Τα ακόλουθα άρθρα έχουν γραφεί από την ψυχολόγο και συγγραφέα Πρεκατέ Βικτωρία, πολλά εκ των οποίων έχουν αποσταλεί στον τύπο (όπου είναι γνωστό, αναφέρεται η πηγή δημοσίευσης).Το υλικό εκφράζει τις προσωπικές απόψεις της συγγραφέως και δεν εκπροσωπεί κάποιο φορέα ή οργανισμό. Παρακαλείσθε αν αναδημοσιεύετε κάποιο άρθρο, να αναφέρετε ως πηγή αυτό το ιστολόγιο.

Βιβλία της Πρεκατέ Βικτωρίας

ΒΙΒΛΙΑ ΤΗΣ ΠΡΕΚΑΤΕ ΒΙΚΤΩΡΙΑΣ
1)"Η ΚΑΚΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ ΣΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ", Ιατρικές εκδόσεις ΒΗΤΑ,2008, τηλ.για παραγγελίες αντικαταβολή 210-6714371 2)"ΓΥΝΑΙΚΕΙΑ ΕΥΤΥΧΙΑ:Πώς να ελευθερωθείτε από μια σχέση που σας πληγώνει και να ανακτήσετε την προσωπική σας δύναμη: Οδηγός αυτοβοήθειας για γυναίκες", ΙΑΤΡΙΚΕΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΒΗΤΑ, 2011
3)"ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΑΥΤΟΕΚΤΙΜΗΣΗΣ ΓΙΑ ΠΑΙΔΙΑ .Ενίσχυση αυτοπεποίθησης, Εκπαίδευση αξιών και Προετοιμασία για την επαγγελματική ζωή" Εγχειρίδιο με βιωματικές ασκήσεις για γονείς και εκπαιδευτικούς. Από τις Ιατρικές Εκδόσεις ΒΗΤΑ, Α έκδοση 2012, Γ 'εκδοση 2022
4)"ΣΥΖΗΤΩΝΤΑΣ ΜΕ ΤΗΝ ΕΣΩΤΕΡΙΚΗ ΜΗΤΕΡΑ ". Θεραπευτικός οδηγός για να ξαναβρούμε την ιδανική μητρική αγάπη μέσα μας. Ιατρικές Εκδόσεις ΒΗΤΑ 2017
5) "ΧΤΙΖΟΝΤΑΣ ΨΥΧΙΚΗ ΑΝΘΕΚΤΙΚΟΤΗΤΑ". Ιατρικές Εκδόσεις ΒΗΤΑ, 2024
6)Μετάφραση/Επιμέλεια του 'Οδηγού Θεραπείας για τον Βιασμό' της Aphrodite Matsakis. Ιατρικές Εκδόσεις ΒΗΤΑ (2007) 7)'Οδηγός εκπαιδευτικών και γονέων για την ανίχνευση της παιδικής κακοποίησης' (A' συγγραφέας) Ιατρικές Εκδόσεις ΒΗΤΑ (2007, Β έκδοση 2019)
Η εκπαιδευτικός και ψυχολόγος Πρεκατέ Βικτωρία έχει εκπαιδευτεί στην Αγγλία και ασχοληθεί με θέματα κακοποίησης παιδιών και γυναικών, σεμινάρια αυτοεκτίμησης, θεραπείας τραύματος, κατάθλιψης, αποχωρισμού-απώλειας, καθώς και θέματα ψυχοπαιδαγωγικής στήριξης για μαθητές με δυσκολίες. Σύντομα άρθρα στο facebook.com/victoria.prekate.9
Η εκπαίδευση στην πνευματική ζωή ως ανάγκη του παιδιού και ανθρώπινο δικαίωμά του. Στην Ελλάδα της συναισθηματικής αγριότητας, της διάβρωσης της συμπόνιας, της αλλοτρίωσης κάθε έννοιας ανθρωπιάς, της μετάλλαξης του ‘ενδιαφέροντος για τον άλλον’ σε κακεντρεχές κουτσομπολιό, της αντικατάστασης των αξιών από το lifetsyle, της υιοθέτησης αυτόματων αντανακλαστικών χλευασμού και υποτίμησης οποιασδήποτε μορφής ανθρώπινης αδυναμίας, έχουμε πολλά να επωφεληθούμε από την εκπαίδευση στην πνευματική ζωή της θρησκευτικής παράδοσης του τόπου μας. Περισσότερα εδώ https://brightplanet.blogspot.com/2020/01/blog-post_25.htm

