Τα ακόλουθα άρθρα έχουν γραφεί από την ψυχολόγο και συγγραφέα Πρεκατέ Βικτωρία, πολλά εκ των οποίων έχουν αποσταλεί στον τύπο (όπου είναι γνωστό, αναφέρεται η πηγή δημοσίευσης).Το υλικό εκφράζει τις προσωπικές απόψεις της συγγραφέως και δεν εκπροσωπεί κάποιο φορέα ή οργανισμό. Παρακαλείσθε αν αναδημοσιεύετε κάποιο άρθρο, να αναφέρετε ως πηγή αυτό το ιστολόγιο.

Βιβλία της Πρεκατέ Βικτωρίας

ΒΙΒΛΙΑ ΤΗΣ ΠΡΕΚΑΤΕ ΒΙΚΤΩΡΙΑΣ
1)"Η ΚΑΚΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ ΣΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ", Ιατρικές εκδόσεις ΒΗΤΑ,2008, τηλ.για παραγγελίες αντικαταβολή 210-6714371 2)"ΓΥΝΑΙΚΕΙΑ ΕΥΤΥΧΙΑ:Πώς να ελευθερωθείτε από μια σχέση που σας πληγώνει και να ανακτήσετε την προσωπική σας δύναμη: Οδηγός αυτοβοήθειας για γυναίκες", ΙΑΤΡΙΚΕΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΒΗΤΑ, 2011
3)"ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΑΥΤΟΕΚΤΙΜΗΣΗΣ ΓΙΑ ΠΑΙΔΙΑ .Ενίσχυση αυτοπεποίθησης, Εκπαίδευση αξιών και Προετοιμασία για την επαγγελματική ζωή" Εγχειρίδιο με βιωματικές ασκήσεις για γονείς και εκπαιδευτικούς. Από τις Ιατρικές Εκδόσεις ΒΗΤΑ, Α έκδοση 2012, Γ 'εκδοση 2022
4)"ΣΥΖΗΤΩΝΤΑΣ ΜΕ ΤΗΝ ΕΣΩΤΕΡΙΚΗ ΜΗΤΕΡΑ ". Θεραπευτικός οδηγός για να ξαναβρούμε την ιδανική μητρική αγάπη μέσα μας. Ιατρικές Εκδόσεις ΒΗΤΑ 2017
5) "ΧΤΙΖΟΝΤΑΣ ΨΥΧΙΚΗ ΑΝΘΕΚΤΙΚΟΤΗΤΑ". Ιατρικές Εκδόσεις ΒΗΤΑ, 2024
6)Μετάφραση/Επιμέλεια του 'Οδηγού Θεραπείας για τον Βιασμό' της Aphrodite Matsakis. Ιατρικές Εκδόσεις ΒΗΤΑ (2007) 7)'Οδηγός εκπαιδευτικών και γονέων για την ανίχνευση της παιδικής κακοποίησης' (A' συγγραφέας) Ιατρικές Εκδόσεις ΒΗΤΑ (2007, Β έκδοση 2019)
Η εκπαιδευτικός και ψυχολόγος Πρεκατέ Βικτωρία έχει εκπαιδευτεί στην Αγγλία και ασχοληθεί με θέματα κακοποίησης παιδιών και γυναικών, σεμινάρια αυτοεκτίμησης, θεραπείας τραύματος, κατάθλιψης, αποχωρισμού-απώλειας, καθώς και θέματα ψυχοπαιδαγωγικής στήριξης για μαθητές με δυσκολίες. Σύντομα άρθρα στο facebook.com/victoria.prekate.9
Η εκπαίδευση στην πνευματική ζωή ως ανάγκη του παιδιού και ανθρώπινο δικαίωμά του. Στην Ελλάδα της συναισθηματικής αγριότητας, της διάβρωσης της συμπόνιας, της αλλοτρίωσης κάθε έννοιας ανθρωπιάς, της μετάλλαξης του ‘ενδιαφέροντος για τον άλλον’ σε κακεντρεχές κουτσομπολιό, της αντικατάστασης των αξιών από το lifetsyle, της υιοθέτησης αυτόματων αντανακλαστικών χλευασμού και υποτίμησης οποιασδήποτε μορφής ανθρώπινης αδυναμίας, έχουμε πολλά να επωφεληθούμε από την εκπαίδευση στην πνευματική ζωή της θρησκευτικής παράδοσης του τόπου μας. Περισσότερα εδώ https://brightplanet.blogspot.com/2020/01/blog-post_25.htm

