Βιβλία της Πρεκατέ Βικτωρίας

ΒΙΒΛΙΑ ΤΗΣ ΠΡΕΚΑΤΕ ΒΙΚΤΩΡΙΑΣ

1)"Η κακοποίηση του παιδιού στο σχολείο και στην οικογένεια", Ιατρικές εκδόσεις ΒΗΤΑ,2008, τηλ.για παραγγελίες αντικαταβολή 210-6714371, http://betamedarts.gr/bookview.php?id=3607


2)"Γυναικεία ευτυχία:Πώς να ελευθερωθείτε από μια σχέση που σας πληγώνει και να ανακτήσετε την προσωπική σας δύναμη: Οδηγός αυτοβοήθειας για γυναίκες", ΙΑΤΡΙΚΕΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΒΗΤΑ, 2011, http://betamedarts.gr/bookview.php?id=1076


3)"Πρόγραμμα αυτο-εκτίμησης για παιδιά .Ενίσχυση αυτοπεποίθησης, Εκπαίδευση αξιών και Προετοιμασία για την επαγγελματική ζωή". Β' ΕΚΔΟΣΗ

Εγχειρίδιο με βιωματικές ασκήσεις για γονείς κι εκπαιδευτικούς. Από τις Ιατρικές Εκδόσεις ΒΗΤΑ, παραγγελία με αντικαταβολή στο 210-6714371. http://betamedarts.gr/bookview.php?id=3607. Δελτίο τύπου για το βιβλίο εδώ


4)"Συζητώντας με την εσωτερική μητέρα". Θεραπευτικός οδηγός για να ξαναβρούμε την ιδανική μητρική αγάπη μέσα μας.

Ιατρικές Εκδόσεις ΒΗΤΑ τηλ. 2016714371. Δελτίο τύπου εδώ

Πληροφορίες και περιεχόμενα http://betamedarts.gr/bookview.php?id=3791


5)Μετάφραση/Επιμέλεια του 'Οδηγού Θεραπείας για τον Βιασμό' της Aphrodite Matsakis. Ιατρικές Εκδόσεις ΒΗΤΑ (2007)


6)'Οδηγός εκπαιδευτικών και γονέων για την ανίχνευση της παιδικής κακοποίησης' (A' συγγραφέας) Ιατρικές Εκδόσεις ΒΗΤΑ (2007, Β έκδοση 2019)

Η εκπαιδευτικός και ψυχολόγος Πρεκατέ Βικτωρία έχει εκπαιδευτεί στην Αγγλία και ασχοληθεί με θέματα κακοποίησης παιδιών και γυναικών, σεμινάρια αυτοεκτίμησης, θεραπείας τραύματος, κατάθλιψης, αποχωρισμού-απώλειας, καθώς και θέματα ψυχοπαιδαγωγικής στήριξης για μαθητές με δυσκολίες.



Σύντομα άρθρα στο facebook.com/victoria.prekate.9


---------------------------------------------------------

Η εκπαίδευση στην πνευματική ζωή ως ανάγκη του παιδιού και ανθρώπινο δικαίωμά του.

Στην Ελλάδα της συναισθηματικής αγριότητας, της διάβρωση της συμπόνιας, της αλλοτρίωση κάθε έννοιας ανθρωπιάς, της μετάλλαξης του ‘ενδιαφέροντος για τον άλλον’ σε κακεντρεχές κουτσομπολιό, της αντικατάστασης των αξιών από το lifetsyle, της υιοθέτησης αυτόματων αντανακλαστικών χλευασμού και υποτίμησης οποιασδήποτε μορφής ανθρώπινης αδυναμίας, έχουμε πολλά να ωφεληθούμε από την εκπαίδευση στην πνευματική ζωή της θρησκευτικής παράδοσης του τόπου μας. Περισσότερα εδώ https://brightplanet.blogspot.com/2020/01/blog-post_25.html


YOUTUBE κανάλι Victoria Prekate

Εκπαιδευτικά βίντεο, ομιλίες, συνεντεύξεις κλπ https://www.youtube.com/channel/UCPQUL5W0B32LIG15tfTS5BA Στο ιστολόγιο αυτό αναρτώνται άρθρα ψυχολογίας και προσωπικές απόψεις. Τα θέματα που με ενδιαφέρουν είναι η προστασία του παιδιού, η πρόληψη και θεραπεία της ενδο-οικογενειακής βίας, οι εφαρμογές της ψυχολογίας στην βελτίωση της καθημερινής ζωής και η σχέση ψυχολογίας και πνευματικής ζωής μέσα από την Ορθοδοξία.
myows online copyright protection

