Βιβλία της Πρεκατέ Βικτωρίας

ΒΙΒΛΙΑ ΤΗΣ ΠΡΕΚΑΤΕ ΒΙΚΤΩΡΙΑΣ

1)"Η κακοποίηση του παιδιού στο σχολείο και στην οικογένεια", Ιατρικές εκδόσεις ΒΗΤΑ,2008, τηλ.για παραγγελίες αντικαταβολή 210-6714371, http://betamedarts.gr/bookview.php?id=3607


2)"Γυναικεία ευτυχία:Πώς να ελευθερωθείτε από μια σχέση που σας πληγώνει και να ανακτήσετε την προσωπική σας δύναμη: Οδηγός αυτοβοήθειας για γυναίκες", ΙΑΤΡΙΚΕΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΒΗΤΑ, 2011, http://betamedarts.gr/bookview.php?id=1076


3)"Πρόγραμμα αυτο-εκτίμησης για παιδιά .Ενίσχυση αυτοπεποίθησης, Εκπαίδευση αξιών και Προετοιμασία για την επαγγελματική ζωή". Β' ΕΚΔΟΣΗ

Εγχειρίδιο με βιωματικές ασκήσεις για γονείς κι εκπαιδευτικούς. Από τις Ιατρικές Εκδόσεις ΒΗΤΑ, παραγγελία με αντικαταβολή στο 210-6714371. http://betamedarts.gr/bookview.php?id=3607. Δελτίο τύπου για το βιβλίο εδώ


4)"Συζητώντας με την εσωτερική μητέρα". Θεραπευτικός οδηγός για να ξαναβρούμε την ιδανική μητρική αγάπη μέσα μας.

Ιατρικές Εκδόσεις ΒΗΤΑ τηλ. 2016714371. Δελτίο τύπου εδώ

Πληροφορίες και περιεχόμενα http://betamedarts.gr/bookview.php?id=3791


5)Μετάφραση/Επιμέλεια του 'Οδηγού Θεραπείας για τον Βιασμό' της Aphrodite Matsakis. Ιατρικές Εκδόσεις ΒΗΤΑ (2007)


6)'Οδηγός εκπαιδευτικών και γονέων για την ανίχνευση της παιδικής κακοποίησης' (A' συγγραφέας) Ιατρικές Εκδόσεις ΒΗΤΑ (2007, Β έκδοση 2019)

Η εκπαιδευτικός και ψυχολόγος Πρεκατέ Βικτωρία έχει εκπαιδευτεί στην Αγγλία και ασχοληθεί με θέματα κακοποίησης παιδιών και γυναικών, σεμινάρια αυτοεκτίμησης, θεραπείας τραύματος, κατάθλιψης, αποχωρισμού-απώλειας, καθώς και θέματα ψυχοπαιδαγωγικής στήριξης για μαθητές με δυσκολίες.



Σύντομα άρθρα στο facebook.com/victoria.prekate.9


---------------------------------------------------------

Η εκπαίδευση στην πνευματική ζωή ως ανάγκη του παιδιού και ανθρώπινο δικαίωμά του.

Στην Ελλάδα της συναισθηματικής αγριότητας, της διάβρωση της συμπόνιας, της αλλοτρίωση κάθε έννοιας ανθρωπιάς, της μετάλλαξης του ‘ενδιαφέροντος για τον άλλον’ σε κακεντρεχές κουτσομπολιό, της αντικατάστασης των αξιών από το lifetsyle, της υιοθέτησης αυτόματων αντανακλαστικών χλευασμού και υποτίμησης οποιασδήποτε μορφής ανθρώπινης αδυναμίας, έχουμε πολλά να ωφεληθούμε από την εκπαίδευση στην πνευματική ζωή της θρησκευτικής παράδοσης του τόπου μας. Περισσότερα εδώ https://brightplanet.blogspot.com/2020/01/blog-post_25.html


YOUTUBE κανάλι Victoria Prekate

Εκπαιδευτικά βίντεο, ομιλίες, συνεντεύξεις κλπ https://www.youtube.com/channel/UCPQUL5W0B32LIG15tfTS5BA Στο ιστολόγιο αυτό αναρτώνται άρθρα ψυχολογίας και προσωπικές απόψεις. Τα θέματα που με ενδιαφέρουν είναι η προστασία του παιδιού, η πρόληψη και θεραπεία της ενδο-οικογενειακής βίας, οι εφαρμογές της ψυχολογίας στην βελτίωση της καθημερινής ζωής και η σχέση ψυχολογίας και πνευματικής ζωής μέσα από την Ορθοδοξία.
myows online copyright protection

