Τα ακόλουθα άρθρα έχουν γραφεί από την ψυχολόγο και συγγραφέα Πρεκατέ Βικτωρία, πολλά εκ των οποίων έχουν αποσταλεί στον τύπο (όπου είναι γνωστό, αναφέρεται η πηγή δημοσίευσης).Το υλικό εκφράζει τις προσωπικές απόψεις της συγγραφέως και δεν εκπροσωπεί κάποιο φορέα ή οργανισμό. Παρακαλείσθε αν αναδημοσιεύετε κάποιο άρθρο, να αναφέρετε ως πηγή αυτό το ιστολόγιο.

Βιβλία της Πρεκατέ Βικτωρίας

ΒΙΒΛΙΑ ΤΗΣ ΠΡΕΚΑΤΕ ΒΙΚΤΩΡΙΑΣ
1)"Η ΚΑΚΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ ΣΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ", Ιατρικές εκδόσεις ΒΗΤΑ,2008, τηλ.για παραγγελίες αντικαταβολή 210-6714371 2)"ΓΥΝΑΙΚΕΙΑ ΕΥΤΥΧΙΑ:Πώς να ελευθερωθείτε από μια σχέση που σας πληγώνει και να ανακτήσετε την προσωπική σας δύναμη: Οδηγός αυτοβοήθειας για γυναίκες", ΙΑΤΡΙΚΕΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΒΗΤΑ, 2011
3)"ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΑΥΤΟΕΚΤΙΜΗΣΗΣ ΓΙΑ ΠΑΙΔΙΑ .Ενίσχυση αυτοπεποίθησης, Εκπαίδευση αξιών και Προετοιμασία για την επαγγελματική ζωή" Εγχειρίδιο με βιωματικές ασκήσεις για γονείς και εκπαιδευτικούς. Από τις Ιατρικές Εκδόσεις ΒΗΤΑ, Α έκδοση 2012, Γ 'εκδοση 2022
4)"ΣΥΖΗΤΩΝΤΑΣ ΜΕ ΤΗΝ ΕΣΩΤΕΡΙΚΗ ΜΗΤΕΡΑ ". Θεραπευτικός οδηγός για να ξαναβρούμε την ιδανική μητρική αγάπη μέσα μας. Ιατρικές Εκδόσεις ΒΗΤΑ 2017
5) "ΧΤΙΖΟΝΤΑΣ ΨΥΧΙΚΗ ΑΝΘΕΚΤΙΚΟΤΗΤΑ". Ιατρικές Εκδόσεις ΒΗΤΑ, 2024
6)Μετάφραση/Επιμέλεια του 'Οδηγού Θεραπείας για τον Βιασμό' της Aphrodite Matsakis. Ιατρικές Εκδόσεις ΒΗΤΑ (2007) 7)'Οδηγός εκπαιδευτικών και γονέων για την ανίχνευση της παιδικής κακοποίησης' (A' συγγραφέας) Ιατρικές Εκδόσεις ΒΗΤΑ (2007, Β έκδοση 2019)
Η εκπαιδευτικός και ψυχολόγος Πρεκατέ Βικτωρία έχει εκπαιδευτεί στην Αγγλία και ασχοληθεί με θέματα κακοποίησης παιδιών και γυναικών, σεμινάρια αυτοεκτίμησης, θεραπείας τραύματος, κατάθλιψης, αποχωρισμού-απώλειας, καθώς και θέματα ψυχοπαιδαγωγικής στήριξης για μαθητές με δυσκολίες. Σύντομα άρθρα στο facebook.com/victoria.prekate.9
Η εκπαίδευση στην πνευματική ζωή ως ανάγκη του παιδιού και ανθρώπινο δικαίωμά του. Στην Ελλάδα της συναισθηματικής αγριότητας, της διάβρωσης της συμπόνιας, της αλλοτρίωσης κάθε έννοιας ανθρωπιάς, της μετάλλαξης του ‘ενδιαφέροντος για τον άλλον’ σε κακεντρεχές κουτσομπολιό, της αντικατάστασης των αξιών από το lifetsyle, της υιοθέτησης αυτόματων αντανακλαστικών χλευασμού και υποτίμησης οποιασδήποτε μορφής ανθρώπινης αδυναμίας, έχουμε πολλά να επωφεληθούμε από την εκπαίδευση στην πνευματική ζωή της θρησκευτικής παράδοσης του τόπου μας. Περισσότερα εδώ https://brightplanet.blogspot.com/2020/01/blog-post_25.htm