YOUTUBE κανάλι Victoria Prekate

Εκπαιδευτικά βίντεο, ομιλίες, συνεντεύξεις κλπ στο κανάλι youtube Victoria Prekate https://www.youtube.com/channel/UCPQUL5W0B32LIG15tfTS5BA Στο ιστολόγιο αυτό αναρτώνται άρθρα σε σχέση με την προστασία του παιδιού, την πρόληψη και θεραπεία της ενδο-οικογενειακής βίας, τις εφαρμογές της ψυχολογίας στην βελτίωση της καθημερινής ζωής, την σχέση ψυχολογίας και πνευματικής ζωής μέσα από την Ορθοδοξία, καθώς και προσωπικές απόψεις για τρέχοντα θέματα της επικαιρότητας.
myows online copyright protection

Το δίλημμα της μετανάστευσης


Όπως πολλοί άλλοι, έχω συνομιλήσει τα τελευταία χρόνια με αρκετούς ανθρώπους που σκέφτονται την μετανάστευση στο εξωτερικό ή/και την έχουν πραγματοποιήσει. Πολλοί βασανίζονται από το δίλημμα. Να φύγω ή να περιμένω; Η δική μου γνώμη σε αυτό είναι ότι δεν υπάρχουν κανόνες. Η απόφαση είναι καθαρά προσωπική, είναι πρωτίστως πνευματική επιλογή. Μια φίλη, μετανάστευσε, έγκυος, σε μια άλλη χώρα και αυτό, προ κρίσης και χωρίς να έχει έντονο βιοποριστικό πρόβλημα. Όμως, έτσι της έλεγε το ένστικτό της (σε αντίθεση με όλη την οικογένειά της) : «Είναι να φύγω, το ξέρω, το παιδί θέλει να γεννηθεί εκεί». Παρά τις αντιρρήσεις της ‘λογικής’, ακολούθησε αυτό που ένιωθε ότι ήταν σωστό για εκείνην και εκ των υστέρων, αποδείχθηκε ότι της βγήκε σε πολύ καλό, πολύ καλύτερα αν είχε μείνει εδώ.

Ίσως η ψυχή λοιπόν δίνει μια ώθηση, μια κατεύθυνση, σε συνεργασίας με τον Θεό νιώθουμε, ότι είναι το σωστό. Το λεπτό ζήτημα είναι να μπορούμε να διακρίνουμε το σχέδιο του Θεού από του σχέδιο του μικρού μας ‘εγώ’, που είναι ακριβώς το αντίθετο. Αυτά τα δύο, έρχονται διαρκώς σε σύγκρουση, καθημερινά ακόμη για τις πιο μικρές αποφάσεις στη ζωή. Το ζητούμενο είναι να μπορούμε να αναγνωρίσουμε τη φωνή του Θεού, που μας μιλά προς την κσλύτερη κατεύθυνση, από τη φωνή του εγωισμού, του φόβου, του ελέγχου και της υπεροψίας που μας μιλά προς την κατώτερη κατεύθυνση. 