Προσκόληση στα βρέφη κι αίσθηση του εαυτού

Η βρεφική ηλικία είναι κρίσιμης σημασίας για το πώς θα νιώθει ένα άτομο για τον εαυτό του στο μέλλον, για το πόσο θα φροντίσει τον εαυτό του, καθώς και για το είδος των σχέσεων που θα αναπτύξει με τους άλλους. Η ασφαλής προσκόληση στο σημαντικό πρόσωπο-παροχό-τροφό (συνήθως τη μητέρα) βοηθά το βρέφος να αναπτύξει μια ασφαλή αίσθηση του εαυτού, ως υπαρκτό πρόσωπο. Βρέφη που αγνοούνται από τους ενήλικες, αναρωτιούνται σε ασυνείδητο επίπεδο κατά πόσον υπάρχουν, κατά πόσο είναι ορατά προς τους άλλους. Αυτή η αίσθηση μπορεί να ακολουθεί το άτομο σε όλη του τη ζωή. Βρέφη που παραμελούνται αδυνατούν να νιώσουν ότι έχουν αρκετή αξία, ώστε να φροντίσουν τον εαυτό τους αργότερα. Αυτό μπορεί να είναι τόσο έντονο, σε σημείο που να παραμελούν τον εαυτό τους στην ενήλικη ζωή, να ζουν εντελώς απομονωμένοι, άπλυτοι, αφρόντιστοι κλπ. Βρέφη που απορρίπτονται ως ανεπιθύμητα, ακόμη κι όταν η απόρριψη δεν είναι έκδηλη με λόγια, είναι εύκολο να απορρίπτουν τον εαυτό τους ως ανεπιθύμητα στη ζωή. Είναι πιθανόν να βιώνουν αλλεπάλληλες απορρίψεις στις σχέσεις τους, οι οποίες τους είναι ιδιαίτερα επώδυνες, σε σημείο να σκέφτονται την αυτοκτονία. Βρέφη που αντιμετωπίζονται ως βάρος, με τις ανάγκες και τις απαιτήσεις τους, είναι πολύ πιθανόν να μεγαλώσουν νιώθοντας ενοχή και ντροπή που έχουν ανάγκες, νιώθοντας ανάξια να ζητήσουν από τη ζωή αυτά που για τους περισσότερους ανθρώπους είναι δεδομένα. Βρέφη που κακοποιούνται μπορεί να βιώσουν όλα τα παραπάνω, μαζί με το θυμό, που σε κάποιες περιπτώσεις μπορεί να τείνει να εκραγεί εναντίον του εαυτού ή εναντίον άλλων.

Για τις σκέψεις αυτές, αφορμή ήταν οι παρατηρήσεις μου σε ανθρώπους παραμελημένους, άστεγους, μοναχικούς. Ακόμη κι όταν έχουν σπίτι, πανεπιστημιακή μόρφωση, γνωριμίες, ιστορικό επαγγελματικής σταθερότητας, κάποιοι άνθρωποι αδυνατούν να φροντίσουν τον εαυτό τους. Μπορεί να είχαν ολόκληρη τη ζωή τους δουλειά, ακόμη κι οικογένεια, όμως στο τέλος καταλήγουν μόνοι, χωρίς καμιά επαφή με τα παιδιά τους ή τους συγγενείς, ατημέλητοι, άπλυτοι, χωρίς να προσέχουν την υγεία τους. Η τρυφερότητα, η στοργή και η φροντίδα με την οποία αντιμετωπίζει ο άνθρωπος τον εαυτό του σε δύσκολες στιγμές ή στα χρόνια ασθένειας ή γήρατος, δεν θα εξαρτηθεί από την πανεπιστημιακή του μόρφωση. Δεν θα εξαρτηθεί από τις συμβουλές που του δίνει το περιβάλλον «κάνε αυτό, κάνε εκείνο». Δεν θα εξαρτηθεί από τις γνώμες των ειδικών στη τηλεόραση. Θα εξαρτηθεί από την τρυφερότητα, την στοργή και τη φροντίδα, που έχει εισπράξει το παιδί στη μικρή ηλικία κι ιδιαίτερα στην βρεφική ηλικία. Αν δεν έχει βιώσει το βρέφος την εμπειρία της αξίας που δίνει η γεμάτη στοργή κι ενδιαφέρον φροντίδα του σημαντικού ενήλικα, οι συμβουλές «φάε, πλύσου, πάρε τα φάρμακά σου» δεν έχουν κανένα αποτέλεσμα Απεναντίας ορισμένοι ηλικιωμένοι, κατά την παλινδρόμηση σε βρεφικές ανάγκες, αρνούνται να συνεργαστούν, σε μια προσπάθεια ίσως να «εκδικηθούν» για τις απώλειες της βρεφικής ηλικίας και να προκαλέσουν την προσοχή, καλύπτοντας τις ανικανοποίητες από παλιά ναρκισιστικές τους ανάγκες.