YOUTUBE κανάλι Victoria Prekate

Εκπαιδευτικά βίντεο, ομιλίες, συνεντεύξεις κλπ στο κανάλι youtube Victoria Prekate https://www.youtube.com/channel/UCPQUL5W0B32LIG15tfTS5BA Στο ιστολόγιο αυτό αναρτώνται άρθρα σε σχέση με την προστασία του παιδιού, την πρόληψη και θεραπεία της ενδο-οικογενειακής βίας, τις εφαρμογές της ψυχολογίας στην βελτίωση της καθημερινής ζωής, την σχέση ψυχολογίας και πνευματικής ζωής μέσα από την Ορθοδοξία, καθώς και προσωπικές απόψεις για τρέχοντα θέματα της επικαιρότητας.
myows online copyright protection

Όταν στερημένες μάνες ευνουχίζουν τους γιους-και το πρόβλημα του διαγενεακού σεξ


Περίπτωση 1: Σε κεντρικό σταθμό αυτοκινήτων στην εθνική οδό, κατεβαίνω στις τουαλέτες των γυναικών και βλέπω στο χώρο των νιπτήρων μια γιαγιά με βαμμένο μαλλί, κραγιόν, κολλάν μέχρι τη μέση και τακούνι, μαζί με τον 30χρονο περίπου γιο της… Ο διάλογος: ‘Άντε πήγαινε κι εσύ τουαλέτα’. ‘Ε, σιχαίνομαι να πάω στων αντρών, είναι βρώμικες’. ‘Καλά, τότε μπες εδώ’. Κι ανοίγει στο γιόκα των 30 ετών μια από τις τουαλέτες των γυναικών. Όχι δεν είχε ο γιος ειδικές ανάγκες… Από την υπερπροστασία είχε ευνουχίσει το γιο της.
 
Περίπτωση 2: Σε παλιά μου γειτονιά, ήταν γνωστή η περίπτωση της κυρίας Χ, γύρω στα 60-65 που κυκλοφορούσε επίσης με κολλάν, τακούνι, βαμμένο μαλλί και κραγιόν. Η κυρία Χ ζούσε στο ίδιο διαμέρισμα με το γιο της και τα δύο του παιδιά. Η σύζυγος του γιου ήταν έγκλειστη σε ψυχιατρική κλινική για πολλά χρόνια, με σοβαρά προβλήματα ψυχιατρικής φύσεως ( που ξεκίνησαν σύμφωνα με τα λεγόμενα της κυρίας Χ πριν ακόμη παντρευτούν: ‘το ξέραμε, το ξέραμε…’ έλεγε χαρακτηριστικά η κυρία Χ…). Η επιμέλεια ήταν στο γιο και το θέμα της μητέρας ήταν πλήρως αποσιωπημένο. Τα παιδιά δεν την έβλεπαν ποτέ. Η κυρία Χ καμάρωνε στις γειτόνισσες: ‘Περνάμε καταπληκτικά με το γιο μου. Υπάρχει πολλή αγάπη στην οικογένειά μας. Μάλιστα τα παιδιά με λένε και μαμά’. Η κυρία Χ είχε πλήρως αντικαταστήσει το ρόλο της νύφης (εκτός από το σεξουαλικό τομέα) και ζούσε τη ζωή της συζύγου και μητέρας με έναν άντρα που ήλεγχε πλήρως. Πολλές γειτόνισσες σκέφτονταν να τη ρωτήσουν «Γιατί ο γιος σου δεν ξαναφτιάχνει τη ζωή του;», αλλά καμία δεν τολμούσε…

