω μιας κακώς εννοούμενης ‘υπακοής’) και μπορούν να αναπτυχθούν διάφορες ψυχοπαθολογικές καταστάσεις, με αποτέλεσμα μεγάλη ψυχική και πνευματική ζημιά στους ωφελούμενους. Κατά τη γνώμη μου, όσοι βρίσκονται σε τέτοιους ρόλους, ακόμη και μέσα στην Ορθόδοξη Εκκλησία,  θα πρέπει να υπόκεινται σε συνεχή μετεκπαίδευση και συνεχή εποπτεία, καθώς, απουσία ελέγχου, είναι πολύ εύκολο, ακόμη και ισχνές ναρκισσιστικές τάσεις, να ξεφύγουν εκτός ορίων. 

Πώς μπορεί να αντιμετωπισθεί ένας ναρκισσιστής; Η δυσκολία είναι ακριβώς στην αναγνώριση του λάθους. Για να αλλάξει κάποιος άνθρωπος πρέπει να αναγνωρίσει ότι χρειάζεται να αλλάξει. Οι ναρκισσιστές δεν δέχονται καμία κριτική, ειδικά από άλλους. Μόνο όταν ίσως φτάσουν τα πράγματα σε αδιέξοδο, επαγγελματικά ή οικογενειακά, μπορεί να πειστούν ότι χρειάζονται ψυχοθεραπεία. Η ψυχοθεραπεία μπορεί να βοηθήσει τους ναρκισσιστές να αναπτύξουν ενσυναίσθηση και μια πιο ασφαλή αίσθηση του εγώ, όπως επίσης και να αποκτήσουν καλύτερες δεξιότητες στις κοινωνικές τους σχέσεις. Η ανάγκη όμως για ψυχοθεραπεία είναι κάτι που θα πρέπει να προκύψει είτε από τους ίδιους, είτε από κάποιο τρίτο άτομο, λιγότερο εμπλεκόμενο, από το οποίο δεν νιώθουν ότι απειλούνται. Δεν μπορεί να προκύψει π.χ. από το αίτημα ‘θεραπείας ζεύγους’, που γίνεται συνήθως με πρωτοβουλία της σνυτρόφου-θύμα. Η σύντροφος-θύμα θα πρέπει να σκεφτεί κατά πόσον είναι διατεθειμένη να ανεχτεί τέτοιες συμπεριφορές που δύσκολα αλλάζουν. Αν μπορεί να της ανεχτεί με σχετικά μικρό κόστος στον ψυχισμό της, έχει καλώς. Αν όμως βρίσκει ότι στεναχωριέται υπερβολικά συχνά, ότι βάλλεται η αυτό-εκτίμησή της, ότι δεν μπορεί να συγκεντρωθεί στη δουλειά της, ή ότι κινδυνεύει από κακοποίηση, πρέπει να φύγει από τη σχέση. 

Πρεκατέ Βικτωρία, www.brightplanet.blogspot.gr, 11/10/2020

 



Αναρτήσεις 2013
Η μιντιακή επίθεση στην αθωότητα
Η δύναμη της θετικής σκέψης και η δύναμη του θετικού λόγου
Σκέψεις σχετικά με τις αλλαγές στο εκπαιδευτικό
Κίνητρα μαθητών για μάθηση και δημιουργικότητα(2)
Κακοποίηση ζώων από παιδιά: αγνωστη,διαδεδομένη συνήθεια
Διαθεματικό μάθημα στην πολική αρκούδα
Σιωπηρή εκπαίδευση των παιδιών στη βία: μια βραδυφλεγής βόμβα;
Η επιλογή της ομορφιάς ή της ασχήμιας στην καθημερινή ζωή
Το σχολείο ως καταφύγιο: Ο ρόλος του σχολείου στην προάσπιση της ψυχικής υγείας των παιδιών
Παρεξηγημένη (κι επικίνδυνη) μεταφυσική

Κακοποίηση μαθητών από εκπαιδευτικούς
Συναισθηματική
υπερφαγία: Όταν το ψυγείο από ‘φίλος’, γίνεται ‘εχθρός’

Αγωγή διαφυλικών σχέσεων στους εφήβους
Παρεξηγημένη υπερηφάνεια και υπεροψία
Οι τρεις μηχανισμοί επιβίωσης και το διαλυτικό του φόβου
Αξίες (των εφήβων;) την εποχή της κρίσης, Β'
Αξίες (των εφήβων;) την εποχή της κρίσης, Α'
Συνεξάρτηση
Η Οιδιπόδεια πληγή
Το ανθρώπινο δικαίωμα του παιδιού να μεγαλώσει χωρίς να μισεί
Το δίλημμα της μετανάστευσης
Καλή χρονιά με χαρά, ζωή και επίγνωση