Οικονομική κρίση στην Ελλάδα

Η εγχώρια οικονομική κρίση έχει τον τελευταίο καιρό επανειλημμένα σχολιαστεί σε κάθε της εξέλιξη. Παραθέτω κάποιες σκέψεις σχετικά με το ψυχολογικό υπόβαθρο, τη σημασία και ίσως κάποια διδάγματα που μπορούμε να λάβουμε.
-Παρότι κερδοσκόποι επιβάρυναν μια δύσκολη οικονομικά συγκυρία και τα υπέρογκα επιτόκια μπορεί να το καταστήσουν εξαιρετικά δύσκολο για μια χώρα να ξεφύγει από το φαύλο κύκλο του χρέους, η κύρια αιτία για την δεινή σημερινή κατάσταση είναι εσωτερική. Σχετίζεται με τη στιγμή εκείνη που ο Έλληνας έκρινε (λανθασμένα) ότι το να χρησιμοποιήσει δημόσιο χρήμα για τον εαυτό του, θα τον ωφελήσει προσωπικά. Φαίνεται αυτονόητο, όμως στην συντριπτική πλειοψηφία των περιπτώσεων, η φοροδιαφυγή κι η διαφθορά δε σχετίζονται με οικονομική ανάγκη. Τετριμμένο, αλλά σίγουρα τα όποια πρόσθετα υλικά αγαθά δεν έχουν σε καμία περίπτωση βοηθήσει το άτομο να νιώσει καλύτερα. Απεναντίας, το άτομο πληρώνει την όποια ατιμία ή απάτη με ένα «αόρατο» στον ίδιο, αλλά πολύ βαρύτερο τίμημα: την απώλεια της εμπιστοσύνης στον εαυτό του, την απώλεια της αυταξίας κι αξιοπρέπειάς του και, ακόμη πιο σημαντικό, την απώλεια της αισιοδοξίας εκείνης που έχει η καθαρή συνείδηση, ότι «όποια κι αν είναι η δυσκολία, η ζωή με κάποιο τρόπο θα με βοηθήσει, θα βρεθεί μια λύση». Το άτομο που βαρύνει τον εαυτό του με αδικίες απέναντι στους άλλους (και το «κράτος» είναι οι άλλοι συμπολίτες μας), πολύ απλά δεν πιστεύει ότι αξίζει τη βοήθεια στη δυσκολία (ακόμη κι αν συνειδητά λέει το αντίθετο). Ζει στο φόβο ότι θα του κάνουν αυτό που έκανε και προσπαθεί να ελέγξει τη ροή της ζωής, η οποία ούτως ή άλλως δεν ελέγχεται. Η ροή της ζωής, η αλλαγή δεν υπόκεινται στον έλεγχο και τους φόβους μας, έχουμε όμως ένα πολύ ισχυρό όπλο εναντίον τους: την καθαρή συνείδηση. Ας μη το στερούμαστε άλλο, γιατί εμείς θα πληρώσουμε την απώλειά του.
Οι κερδοσκόποι από εξωτερικούς φορείς, που στοιχηματίζουν στη χρεοκοπία της Ελλάδας, μοιάζουν με εκείνους που κάνουν psychic attack. Η πρόθεση τους είναι κακόβουλη, όμως το αν θα επηρεαστούμε από τις τζογαδόρικες «κατάρες» τους εξαρτάται από το πόσο ισχυρή είναι η δική μας "αύρα", πόσο καθαροί εμείς ως χώρα. Η διαφθορά μας δημιουργεί αισθήματα αναξιότητας κι έλλειψης αυτοεκτίμησης. Άρα τα αποτελέσματα της διαφθοράς, δεν είναι μόνο στους αριθμούς των εσόδων του κράτους. Έχουν βαθύτερες και πλατύτερες συνέπειες που μόλις τώρα ξεκινάμε να αναγνωρίζουμε.