Περίπτωση 3: Ο κύριος Βασίλης πέρασε όλη του τη ζωή να υπηρετεί την απόλυτα ελεγκτική και κτητική μητέρα του. Παρότι είχε αδέρφια, η μητέρα διάλεξε εκείνον να την αναλάβει. Ζούσαν μαζί στο ίδιο διαμέρισμα μέχρι το θάνατό της, τον ήλεγχε σε κάθε του κίνηση από το πρωί μέχρι το βράδυ και φυσικά η περίπτωση να έχει ο γιος τη δική του προσωπική ζωή ήταν απολύτως απαγορευμένη. Παρόλα αυτά, ακόμη και σε μεγάλη ηλικία, (65 όταν πέθανε η μητέρα του), ο κύριος Βασίλης εργάστηκε αξιοθαύμαστα για την προσωπική του θεραπεία. Με πολύ θάρρος και αξιοπρέπεια φρόντισε να αφαιρέσει έναν έναν τους χαλκάδες από την καταπίεση μιας ολόκληρης ζωής. Χαρακτηριστικά, όταν του προτάθηκε από φίλους να πάει διακοπές με γκρουπ, ο κύριος Βασίλης είπε: «Όχι, θα νοικιάσω ένα αυτοκίνητο και θα πάω μόνος μου. Θέλω να έχω την ελευθερία να κάνω ό,τι μου έρθει. Δε θέλω να μπω στο πρόγραμμα κάποιου άλλου». Ήταν μια πραγματική στιγμή διεκδίκησης, η πρώτη φορά που θα έκανε κάτι τέτοιο, όμως για τον κύριο Βασίλη ήταν η αρχή μιας νέας ζωής, για την οποία ποτέ δεν είναι αργά.

Δεν γνωρίζω ποια είναι η συχνότητα αυτού τους είδους της αποδυναμωτικής συμπεριφοράς μητέρας προς γιο στις μέρες μας, ούτε αν υπάρχει τρόπος να μετρηθεί… Υπάρχει όμως μια αόρατη γραμμή πέρα από την οποία, η μητέρα πρέπει να κάνει πίσω. Πρέπει να κάνει πίσω, να αυτό-κυριαρχήσει στις δικές της ανάγκες (συνειδητές ή ασυνείδητες), στους δικούς της φόβους και να αφήσει το γιο της ελεύθερο. Πρέπει να έχει το σθένος να οριοθετήσει τα δικά της τραύματα, τις δικές της απώλειες και τη δική της ανασφάλεια σχετικά με τη θηλυκότητα (και ίσως σεξουαλικότητα) που δεν εκπληρώθηκε και να αφήσει το γιο της ελεύθερο. Η οποιαδήποτε, έστω και έμμεση, ερωτική αύρα, είναι πολύ απειλητική για το γιο και τον οδηγεί, ασυνείδητα, να καταπιέσει τον αναδυόμενο ανδρισμό του, από φόβο πρόκλησης ερωτικού ενδιαφέροντος της μητέρας. Τα υπερβολικά κοπλιμέντα για την ‘κορμάρα’ του γιου, οι χαριεντισμοί, ακόμη και το ανεπαίσθητο φλερτ της βαμμένης 60αρας μαμάς  που καμαρώνει να συνοδεύεται στην έξοδο από τον ενήλικο γιο της, όλα αυτά ξεπερνούν τα λεπτά αυτά  όρια και ακινητοποιούν ψυχοσεξουαλικά το γιο. Το δύσκολο είναι ότι πολλές φορές η ίδια η μάνα δεν έχει επίγνωση της δικής της καταπιεσμένης κι ανεκπλήρωτης σεξουαλικότητας και αντί να αποδεχτεί την απώλεια, απεγνωσμένα αγκιστρώνεται  σε αυτό που βλέπει ως τελευταία ευκαιρία δικαίωσης, πριν την καταπιούν τα αδυσώπητα γηρατειά.