Οκτώβρης 2012,Εκπαίδευση Ειρήνης-Δάσκαλοι Χωρίς Σύνορα,Απελευθέρωση από το καλούπι, Σεπτέμβριος 2012,Γαύδος, αρκούδες και Σομαλία, Αγχώδης διαταραχή και κρίσεις πανικού,Μιντιακή αισθητική και απλότητα, Αύγουστος 2012,Ζηλοφθονία:Εθνικό πάθος;,Ελευθερία επιλογής,Προβολή κι ενοχή(Η βροχή της λύπης),Ψυχολογική στάση απέναντι στην ηγεσία,Η μιντιακή τρομολαγνεία και πώς να προστατευτούμε , Ιούνιος 2012,Η αποξένωση στην ελληνική οικογένεια εν μέσω κρίσης, Μάιος 2012,Εθισμός στο χρήμα,Πώς να βοηθήσουμε τους άστεγους,Η βροχή του φόβου,Υστερόγραφο στην αναλογία της κακοποιημένης γυναίκας,Εθνική εξάρτηση,Ποινικοποίηση της φτώχειας, ποινικοποίηση της ασθένειας Απρίλιος 2012,Η μικροβιοφοβία ως παράγοντας διακρίσεων, Ένα συγκινητικό συμβάν και ο ρατσισμός, Ο πολύ ύπουλος ρατσισμός Νο 2, Μετανάστες και ο πολύ ύπουλος ρατσισμός, Αναβλητικότητα:Τι είναι;Πώς αντιμετωπίζεται;, Μάρτιος 2012
Το μήνυμα της 25ης Μαρτίου 2012, Χρήση των λέξεων σε δύσκολους καιρούς,,Φεβρουάριος 2012,Να θυμηθούμε..., Απεξάρτηση από τον υλισμό, Δουλοπρέπεια και αξιοπρέπεια, Η αυτοεκτίμηση σε σχέσεις που πληγώνουν, Ιανουάριος 2012
Ζητιανιά, ελεημοσύνη κι υπευθυνότητα..., Η παραμέληση του εαυτού στους ενήλικες: Αίτια, μορ..., Αλήθεια νοσταλγούμε το παρελθόν; , 2012: Ελπίδα,αντί για παραίτηση

2011
(Δεκέμβριος 2011): Χριστούγεννα και αντίσταση στην αλλαγή, Κρίση (Μέρος 13ο):Πίστη (και αφθονία) ή τσιγκουνιά (και φτώχεια);, ΚΡΙΣΗ (Μέρος 12ο): Ψυχολογικό αντίκτυπο της οικονομικής κρίσης στα παιδιά Ψυχολογικό αντίκτυπο της οικονομικής κρίσης στα πα..., ΠΑΙΔΙΚΗ ΣΕΞΟΥΑΛΙΚΗ ΚΑΚΟΠΟΙΗΣΗ:H ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΣΩΖΕΙ!!, Πίστη, φόβος και δοτικότητα, Η ορειβασία και οι άστεγοι (Νοέμβριος 2011): Οκτάποδο (Χταπόδι): Το πιο ευφυές ασπόνδυλο, Διαμαρτυρία για τα άθλια θεάματα της τηλεόρασης, Ασκήσεις ενίσχυσης αυτο-εκτίμησης, Κρίση (Mέρος 11ο):Αυτο-εκτίμηση ως έθνος (B'), Φυλλάδιο: Ψυχολογική αντιμεπτώπιση της ανεργίας, Κρίση (Μέρος 10ο): Συμμετοχική δημοκρατία, αυτοεκτ... (Οκτώβριος 2011): Ψυχολογική αντιμετώπιση της ανεργίας Μέρος 2ο, Κρίση (Μέρος 9ο): ΑΥΤΟΕΚΤΙΜΗΣΗ ΩΣ ΕΘΝΟΣ Α , Τι έχουμε κάνει στη γη;, Κρίση (μέρος 8ο): ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ, Προετοιμασία του παιδιού για την επαγγελματική ζωή...(Σεπτέμβριος 2011): Κρίση (Μέρος 7ο): Δεν μας αξίζει αυτό, ΚΡΙΣΗ (Μέρος 6ο): Γαλήνη ή πανικός, Τι μας ενώνει (Αύγουστος 2011): Κρίση (Μέρος 5ο): Αφθονία ή φόβος της έλλειψης, Ταραχές νέων και παραμέληση (Ιούλιος 2011): Κρίση (Μέρος 4ο):Κοινωνική συνείδηση ή Διαφθορά , Κρίση (Μέρος 3ο) Ηγεσία: Λειτούργημα ή Εξουσία , Κρίση (Μέρος 2ο): Ψυχραιμία ή μίσος (Ιούνιος 2011): Διάκριση στην επιλογή θεραπευτή (Απρίλιος 2011): ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΑΞΙΩΝ, Τα διδάγματα της Φουκουσίμα (Μάρτιος 2011): Προσκόληση στα βρέφη κι αίσθηση του εαυτού, Παιδόφιλοι και θεραπεία

