Βιβλία της Πρεκατέ Βικτωρίας

ΒΙΒΛΙΑ ΤΗΣ ΠΡΕΚΑΤΕ ΒΙΚΤΩΡΙΑΣ

1)"Η κακοποίηση του παιδιού στο σχολείο και στην οικογένεια", Ιατρικές εκδόσεις ΒΗΤΑ,2008, τηλ.για παραγγελίες αντικαταβολή 210-6714371, http://betamedarts.gr/bookview.php?id=3607


2)"Γυναικεία ευτυχία:Πώς να ελευθερωθείτε από μια σχέση που σας πληγώνει και να ανακτήσετε την προσωπική σας δύναμη: Οδηγός αυτοβοήθειας για γυναίκες", ΙΑΤΡΙΚΕΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΒΗΤΑ, 2011, http://betamedarts.gr/bookview.php?id=1076


3)"Πρόγραμμα αυτο-εκτίμησης για παιδιά .Ενίσχυση αυτοπεποίθησης, Εκπαίδευση αξιών και Προετοιμασία για την επαγγελματική ζωή". Β' ΕΚΔΟΣΗ

Εγχειρίδιο με βιωματικές ασκήσεις για γονείς κι εκπαιδευτικούς. Από τις Ιατρικές Εκδόσεις ΒΗΤΑ, παραγγελία με αντικαταβολή στο 210-6714371. http://betamedarts.gr/bookview.php?id=3607. Δελτίο τύπου για το βιβλίο εδώ


4)"Συζητώντας με την εσωτερική μητέρα". Θεραπευτικός οδηγός για να ξαναβρούμε την ιδανική μητρική αγάπη μέσα μας.

Ιατρικές Εκδόσεις ΒΗΤΑ τηλ. 2016714371. Δελτίο τύπου εδώ

Πληροφορίες και περιεχόμενα http://betamedarts.gr/bookview.php?id=3791


5)Μετάφραση/Επιμέλεια του 'Οδηγού Θεραπείας για τον Βιασμό' της Aphrodite Matsakis. Ιατρικές Εκδόσεις ΒΗΤΑ (2007)


6)'Οδηγός εκπαιδευτικών και γονέων για την ανίχνευση της παιδικής κακοποίησης' (A' συγγραφέας) Ιατρικές Εκδόσεις ΒΗΤΑ (2007, Β έκδοση 2019)

ΟΜΙΛΙΕΣ

Η εκπαιδευτικός και ψυχολόγος Πρεκατέ Βικτωρία έχει εκπαιδευτεί στην Αγγλία και ασχοληθεί με θέματα κακοποίησης παιδιών και γυναικών, σεμινάρια αυτοεκτίμησης, θεραπείας τραύματος, κατάθλιψης, αποχωρισμού-απώλειας, καθώς και θέματα ψυχοπαιδαγωγικής στήριξης για μαθητές με δυσκολίες.


Στη δύσκολη συγκυρία που διανύει η χώρα μας, η Πρεκατέ Βικτωρία προσφέρει περιορισμένο αριθμό δωρεάν ενημερωτικών ομιλιών σε σχολεία (μέσω συλλόγων γονέων και κηδεμόνων, απογευματινές ώρες) σχετικά με θέματα βίας, αυτοεκτίμησης, ψυχικής ανθεκτικότητας στα παιδιά, προετοιμασίας για την επαγγελματική ζωή κ.α.


Σύντομα άρθρα στο facebook.com/victoria.prekate.9


---------------------------------------------------------

Η εκπαίδευση στην πνευματική ζωή ως ανάγκη του παιδιού και ανθρώπινο δικαίωμά του.