YOUTUBE κανάλι Victoria Prekate

Εκπαιδευτικά βίντεο, ομιλίες, συνεντεύξεις κλπ στο κανάλι youtube Victoria Prekate https://www.youtube.com/channel/UCPQUL5W0B32LIG15tfTS5BA Στο ιστολόγιο αυτό αναρτώνται άρθρα σε σχέση με την προστασία του παιδιού, την πρόληψη και θεραπεία της ενδο-οικογενειακής βίας, τις εφαρμογές της ψυχολογίας στην βελτίωση της καθημερινής ζωής, την σχέση ψυχολογίας και πνευματικής ζωής μέσα από την Ορθοδοξία, καθώς και προσωπικές απόψεις για τρέχοντα θέματα της επικαιρότητας.
myows online copyright protection

Λέλα Καραγιάννη: Πώς μπορούμε να βρούμε λίγη από αυτή τη δύναμη;


Είναι μια ομιχλώδης 25η Μαρτίου, τόσο ομιχλώδης, όσο και ο δρόμος μπροστά για το μέλλον της χώρας. Μέσα στην αβεβαιότητα όμως, μέσα στο άγνωστο, υπάρχουν κάποιοι λαμπροί πυροστάτες, φανοί αληθινού φωτός, που αν τους ακολουθήσουμε σίγουρα θα μας βγάλουν από το σκοτάδι.

Ένας από αυτούς τους αιώνιους φάρους αλήθειας, είναι η Λέλα Καραγιάννη, το όνομα της οποίας γνώριζα από καιρό, όμως δεν γνώριζα τις λεπτομέρειες της ιστορίας της-και ιστορίας μας. Εντελώς συμπτωματικά έτυχε εχθές να βρεθώ σε μια εκδήλωση του Δήμου Αθηναίων στην μνήμη της Λέλας Καραγιάννη και πραγματικά έφυγα συγκλονισμένη. Υπάρχει ένα πολύ συγκινητικό ημίωρο βίντεο με συνέντευξη του γιου της, το οποίο διαπεραστικά βοηθά να μας αγγίξει η αλήθεια εκείνη, η οποία καθοδηγούσε την Καραγιάννη. (Θα το πρότεινα σε οποιοδήποτε εκπαιδευτικό να το παρουσιάσει στην τάξη του). Μόνο αφού το δει κάποιος μπορεί να καταλάβει και να αναλογιστεί. Και είναι απολύτως σημαντικό να αναλογιστεί, γιατί η ιστορία της Λέλας Καραγιάννη δεν είναι μια παρωχημένη, επετειακή, ξύλινη υμνολογία για σχολικές εορτές. Η ιστορία της, η ουσία της, η αλήθεια που την καθοδηγούσε, είναι απολύτως απαραίτητη για εμάς σήμερα, πολύ περισσότερο από το οξυγόνο που αναπνέουμε. Αν νομίζουμε ότι δεν μας αφορά, κάνουμε μεγάλο λάθος.  Αν νομίζουμε ότι τα σημερινά μας ζητούμενα είναι άλλα, αυτά της καθημερινής πρακτικής επιβίωσης, θα σπάσουμε τα μούτρα μας στην ελεύθερη πτώση προς την εξαθλίωση (η οποία είναι πρώτα πνευματική και μετά υλική) μέχρι να καταλάβουμε ότι μόνο αν αναζητήσουμε την πηγή του θάρρους, της αγάπης, της φιλοπατρίας και του αλτρουισμού που έδωσε δύναμη σε εκείνην μπορούμε να επιβιώσουμε.