Το θέμα λοιπόν δεν είναι τόσο αν θα μείνουμε ή αν θα φύγουμε, αλλά αν το κίνητρό μας είναι ανώτερο ή κατώτερο. Αν κάποιος μείνει και λέει ότι μένει για να βοηθήσει τους άλλους, αλλά ο πραγματικός λόγος είναι ότι φοβάται την αλλαγή, η αφετηρία είναι κατώτερος εαυτός. Σε αυτήν την περίπτωση, θα νιώθει όλο και μεγαλύτερη δυσφορία με την παραμονή του, μέχρι κάποια στιγμή να έρθουν τα πράγματα έτσι, ώστε να αναγκαστεί να κάνει το βήμα που αποφεύγει. Ο εξαναγκασμός μπορεί να φανεί σαν αρνητικός, στην πραγματικότητα όμως θα το νιώσει σαν λύτρωση. Χαρακτηριστικά, μια φίλη πριν αρκετά χρόνια, αμφιταλαντευόταν αν θα έπρεπε να γυρίσει στην Ελλάδα ή να μείνει στην Αγγλία. Παρότι είχε ολοκληρώσει τον κύκλο της στην Αγγλία, δεν είχε ακόμη διακρίνει την αλλαγή κι εξιδανικεύοντας την χώρα αυτή, επέμενε σε κάτι που δεν της ήταν πια κατάλληλο. Μέχρι που αρρώστησε. Η ασθένεια ήταν απρόσμενη, ήταν όμως το κλικ, η ώθηση για να γυρίσει πίσω κι έκτοτε η ζωή της στην Ελλάδα πήρε το δρόμο της, όπως έπρεπε να πάρει.  Αν κάποιος όμως μείνει στην Ελλάδα,  γιατί πραγματικά πιστεύει ότι αυτός είναι ο σκοπός του, να μείνει στη χώρα του, με τους δικούς του και να βοηθήσει ή να βιώσει όσα υπάρχουν κι όσα έρχονται, τότε θα νιώθει γαλήνη με την απόφαση αυτή, παρά τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει, γιατί η απόφαση είναι εναρμονισμένη με κάποιον ανώτερο σκοπό.

Από την άλλη μεριά, αν κάποιος φύγει και ο λόγος είναι καθαρά εγωιστικός (‘να κερδίζω περισσότερα λεφτά και δεν με νοιάζει για την Ελλάδα’) ή απλά από φόβο για τις δυσκολίες στην Ελλάδα, τότε το κίνητρο προέρχεται από τον κατώτερο εαυτό. Τότε ίσως βρει ότι εκεί που θα πάει, θα αντιμετωπίσει ξανά τις ίδιες δυσκολίες , το ίδιο μάθημα μπροστά του. Αν όμως φύγει, γιατί νιώθει ότι προς τα εκεί είναι η επόμενη φάση της ζωής του, τότε θα νιώθει πλήρης και δυνατός με αυτήν την απόφαση, παρά τους όποιους ανθρώπινους φόβους και μάλιστα έτσι θα μπορέσει να βοηθήσει πολύ περισσότερο τη χώρα του, δεν έχει σημασία αν είναι μακριά.

Όπως μου έλεγε πρόσφατα μια τρίτη φίλη «ζητώ καθοδήγηση και περιμένω σημάδια αν πρέπει να φύγω για Αυστραλία ή  όχι». Όταν μας κάνει νεύμα ο Θεός, θα το καταλάβουμε. Αν αποδεχτούμε τις προκλήσεις και με τη βοήθεια του Θεού προχωρήσουμε βήμα βήμα, τα μαθήματα θα είναι εύκολα και θα νιώθουμε ότι προχωρούμε στη ζωή, ότι έχουμε ‘ξεκολλήσει’. Αν αντισταθούμε, τα μαθήματα γίνονται πιο δύσκολα, νιώθουμε μεγαλύτερη δυσφορία. Η μακροχρόνια ανεργία είναι τεράστια δοκιμασία για όσους πλήττονται από αυτήν. Για κάποιους το μάθημα είναι να την ξεπεράσουν, βρίσκοντας νόημα σε άλλες δραστηριότητες, ανακαλύπτοντας τον εαυτό τους και την πνευματική τους ζωή, χωρίς να πέσουν σε αυτοκατηγορία και κατάθλιψη. Για κάποιους άλλους όμως, οι άλλες δραστηριότητες δεν επαρκούν κι έρχεται κάποια στιγμή που χρειάζονται δουλειά πάση θυσία, ακόμη και αν αυτό σημαίνει μετανάστευση. Σε αυτές τις περιπτώσεις, είναι σημαντικό το άτομο να φύγει, για να βρει μια δουλειά. Αλλιώς η πικρία εναντίον του συστήματος που του την στέρησε, αρχίζει και στρέφεται εναντίον των ανθρώπων γύρω του, δηλητηριάζοντας τις σχέσεις του, ή εναντίον του εαυτού του. Τότε το άτομο, πρέπει να φύγει. Να μην παραλύσει στην παραίτηση του μακροχρόνια άνεργου, που πέφτει σε έναν φαύλο κύκλο αυτοκατηγορίας-ακινητοποίησης-περισσότερης αυτοκατηγορίας κλπ.