Στην Ελλάδα της συναισθηματικής αγριότητας, της διάβρωση της συμπόνιας, της αλλοτρίωση κάθε έννοιας ανθρωπιάς, της μετάλλαξης του ‘ενδιαφέροντος για τον άλλον’ σε κακεντρεχές κουτσομπολιό, της αντικατάστασης των αξιών από το lifetsyle, της υιοθέτησης αυτόματων αντανακλαστικών χλευασμού και υποτίμησης οποιασδήποτε μορφής ανθρώπινης αδυναμίας, είναι περισσότερο σημαντική από ποτέ η εκπαίδευση στην πνευματική ζωή της δικής μας θρησκείας. Περισσότερα εδώ https://brightplanet.blogspot.com/2020/01/blog-post_25.html


YOUTUBE κανάλι Victoria Prekate

Στο YOUTUBE κανάλι μου Victoria Prekate έχω ανεβάσει διάφορα εκπαιδευτικά βίντεο, ομιλίες, συνεντεύξεις κλπ https://www.youtube.com/channel/UCPQUL5W0B32LIG15tfTS5BA Στο ιστολόγιο αυτό αναρτώνται άρθρα ψυχολογίας και προσωπικές απόψεις. Τα θέματα που με ενδιαφέρουν είναι η προστασία του παιδιού, η πρόληψη και θεραπεία της ενδο-οικογενειακής βίας, οι εφαρμογές της ψυχολογίας στην βελτίωση της καθημερινής ζωής και η σχέση ψυχολογίας και πνευματικής ζωής μέσα από την Ορθοδοξία.
myows online copyright protection