Αν το άτομο δεν έχει εισπράξει κατά τη βρεφική ηλικία την επικύρωση και τη φροντίδα, είναι πολύ σημαντικό να θεραπευτεί μαθαίνοντας να φροντίζει και να αγαπά τον εαυτό του στην πράξη κατά την ενήλικη ζωή. Το να διαβάζει βιβλία αυτοβοήθειας ή να ακούει θεωρητικές συμβουλές δεν αρκεί. Οφείλει να μάθει πρακτικά τι σημαίνει φροντίζω την υγεία μου, το σπίτι μου, τα οικονομικά μου, την εμφάνισή μου, τις φιλίες μου κλπ. Για πολλούς ανθρώπους είναι αυτόματο κι αυτονόητο, για πολλούς άλλους όμως θέλει δουλειά και μπορεί αν είναι μια επίπονη εργασία, καθώς δεν έχουν μάθει να την κάνουν. Αξίζει όμως τον κόπο να γίνει η φροντίδα του εαυτού συνήθεια. Είναι μια συνήθεια που θα ακολουθεί το άτομο σε όλη του τη ζωή κι ιδιαίτερα στα χρόνια του γήρατος.

Τι μπορούμε να κάνουμε οι υπόλοιποι για να βοηθήσουμε άτομα γύρω μας, που ίσως έχουν παραμεληθεί?

Είναι σημαντικό να θυμόμαστε πάντα ότι οι άνθρωποι έχουν σημασία για αυτό που είναι. Όχι για αυτό που κάνουν, ούτε για την ταυτότητα που έχουν αποκτήσει στην μεταβλητή διαρκώς κοινωνία μας. Η σημασία των ανθρώπων δεν έχει σχέση με την εργασία που κάνουν, με την οικογενειακή κατάσταση, με τα ενδιαφέροντά τους, με τον πλούτο, ή με τις γνωριμίες. Παρατηρεί κανείς στη σημερινή οικονομική κρίση ανθρώπους να χάνουν ξαφνικά τα πάντα: εργασία, σύντροφο, οικογένεια, χρήματα, χόμπι, σπίτι. Ποια είναι η ταυτότητα του ατόμου μετά? Είναι δύσκολο το ίδιο το άτομο να τη δει και θα πρέπει πραγματικά να έχει πολύ ισχυρά ψυχικά αποθέματα για να το καταφέρει.Πώς ξεκινά κανείς από το μηδέν, όταν νιώθει ότι έχει ξαφνικά χάσει τα πάντα κι όταν οι γύρω του τον απορρίπτουν επειδή ακριβώς τους τρομάζει η απώλεια όλων αυτών που η κοινωνία μας θεωρεί ότι δίνουν αξία και σημασία σε ένα άτομο?

Κάποιοι άνθρωποι μπορούν να εκτιμούν την ουσία των άλλων καλύτερα και πιο αυθόρμητα από άλλους. Είναι εκείνοι που έχουν διατηρήσει την παιδική τους ευαισθησία κι αθωότητα σε μεγάλο βαθμό. Πότε εκτιμούμε την ουσία του άλλου κι όχι τις λεπτομέρειες της προσωπικότητας? Μπορούμε να το καταλάβουμε από το συναίσθημα που έχουμε, έστω και στιγμιαία, όταν κάποιος πεθαίνει…Τότε νιώθουμε εκείνη τη θλίψη, γιατί στην οριστική απώλεια θυμόμαστε, νιώθουμε την ουσία της ψυχής του-πέρα από τις κατακρίσεις που μας έχει γεμίσει ο ανθρώπινος νους, πέρα από τα λάθη και τις αδυναμίες του ατόμου. Γιατί όμως χρειάζεται να πεθάνει κάποιος για να άρουμε τις κατακρίσεις και να δούμε αυτό που πραγματικά είναι?