Ακούγοντας την ιστορία της, είναι αναγκαίο κανείς να αναλογιστεί….Τα γεγονότα της ζωής της, μας καλούν να αναλογιστούμε, ο καθένας ξεχωριστά, και να βρούμε τις επιτακτικές, επείγουσες για την επιβίωσή μας απαντήσεις.

Πρώτα από όλα το πρόσωπό της. Τι κρύβεται πίσω από το αγέρωχο, γενναίο πρόσωπο αυτής της όμορφης γυναίκας;

Ποια ήταν εκείνη η δύναμη που την κράτησε να ΜΗΝ καταδώσει τους συνεργάτες της, όχι μόνο όταν την βασάνιζαν, αλλά όταν βασάνιζαν τα πέντε της παιδιά μπροστά της; Ποιος από εμάς θα μπορούσε να το κάνει αυτό; Κι αφού δεν μπορούμε, πρέπει, οφείλουμε να αναζητήσουμε. Να αναλογιστούμε και να αναζητήσουμε την πηγή της υπεράνθρωπης δύναμης της, γιατί μας είναι απολύτως αναγκαία σήμερα, την εποχή της απόλυτης δουλοπρέπειας και υποταγής.

Ποια ήταν εκείνη η δύναμη που την κράτησε να μείνει εκεί στο νοσοκομείο και να περιμένει τη σύλληψή της, παρότι μπορούσε να φύγει; Με συνειδητή αυτοθυσία έμεινε να συλληφθεί (γνωρίζοντας τις συνέπειες), για να ξεσπάσει όλη η λύσσα των Γερμανών πάνω της και να μην προχωρήσουν σε άλλους συνεργάτες της.

Ποια ήταν εκείνη η φλόγα, που έδινε απλόχερα την αγάπη της σε όλα τα παιδιά της γειτονιάς και σε όλους τους κατατρεγμένους,  ακόμη και τους πρώην εχθρούς της χώρας, για να τους βοηθήσει, να τους σώσει από το θάνατο και την εξαθλίωση;

Ποια ήταν εκείνη η ώθηση που την έκανε να ξεκινήσει από το πουθενά την αντίσταση, μια απλή νοικοκυρά; Ποια ήταν εκείνη η ανίκητη πεποίθηση ότι ακόμη κι αν δεν είχε πείρα ή «επαφές» ή πτυχία, ΕΠΡΕΠΕ να ξεκινήσει από το μηδέν; Ότι, όπως έλεγε, έπρεπε να ελευθερωθούμε μόνοι μας και να μην περιμένουμε κανένα σωτήρα σύμμαχο να μας ελευθερώσει; Κι έφτασε, μια απλή νοικοκυρά, από το «τίποτα», να ηγείται ολόκληρης μυστικής οργάνωσης, που προκάλεσε ζημιά στον εχθρό σε πολύ υψηλά κλιμάκια.

Ποια ήταν εκείνη η φλόγα που φύσηξε στην ψυχή των παιδιών της κι έγιναν όλα γενναία, δε λιποψύχησε κανένα; Ποια ήταν εκείνη η φλόγα που λείπει σήμερα από τις ελληνίδες μανάδες, που το μόνο που εμφυσούν στα παιδιά τους είναι ο φόβος τους και η εξάρτησή τους;

Ποια ήταν η δύναμη εκείνη που όπλισε τη ψυχή και τη φωνή της όταν είχε καρφώσει ο Γερμανός το πιστόλι στον κρόταφο του γιου της και την απειλούσε ότι αν δε μιλήσει θα τινάξει τα μυαλά του παιδιού της στον αέρα; Ποια ήταν η φωνή εκείνη που είπε: «Τα παιδιά τα γέννησα, αλλά δεν ανήκουν σε εμένα, ανήκουν στην Ελλάδα»…