Η εύρεση νοήματος ως ανακούφιση στις δυσκολίες

Για κάποιους ανθρώπους η αναζήτηση του νοήματος πίσω από μία δυσκολία (ή μια τραγωδία) βοηθά κατά πολύ στην αντιμετώπισή της. Για κάποιους άλλους, ίσως δεν κάνει καμία διαφορά. Προσωπικά, νομίζω ότι η εύρεση νοήματος καθησυχάζει. Καθησυχάζει γιατί  παρά τον πόνο και τις δυσκολίες που προκαλεί, υπάρχει η αίσθηση ότι το Σύμπαν αυτό διέπεται από μια λογική. Ότι θα υπάρξει ένα τέλος στη δυσκολία, όταν εκπληρωθεί ο σκοπός ή το νόημα για το οποίο παρουσιάζεται. Κι ότι μέσα από τη δική μου θετική διάθεση να συνεργαστώ με αυτό το νόημα, σε μια μακροπρόθεσμη οπτική (κι ίσως είναι πολύ πιο μακροπρόθεσμη από όσο θα νιώθαμε άνετα στην ανθρώπινη κλίμακα χρόνου), η ανάγκη για πόνο θα εκλείψει εφόσον τα μαθήματα θα έχουν  ολοκληρωθεί. Δεν λέω ότι είναι πανάκεια, όμως ποια είναι η εναλλακτική; Να χτυπώ τα πόδια στο πάτωμα και να βρίζω τους πάντες για αυτό που μου συνέβη;  Ίσως μια προσπάθεια κατανόησης, ίσως μια προσπάθεια συνεργασίας, ακόμη και με το πιο ακατανόητο, με το πιο απαράδεκτο, ίσως προσφέρει μια χαραμάδα φωτός.
O Victor Frankl είναι πολύ γνωστός για το δραματικό τρόπο με τον οποίο αφηγήθηκε την αναγκαιότητα ύπαρξης νοήματος (‘λόγου’)  στην υπέρβαση των δυσκολιών μέσα από την ακραία εμπειρία του στρατοπέδου συγκέντρωσης. Διαβάζοντας ξανά τις σημειώσεις του, έρχονται στη μνήμη τα εξής σημαντικά σημεία:
α) Η ικανότητα να προβάλλουμε με το νου μας ένα επιτυχές μέλλον, όπου θα κοιτούμε πίσω στην σημερινή δυσκολία, όταν αυτή θα έχει τελειώσει και θα είμαστε περήφανοι για τον τρόπο που την αντιμετωπίσαμε και τα μαθήματα που μάθαμε.
β)H ικανότητα να διδάξουμε και να ωφελήσουμε άλλους μέσα από τη δυσκολία μας, έστω και να είναι τα άτομα του άμεσου περιβάλλοντός μας. Η πρόταση αυτή φέρνει μειδιάματα κυνισμού (‘εδώ δεν μπορώ καλά καλά να βοηθήσω τον εαυτό μου, θα βοηθήσω άλλους;’). Δεν μπορείς να βοηθήσεις τον εαυτό σου τώρα. Αργότερα μπορεί να είναι διαφορετικά. Και, καλώς ή κακώς, συνήθως μόνο εκείνοι που έχουν οι ίδιοι βιώσει μια μεγάλη δυσκολία μπορούν να πραγματικά να καταλάβουν και να βοηθήσουν άλλους.
 Γ) Η ικανότητα να διατηρείται η πίστη και η ελπίδα, παρά όλες τις ενδείξεις για το αντίθετο. Κάποιες φορές το νόημα μπορεί να περιλαμβάνει τόσους πολλούς παράγοντες από τόσες διαφορετικές χρονικές στιγμές και περιοχές στο σύμπαν που είναι ανθρωπίνως αδύνατον να το συλλάβουμε. Εκεί είναι που χρειάζεται πίστη, εμπιστοσύνη κι ελπίδα. Ο Φράνκλ αναφέρει  πως όταν οι έγκλειστοι έχαναν την ελπίδα, πέθαιναν και μάλιστα άμεσα.
Δ) Οποιαδήποτε δυσκολία μπορεί να είναι διαχειρίσιμη, αρκεί το άτομο να έχει κάποιον γενικότερο και ισχυρό σκοπό στη ζωή του (θα προσέθετα που να μην εξαρτάται από συγκεκριμένους ανθρώπινους παράγοντες).  Αυτή είναι ίσως και η μεγαλύτερη παγίδα σήμερα, γιατί στους ανθρώπους δίνεται η αίσθηση ότι δεν υπάρχει κανένας σκοπός για τον οποίο υπάρχουν, παρά να καταναλώνουν. Νομίζω θα έπρεπε να είναι στο βασικό πρόγραμμα εκπαίδευσης να βοηθιούνται τα παιδιά από μικρή ηλικία να βρίσκουν σκοπούς και αξίες, όσους περισσότερους και όσο υψηλότερους γίνεται. Αυτοί θα τους κρατήσουν στην υπόλοιπη ζωή τους. Και είναι κάτι που θα πρέπει κι εμείς να επαναπροσδιορίζουμε και να θρέφουμε διαρκώς.   
Ε) Σύμφωνα με τον Φρανκλ, ένα βασικό νόημα είναι να απαντάμε στις ερωτήσεις που μας θέτει η ζωή, με το σωστό τρόπο. Αντί λοιπόν να καταριόμαστε τη δυσκολία και να απελπιζόμαστε γιατί η δυσκολία μας αφαίρεσε το νόημα στη ζωή, ίσως θα έπρεπε να αναρωτηθούμε αν μέρος του νοήματος της ζωής είναι ακριβώς η απάντησή μας σε αυτή τη δυσκολία. Αυτό θα πει ‘συνεργασία με τη δυσκολία’ κι όχι άγονη άρνηση. Αν μπόρεσε να το κάνει ο Φρανκλ στις συνθήκες που ζούσε, τι μπορούμε να πούμε οι υπόλοιποι….
Στ) Ακόμη κι όταν δεν ελπίδα για το μέλλον, μπορούμε να βρούμε νόημα διατηρώντας ζωντανές τις θετικές εμπειρίες του παρελθόντος. Ας το δούμε ότι η ζωή είναι σαν ένας σύντροφος: όταν είναι καλά και μας προσφέρει, τότε τον αγαπάμε. Όταν αρρωστήσει και γίνεται δύσκολος, τι κάνουμε; τον παρατάμε και σταματάμε να ασχολούμαστε μαζί του; Σταματάμε τη φροντίδα και την ελπίδα;
Ζ)Ο Φρανκλ αναφέρει με ιδιαίτερα συγκινητικό τρόπο την υποχρέωση που έχουμε όλοι μας όταν υποφέρουμε, να υποφέρουμε με όση μεγαλύτερη αξιοπρέπεια γίνεται, να μην απογοητεύσουμε κανένα, αλλά να είμαστε φωτεινό παράδειγμα για άλλους που ίσως υποφέρουν αντίστοιχα στο μέλλον.
Πέρα από τη γενικότερη εύρεση νοήματος, θα ήθελα να προσθέσω τη χρησιμότητα που έχω βρει στην νοηματοδότηση των δυσκολιών μέσα από την κατανόηση της ζωής ως μια αέναη συνέχεια και ιδιαίτερα μέσα από την αναγνώριση των προηγούμενων ζωών. Είναι μια ιδέα που δεν δέχεται η θρησκεία μας (χωρίς να αποδεικνύει ότι δεν ισχύει) η οποία όμως θεωρώ ότι είναι εξαιρετικά βοηθητική για τους εξής λόγους:
1)Δίνει μια ευρύτερη οπτική στο στόχο της ζωής στη Γη. Η ζωή δεν ξεκινά με τη γέννηση και δεν τελειώνει με το θάνατο. Η ζωή στη Γη είναι ένα σχολείο, όπου η ψυχή, που υπάρχει αδιάλειπτα εκπαιδεύεται μέσα από δυσκολίες   και μαθήματα προς την τελειοποίησή της. Όπως ένας συμπονετικός δάσκαλος δίνει ξανά και ξανά ευκαιρίες στο παιδί να μάθει, έτσι κι ένας συμπονετικός Θεός δίνει ξανά και ξανά ευκαιρίες στα παιδιά του να βελτιωθούν. Δεν μπορώ να πιστέψω ότι τους δίνει μόνο μια ευκαιρία, μια ζωή, στην οποία αν αποτύχουν τους περιμένει η αιώνια κόλαση. Δεν πιστεύω ότι ένας συμπονετικός Θεός της αγάπης θα έλεγε κάτι τέτοιο, μου ακούγεται περισσότερο σαν κατακριτική ανθρώπινη επινόηση.
2)Το πλήθος των μαθημάτων στη ζωή στη Γη είναι τόσο μεγάλο που αναρωτιέμαι αν προλαβαίνουν οι περισσότεροι από εμάς να εμβαθύνουν τα μαθήματα της αγάπης μόνο σε μια ζωή. Από όσα έχω διαβάσει μου ακούγεται λογικό ότι  όταν τελειοποιηθεί η ψυχή και εκπληρώσει τα μαθήματα της αποστολής της, δεν χρειάζεται πια να ενσαρκώνεται, αλλά ίσως συνεχίζει το ταξίδι της, ίσως αλλού ίσως με άλλο τρόπο. Ένα αέναο ταξίδι μάθησης και προσφοράς, μου φαίνεται πολύ πιο λογική ιδέα από ότι η αιώνια κόλαση ή ο αιώνιος παράδεισος.
3)Η ιδέα της αρνητικής ή θετικής χρέωσης, ανάλογα με τις πράξεις μας, επίσης μου φαίνεται πολύ λογική. Ό,τι δίνεις, θα σου επιστραφεί, καλό ή κακό, μόνο που αυτό εκπληρώνεται σε μια πολύ μεγαλύτερη κλίμακα από ότι η μία ανθρώπινη ζωή. Όταν κάποιος θυμάται τι είχε κάνει σε προηγούμενη ζωή ώστε να έλξει τη σημερινή του δυσκολία, η αναγνώριση δημιουργεί τεράστια ανακούφιση, καθώς όλα εξηγούνται, όλα μπαίνουν σε μια λογική και μάλιστα ενισχύεται το κίνητρο να μην επαναλάβει αρνητικές πράξεις, καθώς βλέπει πρακτικά τις συνέπειές τους.  Αυτή η ιδέα του ‘κάρμα’ είναι πολύ πιο χρήσιμη στην ηθική εκπαίδευση και για την αποτροπή των μη ηθικών πράξεων. Το επιχείρημα που χρησιμοποιείται συχνά εναντίον της ιδέας της μετενσάρκωσης είναι ότι οι άνθρωποι θα ‘τεμπελιάσουν’ και δεν θα φροντίσουν να βελτιώσουν τον εαυτό τους. Αυτό είναι μονόπλευρη  οπτική. Όταν ξέρεις ότι αυτό που κάνεις θα έρθει ακριβώς να σε βρει στο μέλλον σαν μπούμεραγκ, τότε θα το σκεφτείς διπλά. Π.χ. ο νεαρός που δικαιολογείς τον εαυτό του ότι ‘δεν πειράζει αν εγκαταλείψω την κοπέλα μου, στο κάτω κάτω, της έχω πει ότι δεν δεσμεύομαι σε τίποτα’ θα το σκεφτεί διπλά όταν γνωρίζει ότι θα βρεθεί στην ίδια ακριβώς θέση να εγκαταλειφθεί ο ίδιος. Όταν του λες απλά ότι είναι αμαρτία κι ότι θα πας στην αιώνια κόλαση, τότε κι αυτός απλά σταματά να ακούει, κατεβάζει ρολά και κάνει ό,τι θέλει ούτως ή άλλως. Η ιδέα της αιώνιας κόλασης δεν έχει αποδειχθεί ιδιαίτερα αποτρεπτική- απεναντίας πιστεύω ότι οδηγεί πολλούς ανθρώπους να απορρίψουν ολοκληρωτικά τη θρησκεία- κι αυτό είναι κρίμα.
Η ιδέα του κάρμα μπορεί επίσης να εξηγήσει πολλές τραγωδίες κι ίσως να βοηθήσει σε κάποια ανείπωτα δράματα. Όμως πιστεύω ότι μπορεί να έχει πιο βοηθητικό αποτέλεσμα όταν πραγματικά έχει κάποιος έστω και αχνές μνήμες, οπότε η κατανόηση γίνεται σε βαθύτερο βιωματικό επίπεδο. Αλλιώς είναι απλώς λόγια, λόγια, όπως τα περί αιωνίου κολάσεως ή αιωνίου παραδείσου.  Όλο και περισσότεροι άνθρωποι έχουν σήμερα τέτοιες μνήμες και μάλιστα με εντυπωσιακό τρόπο (π.χ. θυμούνται ιστορικές λεπτομέρειες που βοηθούν επιστήμονες- ο Roger Woogler έχει κάνει συστηματική δουλειά με τις προηγούμενες ζωές). Το να τις βαφτίσουμε όλες γενικώς κι αορίστως ως ‘δαιμονικές πλάνες’ ή φαντασιοπληξίες, μου ακούγεται στενόμυαλο και κάπως υπεροπτικό.
4)Τέλος το πιο βοηθητικό κομμάτι στην αναγνώριση των προηγούμενων ζωών αφορά στην επανένωση των αγαπημένων ανθρώπων. Οι άνθρωποι που αγαπιούνται θα συναντηθούν ξανά και ξανά. Όλες οι εκκρεμότητες θα επανέλθουν ώστε να επιλυθούν. Αυτό είναι το πιο παρηγορητικό από όλα, ιδιαίτερα για τους ανθρώπους που έχουν χάσει κάποιο αγαπημένο πρόσωπο : ο θάνατος δεν μπορεί να χωρίσει. Θα ξανασυναντηθούμε με το αγαπημένο πρόσωπο σε άλλο σώμα, όμως πόσες φορές δεν έχουμε την αναγνώριση ότι κάποιον τον γνωρίζουμε από παλιά, από πολύ παλιά…. Αυτή η ιδέα μου φαίνεται πολύ πιο χρήσιμη από ότι να πούμε ότι ο ένας θα πάει στον παράδεισο, ο άλλος στην κόλαση κι ότι δεν θα ξαναβρεθούν ποτέ ως άνθρωποι. Βοηθά επίσης να αναλάβουμε μεγαλύτερο ποσό ευθύνης στα άτομα που αγαπούμε, αλλά και γενικότερα.
5)Η ιδέα της μετενσάρκωσης επίσης πιστεύω ότι βοηθά στην αποφυγή της ζήλιας. Αυτός που είναι σήμερα άσχημος εμφανισιακά, ίσως είναι στην επόμενη ζωή πολύ όμορφος. Αυτός που σήμερα έχει λεφτά, στην επόμενη μπορεί να είναι στο δρόμο. Όλα τα δώρα του Θεού μοιράζονται εξίσου σε μια γενικότερη κλίμακα κι αυτό ίσως μας βοηθήσει να διαχειριστούμε τα δώρα που έχουμε τώρα με μεγαλύτερη υπευθυνότητα και να κρατάμε την ταπεινότητα ότι θα πρέπει να είμαστε ψυχικά προετοιμασμένοι  για όλων των ειδών τις εμπειρίες. Όλοι εκείνοι που ουρλιάζουν ‘ξεσκίστε τους’ για τους πρόσφυγες (και μάλιστα το παίζουν χριστιανοί) προκαλούν ουκ ολίγο κάρμα, δηλαδή να ξαναέρθουν στη Γη στην κατάσταση κάποιου κατατρεγμένου και υποτιμημένου όπως οι πρόσφυγες σήμερα. Αυτή η αναγνώριση θα τους ήταν πολύ πιο αποτρεπτική στο μίσος  από ότι να πιστεύουν ότι θα ζήσουν στον αιώνιο παράδεισο επειδή είναι ‘καλοί χριστιανοί’, όπως εκείνοι το ορίζουν…