-Στην εσωτερική κακοδιαχείριση και διαφθορά έχουν συνεισφέρει τα κόμματα, καθώς και το επιτελείο των διαφθαρμένων κρατικών λειτουργών, που πελατειακά οι διάφοροι πολιτικοί κατά καιρούς διόριζαν. Όπως επίσης κι ένα μεγάλο κομμάτι του ελληνικού λαού, που θεωρεί τη διαφθορά αυτονόητη, θεωρεί τον εαυτό του «βλάκα», αν δε συμμετέχει και παραδειγματίζεται από το σαθρό επιχείρημα: «το κάνω γιατί το κάνουν όλοι οι άλλοι», αγνοώντας ότι και οι άλλοι το κάνουν επίσης επειδή το κάνει εκείνος. Τις περισσότερες φορές η διαφθορά κι η αναξιοκρατία πυροδοτείται από απληστία κι εγωκεντρισμό, άλλες φορές από φόβο. Φόβο ότι δεν θα επιβιώσουν στην Ελλάδα αλλιώς. Όμως εκείνος που δικαιολογεί π.χ. το «μέσο» για μια πρόσληψη πάνω από τους άλλους, ξεχνά ότι η μόνιμη θέση εργασίας που θα πάρει θα φέρει στη συνέχεια στον ίδιο την ενέργεια, το αποτύπωμα της αρχικής κίνησης: απάτη και ψέμα. Είναι πολύ δύσκολο να ευτυχήσεις σε αυτό το κλίμα, όπως είναι πολύ δύσκολο και οι άλλοι να σε σεβαστούν. Για αυτό έχουμε γεμίσει από «τακτοποιημένους» αλλά δυστυχείς δημοσίους υπαλλήλους. Δεν είναι τυχαίο που στην πόλη γέννησης της δημοκρατίας, βιώνουμε απογοήτευση από τη μετατροπή της σε κομματο-κρατία.
Η δημοκρατία, που γεννήθηκε εδώ, είναι σίγουρα το καλύτερο πολίτευμα. Όμως μαζί με τη δημοκρατία χρειάζεται οπωσδήποτε διαφάνεια, δικαιοσύνη και τιμιότητα, για να εξασφαλίσουμε ότι οι μισοί Έλληνες δεν θα υποφέρουν την εκμετάλλευση από τους άλλους μισούς.

-Το σοκ από την ραγδαία επιδείνωση της οικονομικής κατάστασης ήταν τέτοιο που η πλειοψηφία των Ελλήνων αποδέχθηκε τα σκληρά μέτρα με φιλότιμο και οικονομική αυτοθυσία, έστω κι αν οι περισσότεροι δεν ευθύνονταν για την κατάσταση αυτή. Η πιο γρήγορη κι εύκολη λύση για την εύρεση ρευστού είναι οι περικοπές στα έσοδα εκείνων που ούτως ή άλλως τα δηλώνουν. Τα μαύρα έσοδα πρέπει πρώτα να τα βρεις για να τα περικόψεις. Δίνεται ίσως κάποια περίοδος «χάριτος» λόγω της κρίσιμης κατάστασης, αν όμως δε συνοδευτεί από πολλές, συγκεκριμένες, δραστικές κινήσεις για τον περιορισμό της διαφθορά και φοροδιαφυγής, όπως κι απονομής δικαιοσύνης σε εκείνους που ευθύνονται, τότε αναμένονται κοινωνικές τριβές, αν όχι αναταραχές. Είναι η ευκαιρία να ανατραπεί μια πολύ άδικη, μακρόχρονη κοινωνική πληγή. Είναι τώρα η ευκαιρία για διαφάνεια κι απεξάρτηση από τη διαφθορά.Aν δεν είχε συμβεί αυτή κρίση, ίσως η ευκαιρία να μην είχε δοθεί ποτέ, αλλά θα συνεχίζαμε όπως πάντα.