Αν πάλι έρθει η στιγμή της απόφασης και το όλο εγχείρημα φαίνεται υπερβολικό, τότε θα ζητήσουμε βοήθεια από το Θεό και θα μας καθησυχάσει και θα μας δώσει καθοδήγηση βήμα-βήμα. Δεν μας δίνει δοκιμασίες στις οποίες δεν μπορούμε να ανταπεξέλθουμε. Κι όταν η απόφαση είναι σωστή, θα νιώθουμε μια αόρατη δύναμη να μας προστατεύει και να μας οδηγεί μέσα από την ομίχλη και το φόβο. Μπορούμε να καθησυχάσουμε κι εμείς τον εαυτό μας, αρνούμενοι να ανατρέχουμε σε σενάρια ‘κι αν αυτό’, ‘κι αν εκείνο’ κλπ. Μπορούμε να το δούμε σαν μια θετική περιπέτεια, σαν μια περίοδο νέων εμπειριών, σαν ένα ταξίδι που επιλέγουμε. Θα έχουμε πάντα την επιλογή να γυρίσουμε πίσω ή να μείνουμε και όταν έρθει ο καιρός θα πράξουμε πάλι ανάλογα με αυτό που μας  καλεί ως ανώτερος σκοπός. Οι ζωές όλων μας θα αλλάξουν! Είτε μέσω μετανάστευσης, είτε με άλλο τρόπο, οι ζωές μας θα επανα-προσδιοριστούν με σημείο αναφοράς την πνευματική μας υπόσταση και της σχέση μας με το Θεό. Αυτή είναι η ουσία όλων των αλλαγών και η αναγνώριση, ο μόνος τρόπος να τις υπερβούμε με όσο το δυνατόν λιγότερο πόνο. Οι ζωές μας πρέπει να αλλάξουν, γιατί πρέπει να καθαρίσουν τα εμπόδια που μας χωρίζουν από το Θεό. Ο Θεός δεν θέλει να υποφέρουμε και κάνει ό,τι μπορεί για να είναι η μετάβαση ομαλή για εμάς. Τον ακούμε;

Πρεκατέ Βικτωρία, www.brightplanet.blogspot.gr, 17/1/2013

Αναρτήσεις 2013
Η μιντιακή επίθεση στην αθωότητα
Η δύναμη της θετικής σκέψης και η δύναμη του θετικού λόγου
Σκέψεις σχετικά με τις αλλαγές στο εκπαιδευτικό
Κίνητρα μαθητών για μάθηση και δημιουργικότητα(2)
Κακοποίηση ζώων από παιδιά: αγνωστη,διαδεδομένη συνήθεια
Διαθεματικό μάθημα στην πολική αρκούδα
Σιωπηρή εκπαίδευση των παιδιών στη βία: μια βραδυφλεγής βόμβα;
Η επιλογή της ομορφιάς ή της ασχήμιας στην καθημερινή ζωή
Το σχολείο ως καταφύγιο: Ο ρόλος του σχολείου στην προάσπιση της ψυχικής υγείας των παιδιών
Παρεξηγημένη (κι επικίνδυνη) μεταφυσική

Κακοποίηση μαθητών από εκπαιδευτικούς
Συναισθηματική
υπερφαγία: Όταν το ψυγείο από ‘φίλος’, γίνεται ‘εχθρός’