Συνοψίζοντας, είτε πιστεύει κανείς σε προηγούμενες ζωές ή όχι, υπάρχει λογική συνέχεια σε αυτό το Σύμπαν. Όσο παράλογα, ακατανόητα, ξαφνικά ή άδικα κι αν φαίνονται κάποια πράγματα, υπάρχει σε κάποια πολύ μεγαλύτερη κλίμακα εξήγηση κι αιτία για όλα. Και είμαι σίγουρη ότι υπάρχει άπειρο έλεος, άπειρη συγχώρεση… Αν είχαμε υποστεί το ακριβές αντίτιμο των πράξεών μας, θα ήμασταν σε πολύ χειρότερη κατάσταση σήμερα… Αυτό που καταλαβαίνω είναι ότι ο Θεός, αντί για αιώνιες κολάσεις, κάνει συνεχώς ‘σκόντα’ στις αρνητικές συνέπειες των πράξεων μας, επιτρέποντας μόνο το ελάχιστο δυνατό ώστε να μάθουμε από τα λάθη μας. Σε ένα τέτοιο Σύμπαν μπορούμε να εμπιστευτούμε ότι όλα, όσο ακατανόητα κι αν είναι, διέπονται από νόημα. Κι ίσως θα μπορούσαμε σιγά σιγά να ανακαλύπτουμε λίγο λίγο, ζητώντας από το Θεό να μας αποκαλύψει εκείνο που θα ήταν κατάλληλο για εμάς, ρωτώντας π.χ. Σε αυτή τη δυσκολία, τι νόημα υπάρχει για εμένα; Στην σημερινή μέρα ποιο είναι το νόημα που είμαι εδώ;