Ποια είναι εκείνη η αγάπη που την ώθησε να δώσει όλα της τα χρήματα, ακόμη και το τελευταίο της μονόπετρο –χωρίς δεύτερη σκέψη- σε μια εποχή όπου πεθαίναν από την πείνα, για να φυγαδευθούν οι άγγλοι στρατιώτες με τα καϊκια;

Ποια ήταν εκείνη η αλήθεια που την οδήγησε να αψηφήσει χωρίς δεύτερη κουβέντα την τέλεια οικογενειακή ευτυχία που είχε και να δώσει τα πάντα, ακόμη και τα επτά της παιδιά, για τον αγώνα; Ποια ήταν εκείνη η ουσία της Ελλάδας, πώς την ένιωθε, πώς σκίρτησε μέσα στην ψυχή της για να την οδηγήσει να κάνει τα πάντα για αυτή τη χώρα;

Πώς μπορούμε να βρούμε κι εμείς αυτή τη δύναμη Λέλα Καραγιάννη;

Πώς μπορούμε να λυτρωθούμε από τη γλυκιά λήθη του ευδαιμονισμού, που κατάφερε να αποδυναμώσει τον άνθρωπο πιο πολύ κι από τα χειρότερα βασανιστήρια;

Πώς μπορούμε να αφήσουμε τα διδάγματα να μας αλλοιώσουν θετικά, εμείς που έχουμε αποκτήσει ανοσία σε οποιοδήποτε ερέθισμα ή πληροφορία, ο εγκέφαλος τρύπια κούπα από την υπερ-παρα-πληροφόρηση, που δεν μπορεί πια να συγκρατήσει τίποτα ουσιαστικό; 

Πώς μπορούμε να βρούμε εκείνη τη δύναμη που να αψηφά το θάνατο για το ανώτερο ιδεώδες; Τη στιγμή που κυνηγούμε συνεχώς το θάνατο μέσω της αυτοκαταστροφής, όμως τρέμουμε το θάνατο για το ανώτερο ιδεώδες… Πολύ περισσότερο δε όταν αυτό το ανώτερο ιδεώδες ονομάζεται Ελλάδα και το οποίο μας έχουν απαγορέψει πια να το βλέπουμε ως ιδεώδες. Κι όμως είναι. Πώς μπορούμε να ξανα-ανακαλύψουμε την ουσία του, αυτή τη λαμπερή ουσία πίσω από το παχύ πουρί εθνικισμού-αντιεθνικισμού, που έχουν χτίσει οι ντόπιοι προδότες από όλες τις πολιτικές κατευθύνσεις; Πώς μπορούμε να  ανακαλύψουμε την ουσία της Ελλάδας ξανά; Μόλις μια μέρα πριν την απόλυτα ουσιώδη επέτειο της 25ης Μαρτίου,  ο πρωθυπουργός της χώρας δεν ήταν εδώ, αλλά στη Γερμανία, χαριετιζόμενος με ‘ελληνογερμανικές φιλίες’ -λες και μπορεί να υπάρξει ποτέ φιλία μεταξύ βιαστή και βιαζόμενου-, και όταν τα νέα παιδιά δεν κάνουν σήμερα  παρέλαση μη τυχόν και λιώσουν από τη βροχή- πώς μπορούμε να ανακαλύψουμε αυτή τη δύναμη ξανά;