Συνήθως όμως οι λόγοι είναι μόνο συναισθηματικοί-μοναξιά, φόβος, έλλειψης δικαίωσης, έλλειψη νοήματος. Ο πατέρας έχει κι αυτός τις δικές του ευθύνες, καθώς μέσα από τη συνήθη έλλειψη ενδιαφέροντος προς τη μητέρα δεν τη βοηθά στις συναισθηματικές της ανάγκες. Αν μάλιστα συνυπάρχουν μακροχρόνιες απιστίες και προδοσίες στη σχέση, η ανάγκη για προσάρτηση σε κάποιο άλλο άτομο (ελέγξιμο-σε αντίθεση με το σύζυγο που ήταν εκτός ελέγχου) γίνεται πιο επείγουσα. Σε κάθε περίπτωση, η προσπάθεια εγκλωβισμού του γιου μέσω του καλύμματος της ‘υπερπροστασίας’, ή του υπερ-ενδιαφέροντος, του δίνουν το μήνυμα της ανικανότητας: ‘Μη φύγεις, γιατί δεν μπορείς μόνος σου’. ‘Δεν θα τα καταφέρεις με τις σημερινές κοπέλες, για αυτό μείνε μαζί μου’. ‘Δεν έχεις τίποτε καλύτερο να περιμένεις στη ζωή, εκτός από εμένα’. ‘Εγώ ξέρω καλύτερα από σένα για σένα’. Όλα αυτά τα μηνύματα καταλήγουν στον συναισθηματικό και νοητικό ευνουχισμό. Αντίστοιχα φαινόμενα υπάρχουν βέβαια και στα κορίτσια, όμως είναι η περίπτωση της μάνας-γιου, που είναι πιο έντονη.  Μήπως σε μεγάλους αριθμούς οδηγούν και σε έναν ευνουχισμένο λαό;

Ένα άλλο πρόβλημα που θα ήθελα να θίξω και το οποίο σχετίζεται με τη συναισθηματική αιμομιξία που αναφέρεται παραπάνω είναι αυτό του διαγενεακού σεξ. ‘Ό έρως χρόνια δεν κοιτά’ που λέει και το τραγούδι, όμως τα τραγούδια δεν είναι οι καλύτεροι σύμβουλοι. Διαγενεακό σεξ έχουμε όταν δυο (μη συγγενικά) άτομα συνάπτουν ερωτική σχέση και η διαφορά ηλικίας μεταξύ τους είναι μίας ή και δύο γενεών.  Π.χ. ο 45αρης με την 20αρα. Ή ο 70αρης με την 40αρα. Όσο πιο νέο είναι το ένα άτομο, τόσο η διαφορά ηλικίας γίνεται πιο επικίνδυνη και πιθανά κακοποιητική.

Το διαγενεακό σεξ είναι λάθος. Σε μια εποχή πανσεξουαλισμού, όπου η ‘απελευθέρωση’ που διαφημίζεται είναι να πηγαίνουν όλοι με όλους και  όλα, το διαγενεακό σεξ πολλοί το βλέπουν ως μαγκιά, ένδειξη δύναμης ή ελκυστικότητας. Στη Ν. Αφρική αποτελεί κοινωνική επιδημία να συνάπτουν ερωτικές σχέσεις οι έφηβες με ‘sugar daddies’ δηλαδή παντρεμένους άνδρες άνω των 40, που συνήθως έχουν συνομίληκες κόρες, με αντάλλαγμα χρηματική βοήθεια, εξόδους και προστασία σε μια πολύ βίαιη κι απρόβλεπτη κοινωνία. Γενικά, οποιαδήποτε σχέση με ανισορροπία δύναμης, είναι δυνητικά κακοποιητική και είναι σχέση εκμετάλλευσης που τραυματίζει κυρίως το νεότερο άτομο στην ικανότητά του να εμπιστευτεί τους άλλους. Δεν είναι τυχαίο, ότι ανεξάρτητα από τις αντικειμενικές συνθήκες, τα νεαρά άτομα που επιλέγουν να συνάψουν σχέσεις με άτομα μίας ή δυο γενεών μεγαλύτερα, είναι συνήθως θύματα κακοποίησης ή βαριάς παραμέλησης από τους γονείς τους. Αναζητούν έναν μπαμπά ή μια μαμά. Η σεξουαλική εκμετάλλευση όμως παγιώνει το τραύμα.


