Πρόσφατα έγινε πρώτο θέμα στα διεθνή ΜΜΕ, το σχεδόν πορνογραφικό μουσικό βίντεο της Μάιλι
Σάιρους, 20 ετών, πρώην παιδικής σταρ της παιδικής σειράς (και στην Ελλάδα) ‘Χάννα
Μοντάνα’. Ξαφνικά, η παιδική σταρ πέρασε στην ενήλικη μουσική σκηνή και οι
ατζέντηδές της αποφάσισαν ένα σοκαριστικό ντεμπούτο, με τη νεαρή σταρ ημίγυμνη
σε σαφείς παιδοφιλικές κινήσεις με αρκουδάκια, με τη γλώσσα έξω, κινήσεις σαν
να αυνανίζεται και άλλα απαράδεκτα – που θα έπρεπε να ήταν παράνομα. Το βίντεο
δέχτηκε επικρίσεις από Συμβούλια Γονέων στις ΗΠΑ, ενώ δύο μεγαλύτερες σταρ της μουσικής,
η
Άνι Λένοξ και η
Σινέντ ο Κόνορ διαμαρτυρήθηκαν έντονα για τη ‘μαστροπεία’ των γυναικών από
τη μουσική βιομηχανία. Παρότι οι δύο τελευταίες
επικρίθηκαν ειρωνικά από αναγνώστες, η πλειοψηφία κατανοεί ότι κάτι πολύ άσχημο
παίζεται στην πλάτη των νεαρών τραγουδιστριών και στάρλετ, αλλά και στην πλάτη
των δικών μας παιδιών. Μην ξεχνούμε ότι η Μάιλι Σάιρους είναι πολύ μικρή στην
ηλικία και το ακροατήριό της μέχρι σήμερα (από την εφηβική σειρά Χάνα Μοντάνα) είναι
έφηβοι. Το πρόβλημα είναι το μήνυμα και το πρότυπο που στέλνει στο εφηβικό και
παιδικό ακροατήριο: εκπόρνευση και ακραία σεξουαλικοποίηση της παιδικής ηλικίας.
Δεν είναι η πρώτη. Η μουσική σκηνή έχει συστηματικά, προσχεδιασμένα και
εσκεμμένα επιτεθεί στην παιδική αθωότητα, προβάλλοντας διαστρεβλωμένα
σεξουαλικά είδωλα, όπως η Ριχάννα, αλλά και η Μπρίντευ Σπίαρς παλαιότερα, να
χορεύει σαν ‘αθώα μαθήτρια’. Μέσα από τη διάβρωση της ενήλικης σεξουαλικότητας (με
διαφήμιση της πορνογραφίας, των πολλαπλών σχέσεων, αλλά και της παραφιλικής σεξουαλικής
συμπεριφοράς), εδώ και καιρό, οι σχετικοί κύκλοι έχουν στρέψει τα πυρά τους στην
παιδική ηλικία- και ως συνήθως εναντίον του
γυναικείου φύλου.
Η μουσική σκηνή δεν είναι η μόνη οδός. ‘Λογοτεχνικά’ βιβλία που ξεπετάγονται από το πουθενά και γίνονται παγκόσμια μπεστ-σέλλερ, με μόνο θέμα
(και καλά κουλτουριάρικο…), το σαδισμό εναντίον γυναικών…Τι πρωτότυπο…Τι
χειραφετημένο… Το μεγαλύτερο τμήμα του γυναικείου πληθυσμού της Γης υποφέρει
απίστευτες καθημερινές κακοποιήσεις και ταπεινώσεις, σε όλα τα επίπεδα
συμπεριλαμβανομένου και του σεξουαλικού, και κάποιοι δυτικοί δήθεν
διανοούμενοι, με τα αντίστοιχα κεφάλαια να τους προωθούν, διδάσκουν την ‘απελευθέρωση’ της σεξουαλικής βίας εναντίον των γυναικών, γιατί
–σύμφωνα με τον άνδρα πάντα συγγραφέα-, η βία δήθεν τους αρέσει…Τα
απελευθερωμένα βεβαίως βιβλία δεν αναφέρουν πουθενά ότι καταστρέφοντας την
αυταξία των γυναικών, μέσα από την επαναλαμβανομένη βία και ταπείνωση, καταστρέφουμε
μακροπρόθεσμα την ψυχική υγεία ολόκληρης της ανθρωπότητας- καθώς τα παιδιά
-αγόρια και κορίτσια- από τη μητέρα τους θα αντλήσουν τα πρώτα μηνύματα της αυτοεκτίμησης
και αυτοσεβασμού. Η συστηματική καταστροφή της αυταξίας και η σεξουαλικοποίηση της
παιδικής ηλικίας δεν περιορίζεται στη μουσική ή στα βιβλία. Έρχεται από όλες τις
μεριές, αποδεικνύοντας έτσι ότι δεν πρόκειται για τυχαίο φαινόμενο.