-Είναι πολύ σημαντικό για την αίσθηση δικαίου μεταξύ των πολιτών, να υπάρξουν κυρώσεις για όσους έχουν καταχραστεί δημόσιο χρήμα ή έχουν διαπράξει κραυγαλέα φοροδιαφυγή, καθώς αυτά οδήγησαν τη χώρα στην κατάσταση που βρίσκεται σήμερα, όπου κόβονται μισθοί από μισθωτούς ή συνταξιούχους που δεν έχουν φταίξει. Κάποιοι από εκείνους που καταχράστηκαν δημόσιο χρήμα ίσως τώρα να νιώθουν ενοχή, για τον κίνδυνο χρεoκοπίας της χώρας και για τους νέους που αναμένεται να μείνουν άνεργοι λόγω της ύφεσης, άλλοι θα συνεχίσουν να παραβατούν όσο τους επιτρέπει το σύστημα. Η ατιμωρησία φαίνεται να είναι άλλη μια μακροχρόνια πληγή στο έθνος μας. Μία χώρα χρεοκοπεί, επειδή πολλοί καταχράστηκαν και σπατάλησαν τεράστια ποσά και δεν βρίσκεται κανείς ένοχος. Είναι τόσο διεφθαρμένος ο ελεγκτικός και δικαστικός μηχανισμός που καλύπτει όλες τις μεγάλες παρανομίες, κι εξαντλεί την αυστηρότητα, με μίσος κάποιες φορές, στα πλημμελήματα των «άσημων» εκείνων πολιτών που δεν έχουν το «μέσο»? Είναι ίσως η ενοχή της συντριπτικής πλειοψηφίας του ελληνικού λαού, που θεωρεί ότι έχουμε λίγο ως πολύ όλοι συμμετάσχει σε μικρο-απάτες, άρα δεν έχουμε δικαίωμα να καταδικάσουμε, γιατί μπορεί να βρεθούμε στην ίδια θέση και εμείς οι ίδιοι?….Το κρίσιμο στοιχείο όμως στη φιλοσοφία του νομικού μας συστήματος είναι ότι η καταδίκη, η ποινή δεν πραγματοποιείται με στόχο την προσωπική ταπείνωση κι εκδίκηση εναντίον του ενόχου, αλλά για να υπάρξει η αίσθηση δικαίου και της τήρησης κανόνων μεταξύ των πολιτών και να αποτραπούν παρόμοιες πράξεις του ιδίου ή άλλων στο μέλλον. Δε μπορούμε σε αυτή τη φάση να μιλούμε ούτε για έξοδο από τη κρίση, ούτε για αναδιάρθρωση της οικονομίας μας και του δημόσιου τομέα, με την ελπίδα ότι όσοι έχουν κατασπαράξει δημόσιο χρήμα, θα φιλοτιμηθούν να μη το ξανακάνουν. Αργότερα ίσως φτάσουμε σε αυτό το στάδιο, όπου η συνείδηση και η αντίληψη μιας καθολικής δικαιοσύνης θα επαρκούν για να αποτρέψει τους ανθρώπους από ολισθήματα. Με αυτήν την έννοια, ναι, είναι σημαντικό να υπάρξουν κυρώσεις, αργία, πρόστιμα, ποινές, όπου κρίνει η δικαιοσύνη, αλλά, προσοχή, όχι κατάκριση εναντίον προσώπων.
-Η κατάκριση εναντίον προσώπων υποκινείται από την προβολή και στοχεύει στο να ορίσει αποδιοπομπαίους τράγους για αδικήματα που όλοι, λίγο ως πολύ, διαπράττουν, όσο μικρή κι αν είναι η κλίμακα της απάτης (π.χ. χρησιμοποιούμε φακέλους του γραφείου της δουλειάς μας για να στείλουμε την προσωπική μας αλληλογραφία?) . Υπάρχει ο κίνδυνος, ειδικά αν χειροτερέψει η κατάσταση, να εμπλακούμε σε ένα φαύλο κύκλο αυτοκατηγορίας και αυτό-υποτίμησης και να κατηγορούμε ο ένας τον άλλον ή να νιώσουμε μίσος κι εκδικητικότητα, μεταξύ διαφόρων κοινωνικών ομάδων κι αυτό δε θα βοηθήσει. Ακόμη και να κάποιος καταδικαστεί για διαφθορά, αυτό δεν σημαίνει ότι θα πρέπει να τον κατακρίνουμε ως άνθρωπο- εξάλλου «ο αναμάρτητος πρώτος τω λίθω βαλέτω». Δεν γνωρίζουμε πώς θα πράτταμε εμείς στη θέση του. Επίσης, δεν σημαίνει ότι ο εκάστοτε «ένοχος» έχει στιγματιστεί δια παντός κι ότι δεν υπάρχει πιθανότητα να αλλάξει. Θεωρώ ότι με το σοκ της σημερινής «σχεδόν» χρεοκοπίας πολλοί, πάρα πολλοί από εμάς θα αλλάξουν. Και δεν μπορούμε να εκμηδενίσουμε τον πρότερο έντιμο βίο, την εμπειρία ενός ατόμου και τη διάθεσή του να προσφέρει ξανά. Άρα δικαιοσύνη ναι, κατάκριση όχι.
-Η κρίση, τώρα και για καιρό ακόμη, θα δοκιμάσει την αυτοπεποίθησή μας. Ανεξάρτητα από τα όποια προσωρινά πακέτα στήριξης, θα δοκιμάσει όχι μόνο την ικανότητά μας να τα καταφέρουμε μόνοι μας, αλλά και την πίστη μας στο κατά πόσον είμαστε ικανοί να τα καταφέρουμε μόνοι μας. Έρευνες στις κακοποιημένες γυναίκες έχουν δείξει ότι εκείνες που καταφέρνουν να ξεφύγουν από την κακοποιητική σχέση είναι εκείνες που πιστεύουν πως ό,τι κι αν γίνει θα τα καταφέρουν κι όχι απαραίτητα εκείνες που έχουν τα περισσότερα μέσα βοήθειας. Πόσο πιστεύουμε λοιπόν ότι θα τα καταφέρουμε? Τα τελευταία χρόνια παραπονιόμαστε για την καθορισμό της πολιτικής της χώρας μας από άλλες δυνάμεις. Ίσως όμως έχουμε βολευτεί σε αυτήν την εξάρτηση, καθώς αναλαμβάνουν άλλοι τις ευθύνες για το μέλλον μας. Ίσως είναι καιρός να ενηλικιωθούμε και να πιστέψουμε ότι η Ελλάδα, όπως άλλοτε, έχει την ικανότητα να αντιμετωπίσει τις μεγάλες αλλαγές που έρχονται. Το τωρινό κάλεσμα για απεξάρτηση από τη συνεχή βοήθεια των ξένων είναι ταυτόχρονα και κάλεσμα για να αναλάβουμε ξανά την ευθύνη για πρωτοπόρο παράδειγμα στον ανθρώπινο πολιτισμό κι όχι να κρύβουμε το πραγματικό μας δυναμικό. Είναι σημαντικό να πιστέψει ότι θα μπορέσουμε να αντλήσουμε εσωτερικές δυνάμεις και να δείξουμε το δρόμο σε ένα εντελώς νέο κι ανεξερεύνητο έδαφος που μας περιμένει- όχι μόνο εμάς αλλά και άλλες χώρες.

