Τα ακόλουθα άρθρα έχουν γραφεί από την ψυχολόγο και συγγραφέα Πρεκατέ Βικτωρία, πολλά εκ των οποίων έχουν αποσταλεί στον τύπο (όπου είναι γνωστό, αναφέρεται η πηγή δημοσίευσης).Το υλικό εκφράζει τις προσωπικές απόψεις της συγγραφέως και δεν εκπροσωπεί κάποιο φορέα ή οργανισμό. Παρακαλείσθε αν αναδημοσιεύετε κάποιο άρθρο, να αναφέρετε ως πηγή αυτό το ιστολόγιο.

Βιβλία της Πρεκατέ Βικτωρίας

ΒΙΒΛΙΑ ΤΗΣ ΠΡΕΚΑΤΕ ΒΙΚΤΩΡΙΑΣ
1)"Η ΚΑΚΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ ΣΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ", Ιατρικές εκδόσεις ΒΗΤΑ,2008, τηλ.για παραγγελίες αντικαταβολή 210-6714371 2)"ΓΥΝΑΙΚΕΙΑ ΕΥΤΥΧΙΑ:Πώς να ελευθερωθείτε από μια σχέση που σας πληγώνει και να ανακτήσετε την προσωπική σας δύναμη: Οδηγός αυτοβοήθειας για γυναίκες", ΙΑΤΡΙΚΕΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΒΗΤΑ, 2011
3)"ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΑΥΤΟΕΚΤΙΜΗΣΗΣ ΓΙΑ ΠΑΙΔΙΑ .Ενίσχυση αυτοπεποίθησης, Εκπαίδευση αξιών και Προετοιμασία για την επαγγελματική ζωή" Εγχειρίδιο με βιωματικές ασκήσεις για γονείς και εκπαιδευτικούς. Από τις Ιατρικές Εκδόσεις ΒΗΤΑ, Α έκδοση 2012, Γ 'εκδοση 2022
4)"ΣΥΖΗΤΩΝΤΑΣ ΜΕ ΤΗΝ ΕΣΩΤΕΡΙΚΗ ΜΗΤΕΡΑ ". Θεραπευτικός οδηγός για να ξαναβρούμε την ιδανική μητρική αγάπη μέσα μας. Ιατρικές Εκδόσεις ΒΗΤΑ 2017
5) "ΧΤΙΖΟΝΤΑΣ ΨΥΧΙΚΗ ΑΝΘΕΚΤΙΚΟΤΗΤΑ". Ιατρικές Εκδόσεις ΒΗΤΑ, 2024
6)Μετάφραση/Επιμέλεια του 'Οδηγού Θεραπείας για τον Βιασμό' της Aphrodite Matsakis. Ιατρικές Εκδόσεις ΒΗΤΑ (2007) 7)'Οδηγός εκπαιδευτικών και γονέων για την ανίχνευση της παιδικής κακοποίησης' (A' συγγραφέας) Ιατρικές Εκδόσεις ΒΗΤΑ (2007, Β έκδοση 2019)
Η εκπαιδευτικός και ψυχολόγος Πρεκατέ Βικτωρία έχει εκπαιδευτεί στην Αγγλία και ασχοληθεί με θέματα κακοποίησης παιδιών και γυναικών, σεμινάρια αυτοεκτίμησης, θεραπείας τραύματος, κατάθλιψης, αποχωρισμού-απώλειας, καθώς και θέματα ψυχοπαιδαγωγικής στήριξης για μαθητές με δυσκολίες. Σύντομα άρθρα στο facebook.com/victoria.prekate.9
Η εκπαίδευση στην πνευματική ζωή ως ανάγκη του παιδιού και ανθρώπινο δικαίωμά του. Στην Ελλάδα της συναισθηματικής αγριότητας, της διάβρωσης της συμπόνιας, της αλλοτρίωσης κάθε έννοιας ανθρωπιάς, της μετάλλαξης του ‘ενδιαφέροντος για τον άλλον’ σε κακεντρεχές κουτσομπολιό, της αντικατάστασης των αξιών από το lifetsyle, της υιοθέτησης αυτόματων αντανακλαστικών χλευασμού και υποτίμησης οποιασδήποτε μορφής ανθρώπινης αδυναμίας, έχουμε πολλά να επωφεληθούμε από την εκπαίδευση στην πνευματική ζωή της θρησκευτικής παράδοσης του τόπου μας. Περισσότερα εδώ https://brightplanet.blogspot.com/2020/01/blog-post_25.htm