Σε απόλυτη αντίθεση των μηνυμάτων της συγκινητικής αυτής βραδιάς, ακριβώς έξω από το πνευματικό κέντρο του Δήμου Αθηναίων ήταν καμιά εικοσαριά τοξικομανείς, νέα παιδιά, τα οποία ‘βάραγαν’ ενέσεις κανονικά στα σκαλιά. Αυτή η γενιά, συμπεριλαμβανομένης και της δικής μας, που δεν μπορεί να διανοηθεί να δώσει –όχι τη ζωή της- αλλά ούτε καν σκόρπια κέρματα για να σωθεί η χώρα, κι όμως άνετα δίνει τη ζωή της για χάρη της ηρωίνης, ή οποιουδήποτε άλλου σκοτεινού εθισμού, νόμιμου ή παράνομου. Ή για χάρη οποιασδήποτε άλλης δύναμης που αργά κι εξίσου βασανιστικά στραγγαλίζει ολόκληρη τη χώρα και το μέλλον όσων ζουν σε αυτήν. Ο θάνατος από υποταγή δεν μας τρομάζει. Ο θάνατος από εναντίωση, ναι.

Δεν είναι λοιπόν ότι δεν πιστεύουμε σε τίποτα. Όλοι σε κάτι πιστεύουμε, αλλά για κάποιο λόγο έχουμε επιλέξει να πιστεύουμε, ακόμη και να δίνουμε τη ζωή μας, σε κάτι αρνητικό, σε κάτι αυτοκαταστροφικό. Τι έχει πάει λάθος; Ποιος είναι εκείνος ο καταλύτης για να κάνουμε την επιλογή να δοθούμε ολοκληρωτικά σε κάτι θετικό κι ανώτερο; Ας αναλογιστούμε το παράδειγμα της Λέλας Καραγιάννη, κι ας ζητήσουμε τον καταλύτη της αλλαγής για εμάς τους ίδιους. Δεν μπορεί. Ακόμη κι αν δεν φτάσουμε στα δικά της ύψη γενναιότητας, δεν μπορεί, κάποια από αυτή τη δύναμη θα είναι διαθέσιμη και για εμάς. Τη θέλουμε; Θέλουμε να έχουμε έστω και λίγη από τη δύναμη να αποφασίσουμε το θάνατό μας για κάποιο ανώτερο σκοπό όπως εκείνη;  Ή θέλουμε το θάνατό μας να τον αποφασίζει αργά και βασανιστικά η δύναμη του κακού, όπως οι νεαροί με τη βελόνα στα χέρια έξω από το πνευματικό κέντρο;

 

Βικτωρία Πρεκατέ, www.brightplanet.blogspot.gr, 25/3/2015

Αναρτήσεις 2013
Η μιντιακή επίθεση στην αθωότητα
Η δύναμη της θετικής σκέψης και η δύναμη του θετικού λόγου
Σκέψεις σχετικά με τις αλλαγές στο εκπαιδευτικό
Κίνητρα μαθητών για μάθηση και δημιουργικότητα(2)
Κακοποίηση ζώων από παιδιά: αγνωστη,διαδεδομένη συνήθεια
Διαθεματικό μάθημα στην πολική αρκούδα
Σιωπηρή εκπαίδευση των παιδιών στη βία: μια βραδυφλεγής βόμβα;
Η επιλογή της ομορφιάς ή της ασχήμιας στην καθημερινή ζωή
Το σχολείο ως καταφύγιο: Ο ρόλος του σχολείου στην προάσπιση της ψυχικής υγείας των παιδιών
Παρεξηγημένη (κι επικίνδυνη) μεταφυσική

Κακοποίηση μαθητών από εκπαιδευτικούς
Συναισθηματική
υπερφαγία: Όταν το ψυγείο από ‘φίλος’, γίνεται ‘εχθρός’

Αγωγή διαφυλικών σχέσεων στους εφήβους
Παρεξηγημένη υπερηφάνεια και υπεροψία
Οι τρεις μηχανισμοί επιβίωσης και το διαλυτικό του φόβου
Αξίες (των εφήβων;) την εποχή της κρίσης, Β'
Αξίες (των εφήβων;) την εποχή της κρίσης, Α'
Συνεξάρτηση
Η Οιδιπόδεια πληγή
Το ανθρώπινο δικαίωμα του παιδιού να μεγαλώσει χωρίς να μισεί
Το δίλημμα της μετανάστευσης
Καλή χρονιά με χαρά, ζωή και επίγνωση