Πολλοί βλέπουν την παρούσα κατάσταση με την εμπλοκή της ξένης επιτήρησης, ως μιας ευκαιρίας για να ξαναχτίσουμε τη χώρα από την αρχή, σε πιο δίκαια, καθαρά και ισχυρά θεμέλια. Όχι αδίκως. Μέσα από την κατάρρευση δημιουργείται η ευκαιρία για αναγέννηση, αλλιώς δεν θα υπήρχε ο χώρος για το καινούργιο. Βασικό είναι να αλλάξει όμως η στάση ζωής, που είναι τόσο διαδεδομένη στη χώρα μας, η φιλοσοφία του «παίρνω». Όχι μόνο στον οικονομικό τομέα. Βλέπει κανείς αυτή τη στάση ζωής στο συναισθηματικό, στον κοινωνικό τομέα. Οι άλλοι άνθρωποι, η φύση, ο εργασιακός χώρος γίνονται οι αρένες που χρησιμοποιούμε για να «παίρνουμε». Βέβαια λίγοι γνωρίζουν τα «παράδοξα» των πνευματικών νόμων: Όσο περισσότερα «παίρνεις», τόσο περισσότερο πεινασμένος κι ελλιπής νιώθεις. Δεν υπάρχει κανένα ικανό ποσό χρημάτων, αναγνώρισης, διασκέδασης, προσοχής ή αγάπης από τους άλλους που θα σε γεμίσει. Όσο η ενέργειά σου είναι προσανατολισμένη στο «παίρνω», άλλο τόσο το βίωμα σου επιβεβαιώνει την πρόθεση της πείνας και της έλλειψης. Ας ξεχάσουμε για λίγο τις «ανάγκες» μας, ας θεωρήσουμε ότι με κάποιο τρόπο, όλα θα τακτοποιηθούν, όλα φροντίζονται, ότι είμαστε εντάξει κι ας επικεντρωθούμε στο «πώς μπορώ εγώ να Δώσω σήμερα?» Αυτή η απλή αλλαγή οπτικής φέρνει τεράστιες και πολύ γρήγορες αλλαγές στην προσωπική μας ζωή, και πιστεύω στη χώρα μας σε πολύ πρακτικό επίπεδο. Ας σταματήσουμε να βλέπουμε τους εαυτούς μας ως «ζήτουλες», που είναι συνέχεια γεμάτοι ανικανοποίητες ανάγκες.