Δίνουμε στους ανθρώπους σημασία με τη στάση μας…Με το χαμόγελο, με το βλέμμα, με την ακρόαση, με το να βλέπουμε το καλό σε αυτούς…Δε χρειάζεται κάτι ακραίο ή υπερβολικό. Όταν βλέπουμε το καλό στους άλλους, αυτό που είναι μοναδικό στον καθένα και δεν αφήνουμε το νου μας να παρασυρθεί από τα φαινόμενα, τους βοηθούμε να δουν κι εκείνοι το καλό στον εαυτό τους. Συνήθως δεν βλέπουμε το καλό στους άλλους είτε γιατί δεν το βλέπουμε στον εαυτό μας, είτε γιατί είμαστε πολύ απασχολημένοι με τις δικές μας σκέψεις, απορροφημένοι, η προσοχή μας αποσπάται, κουρασμένοι…και βλέπουμε τους άλλους ανθρώπους, όπως βλέπουμε ένα αντικείμενο στο δρόμο…δε σημαίνουν τίποτα….

Είναι σημαντικό να βλέπουμε το καλό στους άλλους, ειδικά όταν εκείνοι είναι λιγότερο ελκυστικοί…Είναι εύκολο να κανακέψουμε ένα παιδί ή έναν ενήλικα που έχει αυτοπεποίθηση ή φαίνεται να ξέρει που πηγαίνει και νιώθει καλά με τον εαυτό του…. Εκείνος όμως που το έχει περισσότερο ανάγκη είναι εκείνος που φαίνεται κλεισμένος στον εαυτό του, φοβισμένος, επιθετικός, αδύναμος, βαρετός, οτιδήποτε τον κάνει μη ελκυστικό…Εκείνα τα παιδιά το έχουν περισσότερο ανάγκη. Αν πούμε τον καλό λόγο, αν δώσουμε την αγκαλιά σε αυτά ακριβώς τα παιδιά, είμαστε οι καταλύτες για να αλλάξουν, να νιώσουν καλά και να γίνουν ελκυστικά. Θα πρέπει να είμαστε εμείς που θα κάνουμε το πρώτο βήμα. Όλες οι συναντήσεις με τους ανθρώπους, όσο καθημερινές ή τετριμμένες κι αν είναι έχουν σημασία: όχι σε τι θα καταλήξουν, όχι το πάρουμε, αλλά πώς θα νιώσουμε με τους ανθρώπους και πώς θα τους κάνουμε να νιώσουν. Το να βοηθήσουμε ο ένας τον άλλον να νιώσει καλά, είναι εύκολο… δε χρειάζεται χρήματα, ούτε υπερβολική προσπάθεια…χρειάζεται απλά καλή διάθεση….

Πρεκατέ Βικτωρία, 8/3/2011

Αναρτήσεις 2013
Η μιντιακή επίθεση στην αθωότητα
Η δύναμη της θετικής σκέψης και η δύναμη του θετικού λόγου
Σκέψεις σχετικά με τις αλλαγές στο εκπαιδευτικό
Κίνητρα μαθητών για μάθηση και δημιουργικότητα(2)
Κακοποίηση ζώων από παιδιά: αγνωστη,διαδεδομένη συνήθεια
Διαθεματικό μάθημα στην πολική αρκούδα
Σιωπηρή εκπαίδευση των παιδιών στη βία: μια βραδυφλεγής βόμβα;
Η επιλογή της ομορφιάς ή της ασχήμιας στην καθημερινή ζωή
Το σχολείο ως καταφύγιο: Ο ρόλος του σχολείου στην προάσπιση της ψυχικής υγείας των παιδιών
Παρεξηγημένη (κι επικίνδυνη) μεταφυσική

Κακοποίηση μαθητών από εκπαιδευτικούς
Συναισθηματική
υπερφαγία: Όταν το ψυγείο από ‘φίλος’, γίνεται ‘εχθρός’

Αγωγή διαφυλικών σχέσεων στους εφήβους
Παρεξηγημένη υπερηφάνεια και υπεροψία
Οι τρεις μηχανισμοί επιβίωσης και το διαλυτικό του φόβου
Αξίες (των εφήβων;) την εποχή της κρίσης, Β'
Αξίες (των εφήβων;) την εποχή της κρίσης, Α'
Συνεξάρτηση
Η Οιδιπόδεια πληγή
Το ανθρώπινο δικαίωμα του παιδιού να μεγαλώσει χωρίς να μισεί
Το δίλημμα της μετανάστευσης
Καλή χρονιά με χαρά, ζωή και επίγνωση