Είναι
τυχαία τα μωρουδιακά φορμάκια σε παιδικά καταστήματα, που γράφουν επάνω ‘σέξυ’;!
Είναι τυχαίες οι φόρμες, που φορούν κυρίως έφηβοι, που στο σημείο της γεννητικής
περιοχής, γράφουν (μπροστά και πίσω) ‘awesome’; Αν δεν αποτελεί αυτό σεξουαλικοποίηση της παιδικής
ηλικίας, τότε δεν ξέρω τι μπορεί να είναι.... Για εμάς, η μόνη άμυνα προς το
παρόν είναι να απαιτήσουμε αυστηρότερο έλεγχο στα θεάματα, που απευθύνονται σε
παιδιά (τι να πει κανείς για εκείνο το απίστευτο τραγούδι της «μπεμπέ-λιλήείναι ο παπούς εκεί» που παιζόταν κάποτε….) αλλά και να μιλήσουμε στα παιδιά για τους κινδύνους της κάθε ‘μόδας΄. Να τους μιλήσουμε
για όλους εκείνους που εποφθαλμιούν την
καταστροφή της αθωότητας της παιδικής ηλικίας. Υπάρχουν ενήλικες, που έχοντας
χάσει κάθε αίσθηση μέτρου, ορίου, αξιοπρέπειας, αποζητούν, σαν τα βαμπίρ, να
κλέψουν την αθωότητα εκεί που υπάρχει και είναι πιο εύκολο να την πάρουν: στα
ευάλωτα κι ανυποψίαστα παιδιά. Δεν είναι τυχαίο που οι παιδόφιλοι, όταν νιώσουν
ότι το παιδί-θύμα έχει χάσει την αθωότητά του, αποζητούν νέο, φρέσκο θύμα.
Είναι σαν ενεργειακά βαμπίρ και, οφείλουμε εμείς οι υγιείς ενήλικες να προστατέψουμε
τα παιδιά. Όλα τα παιδιά- και κυρίως τα πιο ευάλωτα, δηλαδή τα
απροστάτευτα, εκείνα που δεν έχουν γονείς (διαθέσιμους, ή λειτουργικούς) και τα
οποία αποτελούν τον πρώτο στόχο. Τα ΜΜΕ θα μπορούσαν να πρωτοστατήσουν στην
προστασία του παιδιού, αλλά κάνουν ακριβώς το αντίθετο.
Ας τους μιλήσουμε λοιπόν για την αυτοεκτίμηση. Για το ότι τα
πρότυπα εκπόρνευσης των εφήβων δεν είναι cool. Για το ότι η προκλητική σεξουαλική συμπεριφορά κι ελευθεριότητα
θα τα οδηγήσει να χάσουν το σεβασμό των άλλων, αλλά και τον αυτοσεβασμό τους. Για
το ότι το σεξ δεν είναι το παν στη ζωή – έχουν όλη τη ζωή μπροστά τους να το
απολαύσουν, αλλά σε ένα πλαίσιο ασφάλειας, συναισθημάτων κι αλληλοσεβασμού. Τα
παιδιά είναι η πιο κοντινή έκφραση του αγγελικού βασιλείου στην ανθρωπότητα. Ας
φροντίσουμε να μιμηθούμε εμείς την αθωότητά τους- όχι να τα κάνουμε σαν τα μούτρα
μας.
Βικτωρία Πρεκατέ, www.brightplanet.blogspot.gr, 8/10/2013