Αγωγή διαφυλικών σχέσεων στους εφήβους
Παρεξηγημένη υπερηφάνεια και υπεροψία
Οι τρεις μηχανισμοί επιβίωσης και το διαλυτικό του φόβου
Αξίες (των εφήβων;) την εποχή της κρίσης, Β'
Αξίες (των εφήβων;) την εποχή της κρίσης, Α'
Συνεξάρτηση
Η Οιδιπόδεια πληγή
Το ανθρώπινο δικαίωμα του παιδιού να μεγαλώσει χωρίς να μισεί
Το δίλημμα της μετανάστευσης
Καλή χρονιά με χαρά, ζωή και επίγνωση

Οκτώβρης 2012,Εκπαίδευση Ειρήνης-Δάσκαλοι Χωρίς Σύνορα,Απελευθέρωση από το καλούπι, Σεπτέμβριος 2012,Γαύδος, αρκούδες και Σομαλία, Αγχώδης διαταραχή και κρίσεις πανικού,Μιντιακή αισθητική και απλότητα, Αύγουστος 2012,Ζηλοφθονία:Εθνικό πάθος;,Ελευθερία επιλογής,Προβολή κι ενοχή(Η βροχή της λύπης),Ψυχολογική στάση απέναντι στην ηγεσία,Η μιντιακή τρομολαγνεία και πώς να προστατευτούμε , Ιούνιος 2012,Η αποξένωση στην ελληνική οικογένεια εν μέσω κρίσης, Μάιος 2012,Εθισμός στο χρήμα,Πώς να βοηθήσουμε τους άστεγους,Η βροχή του φόβου,Υστερόγραφο στην αναλογία της κακοποιημένης γυναίκας,Εθνική εξάρτηση,Ποινικοποίηση της φτώχειας, ποινικοποίηση της ασθένειας Απρίλιος 2012,Η μικροβιοφοβία ως παράγοντας διακρίσεων, Ένα συγκινητικό συμβάν και ο ρατσισμός, Ο πολύ ύπουλος ρατσισμός Νο 2, Μετανάστες και ο πολύ ύπουλος ρατσισμός, Αναβλητικότητα:Τι είναι;Πώς αντιμετωπίζεται;, Μάρτιος 2012
Το μήνυμα της 25ης Μαρτίου 2012, Χρήση των λέξεων σε δύσκολους καιρούς,,Φεβρουάριος 2012,Να θυμηθούμε..., Απεξάρτηση από τον υλισμό, Δουλοπρέπεια και αξιοπρέπεια, Η αυτοεκτίμηση σε σχέσεις που πληγώνουν, Ιανουάριος 2012
Ζητιανιά, ελεημοσύνη κι υπευθυνότητα..., Η παραμέληση του εαυτού στους ενήλικες: Αίτια, μορ..., Αλήθεια νοσταλγούμε το παρελθόν; , 2012: Ελπίδα,αντί για παραίτηση

2011
(Δεκέμβριος 2011): Χριστούγεννα και αντίσταση στην αλλαγή, Κρίση (Μέρος 13ο):Πίστη (και αφθονία) ή τσιγκουνιά (και φτώχεια);, ΚΡΙΣΗ (Μέρος 12ο): Ψυχολογικό αντίκτυπο της οικονομικής κρίσης στα παιδιά Ψυχολογικό αντίκτυπο της οικονομικής κρίσης στα πα..., ΠΑΙΔΙΚΗ ΣΕΞΟΥΑΛΙΚΗ ΚΑΚΟΠΟΙΗΣΗ:H ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΣΩΖΕΙ!!, Πίστη, φόβος και δοτικότητα, Η ορειβασία και οι άστεγοι (Νοέμβριος 2011): Οκτάποδο (Χταπόδι): Το πιο ευφυές ασπόνδυλο, Διαμαρτυρία για τα άθλια θεάματα της τηλεόρασης, Ασκήσεις ενίσχυσης αυτο-εκτίμησης, Κρίση (Mέρος 11ο):Αυτο-εκτίμηση ως έθνος (B'), Φυλλάδιο: Ψυχολογική αντιμεπτώπιση της ανεργίας, Κρίση (Μέρος 10ο): Συμμετοχική δημοκρατία, αυτοεκτ... (Οκτώβριος 2011): Ψυχολογική αντιμετώπιση της ανεργίας Μέρος 2ο, Κρίση (Μέρος 9ο): ΑΥΤΟΕΚΤΙΜΗΣΗ ΩΣ ΕΘΝΟΣ Α , Τι έχουμε κάνει στη γη;, Κρίση (μέρος 8ο): ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ, Προετοιμασία του παιδιού για την επαγγελματική ζωή...(Σεπτέμβριος 2011): Κρίση (Μέρος 7ο): Δεν μας αξίζει αυτό, ΚΡΙΣΗ (Μέρος 6ο): Γαλήνη ή πανικός, Τι μας ενώνει (Αύγουστος 2011): Κρίση (Μέρος 5ο): Αφθονία ή φόβος της έλλειψης, Ταραχές νέων και παραμέληση (Ιούλιος 2011): Κρίση (Μέρος 4ο):Κοινωνική συνείδηση ή Διαφθορά , Κρίση (Μέρος 3ο) Ηγεσία: Λειτούργημα ή Εξουσία , Κρίση (Μέρος 2ο): Ψυχραιμία ή μίσος (Ιούνιος 2011): Διάκριση στην επιλογή θεραπευτή (Απρίλιος 2011): ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΑΞΙΩΝ, Τα διδάγματα της Φουκουσίμα (Μάρτιος 2011): Προσκόληση στα βρέφη κι αίσθηση του εαυτού, Παιδόφιλοι και θεραπεία