Οκτώβρης 2012,Εκπαίδευση Ειρήνης-Δάσκαλοι Χωρίς Σύνορα,Απελευθέρωση από το καλούπι, Σεπτέμβριος 2012,Γαύδος, αρκούδες και Σομαλία, Αγχώδης διαταραχή και κρίσεις πανικού,Μιντιακή αισθητική και απλότητα, Αύγουστος 2012,Ζηλοφθονία:Εθνικό πάθος;,Ελευθερία επιλογής,Προβολή κι ενοχή(Η βροχή της λύπης),Ψυχολογική στάση απέναντι στην ηγεσία,Η μιντιακή τρομολαγνεία και πώς να προστατευτούμε , Ιούνιος 2012,Η αποξένωση στην ελληνική οικογένεια εν μέσω κρίσης, Μάιος 2012,Εθισμός στο χρήμα,Πώς να βοηθήσουμε τους άστεγους,Η βροχή του φόβου,Υστερόγραφο στην αναλογία της κακοποιημένης γυναίκας,Εθνική εξάρτηση,Ποινικοποίηση της φτώχειας, ποινικοποίηση της ασθένειας Απρίλιος 2012,Η μικροβιοφοβία ως παράγοντας διακρίσεων, Ένα συγκινητικό συμβάν και ο ρατσισμός, Ο πολύ ύπουλος ρατσισμός Νο 2, Μετανάστες και ο πολύ ύπουλος ρατσισμός, Αναβλητικότητα:Τι είναι;Πώς αντιμετωπίζεται;, Μάρτιος 2012
Το μήνυμα της 25ης Μαρτίου 2012, Χρήση των λέξεων σε δύσκολους καιρούς,,Φεβρουάριος 2012,Να θυμηθούμε..., Απεξάρτηση από τον υλισμό, Δουλοπρέπεια και αξιοπρέπεια, Η αυτοεκτίμηση σε σχέσεις που πληγώνουν, Ιανουάριος 2012
Ζητιανιά, ελεημοσύνη κι υπευθυνότητα..., Η παραμέληση του εαυτού στους ενήλικες: Αίτια, μορ..., Αλήθεια νοσταλγούμε το παρελθόν; , 2012: Ελπίδα,αντί για παραίτηση

2011
(Δεκέμβριος 2011): Χριστούγεννα και αντίσταση στην αλλαγή, Κρίση (Μέρος 13ο):Πίστη (και αφθονία) ή τσιγκουνιά (και φτώχεια);, ΚΡΙΣΗ (Μέρος 12ο): Ψυχολογικό αντίκτυπο της οικονομικής κρίσης στα παιδιά Ψυχολογικό αντίκτυπο της οικονομικής κρίσης στα πα..., ΠΑΙΔΙΚΗ ΣΕΞΟΥΑΛΙΚΗ ΚΑΚΟΠΟΙΗΣΗ:H ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΣΩΖΕΙ!!, Πίστη, φόβος και δοτικότητα, Η ορειβασία και οι άστεγοι (Νοέμβριος 2011): Οκτάποδο (Χταπόδι): Το πιο ευφυές ασπόνδυλο, Διαμαρτυρία για τα άθλια θεάματα της τηλεόρασης, Ασκήσεις ενίσχυσης αυτο-εκτίμησης, Κρίση (Mέρος 11ο):Αυτο-εκτίμηση ως έθνος (B'), Φυλλάδιο: Ψυχολογική αντιμεπτώπιση της ανεργίας, Κρίση (Μέρος 10ο): Συμμετοχική δημοκρατία, αυτοεκτ... (Οκτώβριος 2011): Ψυχολογική αντιμετώπιση της ανεργίας Μέρος 2ο, Κρίση (Μέρος 9ο): ΑΥΤΟΕΚΤΙΜΗΣΗ ΩΣ ΕΘΝΟΣ Α , Τι έχουμε κάνει στη γη;, Κρίση (μέρος 8ο): ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ, Προετοιμασία του παιδιού για την επαγγελματική ζωή...(Σεπτέμβριος 2011): Κρίση (Μέρος 7ο): Δεν μας αξίζει αυτό, ΚΡΙΣΗ (Μέρος 6ο): Γαλήνη ή πανικός, Τι μας ενώνει (Αύγουστος 2011): Κρίση (Μέρος 5ο): Αφθονία ή φόβος της έλλειψης, Ταραχές νέων και παραμέληση (Ιούλιος 2011): Κρίση (Μέρος 4ο):Κοινωνική συνείδηση ή Διαφθορά , Κρίση (Μέρος 3ο) Ηγεσία: Λειτούργημα ή Εξουσία , Κρίση (Μέρος 2ο): Ψυχραιμία ή μίσος (Ιούνιος 2011): Διάκριση στην επιλογή θεραπευτή (Απρίλιος 2011): ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΑΞΙΩΝ, Τα διδάγματα της Φουκουσίμα (Μάρτιος 2011): Προσκόληση στα βρέφη κι αίσθηση του εαυτού, Παιδόφιλοι και θεραπεία

