Γράφονται πολλά για το την αναγκαιότητα να βάζουμε όρια στους άλλους. Όμως εξίσου σημαντικό είναι να επιλέγουμε ανθρώπους γύρω μας που δεν θα χρειάζεται να είμαστε ΣΥΝΕΧΏΣ σε επιφυλακή για να βάζουμε όρια, ανθρώπους που δεν θα δοκιμάζουν συνεχώς τα όρια μας, που δεν θα πιέζουν να γίνει το δικό τους. Είναι πολύ κουραστική μια τέτοια σχέση, ακόμη και για άτομα που έχουν γενικά άνεση να βάζουν όρια. Δυστυχώς πολλοί άνθρωποι σήμερα υπερβαίνουν τα όρια τους και πατάνε τα όρια των άλλων, για διάφορους λόγους:
Α)Μεγαλώνοντας, δεν τους είπαν ποτέ όχι Δεν έχουν μάθει να φροντίζουν τους εαυτούς τους, τα περιμένουν όλα από τους άλλους και κυρίως δεν έχουν διδαχθεί να δίνουν. Παράδειγμα, η φίλη που παίρνει τηλέφωνο μόνο όταν έχει ανάγκη να μιλήσει για κάποιο δικό της πρόβλημα, για το οποίο μιλάει ασταμάτητα με τις ώρες, χωρίς να την ενδιαφέρει τι κάνει ο άλλος.
Β) Ανωριμότητα. Τα μικρά παιδιά είναι εκείνα που δοκιμάζουν συνεχώς τα όρια των γονιών τους και ζητούν, ζητούν, ζητούν μέχρι να γίνει το δικό τους ή να τους πει κάποιος σθεναρά όχι. Υποτίθεται ότι περνώντας τα αναπτυξιακά στάδια οριοθετούμε μόνοι μας τον εαυτό μας και ζυγίζουμε τι είναι λογικό να ζητήσουμε και τι όχι. Κάποιοι άνθρωποι όμως δεν κατακτούν ποτέ αυτό τα στάδια και πιέζουν σαν τα μικρά παιδιά, περιμένοντας από τον άλλον να συμπεριφερθεί σαν γονιός τους. Για παράδειγμα, η εργαζόμενη που ζητά συνεχώς από συνάδελφο της να κάνει πράγματα που μπορεί να κάνει η ίδια.
Γ) Ανευθυνότητα. Για παράδειγμα, στον επαγγελματικό χώρο, αντί ο εργαζόμενος να κάνει το καθήκον του, ρίχνει την ποιότητα της δουλειάς του, κάνει ο,τι λιγότερο μπορεί, 'κλέβει' χρόνο μέχρι τελικά να τον απολαύσουν ή να χάσει τους πελάτες του.
Και στις τρεις περιπτώσεις, δεν μιλάμε για πραγματική ενηλικίωση. Η κουτοπονηριά, η αρπακτικότητα, ο εαυτουλισμός, είναι χαρακτηριστικά παιδικών μυαλών εγκλωβισμένα μέσα σε ενήλικα σώματα. Ελπίζω κάποια στιγμή ο λαός μας να ωριμάσει και να ενηλικιωθεί αρκετά, ώστε να είμαστε πιο αξιοπρεπείς στις σχέσεις μας. Μέχρι τότε θα πρέπει συνεχώς να προσέχουμε για τα ενήλικα παιδιά γύρω μας...