YOUTUBE κανάλι Victoria Prekate

Εκπαιδευτικά βίντεο, ομιλίες, συνεντεύξεις κλπ στο κανάλι youtube Victoria Prekate https://www.youtube.com/channel/UCPQUL5W0B32LIG15tfTS5BA Στο ιστολόγιο αυτό αναρτώνται άρθρα σε σχέση με την προστασία του παιδιού, την πρόληψη και θεραπεία της ενδο-οικογενειακής βίας, τις εφαρμογές της ψυχολογίας στην βελτίωση της καθημερινής ζωής, την σχέση ψυχολογίας και πνευματικής ζωής μέσα από την Ορθοδοξία, καθώς και προσωπικές απόψεις για τρέχοντα θέματα της επικαιρότητας.
myows online copyright protection

Ο σχολικός εκφοβισμός που δεν είναι μόνο "σχολικός"...


Από τη πρώτη στιγμή που διάβασα για την εξαφάνιση του Βαγγέλη Γιακουμάκη, για κάποιο λόγο απέφευγα να μάθω περισσότερα ή να αναλογιστώ, γιατί είχα ένα αίσθημα ότι κάτι πολύ επώδυνο, πολύ άσχημο συνέβαινε. Τώρα πλέον που ο Βαγγέλης βρέθηκε νεκρός, νομίζω ότι είναι ο ελάχιστος φόρος τιμής στο πρόσωπό του να αναλογιστούμε για το μήνυμα αυτής της ιστορίας. Όπως πριν περίπου μια δεκαετία ο φόνος του Άλεξ συγκλόνισε το πανελλήνιο και ξύπνησε η Ελλάδα στο φαινόμενο του σχολικού εκφοβισμού (κι έχει γίνει τεράστια πρόοδος ευαισθητοποίησης από τότε μέχρι σήμερα), έτσι και τώρα, ο θάνατος του Βαγγέλη (και επιτρέψτε μου να έχω τις αμφιβολίες μου σχετικά με το αν ήταν αυτοκτονία) ξανα-ξυπνά την ελληνική κοινωνία σε ένα φαινόμενο, ακόμη βαθύτερο, ακόμη νοσηρότερο, ακόμη πιο περίπλοκο.  Ένα πρόβλημα που δεν περιορίζεται μόνο στη σχολική τάξη, αλλά αρχίζει σαν κακόβουλος ιός να σαπίζει όλα τα αντανακλαστικά ψυχικής υγείας της κοινωνίας. Ένα πρόβλημα, όπου η βία για τη βία δεν χρειάζεται πια καμία αφορμή, ούτε καν σαν πρόσχημα. Την ασκούν γιατί έτσι «τη βρίσκουν» κι είναι ΟΚ να το παραδέχονται δημοσίως. Στις άδειες τους ζωές, στη σαπίλα που έχει καταφάει κάθε αίσθηση αξιοπρέπειας στο νου και τη ψυχή τους, το μόνο που τους έχει απομείνει είναι το: «Κακοποιώ, άρα υπάρχω».