Οκτώβρης 2012,Εκπαίδευση Ειρήνης-Δάσκαλοι Χωρίς Σύνορα,Απελευθέρωση από το καλούπι, Σεπτέμβριος 2012,Γαύδος, αρκούδες και Σομαλία, Αγχώδης διαταραχή και κρίσεις πανικού,Μιντιακή αισθητική και απλότητα, Αύγουστος 2012,Ζηλοφθονία:Εθνικό πάθος;,Ελευθερία επιλογής,Προβολή κι ενοχή(Η βροχή της λύπης),Ψυχολογική στάση απέναντι στην ηγεσία,Η μιντιακή τρομολαγνεία και πώς να προστατευτούμε , Ιούνιος 2012,Η αποξένωση στην ελληνική οικογένεια εν μέσω κρίσης, Μάιος 2012,Εθισμός στο χρήμα,Πώς να βοηθήσουμε τους άστεγους,Η βροχή του φόβου,Υστερόγραφο στην αναλογία της κακοποιημένης γυναίκας,Εθνική εξάρτηση,Ποινικοποίηση της φτώχειας, ποινικοποίηση της ασθένειας Απρίλιος 2012,Η μικροβιοφοβία ως παράγοντας διακρίσεων, Ένα συγκινητικό συμβάν και ο ρατσισμός, Ο πολύ ύπουλος ρατσισμός Νο 2, Μετανάστες και ο πολύ ύπουλος ρατσισμός, Αναβλητικότητα:Τι είναι;Πώς αντιμετωπίζεται;, Μάρτιος 2012
Το μήνυμα της 25ης Μαρτίου 2012, Χρήση των λέξεων σε δύσκολους καιρούς,,Φεβρουάριος 2012,Να θυμηθούμε..., Απεξάρτηση από τον υλισμό, Δουλοπρέπεια και αξιοπρέπεια, Η αυτοεκτίμηση σε σχέσεις που πληγώνουν, Ιανουάριος 2012
Ζητιανιά, ελεημοσύνη κι υπευθυνότητα..., Η παραμέληση του εαυτού στους ενήλικες: Αίτια, μορ..., Αλήθεια νοσταλγούμε το παρελθόν; , 2012: Ελπίδα,αντί για παραίτηση

2011
(Δεκέμβριος 2011): Χριστούγεννα και αντίσταση στην αλλαγή, Κρίση (Μέρος 13ο):Πίστη (και αφθονία) ή τσιγκουνιά (και φτώχεια);, ΚΡΙΣΗ (Μέρος 12ο): Ψυχολογικό αντίκτυπο της οικονομικής κρίσης στα παιδιά Ψυχολογικό αντίκτυπο της οικονομικής κρίσης στα πα..., ΠΑΙΔΙΚΗ ΣΕΞΟΥΑΛΙΚΗ ΚΑΚΟΠΟΙΗΣΗ:H ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΣΩΖΕΙ!!, Πίστη, φόβος και δοτικότητα, Η ορειβασία και οι άστεγοι (Νοέμβριος 2011): Οκτάποδο (Χταπόδι): Το πιο ευφυές ασπόνδυλο, Διαμαρτυρία για τα άθλια θεάματα της τηλεόρασης, Ασκήσεις ενίσχυσης αυτο-εκτίμησης, Κρίση (Mέρος 11ο):Αυτο-εκτίμηση ως έθνος (B'), Φυλλάδιο: Ψυχολογική αντιμεπτώπιση της ανεργίας, Κρίση (Μέρος 10ο): Συμμετοχική δημοκρατία, αυτοεκτ... (Οκτώβριος 2011): Ψυχολογική αντιμετώπιση της ανεργίας Μέρος 2ο, Κρίση (Μέρος 9ο): ΑΥΤΟΕΚΤΙΜΗΣΗ ΩΣ ΕΘΝΟΣ Α , Τι έχουμε κάνει στη γη;, Κρίση (μέρος 8ο): ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ, Προετοιμασία του παιδιού για την επαγγελματική ζωή...(Σεπτέμβριος 2011): Κρίση (Μέρος 7ο): Δεν μας αξίζει αυτό, ΚΡΙΣΗ (Μέρος 6ο): Γαλήνη ή πανικός, Τι μας ενώνει (Αύγουστος 2011): Κρίση (Μέρος 5ο): Αφθονία ή φόβος της έλλειψης, Ταραχές νέων και παραμέληση (Ιούλιος 2011): Κρίση (Μέρος 4ο):Κοινωνική συνείδηση ή Διαφθορά , Κρίση (Μέρος 3ο) Ηγεσία: Λειτούργημα ή Εξουσία , Κρίση (Μέρος 2ο): Ψυχραιμία ή μίσος (Ιούνιος 2011): Διάκριση στην επιλογή θεραπευτή (Απρίλιος 2011): ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΑΞΙΩΝ, Τα διδάγματα της Φουκουσίμα (Μάρτιος 2011): Προσκόληση στα βρέφη κι αίσθηση του εαυτού, Παιδόφιλοι και θεραπεία