-Σχετικά με την πίστη μας λοιπόν, είναι σημαντικό να αλλάξουμε τον τρόπο που βλέπουμε και μιλάμε για την Ελλάδα. Δυστυχώς σήμερα πολλοί την υβρίζουν, σε κάθε αρνητικό παράδειγμα διαφθοράς ή τεμπελιάς λέμε «Ελλάδα, τι περιμένεις?» Δεν έχουμε δικαίωμα να ταυτίζουμε την έννοια «Ελλάδα» με κάποιες συνήθειες των νέο-ελλήνων, δεν είναι αυτό η Ελλάδα, δεν είμαστε μόνο εμείς… Κι έπειτα, ακόμη κι αυτές οι αρνητικές σύγχρονες συνήθειες, μπορούν να αλλάξουν. 'Οτι κι αν έγινε στο παρελθόν, είναι σημαντικό να πιστέψουμε ότι ο τόπος μας μπορεί να αλλάξει και αξίζει να αλλάξει.

Η κρίση αυτή δοκιμάζει τις ευρωπαϊκές σχέσεις σε ένα γενικότερο πλαίσιο. Παρότι σήμερα εμφανίζεται διάθεση στήριξης της Ελλάδας, υπήρξαν υβριστικά δημοσιεύματα εναντίον της χώρας μας, ενώ ο τρόπος που οικονομικοί αναλυτές αναφέρονται σε μεγάλα δημοσιογραφικά δίκτυα του εξωτερικού στις οικονομίες της Νότιας Ευρώπης ως PIGS (Portugal, Italy, Greece, Spain) δείχνει ένα άγριο πρόσωπο, κάτω από τη «μάσκα» του ανεπτυγμένου και πολιτισμένου δυτικοευρωπαίου. Πιστεύω ότι οι χώρες που μας στηρίζουν σήμερα θα περάσουν από δικές τους οικονομικές κρίσεις στο μέλλον (ξανά) και αυτό ενδεχομένως να προκαλέσει επιθετικά αισθήματα εναντίον της Ελλάδας ή/και αδιαφορία/αδυναμία να μας βοηθήσουν περαιτέρω. Με άλλα λόγια πρέπει να σταθούμε οπωσδήποτε στα ποδαράκια μας πάση θυσία. Για να το κάνουμε αυτό πρώτιστη σημασία έχει η αντιμετώπιση της διαφθοράς, το «καθάρισμα» της χώρας από τη διαφθορά –ξεκινώντας από την κυβέρνηση και τους κρατικούς λειτουργούς- , όχι μόνο για λόγους οικονομικούς, αλλά κυρίως για λόγους ηθικούς. Μία χώρα, όπου οι πολίτες καταδικάζουν τη διαφθορά στους άλλους, αλλά την αποδέχονται για τον εαυτό τους, νιώθει αποδυναμωμένη και ανάξια. Το μεγαλύτερο όπλο που έχουμε εναντίον των προκλήσεων που μας περιμένουν, εξωτερικών, περιβαλλοντικών, οικονομικών, είναι η καθαρή μας συνείδηση. (23/4/2010)

Αναρτήσεις 2013
Η μιντιακή επίθεση στην αθωότητα
Η δύναμη της θετικής σκέψης και η δύναμη του θετικού λόγου
Σκέψεις σχετικά με τις αλλαγές στο εκπαιδευτικό
Κίνητρα μαθητών για μάθηση και δημιουργικότητα(2)
Κακοποίηση ζώων από παιδιά: αγνωστη,διαδεδομένη συνήθεια
Διαθεματικό μάθημα στην πολική αρκούδα
Σιωπηρή εκπαίδευση των παιδιών στη βία: μια βραδυφλεγής βόμβα;
Η επιλογή της ομορφιάς ή της ασχήμιας στην καθημερινή ζωή
Το σχολείο ως καταφύγιο: Ο ρόλος του σχολείου στην προάσπιση της ψυχικής υγείας των παιδιών
Παρεξηγημένη (κι επικίνδυνη) μεταφυσική

Κακοποίηση μαθητών από εκπαιδευτικούς
Συναισθηματική
υπερφαγία: Όταν το ψυγείο από ‘φίλος’, γίνεται ‘εχθρός’

Αγωγή διαφυλικών σχέσεων στους εφήβους
Παρεξηγημένη υπερηφάνεια και υπεροψία
Οι τρεις μηχανισμοί επιβίωσης και το διαλυτικό του φόβου
Αξίες (των εφήβων;) την εποχή της κρίσης, Β'
Αξίες (των εφήβων;) την εποχή της κρίσης, Α'
Συνεξάρτηση
Η Οιδιπόδεια πληγή
Το ανθρώπινο δικαίωμα του παιδιού να μεγαλώσει χωρίς να μισεί
Το δίλημμα της μετανάστευσης
Καλή χρονιά με χαρά, ζωή και επίγνωση