Η σεξουαλικότητα μας έχει δοθεί ακριβώς για να εξασκήσουμε την εγκράτεια, ακριβώς για την οριοθετήσουμε στο πλαίσιο του σεβασμού. Ακόμη κι αν το νεότερο/ πιο ευάλωτο άτομο δείξει να ενδιαφέρεται, ή ακόμη και να προκαλεί ερωτικά τη σχέση με κάποιο κατά πολύ γηραιότερο άτομο,  είναι σημαντικό το ωριμότερο άτομο να μην ενδώσει, να μην εκμεταλλευτεί την ‘ευκαιρία’. Να μην εκμεταλλευτεί τη συναισθηματική ανάγκη του άλλου, αναγνωρίζοντας ότι μακροπρόθεσμα θα το ζημιώσει πολύ. Να έχει το θάρρος να δοκιμάσει ερωτική σχέση μόνο με κάποιον ίσο- ισότιμο σε δύναμη, ισότιμο σε ανάγκες, ισότιμο σε αξίες κι ενδιαφέροντα. Αυτό εμπεριέχει ρίσκο, ρίσκο να σε απορρίψουν, ρίσκο να πληγωθείς, αλλά εντέλει μόνο αυτού του είδους η ισότιμη συντροφική σχέση μπορεί να φέρει πραγματική πλήρωση και πραγματική αυτό-εκτίμηση.

Βικτωρία Πρεκατέ, www.brightplanet.blogspot.gr, 24/2/2016

Αναρτήσεις 2013
Η μιντιακή επίθεση στην αθωότητα
Η δύναμη της θετικής σκέψης και η δύναμη του θετικού λόγου
Σκέψεις σχετικά με τις αλλαγές στο εκπαιδευτικό
Κίνητρα μαθητών για μάθηση και δημιουργικότητα(2)
Κακοποίηση ζώων από παιδιά: αγνωστη,διαδεδομένη συνήθεια
Διαθεματικό μάθημα στην πολική αρκούδα
Σιωπηρή εκπαίδευση των παιδιών στη βία: μια βραδυφλεγής βόμβα;
Η επιλογή της ομορφιάς ή της ασχήμιας στην καθημερινή ζωή
Το σχολείο ως καταφύγιο: Ο ρόλος του σχολείου στην προάσπιση της ψυχικής υγείας των παιδιών
Παρεξηγημένη (κι επικίνδυνη) μεταφυσική

Κακοποίηση μαθητών από εκπαιδευτικούς
Συναισθηματική
υπερφαγία: Όταν το ψυγείο από ‘φίλος’, γίνεται ‘εχθρός’

Αγωγή διαφυλικών σχέσεων στους εφήβους
Παρεξηγημένη υπερηφάνεια και υπεροψία
Οι τρεις μηχανισμοί επιβίωσης και το διαλυτικό του φόβου
Αξίες (των εφήβων;) την εποχή της κρίσης, Β'
Αξίες (των εφήβων;) την εποχή της κρίσης, Α'
Συνεξάρτηση
Η Οιδιπόδεια πληγή
Το ανθρώπινο δικαίωμα του παιδιού να μεγαλώσει χωρίς να μισεί
Το δίλημμα της μετανάστευσης
Καλή χρονιά με χαρά, ζωή και επίγνωση