(Φεβρουάριος 2011): Η έξοδος από την κακοποιητική συντροφική σχέση, (Ιανουάριος 2011): Σεβασμός στα ζώα

2010 (16)

(Νοέμβριος 2010) Αυτοδιαχείριση και κρίση: πόσο προετοιμασμένοι είμ..., Πνευματική διάσταση της μετανάστευσης, The Earth is our home, Η Γη είναι το σπίτι μας (Αύγουστος 2010) Ανθρώπινες σχέσεις ή δημόσιες σχέσεις?, Το απαράδεκτο "τραγούδι" της "μπεμπε-λιλή" Ιούλιος, Διακοπές κι αποστεωμένα ζώα, Κοινωνικός ρόλος των σούπερ-μάρκετ; (Ιούνιος 2010) Ψυχολογική αντιμετώπιση της ανεργίας, Όταν κατακρίνουμε και δαχτυλοδείχνουμε…, Κακοποίηση παιδιών σε ιδρύματα φιλοξενίας, Ένα πρόβλημα με τις Πανελλήνιες (Απρίλιος 2010) Οικονομική κρίση στην Ελλάδα, Η κατανάλωση κρεάτος στον πλανήτη των 7δις (Ιανουάριος 2010) Τα μαθήματα της ντουλάπας, Καλή χρονιά με εθελοντισμό

2009 (16)

(Δεκέμβριος 2009) H Πολική αρκούδα: ένα αξιοθαύμαστο ζώο, Σύγχρονος ελληνικός σεξισμός και νέα κορίτσια, BURN OUT: Πώς να αποφύγετε την επαγγελματική εξουθ..., Θάνατος για χόμπι (Νοέμβριος 2009) Η φροντίδα μικρών παιδιών με ειδικές ανάγκες, Έφηβοι σε συμμορίες (Αύγουστος 2009) Οι φύλακες των φαναριών, Δυσθυμία-η «καθημερινή» κατάθλιψη, Πένθος: Η ψευδαίσθηση του χρόνου (Ιούνιος 2009) Τηλεοπτική εξαθλίωση, Οικονομική κρίση, Πρωινή προσευχή, Κακοποίηση παιδιών με ειδικές ανάγκες, Σεξουαλικός Εθισμός


Προτεινόμενες οργανώσεις

http://www.heartsandhandsforafrica.com/ (Children in need in Zambia and S.Africa)



http://www.who-will.org/ (Children in need in Cambodia)



http://www.steppingstonesnigeria.org/ (Βοηθά παιδιά στη Νιγηρία που έχουν κακοποιηθεί)



http://www.diakonia.gr/ Εξαιρετική οργάνωση εθελοντικής παροχής βοήθειας προς παιδιά σε νοσοκομεία και άλλους ευάλωτους πληθυσμούς (Αθήνα).



http://www.redcross.gr/ Εκπαιδεύει και τοποθετεί εθελοντές σε πολλούς φορείς ανά την Ελλάδα για την αρωγή ατόμων που έχουν ανάγκη. Τομέας Νοσηλευτικής και Τομέας Κοινωνικής Πρόνοιας



Αν
θέλετε να βοηθήσετε τους άστεγους και άπορους, δείτε τις ακόλουθες πηγές:


Οδηγός επιβίωσης αστέγων της «Κλίμακας»
http://www.klimaka.org.gr/newsite/downloads/astegoi_odigos_epiviosis.pdf


Συσίτα της Εκκλησίας της Ελλάδος
http://www.ecclesia.gr/greek/koinonia/fagito.html





Στα πλαίσια δραστηριότητας του ενεργού πολίτη, ενός πολίτη που ενδιαφέρονται γαι το περιβάλλον και τους συνανθρώπους, προτείνουμε τον ακόλουθο ιστότοπο για ενυπόγραφες διαμαρτυρίες, για διάφορους καλοπροαίρετους σκοπούς:

www.thepetitionsite.com

www.savejapandolphins.org