Οκτώβρης 2012,Εκπαίδευση Ειρήνης-Δάσκαλοι Χωρίς Σύνορα,Απελευθέρωση από το καλούπι, Σεπτέμβριος 2012,Γαύδος, αρκούδες και Σομαλία, Αγχώδης διαταραχή και κρίσεις πανικού,Μιντιακή αισθητική και απλότητα, Αύγουστος 2012,Ζηλοφθονία:Εθνικό πάθος;,Ελευθερία επιλογής,Προβολή κι ενοχή(Η βροχή της λύπης),Ψυχολογική στάση απέναντι στην ηγεσία,Η μιντιακή τρομολαγνεία και πώς να προστατευτούμε , Ιούνιος 2012,Η αποξένωση στην ελληνική οικογένεια εν μέσω κρίσης, Μάιος 2012,Εθισμός στο χρήμα,Πώς να βοηθήσουμε τους άστεγους,Η βροχή του φόβου,Υστερόγραφο στην αναλογία της κακοποιημένης γυναίκας,Εθνική εξάρτηση,Ποινικοποίηση της φτώχειας, ποινικοποίηση της ασθένειας Απρίλιος 2012,Η μικροβιοφοβία ως παράγοντας διακρίσεων, Ένα συγκινητικό συμβάν και ο ρατσισμός, Ο πολύ ύπουλος ρατσισμός Νο 2, Μετανάστες και ο πολύ ύπουλος ρατσισμός, Αναβλητικότητα:Τι είναι;Πώς αντιμετωπίζεται;, Μάρτιος 2012
Το μήνυμα της 25ης Μαρτίου 2012, Χρήση των λέξεων σε δύσκολους καιρούς,,Φεβρουάριος 2012,Να θυμηθούμε..., Απεξάρτηση από τον υλισμό, Δουλοπρέπεια και αξιοπρέπεια, Η αυτοεκτίμηση σε σχέσεις που πληγώνουν, Ιανουάριος 2012
Ζητιανιά, ελεημοσύνη κι υπευθυνότητα..., Η παραμέληση του εαυτού στους ενήλικες: Αίτια, μορ..., Αλήθεια νοσταλγούμε το παρελθόν; , 2012: Ελπίδα,αντί για παραίτηση

2011
(Δεκέμβριος 2011): Χριστούγεννα και αντίσταση στην αλλαγή, Κρίση (Μέρος 13ο):Πίστη (και αφθονία) ή τσιγκουνιά (και φτώχεια);, ΚΡΙΣΗ (Μέρος 12ο): Ψυχολογικό αντίκτυπο της οικονομικής κρίσης στα παιδιά Ψυχολογικό αντίκτυπο της οικονομικής κρίσης στα πα..., ΠΑΙΔΙΚΗ ΣΕΞΟΥΑΛΙΚΗ ΚΑΚΟΠΟΙΗΣΗ:H ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΣΩΖΕΙ!!, Πίστη, φόβος και δοτικότητα, Η ορειβασία και οι άστεγοι (Νοέμβριος 2011): Οκτάποδο (Χταπόδι): Το πιο ευφυές ασπόνδυλο, Διαμαρτυρία για τα άθλια θεάματα της τηλεόρασης, Ασκήσεις ενίσχυσης αυτο-εκτίμησης, Κρίση (Mέρος 11ο):Αυτο-εκτίμηση ως έθνος (B'), Φυλλάδιο: Ψυχολογική αντιμεπτώπιση της ανεργίας, Κρίση (Μέρος 10ο): Συμμετοχική δημοκρατία, αυτοεκτ... (Οκτώβριος 2011): Ψυχολογική αντιμετώπιση της ανεργίας Μέρος 2ο, Κρίση (Μέρος 9ο): ΑΥΤΟΕΚΤΙΜΗΣΗ ΩΣ ΕΘΝΟΣ Α , Τι έχουμε κάνει στη γη;, Κρίση (μέρος 8ο): ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ, Προετοιμασία του παιδιού για την επαγγελματική ζωή...(Σεπτέμβριος 2011): Κρίση (Μέρος 7ο): Δεν μας αξίζει αυτό, ΚΡΙΣΗ (Μέρος 6ο): Γαλήνη ή πανικός, Τι μας ενώνει (Αύγουστος 2011): Κρίση (Μέρος 5ο): Αφθονία ή φόβος της έλλειψης, Ταραχές νέων και παραμέληση (Ιούλιος 2011): Κρίση (Μέρος 4ο):Κοινωνική συνείδηση ή Διαφθορά , Κρίση (Μέρος 3ο) Ηγεσία: Λειτούργημα ή Εξουσία , Κρίση (Μέρος 2ο): Ψυχραιμία ή μίσος (Ιούνιος 2011): Διάκριση στην επιλογή θεραπευτή (Απρίλιος 2011): ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΑΞΙΩΝ, Τα διδάγματα της Φουκουσίμα (Μάρτιος 2011): Προσκόληση στα βρέφη κι αίσθηση του εαυτού, Παιδόφιλοι και θεραπεία