Πρεκατέ Βικτωρία, www.brightplanet.blogspot.gr, 9/9/2016

Αναρτήσεις 2013
Η μιντιακή επίθεση στην αθωότητα
Η δύναμη της θετικής σκέψης και η δύναμη του θετικού λόγου
Σκέψεις σχετικά με τις αλλαγές στο εκπαιδευτικό
Κίνητρα μαθητών για μάθηση και δημιουργικότητα(2)
Κακοποίηση ζώων από παιδιά: αγνωστη,διαδεδομένη συνήθεια
Διαθεματικό μάθημα στην πολική αρκούδα
Σιωπηρή εκπαίδευση των παιδιών στη βία: μια βραδυφλεγής βόμβα;
Η επιλογή της ομορφιάς ή της ασχήμιας στην καθημερινή ζωή
Το σχολείο ως καταφύγιο: Ο ρόλος του σχολείου στην προάσπιση της ψυχικής υγείας των παιδιών
Παρεξηγημένη (κι επικίνδυνη) μεταφυσική

Κακοποίηση μαθητών από εκπαιδευτικούς
Συναισθηματική
υπερφαγία: Όταν το ψυγείο από ‘φίλος’, γίνεται ‘εχθρός’

Αγωγή διαφυλικών σχέσεων στους εφήβους
Παρεξηγημένη υπερηφάνεια και υπεροψία
Οι τρεις μηχανισμοί επιβίωσης και το διαλυτικό του φόβου
Αξίες (των εφήβων;) την εποχή της κρίσης, Β'
Αξίες (των εφήβων;) την εποχή της κρίσης, Α'
Συνεξάρτηση
Η Οιδιπόδεια πληγή
Το ανθρώπινο δικαίωμα του παιδιού να μεγαλώσει χωρίς να μισεί
Το δίλημμα της μετανάστευσης
Καλή χρονιά με χαρά, ζωή και επίγνωση