Ένα πολύ καλό κι εύστοχο άρθρο για τη συγκεκριμένη σαπίλα βρήκα από τον Κ.  Βαξεβάνη, ενώ έχουν γραφεί πολλά περισσότερα, καθώς, ανεξάρτητα από το γεγονός αυτό καθαυτό, το πρόσωπο αυτού του νέου ανθρώπου άγγιξε πολύ βαθιά όλη την Ελλάδα. Όλα τα παιδιά στο σχολείο και με όσους μιλώ  συζητούν το ίδιο πράγμα: είδες τις έγινε με το Βαγγέλη; Ο άδικος θάνατος του συντάραξε συνειδήσεις-αν όχι των φυσικών και ηθικών αυτουργών (οι τελευταίοι είναι πολύ περισσότεροι και ηλικιακά μεγαλύτεροι)- σίγουρα των υπολοίπων από εμάς. Για μια ακόμη φορά, ο τραγικός θάνατος ενός νέου, ευαίσθητου και προικισμένου ανθρώπου, όπως του Άλεξ και του Παύλου Φύσσα, γίνεται ο καταλύτης για να ξυπνήσουν συνειδήσεις, να δούμε άβολες αλήθειες και να ταρακουνηθούμε από το βαλτώδη λήθαργο στον οποίο αφεθήκαμε να βυθιστούμε.

Δεν το συζητώ ότι πίσω από τους 20χρονους, υπάρχουν γονείς που έχουν μέγιστη ευθύνη για το ότι τα παιδιά τους έγιναν έτσι («Κακοποιώ άρα υπάρχω»), και ίσως υπάρχουν και άλλοι μεγαλύτεροι σε ηλικία οι οποίοι με τον τρόπο τους ενθάρρυναν αυτή τη συμπεριφορά. Ο μέγιστος κίνδυνος για αυτή την γενιά είναι ο εξής εκρηκτικός συνδυασμός:

1)Η υπερβολική έλλειψη ορίων από τους γονείς, αν όχι η προώθηση της βίας ως φιλοσοφίας ζωής (όπως αναφέρω αναλυτικά στο προηγούμενο άρθρο),

2)Ο εκφοβισμός από νταήδες γονείς εναντίον εκπαιδευτικών, όταν οι τελευταίοι προσπαθούν να οριοθετήσουν το παιδί τους (η πλούσια εμπειρία μάλιστα δείχνει την εξής κλιμάκωση: ξεκινά από οδυρμούς τύπου «στοχοποιείτε το παιδί μου!», που εξελίσσεται σε «και ποια είσαι συ που θα μου πεις για το παιδί μου εμένα!», που προχωρά  «θα σας κάνω μήνυση!» και «θα το πάω το θέμα πολύ ψηλά!», μέχρι «θα φύγεις εσύ κι όχι το παιδί μου, έχω τα πολιτικά μέσα και θα σε διώξω!»),

3) η ακραία τοξική έκθεση αυτής της γενιάς στην βία και το bullying που διαφημίζεται ανοιχτά από το σύνολο σχεδόν τους σκουπιδο-θεαμάτων της τηλεόρασης, του διαδικτύου και των βιντεοπαιχνιδιών.