(Φεβρουάριος 2011): Η έξοδος από την κακοποιητική συντροφική σχέση, (Ιανουάριος 2011): Σεβασμός στα ζώα

2010 (16)

(Νοέμβριος 2010) Αυτοδιαχείριση και κρίση: πόσο προετοιμασμένοι είμ..., Πνευματική διάσταση της μετανάστευσης, The Earth is our home, Η Γη είναι το σπίτι μας (Αύγουστος 2010) Ανθρώπινες σχέσεις ή δημόσιες σχέσεις?, Το απαράδεκτο "τραγούδι" της "μπεμπε-λιλή" Ιούλιος, Διακοπές κι αποστεωμένα ζώα, Κοινωνικός ρόλος των σούπερ-μάρκετ; (Ιούνιος 2010) Ψυχολογική αντιμετώπιση της ανεργίας, Όταν κατακρίνουμε και δαχτυλοδείχνουμε…, Κακοποίηση παιδιών σε ιδρύματα φιλοξενίας, Ένα πρόβλημα με τις Πανελλήνιες (Απρίλιος 2010) Οικονομική κρίση στην Ελλάδα, Η κατανάλωση κρεάτος στον πλανήτη των 7δις (Ιανουάριος 2010) Τα μαθήματα της ντουλάπας, Καλή χρονιά με εθελοντισμό

2009 (16)

(Δεκέμβριος 2009) H Πολική αρκούδα: ένα αξιοθαύμαστο ζώο, Σύγχρονος ελληνικός σεξισμός και νέα κορίτσια, BURN OUT: Πώς να αποφύγετε την επαγγελματική εξουθ..., Θάνατος για χόμπι (Νοέμβριος 2009) Η φροντίδα μικρών παιδιών με ειδικές ανάγκες, Έφηβοι σε συμμορίες (Αύγουστος 2009) Οι φύλακες των φαναριών, Δυσθυμία-η «καθημερινή» κατάθλιψη, Πένθος: Η ψευδαίσθηση του χρόνου (Ιούνιος 2009) Τηλεοπτική εξαθλίωση, Οικονομική κρίση, Πρωινή προσευχή, Κακοποίηση παιδιών με ειδικές ανάγκες, Σεξουαλικός Εθισμός


Προτεινόμενες οργανώσεις

http://www.heartsandhandsforafrica.com/ (Children in need in Zambia and S.Africa)



http://www.who-will.org/ (Children in need in Cambodia)



http://www.steppingstonesnigeria.org/ (Βοηθά παιδιά στη Νιγηρία που έχουν κακοποιηθεί)



http://www.diakonia.gr/ Εξαιρετική οργάνωση εθελοντικής παροχής βοήθειας προς παιδιά σε νοσοκομεία και άλλους ευάλωτους πληθυσμούς (Αθήνα).