Οκτώβρης 2012,Εκπαίδευση Ειρήνης-Δάσκαλοι Χωρίς Σύνορα,Απελευθέρωση από το καλούπι, Σεπτέμβριος 2012,Γαύδος, αρκούδες και Σομαλία, Αγχώδης διαταραχή και κρίσεις πανικού,Μιντιακή αισθητική και απλότητα, Αύγουστος 2012,Ζηλοφθονία:Εθνικό πάθος;,Ελευθερία επιλογής,Προβολή κι ενοχή(Η βροχή της λύπης),Ψυχολογική στάση απέναντι στην ηγεσία,Η μιντιακή τρομολαγνεία και πώς να προστατευτούμε , Ιούνιος 2012,Η αποξένωση στην ελληνική οικογένεια εν μέσω κρίσης, Μάιος 2012,Εθισμός στο χρήμα,Πώς να βοηθήσουμε τους άστεγους,Η βροχή του φόβου,Υστερόγραφο στην αναλογία της κακοποιημένης γυναίκας,Εθνική εξάρτηση,Ποινικοποίηση της φτώχειας, ποινικοποίηση της ασθένειας Απρίλιος 2012,Η μικροβιοφοβία ως παράγοντας διακρίσεων, Ένα συγκινητικό συμβάν και ο ρατσισμός, Ο πολύ ύπουλος ρατσισμός Νο 2, Μετανάστες και ο πολύ ύπουλος ρατσισμός, Αναβλητικότητα:Τι είναι;Πώς αντιμετωπίζεται;, Μάρτιος 2012
Το μήνυμα της 25ης Μαρτίου 2012, Χρήση των λέξεων σε δύσκολους καιρούς,,Φεβρουάριος 2012,Να θυμηθούμε..., Απεξάρτηση από τον υλισμό, Δουλοπρέπεια και αξιοπρέπεια, Η αυτοεκτίμηση σε σχέσεις που πληγώνουν, Ιανουάριος 2012
Ζητιανιά, ελεημοσύνη κι υπευθυνότητα..., Η παραμέληση του εαυτού στους ενήλικες: Αίτια, μορ..., Αλήθεια νοσταλγούμε το παρελθόν; , 2012: Ελπίδα,αντί για παραίτηση

2011
(Δεκέμβριος 2011): Χριστούγεννα και αντίσταση στην αλλαγή, Κρίση (Μέρος 13ο):Πίστη (και αφθονία) ή τσιγκουνιά (και φτώχεια);, ΚΡΙΣΗ (Μέρος 12ο): Ψυχολογικό αντίκτυπο της οικονομικής κρίσης στα παιδιά Ψυχολογικό αντίκτυπο της οικονομικής κρίσης στα πα..., ΠΑΙΔΙΚΗ ΣΕΞΟΥΑΛΙΚΗ ΚΑΚΟΠΟΙΗΣΗ:H ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΣΩΖΕΙ!!, Πίστη, φόβος και δοτικότητα, Η ορειβασία και οι άστεγοι (Νοέμβριος 2011): Οκτάποδο (Χταπόδι): Το πιο ευφυές ασπόνδυλο, Διαμαρτυρία για τα άθλια θεάματα της τηλεόρασης, Ασκήσεις ενίσχυσης αυτο-εκτίμησης, Κρίση (Mέρος 11ο):Αυτο-εκτίμηση ως έθνος (B'), Φυλλάδιο: Ψυχολογική αντιμεπτώπιση της ανεργίας, Κρίση (Μέρος 10ο): Συμμετοχική δημοκρατία, αυτοεκτ... (Οκτώβριος 2011): Ψυχολογική αντιμετώπιση της ανεργίας Μέρος 2ο, Κρίση (Μέρος 9ο): ΑΥΤΟΕΚΤΙΜΗΣΗ ΩΣ ΕΘΝΟΣ Α , Τι έχουμε κάνει στη γη;, Κρίση (μέρος 8ο): ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ, Προετοιμασία του παιδιού για την επαγγελματική ζωή...(Σεπτέμβριος 2011): Κρίση (Μέρος 7ο): Δεν μας αξίζει αυτό, ΚΡΙΣΗ (Μέρος 6ο): Γαλήνη ή πανικός, Τι μας ενώνει (Αύγουστος 2011): Κρίση (Μέρος 5ο): Αφθονία ή φόβος της έλλειψης, Ταραχές νέων και παραμέληση (Ιούλιος 2011): Κρίση (Μέρος 4ο):Κοινωνική συνείδηση ή Διαφθορά , Κρίση (Μέρος 3ο) Ηγεσία: Λειτούργημα ή Εξουσία , Κρίση (Μέρος 2ο): Ψυχραιμία ή μίσος (Ιούνιος 2011): Διάκριση στην επιλογή θεραπευτή (Απρίλιος 2011): ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΑΞΙΩΝ, Τα διδάγματα της Φουκουσίμα (Μάρτιος 2011): Προσκόληση στα βρέφη κι αίσθηση του εαυτού, Παιδόφιλοι και θεραπεία