(Φεβρουάριος 2011): Η έξοδος από την κακοποιητική συντροφική σχέση, (Ιανουάριος 2011): Σεβασμός στα ζώα

2010 (16)

(Νοέμβριος 2010) Αυτοδιαχείριση και κρίση: πόσο προετοιμασμένοι είμ..., Πνευματική διάσταση της μετανάστευσης, The Earth is our home, Η Γη είναι το σπίτι μας (Αύγουστος 2010) Ανθρώπινες σχέσεις ή δημόσιες σχέσεις?, Το απαράδεκτο "τραγούδι" της "μπεμπε-λιλή" Ιούλιος, Διακοπές κι αποστεωμένα ζώα, Κοινωνικός ρόλος των σούπερ-μάρκετ; (Ιούνιος 2010) Ψυχολογική αντιμετώπιση της ανεργίας, Όταν κατακρίνουμε και δαχτυλοδείχνουμε…, Κακοποίηση παιδιών σε ιδρύματα φιλοξενίας, Ένα πρόβλημα με τις Πανελλήνιες (Απρίλιος 2010) Οικονομική κρίση στην Ελλάδα, Η κατανάλωση κρεάτος στον πλανήτη των 7δις (Ιανουάριος 2010) Τα μαθήματα της ντουλάπας, Καλή χρονιά με εθελοντισμό

2009 (16)

(Δεκέμβριος 2009) H Πολική αρκούδα: ένα αξιοθαύμαστο ζώο, Σύγχρονος ελληνικός σεξισμός και νέα κορίτσια, BURN OUT: Πώς να αποφύγετε την επαγγελματική εξουθ..., Θάνατος για χόμπι (Νοέμβριος 2009) Η φροντίδα μικρών παιδιών με ειδικές ανάγκες, Έφηβοι σε συμμορίες (Αύγουστος 2009) Οι φύλακες των φαναριών, Δυσθυμία-η «καθημερινή» κατάθλιψη, Πένθος: Η ψευδαίσθηση του χρόνου (Ιούνιος 2009) Τηλεοπτική εξαθλίωση, Οικονομική κρίση, Πρωινή προσευχή, Κακοποίηση παιδιών με ειδικές ανάγκες, Σεξουαλικός Εθισμός


Προτεινόμενες οργανώσεις

http://www.heartsandhandsforafrica.com/ (Children in need in Zambia and S.Africa)



http://www.who-will.org/ (Children in need in Cambodia)



http://www.steppingstonesnigeria.org/ (Βοηθά παιδιά στη Νιγηρία που έχουν κακοποιηθεί)



http://www.diakonia.gr/ Εξαιρετική οργάνωση εθελοντικής παροχής βοήθειας προς παιδιά σε νοσοκομεία και άλλους ευάλωτους πληθυσμούς (Αθήνα).



http://www.redcross.gr/ Εκπαιδεύει και τοποθετεί εθελοντές σε πολλούς φορείς ανά την Ελλάδα για την αρωγή ατόμων που έχουν ανάγκη. Τομέας Νοσηλευτικής και Τομέας Κοινωνικής Πρόνοιας



Αν
θέλετε να βοηθήσετε τους άστεγους και άπορους, δείτε τις ακόλουθες πηγές:


Οδηγός επιβίωσης αστέγων της «Κλίμακας»
http://www.klimaka.org.gr/newsite/downloads/astegoi_odigos_epiviosis.pdf


Συσίτα της Εκκλησίας της Ελλάδος
http://www.ecclesia.gr/greek/koinonia/fagito.html





Στα πλαίσια δραστηριότητας του ενεργού πολίτη, ενός πολίτη που ενδιαφέρονται γαι το περιβάλλον και τους συνανθρώπους, προτείνουμε τον ακόλουθο ιστότοπο για ενυπόγραφες διαμαρτυρίες, για διάφορους καλοπροαίρετους σκοπούς:

www.thepetitionsite.com

www.savejapandolphins.org