(Φεβρουάριος 2011): Η έξοδος από την κακοποιητική συντροφική σχέση, (Ιανουάριος 2011): Σεβασμός στα ζώα

2010 (16)

(Νοέμβριος 2010) Αυτοδιαχείριση και κρίση: πόσο προετοιμασμένοι είμ..., Πνευματική διάσταση της μετανάστευσης, The Earth is our home, Η Γη είναι το σπίτι μας (Αύγουστος 2010) Ανθρώπινες σχέσεις ή δημόσιες σχέσεις?, Το απαράδεκτο "τραγούδι" της "μπεμπε-λιλή" Ιούλιος, Διακοπές κι αποστεωμένα ζώα, Κοινωνικός ρόλος των σούπερ-μάρκετ; (Ιούνιος 2010) Ψυχολογική αντιμετώπιση της ανεργίας, Όταν κατακρίνουμε και δαχτυλοδείχνουμε…, Κακοποίηση παιδιών σε ιδρύματα φιλοξενίας, Ένα πρόβλημα με τις Πανελλήνιες (Απρίλιος 2010) Οικονομική κρίση στην Ελλάδα, Η κατανάλωση κρεάτος στον πλανήτη των 7δις (Ιανουάριος 2010) Τα μαθήματα της ντουλάπας, Καλή χρονιά με εθελοντισμό

2009 (16)

(Δεκέμβριος 2009) H Πολική αρκούδα: ένα αξιοθαύμαστο ζώο, Σύγχρονος ελληνικός σεξισμός και νέα κορίτσια, BURN OUT: Πώς να αποφύγετε την επαγγελματική εξουθ..., Θάνατος για χόμπι (Νοέμβριος 2009) Η φροντίδα μικρών παιδιών με ειδικές ανάγκες, Έφηβοι σε συμμορίες (Αύγουστος 2009) Οι φύλακες των φαναριών, Δυσθυμία-η «καθημερινή» κατάθλιψη, Πένθος: Η ψευδαίσθηση του χρόνου (Ιούνιος 2009) Τηλεοπτική εξαθλίωση, Οικονομική κρίση, Πρωινή προσευχή, Κακοποίηση παιδιών με ειδικές ανάγκες, Σεξουαλικός Εθισμός


Προτεινόμενες οργανώσεις

http://www.heartsandhandsforafrica.com/ (Children in need in Zambia and S.Africa)



http://www.who-will.org/ (Children in need in Cambodia)



http://www.steppingstonesnigeria.org/ (Βοηθά παιδιά στη Νιγηρία που έχουν κακοποιηθεί)



http://www.diakonia.gr/ Εξαιρετική οργάνωση εθελοντικής παροχής βοήθειας προς παιδιά σε νοσοκομεία και άλλους ευάλωτους πληθυσμούς (Αθήνα).