(Φεβρουάριος 2011): Η έξοδος από την κακοποιητική συντροφική σχέση, (Ιανουάριος 2011): Σεβασμός στα ζώα

2010 (16)

(Νοέμβριος 2010) Αυτοδιαχείριση και κρίση: πόσο προετοιμασμένοι είμ..., Πνευματική διάσταση της μετανάστευσης, The Earth is our home, Η Γη είναι το σπίτι μας (Αύγουστος 2010) Ανθρώπινες σχέσεις ή δημόσιες σχέσεις?, Το απαράδεκτο "τραγούδι" της "μπεμπε-λιλή" Ιούλιος, Διακοπές κι αποστεωμένα ζώα, Κοινωνικός ρόλος των σούπερ-μάρκετ; (Ιούνιος 2010) Ψυχολογική αντιμετώπιση της ανεργίας, Όταν κατακρίνουμε και δαχτυλοδείχνουμε…, Κακοποίηση παιδιών σε ιδρύματα φιλοξενίας, Ένα πρόβλημα με τις Πανελλήνιες (Απρίλιος 2010) Οικονομική κρίση στην Ελλάδα, Η κατανάλωση κρεάτος στον πλανήτη των 7δις (Ιανουάριος 2010) Τα μαθήματα της ντουλάπας, Καλή χρονιά με εθελοντισμό

2009 (16)

(Δεκέμβριος 2009) H Πολική αρκούδα: ένα αξιοθαύμαστο ζώο, Σύγχρονος ελληνικός σεξισμός και νέα κορίτσια, BURN OUT: Πώς να αποφύγετε την επαγγελματική εξουθ..., Θάνατος για χόμπι (Νοέμβριος 2009) Η φροντίδα μικρών παιδιών με ειδικές ανάγκες, Έφηβοι σε συμμορίες (Αύγουστος 2009) Οι φύλακες των φαναριών, Δυσθυμία-η «καθημερινή» κατάθλιψη, Πένθος: Η ψευδαίσθηση του χρόνου (Ιούνιος 2009) Τηλεοπτική εξαθλίωση, Οικονομική κρίση, Πρωινή προσευχή, Κακοποίηση παιδιών με ειδικές ανάγκες, Σεξουαλικός Εθισμός


Προτεινόμενες οργανώσεις

http://www.heartsandhandsforafrica.com/ (Children in need in Zambia and S.Africa)



http://www.who-will.org/ (Children in need in Cambodia)



http://www.steppingstonesnigeria.org/ (Βοηθά παιδιά στη Νιγηρία που έχουν κακοποιηθεί)



http://www.diakonia.gr/ Εξαιρετική οργάνωση εθελοντικής παροχής βοήθειας προς παιδιά σε νοσοκομεία και άλλους ευάλωτους πληθυσμούς (Αθήνα).



http://www.redcross.gr/ Εκπαιδεύει και τοποθετεί εθελοντές σε πολλούς φορείς ανά την Ελλάδα για την αρωγή ατόμων που έχουν ανάγκη. Τομέας Νοσηλευτικής και Τομέας Κοινωνικής Πρόνοιας



Αν
θέλετε να βοηθήσετε τους άστεγους και άπορους, δείτε τις ακόλουθες πηγές:


Οδηγός επιβίωσης αστέγων της «Κλίμακας»
http://www.klimaka.org.gr/newsite/downloads/astegoi_odigos_epiviosis.pdf


Συσίτα της Εκκλησίας της Ελλάδος
http://www.ecclesia.gr/greek/koinonia/fagito.html





Στα πλαίσια δραστηριότητας του ενεργού πολίτη, ενός πολίτη που ενδιαφέρονται γαι το περιβάλλον και τους συνανθρώπους, προτείνουμε τον ακόλουθο ιστότοπο για ενυπόγραφες διαμαρτυρίες, για διάφορους καλοπροαίρετους σκοπούς:

www.thepetitionsite.com

www.savejapandolphins.org