(Φεβρουάριος 2011): Η έξοδος από την κακοποιητική συντροφική σχέση, (Ιανουάριος 2011): Σεβασμός στα ζώα

2010 (16)

(Νοέμβριος 2010) Αυτοδιαχείριση και κρίση: πόσο προετοιμασμένοι είμ..., Πνευματική διάσταση της μετανάστευσης, The Earth is our home, Η Γη είναι το σπίτι μας (Αύγουστος 2010) Ανθρώπινες σχέσεις ή δημόσιες σχέσεις?, Το απαράδεκτο "τραγούδι" της "μπεμπε-λιλή" Ιούλιος, Διακοπές κι αποστεωμένα ζώα, Κοινωνικός ρόλος των σούπερ-μάρκετ; (Ιούνιος 2010) Ψυχολογική αντιμετώπιση της ανεργίας, Όταν κατακρίνουμε και δαχτυλοδείχνουμε…, Κακοποίηση παιδιών σε ιδρύματα φιλοξενίας, Ένα πρόβλημα με τις Πανελλήνιες (Απρίλιος 2010) Οικονομική κρίση στην Ελλάδα, Η κατανάλωση κρεάτος στον πλανήτη των 7δις (Ιανουάριος 2010) Τα μαθήματα της ντουλάπας, Καλή χρονιά με εθελοντισμό

2009 (16)

(Δεκέμβριος 2009) H Πολική αρκούδα: ένα αξιοθαύμαστο ζώο, Σύγχρονος ελληνικός σεξισμός και νέα κορίτσια, BURN OUT: Πώς να αποφύγετε την επαγγελματική εξουθ..., Θάνατος για χόμπι (Νοέμβριος 2009) Η φροντίδα μικρών παιδιών με ειδικές ανάγκες, Έφηβοι σε συμμορίες (Αύγουστος 2009) Οι φύλακες των φαναριών, Δυσθυμία-η «καθημερινή» κατάθλιψη, Πένθος: Η ψευδαίσθηση του χρόνου (Ιούνιος 2009) Τηλεοπτική εξαθλίωση, Οικονομική κρίση, Πρωινή προσευχή, Κακοποίηση παιδιών με ειδικές ανάγκες, Σεξουαλικός Εθισμός


Προτεινόμενες οργανώσεις

http://www.heartsandhandsforafrica.com/ (Children in need in Zambia and S.Africa)



http://www.who-will.org/ (Children in need in Cambodia)



http://www.steppingstonesnigeria.org/ (Βοηθά παιδιά στη Νιγηρία που έχουν κακοποιηθεί)



http://www.diakonia.gr/ Εξαιρετική οργάνωση εθελοντικής παροχής βοήθειας προς παιδιά σε νοσοκομεία και άλλους ευάλωτους πληθυσμούς (Αθήνα).



http://www.redcross.gr/ Εκπαιδεύει και τοποθετεί εθελοντές σε πολλούς φορείς ανά την Ελλάδα για την αρωγή ατόμων που έχουν ανάγκη. Τομέας Νοσηλευτικής και Τομέας Κοινωνικής Πρόνοιας



Αν
θέλετε να βοηθήσετε τους άστεγους και άπορους, δείτε τις ακόλουθες πηγές:


Οδηγός επιβίωσης αστέγων της «Κλίμακας»
http://www.klimaka.org.gr/newsite/downloads/astegoi_odigos_epiviosis.pdf


Συσίτα της Εκκλησίας της Ελλάδος
http://www.ecclesia.gr/greek/koinonia/fagito.html





Στα πλαίσια δραστηριότητας του ενεργού πολίτη, ενός πολίτη που ενδιαφέρονται γαι το περιβάλλον και τους συνανθρώπους, προτείνουμε τον ακόλουθο ιστότοπο για ενυπόγραφες διαμαρτυρίες, για διάφορους καλοπροαίρετους σκοπούς:

www.thepetitionsite.com

www.savejapandolphins.org