'Μόνο η άπειρη υπομονή φέρνει άμεσα αποτελέσματα ' είχα ακούσει κάποτε, αλλά ποια αποτελέσματα; Όχι αυτά που περιμένουμε να γίνουν (τα οποία μπορεί να μην γίνουν ποτέ), αλλά οι καρποί της υπομονής. Σας έχει τύχει να περιμένετε για έναν σκοπό σας ( για δεκαετίες...), αλλά όταν τελικά το πάρετε απόφαση ότι δεν πρόκειται να γίνει ποτέ, τότε αλλάζει κάτι και εκπληρώνεται; Τότε πλέον δεν νιώθετε τίποτα Αυτός είναι ο καρπός της υπομονής. Αυτή η ουδετερότητα απέναντι στην εκπλήρωση του σκοπού, είναι ένας από τους καρπούς της υπομονής. Αρκεί να μην μετατραπεί σε καταθλιπτική απόσυρση ή κυνισμό. Καρπός της υπομονής είναι να μην χάσουμε την πίστη μας στον Θεό και να μην μνησικακήσουμε εναντίον του, επειδή δεν δίνει κάτι σε εμάς και το δίνει (φαινομενικά) σε όλους τους άλλους. Έχω ακούσει πολλές περιπτώσεις όπου άνθρωποι δοκιμάζονται με δεκαετίες υπομονής, δεκαετίες, μιλάμε για κλίμακα χρονικού μεγέθους ανθρώπινης ζωής... Αυτές οι περιπτώσεις είναι οι πιο δύσκολες, αλλά και οι πιο δημιουργικές. Όλα όσα προκύπτουν από το αποτέλεσμα της θετικής υπομονής, όπως η συναισθηματική αποστασιοποίηση από τον στόχο (χωρίς όμως παραίτηση), η δημιουργική ενασχόληση με εναλλακτικές λύσεις, η ακράδαντη πίστη στον Θεό, η προσπάθεια να μην γίνουμε πικρόχολοι, όλα αυτά είναι σημαντικά επιτεύγματα. Και κυρίως η κατάρριψη του μύθου ότι η ζωή είναι ένα λουκούλειο γεύμα στο οποίο η μοναδική μας προσπάθεια είναι να διαλέξουμε ποια λιχουδιά θα απολαύσουμε. Θυμάμαι πριν χρόνια είχα δει μια συνέντευξη Αλβανίδας γεωργού στην χώρα της. Εξιστορούσε την ζωή της κι έλεγε ότι η ζωή ήταν πολύ σκληρή: 'Δουλεύαμε από το πρωί μέχρι το βράδυ κάθε μέρα για δεκαετίες, δεν υπήρχαν ούτε Κυριακές ούτε αργίες. Ούτε μια μέρα. Για δεκαετίες'. Κι εκεί της έφυγαν δάκρυα. Αυτά είναι τα δίκαια δάκρυα της υπομονής, σκληρά κερδισμένα. Όχι ότι δεν είχε δίκιο να παραπονεθεί. Αλλά δεν μίσησε την ζωή, ούτε φθόνησε τους πιο 'τυχερούς'. Αν έχεις μια δοκιμασία δεκαετιών (ένας δύσκολος άνθρωπος στην οικογένεια, μοναξιά, ασθένεια, οικονομικά προβλήματα, δύσκολη εργασία κλπ), δεν είσαι μόνος. Δεν θα μείνεις άπραγος, αλλά μην καταφύγεις στον κυνισμό: κάποια στιγμή μπορεί να ανακαλύψεις ότι οι καρποί της υπομονής μπορεί να είναι πιο γλυκείς από το ίδιο το ζητούμενο.
Πρεκατέ Βικτωρία, www.brightplanet.blogspot.gr, 17/7/2023