Οκτώβρης 2012,Εκπαίδευση Ειρήνης-Δάσκαλοι Χωρίς Σύνορα,Απελευθέρωση από το καλούπι, Σεπτέμβριος 2012,Γαύδος, αρκούδες και Σομαλία, Αγχώδης διαταραχή και κρίσεις πανικού,Μιντιακή αισθητική και απλότητα, Αύγουστος 2012,Ζηλοφθονία:Εθνικό πάθος;,Ελευθερία επιλογής,Προβολή κι ενοχή(Η βροχή της λύπης),Ψυχολογική στάση απέναντι στην ηγεσία,Η μιντιακή τρομολαγνεία και πώς να προστατευτούμε , Ιούνιος 2012,Η αποξένωση στην ελληνική οικογένεια εν μέσω κρίσης, Μάιος 2012,Εθισμός στο χρήμα,Πώς να βοηθήσουμε τους άστεγους,Η βροχή του φόβου,Υστερόγραφο στην αναλογία της κακοποιημένης γυναίκας,Εθνική εξάρτηση,Ποινικοποίηση της φτώχειας, ποινικοποίηση της ασθένειας Απρίλιος 2012,Η μικροβιοφοβία ως παράγοντας διακρίσεων, Ένα συγκινητικό συμβάν και ο ρατσισμός, Ο πολύ ύπουλος ρατσισμός Νο 2, Μετανάστες και ο πολύ ύπουλος ρατσισμός, Αναβλητικότητα:Τι είναι;Πώς αντιμετωπίζεται;, Μάρτιος 2012
Το μήνυμα της 25ης Μαρτίου 2012, Χρήση των λέξεων σε δύσκολους καιρούς,,Φεβρουάριος 2012,Να θυμηθούμε..., Απεξάρτηση από τον υλισμό, Δουλοπρέπεια και αξιοπρέπεια, Η αυτοεκτίμηση σε σχέσεις που πληγώνουν, Ιανουάριος 2012
Ζητιανιά, ελεημοσύνη κι υπευθυνότητα..., Η παραμέληση του εαυτού στους ενήλικες: Αίτια, μορ..., Αλήθεια νοσταλγούμε το παρελθόν; , 2012: Ελπίδα,αντί για παραίτηση

2011
(Δεκέμβριος 2011): Χριστούγεννα και αντίσταση στην αλλαγή, Κρίση (Μέρος 13ο):Πίστη (και αφθονία) ή τσιγκουνιά (και φτώχεια);, ΚΡΙΣΗ (Μέρος 12ο): Ψυχολογικό αντίκτυπο της οικονομικής κρίσης στα παιδιά Ψυχολογικό αντίκτυπο της οικονομικής κρίσης στα πα..., ΠΑΙΔΙΚΗ ΣΕΞΟΥΑΛΙΚΗ ΚΑΚΟΠΟΙΗΣΗ:H ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΣΩΖΕΙ!!, Πίστη, φόβος και δοτικότητα, Η ορειβασία και οι άστεγοι (Νοέμβριος 2011): Οκτάποδο (Χταπόδι): Το πιο ευφυές ασπόνδυλο, Διαμαρτυρία για τα άθλια θεάματα της τηλεόρασης, Ασκήσεις ενίσχυσης αυτο-εκτίμησης, Κρίση (Mέρος 11ο):Αυτο-εκτίμηση ως έθνος (B'), Φυλλάδιο: Ψυχολογική αντιμεπτώπιση της ανεργίας, Κρίση (Μέρος 10ο): Συμμετοχική δημοκρατία, αυτοεκτ... (Οκτώβριος 2011): Ψυχολογική αντιμετώπιση της ανεργίας Μέρος 2ο, Κρίση (Μέρος 9ο): ΑΥΤΟΕΚΤΙΜΗΣΗ ΩΣ ΕΘΝΟΣ Α , Τι έχουμε κάνει στη γη;, Κρίση (μέρος 8ο): ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ, Προετοιμασία του παιδιού για την επαγγελματική ζωή...(Σεπτέμβριος 2011): Κρίση (Μέρος 7ο): Δεν μας αξίζει αυτό, ΚΡΙΣΗ (Μέρος 6ο): Γαλήνη ή πανικός, Τι μας ενώνει (Αύγουστος 2011): Κρίση (Μέρος 5ο): Αφθονία ή φόβος της έλλειψης, Ταραχές νέων και παραμέληση (Ιούλιος 2011): Κρίση (Μέρος 4ο):Κοινωνική συνείδηση ή Διαφθορά , Κρίση (Μέρος 3ο) Ηγεσία: Λειτούργημα ή Εξουσία , Κρίση (Μέρος 2ο): Ψυχραιμία ή μίσος (Ιούνιος 2011): Διάκριση στην επιλογή θεραπευτή (Απρίλιος 2011): ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΑΞΙΩΝ, Τα διδάγματα της Φουκουσίμα (Μάρτιος 2011): Προσκόληση στα βρέφη κι αίσθηση του εαυτού, Παιδόφιλοι και θεραπεία

