Τι να πει επίσης κανείς σχετικά με τα απαράδεκτα κανάλια που προβάλλουν ελεύθερα πορνογραφικό υλικό (μαζί με 'ροζ' τηλεφωνικούς αριθμούς) σε κάποιες συχνότητες και στο οποίο μπορεί να έχει πρόσβαση οποιοσδήποτε - δυστυχώς παιδιά και έφηβοι στις ώρες που ξεφεύγουν από την εποπτεία των γονιών (όταν και αν υπάρχει αυτή). Η χωρίς κανέναν περιορισμό προβολή αυτής της πορνογραφίας, πέρα από το ότι είναι τελείως υποτιμητική για τις γυναίκες, δεν προωθεί με κανέναν τρόπο τη σεξουαλική υγεία στον πληθυσμό και περνά εντελώς διαστρεβλωμένα μηνύματα σχετικά με τη σεξουαλικότητα στα παιδιά, για τα οποία εξάλλου το υλικό αυτό είναι εντελώς ακατάλληλο και η θέασή του τραυματική. Αν θέλουν κάποιοι ενήλικες να βρουν πορνογραφικό υλικό, ας πάνε στα σχετικά καταστήματα να το βρουν για τον ιδιωτικό τους χώρο και χρόνο. Σε καμία ευρωπαϊκή χώρα δεν επιτρέπεται τέτοια παροχή πορνογραφίας. Από ό,τι είδα στην ιστοσελίδα του Εθνικού Συμβουλίου Rαδιοτηλεόρασης (www.esr.gr)τα κανάλια αυτά δεν έχουν άδεια λειτουργίας (δεν έχουν ούτε όνομα εξάλλου....). Πώς τους επιτρέπεται να συνεχίζουν να εκπέμπουν; Εδώ φαίνεται και η απόλυτη δυσλειτουργία και υποκρισία της ελληνικής κοινωνίας σε θέματα σεξουαλικότητας. Από τη μια, σοκάρει να διδαχθεί η σεξουαλική αγωγή στα σχολεία, με τρόπο υγιή, επιστημονικό, που θα μπορέσει να βοηθήσει τα παιδιά να αυτό-προστατευτούν από μελλοντικούς κινδύνους, από την άλλη επιτρέπουμε την ελεύθερη διακίνηση προσβλητικού πορνογραφικού υλικού στον ηλεκτρομαγνητικό αλλά και έντυπο χώρο, ελληνική πρωτοτυπία, που δεν συμβαίνει σε καμία χώρα, που θέλει να λέγεται πολιτισμένη.
Το αντ-επιχείρημα «Ας φροντίσουν οι γονείς να μη βλέπουν τα παιδιά τους αυτά τα θεάματα» είναι άκυρο. Πρωταρχική ευθύνη έχει το κράτος για την ποιότητα των θεαμάτων που παρέχονται για κοινή τηλεθέαση. Σε πολλά σπίτια, γονείς μπορεί να μην υπάρχουν. Μπορεί να απουσιάζουν ώρες ατελείωτες λόγω δουλειάς, μπορεί να είναι υπερβολικά εξαντλημένοι για να ασχοληθούν ή, δυστυχώς, σε κάποιες σπάνιες περιπτώσεις, να παρακολουθούν ΟΙ ΙΔΙΟΙ αυτά τα θεάματα, μπροστά στα παιδιά τους, αδιαφορώντας για την παρουσία των παιδιών. Τι μηνύματα μπορεί να παίρνει ένα παιδί όταν βλέπει, ότι αυτό το θέαμα το παρέχει ελεύθερα η τηλεόραση με την ανοχή του κράτους; Αυτό τα αίσχη πρέπει να σταματήσουν.
Υ.Γ. Αυτή η επιστολή διαμαρτυρίας έχει σταλεί στο Εθνικό Συμβούλιο Ραδιοτηλεόρασης (www.esr.gr, στήλη "Επικοινωνία). Στείλτε κι εσείς τη διαμαρτυρία σας!
Πρεκατέ Βικτωρία
Ψυχολόγος Εκπαιδευτικός Συγγραφέας