Με αυτά τα τρία δεδομένα, η γενιά που έρχεται θα ηδονίζεται με τη βία και μόνο, θα βιντεοσκοπεί με το κινητό όταν ένας ληστής χτυπά μια γιαγιούλα, και θα ξεκαρδίζεται στα γέλια όταν κάποιον τον χτυπά ένα αυτοκίνητο. Αυτά δεν τους μαθαίνουν τα αρρωστημένα καρτούν που βλέπουν από μωρά; Αυτό θα γίνουν. «Κακοποιώ άρα υπάρχω». Σαν καλοί μαθητές όλων των νοσηρών καναλιών που βάσει σχεδίου και μεθοδευμένα προβάλλουν και διαφημίζουν τη βία σε κάθε της μορφή δεκαετίες τώρα. Αυτούς ποιος θα τους δικάσει; Ποιος θα τους ελέγξει για άθλια ποιότητα θεάματος κι εσκεμμένο προγραμματισμό των μικρών παιδιών στην ειδωλοποίηση της βίας; Οι διαπλεκόμενοι που τους επέτρεψαν να λειτουργούν χωρίς άδεια για χρόνια;
Είναι η καλλιέργεια μια κουλτούρας βίας, ηθικής και πνευματικής εξαθλίωσης, ένας ηδονισμός από τη βία, και στόχος τους είναι να διαποτίσει κάθε όψη ανθρωπίνων σχέσεων. Από τις πιο στενές σχέσεις (δεν είναι τυχαίο που οι 50 αποχρώσεις της διαστροφής προβλήθηκαν φάτσα μούρη σε όλα τα κιόσκια και βιβλιοπωλεία στον πλανήτη από την πρώτη μέρα και το πρεμούρησαν μανιωδώς ως ταινία πριν του Αγίου Βαλεντίνου), μέχρι τις οικογενειακές σχέσεις, την ανατροφή των παιδιών, τη σχολική ζωή,  τις σχέσεις κοινωνικών ομάδων και εθνών. Δεν είναι τυχαίο που σε μια χθεσινή αυτοκτονία στην Αγγλία ενός ατόμου από ψηλό κτίριο, είχαν μαζευτεί έφηβοι από κάτω και γελώντας βιντεοσκοπούσαν και του φώναζαν «πέσε, πέσε», γελώντας. Όσο εμετική κι αν ακούγεται η σκηνή, σας πληροφορώ ότι αντίστοιχη είχα δει κι εγώ προσωπικά στην Ελλάδα στην Κάνιγγος, όταν ήμουν μαθήτρια. Μόνο που δεν υπήρχαν τότε κινητά και αυτοί που φωνάζαν από κάτω «πέσε ρε μ…» ήταν κάμποσοι πενηντάρηδες «άντρες»…. Η σαπίλα σε όλο της το μεγαλείο.

Οι δράστες σήμερα όχι απλά δεν θα έχουν μετανοήσει, αλλά πολύ πιθανόν να γελούν με την κατάληξη της αυτοκτονίας, όπως τόσο συχνά έχει διαπιστωθεί να συμβαίνει στις αυτοκτονίες από bullying στην Αγγλία. Όσο η ελληνική πολιτεία θα το φιλοσοφεί αν θα πρέπει να ποινικοποιήσει τον τραμπουκισμό ή να τους αφήνει να τη σκαπουλάρουν ανενόχλητοι, όσο επιτρέπουμε στα σχόλια μίσους (hate speech)  να βρίθουν στο διαδίκτυο και κυρίως, όσο αφήνουμε την τηλεόραση να προβάλλει όλους τους σαπισμένους μέχρι το μεδούλι «αστέρες» της TV που έχτισαν την καριέρα τους βρίζοντας, σαρκάζοντας και χλευάζοντας κι όσο οι δήθεν ειδήσεις προβάλλουν ξανά και ξανά βίντεο με ζωντανές δολοφοφονίες, λυντσαρίσματα κι αποκεφαλισμούς (όχι φυσικά για ενημέρωση, γιατί η ενημέρωση δε χρειάζεται βίντεο, αλλά για σκόπιμη διαφήμιση των εν λόγω πράξεων και αποτύπωσή τους στο υποσυνείδητο των θεατών, κυρίως των νεαρών), τότε μην μας εκπλήσσει που σε λίγο θα βλέπουμε -όχι έφηβους- αλλά πεντάχρονα -όχι να τρομάζουν- αλλά να λύνονται κάτω στα γέλια όταν συμβαίνει μπροστά τους ένα αιματηρό τροχαίο. Τότε ίσως και ξυπνήσουμε και καταλάβουμε ότι με δικαιολογία της δήθεν ελευθερίας του λόγου κάποιοι πίσω από τα ΜΜΕ έχουν διαπράξει το πιο σκοτεινό και αόρατο έγκλημα. Αυτό της εξαθλίωσης των συνειδήσεων μέσω της πορνογραφίας της δυστυχίας των άλλων. Και της ενθάρρυνσης να μιμηθούν αναλόγως. «Κακοποιώ, άρα υπάρχω».