(Φεβρουάριος 2011): Η έξοδος από την κακοποιητική συντροφική σχέση, (Ιανουάριος 2011): Σεβασμός στα ζώα

2010 (16)

(Νοέμβριος 2010) Αυτοδιαχείριση και κρίση: πόσο προετοιμασμένοι είμ..., Πνευματική διάσταση της μετανάστευσης, The Earth is our home, Η Γη είναι το σπίτι μας (Αύγουστος 2010) Ανθρώπινες σχέσεις ή δημόσιες σχέσεις?, Το απαράδεκτο "τραγούδι" της "μπεμπε-λιλή" Ιούλιος, Διακοπές κι αποστεωμένα ζώα, Κοινωνικός ρόλος των σούπερ-μάρκετ; (Ιούνιος 2010) Ψυχολογική αντιμετώπιση της ανεργίας, Όταν κατακρίνουμε και δαχτυλοδείχνουμε…, Κακοποίηση παιδιών σε ιδρύματα φιλοξενίας, Ένα πρόβλημα με τις Πανελλήνιες (Απρίλιος 2010) Οικονομική κρίση στην Ελλάδα, Η κατανάλωση κρεάτος στον πλανήτη των 7δις (Ιανουάριος 2010) Τα μαθήματα της ντουλάπας, Καλή χρονιά με εθελοντισμό

2009 (16)

(Δεκέμβριος 2009) H Πολική αρκούδα: ένα αξιοθαύμαστο ζώο, Σύγχρονος ελληνικός σεξισμός και νέα κορίτσια, BURN OUT: Πώς να αποφύγετε την επαγγελματική εξουθ..., Θάνατος για χόμπι (Νοέμβριος 2009) Η φροντίδα μικρών παιδιών με ειδικές ανάγκες, Έφηβοι σε συμμορίες (Αύγουστος 2009) Οι φύλακες των φαναριών, Δυσθυμία-η «καθημερινή» κατάθλιψη, Πένθος: Η ψευδαίσθηση του χρόνου (Ιούνιος 2009) Τηλεοπτική εξαθλίωση, Οικονομική κρίση, Πρωινή προσευχή, Κακοποίηση παιδιών με ειδικές ανάγκες, Σεξουαλικός Εθισμός


Προτεινόμενες οργανώσεις

http://www.heartsandhandsforafrica.com/ (Children in need in Zambia and S.Africa)



http://www.who-will.org/ (Children in need in Cambodia)



http://www.steppingstonesnigeria.org/ (Βοηθά παιδιά στη Νιγηρία που έχουν κακοποιηθεί)



http://www.diakonia.gr/ Εξαιρετική οργάνωση εθελοντικής παροχής βοήθειας προς παιδιά σε νοσοκομεία και άλλους ευάλωτους πληθυσμούς (Αθήνα).