Πρεκατέ Βικτωρία, www.brightplanet.blogspot.gr, 16/3/2015

 Υ.Γ. Σε ένα πιο πρακτικό επίπεδο, αναρωτιόμουν τι θα μπορούσε να είχε γίνει στη Σχολή του Βαγγέλη. Κάποιες πρώτες σκέψεις είναι οι εξής.

1)Θα πρέπει να υπάρχει 24ωρη συμβουλευτική υπηρεσία μέσω τηλεφωνικής γραμμής και δια ζώσης σε όλες τις Σχολές και να μπορούν οι φοιτητές ανά πάσα στιγμή να αποτανθούν.

2)Θα πρέπει να υπάρξει ευαισθητοποίηση κι ενημέρωση των διδασκόντων στις Σχολές για το θέμα του bullying το οποίο βεβαίως δεν εξαντλείται στα σχολεία. Θα πρέπει επίσης να υπάρχει εμπιστευτική υπηρεσία παραπόνων, όπου θα μπορούν και οι παρατηρητές να αποκαλύπτουν τους τραμπουκισμούς, με ασφάλεια. Όχι δεν είναι κάρφωμα και όπως και στα σχολεία, δεν μπορεί να υπάρχει το «δεν είδα, δεν ξέρω, δεν με ενδιαφέρει».

3)Θα πρέπει να υπάρχει συνεργασία με την αστυνομία σε σοβαρές περιπτώσεις bullying, οι φοιτητές-νταήδες είναι ενήλικες, απειλούν και  μπορεί να είναι και οπλισμένοι. Θα πρέπει να παρεμβαίνει η αστυνομία για να προστατέψει θύματα ή μάρτυρες. Πού θα καταφύγουν αν φοβούνται για τη ζωή τους;

4)Θα πρέπει να υπάρχει η πρόνοια για μεταγραφή αν το θύμα κινδυνεύει: Αυτός είναι ο πιο σοβαρός λόγος για μεταγραφή σε αντίστοιχη Σχολή άλλης πόλης, όχι τα βύσματα που έδιναν κι έπαιρναν τόσα χρόνια.   

Αναρτήσεις 2013
Η μιντιακή επίθεση στην αθωότητα
Η δύναμη της θετικής σκέψης και η δύναμη του θετικού λόγου
Σκέψεις σχετικά με τις αλλαγές στο εκπαιδευτικό
Κίνητρα μαθητών για μάθηση και δημιουργικότητα(2)
Κακοποίηση ζώων από παιδιά: αγνωστη,διαδεδομένη συνήθεια
Διαθεματικό μάθημα στην πολική αρκούδα
Σιωπηρή εκπαίδευση των παιδιών στη βία: μια βραδυφλεγής βόμβα;
Η επιλογή της ομορφιάς ή της ασχήμιας στην καθημερινή ζωή
Το σχολείο ως καταφύγιο: Ο ρόλος του σχολείου στην προάσπιση της ψυχικής υγείας των παιδιών
Παρεξηγημένη (κι επικίνδυνη) μεταφυσική

Κακοποίηση μαθητών από εκπαιδευτικούς
Συναισθηματική
υπερφαγία: Όταν το ψυγείο από ‘φίλος’, γίνεται ‘εχθρός’

Αγωγή διαφυλικών σχέσεων στους εφήβους
Παρεξηγημένη υπερηφάνεια και υπεροψία
Οι τρεις μηχανισμοί επιβίωσης και το διαλυτικό του φόβου
Αξίες (των εφήβων;) την εποχή της κρίσης, Β'
Αξίες (των εφήβων;) την εποχή της κρίσης, Α'
Συνεξάρτηση
Η Οιδιπόδεια πληγή
Το ανθρώπινο δικαίωμα του παιδιού να μεγαλώσει χωρίς να μισεί
Το δίλημμα της μετανάστευσης
Καλή χρονιά με χαρά, ζωή και επίγνωση

Οκτώβρης 2012,Εκπαίδευση Ειρήνης-Δάσκαλοι Χωρίς Σύνορα,Απελευθέρωση από το καλούπι, Σεπτέμβριος 2012,Γαύδος, αρκούδες και Σομαλία, Αγχώδης διαταραχή και κρίσεις πανικού,Μιντιακή αισθητική και απλότητα, Αύγουστος 2012,Ζηλοφθονία:Εθνικό πάθος;,Ελευθερία επιλογής,Προβολή κι ενοχή(Η βροχή της λύπης),Ψυχολογική στάση απέναντι στην ηγεσία,Η μιντιακή τρομολαγνεία και πώς να προστατευτούμε , Ιούνιος 2012,Η αποξένωση στην ελληνική οικογένεια εν μέσω κρίσης, Μάιος 2012,Εθισμός στο χρήμα,Πώς να βοηθήσουμε τους άστεγους,Η βροχή του φόβου,Υστερόγραφο στην αναλογία της κακοποιημένης γυναίκας,Εθνική εξάρτηση,Ποινικοποίηση της φτώχειας, ποινικοποίηση της ασθένειας Απρίλιος 2012,Η μικροβιοφοβία ως παράγοντας διακρίσεων, Ένα συγκινητικό συμβάν και ο ρατσισμός, Ο πολύ ύπουλος ρατσισμός Νο 2, Μετανάστες και ο πολύ ύπουλος ρατσισμός, Αναβλητικότητα:Τι είναι;Πώς αντιμετωπίζεται;, Μάρτιος 2012
Το μήνυμα της 25ης Μαρτίου 2012, Χρήση των λέξεων σε δύσκολους καιρούς,,Φεβρουάριος 2012,Να θυμηθούμε..., Απεξάρτηση από τον υλισμό, Δουλοπρέπεια και αξιοπρέπεια, Η αυτοεκτίμηση σε σχέσεις που πληγώνουν, Ιανουάριος 2012
Ζητιανιά, ελεημοσύνη κι υπευθυνότητα..., Η παραμέληση του εαυτού στους ενήλικες: Αίτια, μορ..., Αλήθεια νοσταλγούμε το παρελθόν; , 2012: Ελπίδα,αντί για παραίτηση

2011
(Δεκέμβριος 2011): Χριστούγεννα και αντίσταση στην αλλαγή, Κρίση (Μέρος 13ο):Πίστη (και αφθονία) ή τσιγκουνιά (και φτώχεια);, ΚΡΙΣΗ (Μέρος 12ο): Ψυχολογικό αντίκτυπο της οικονομικής κρίσης στα παιδιά Ψυχολογικό αντίκτυπο της οικονομικής κρίσης στα πα..., ΠΑΙΔΙΚΗ ΣΕΞΟΥΑΛΙΚΗ ΚΑΚΟΠΟΙΗΣΗ:H ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΣΩΖΕΙ!!, Πίστη, φόβος και δοτικότητα, Η ορειβασία και οι άστεγοι (Νοέμβριος 2011): Οκτάποδο (Χταπόδι): Το πιο ευφυές ασπόνδυλο, Διαμαρτυρία για τα άθλια θεάματα της τηλεόρασης, Ασκήσεις ενίσχυσης αυτο-εκτίμησης, Κρίση (Mέρος 11ο):Αυτο-εκτίμηση ως έθνος (B'), Φυλλάδιο: Ψυχολογική αντιμεπτώπιση της ανεργίας, Κρίση (Μέρος 10ο): Συμμετοχική δημοκρατία, αυτοεκτ... (Οκτώβριος 2011): Ψυχολογική αντιμετώπιση της ανεργίας Μέρος 2ο, Κρίση (Μέρος 9ο): ΑΥΤΟΕΚΤΙΜΗΣΗ ΩΣ ΕΘΝΟΣ Α , Τι έχουμε κάνει στη γη;, Κρίση (μέρος 8ο): ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ, Προετοιμασία του παιδιού για την επαγγελματική ζωή...(Σεπτέμβριος 2011): Κρίση (Μέρος 7ο): Δεν μας αξίζει αυτό, ΚΡΙΣΗ (Μέρος 6ο): Γαλήνη ή πανικός, Τι μας ενώνει (Αύγουστος 2011): Κρίση (Μέρος 5ο): Αφθονία ή φόβος της έλλειψης, Ταραχές νέων και παραμέληση (Ιούλιος 2011): Κρίση (Μέρος 4ο):Κοινωνική συνείδηση ή Διαφθορά , Κρίση (Μέρος 3ο) Ηγεσία: Λειτούργημα ή Εξουσία , Κρίση (Μέρος 2ο): Ψυχραιμία ή μίσος (Ιούνιος 2011): Διάκριση στην επιλογή θεραπευτή (Απρίλιος 2011): ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΑΞΙΩΝ, Τα διδάγματα της Φουκουσίμα (Μάρτιος 2011): Προσκόληση στα βρέφη κι αίσθηση του εαυτού, Παιδόφιλοι και θεραπεία

(Φεβρουάριος 2011): Η έξοδος από την κακοποιητική συντροφική σχέση, (Ιανουάριος 2011): Σεβασμός στα ζώα

2010 (16)

(Νοέμβριος 2010) Αυτοδιαχείριση και κρίση: πόσο προετοιμασμένοι είμ..., Πνευματική διάσταση της μετανάστευσης, The Earth is our home, Η Γη είναι το σπίτι μας (Αύγουστος 2010) Ανθρώπινες σχέσεις ή δημόσιες σχέσεις?, Το απαράδεκτο "τραγούδι" της "μπεμπε-λιλή" Ιούλιος, Διακοπές κι αποστεωμένα ζώα, Κοινωνικός ρόλος των σούπερ-μάρκετ; (Ιούνιος 2010) Ψυχολογική αντιμετώπιση της ανεργίας, Όταν κατακρίνουμε και δαχτυλοδείχνουμε…, Κακοποίηση παιδιών σε ιδρύματα φιλοξενίας, Ένα πρόβλημα με τις Πανελλήνιες (Απρίλιος 2010) Οικονομική κρίση στην Ελλάδα, Η κατανάλωση κρεάτος στον πλανήτη των 7δις (Ιανουάριος 2010) Τα μαθήματα της ντουλάπας, Καλή χρονιά με εθελοντισμό

2009 (16)

(Δεκέμβριος 2009) H Πολική αρκούδα: ένα αξιοθαύμαστο ζώο, Σύγχρονος ελληνικός σεξισμός και νέα κορίτσια, BURN OUT: Πώς να αποφύγετε την επαγγελματική εξουθ..., Θάνατος για χόμπι (Νοέμβριος 2009) Η φροντίδα μικρών παιδιών με ειδικές ανάγκες, Έφηβοι σε συμμορίες (Αύγουστος 2009) Οι φύλακες των φαναριών, Δυσθυμία-η «καθημερινή» κατάθλιψη, Πένθος: Η ψευδαίσθηση του χρόνου (Ιούνιος 2009) Τηλεοπτική εξαθλίωση, Οικονομική κρίση, Πρωινή προσευχή, Κακοποίηση παιδιών με ειδικές ανάγκες, Σεξουαλικός Εθισμός


Προτεινόμενες οργανώσεις

http://www.heartsandhandsforafrica.com/ (Children in need in Zambia and S.Africa)



http://www.who-will.org/ (Children in need in Cambodia)



http://www.steppingstonesnigeria.org/ (Βοηθά παιδιά στη Νιγηρία που έχουν κακοποιηθεί)



http://www.diakonia.gr/ Εξαιρετική οργάνωση εθελοντικής παροχής βοήθειας προς παιδιά σε νοσοκομεία και άλλους ευάλωτους πληθυσμούς (Αθήνα).