Με το ποσοστό της ανεργίας των νέων να ξεπερνά το 60%, το
πρόβλημα είναι βέβαια πρωτίστως πολιτικό. Η ανεργία θα αντιμετωπισθεί ψυχολογικά,
μόνο όταν πάψει να υπάρχει… Στο μεταξύ όμως, μπορούν να εφαρμοστούν κάποιες ιδέες,
οι οποίες -χωρίς να παραβλέπουν την αιτία του προβλήματος- βοηθούν, ώστε ο χρόνος του νέου στην ανεργία να γίνει
ίσως λιγότερο επώδυνος.
«Νιώθουμε ανασφάλεια. Δεν ξέρουμε τι θα γίνει, δεν μπορούμε
να προχωρήσουμε τη ζωή μας». Για όσο διάστημα αναζητείς εργασία, προσπάθησε να
δημιουργήσεις μια σταθερή ρουτίνα από δραστηριότητες (π.χ. αθλητισμός,
διάβασμα, κοινωνική ζωή, αναζήτηση εργασίας, χόμπι, εθελοντισμός κλπ.), όπου θα
βγαίνεις από το σπίτι τουλάχιστον μία φορά την ημέρα. Προσπάθησε να δομήσεις το
χρόνο σου σύμφωνα με ένα πρόγραμμα που εσύ θα σχεδιάσεις στην ατζέντα σου: θα σε βοηθήσει να αποφύγεις την ακινητοποίηση
και την κατάθλιψη, στην οποία «βαλτώνουν» πολλοί άνεργοι. Θα σε βοηθήσει επίσης
να αποφύγεις τους εθισμούς, που συχνά σχετίζονται με τη μακροχρόνια ανεργία,
όπως ουσίες, υπερφαγία, αλκοόλ, εθισμός στο διαδίκτυο και την τηλεόραση.
«Έχω κάνει τόσα σεμινάρια, αλλά πού δουλειά, βαρέθηκα!». Μη
χάνεις την επαφή με τη μάθηση, ακόμη κι αν δεν μπορείς να τη χρησιμοποιήσεις
άμεσα-θα μπορέσεις να τη χρησιμοποιήσεις αργότερα. Συνέχισε να επενδύεις στην
εκπαίδευσή σου: ξένες γλώσσες, υπολογιστές, αλλά και μελέτη από το διαδίκτυο
σχετικά με το αντικείμενό που σπούδασες ή σε ενδιαφέρει. Να θυμάσαι ότι τίποτα
δεν πάει χαμένο. Φρόντισε να παίρνεις
πάντα συστατική επιστολή ή βεβαίωση εργασίας, από όπου και με όποιο τρόπο έχεις
απασχοληθεί. Πολλοί νέοι πέφτουν θύματα εκμετάλλευσης, όπου δεν τους πληρώνουν
και φεύγουν σε άσχημο κλίμα, χωρίς να ζητήσουν τίποτα. Ακόμη σε τέτοιες
συνθήκες όμως, δικαιούσαι συστατική επιστολή, ζήτησέ την. Θα σου χρειαστεί,
γιατί πολλοί εργοδότες ζητούν αποδεικτικά προϋπηρεσίας.
Η συνοχή της ελληνικής οικογένειας είναι από τους
βασικότερους παράγοντες ψυχικής ανθεκτικότητας στην κρίση. Από την άλλη μεριά, μοτίβα
συνεξάρτησης μπορεί να ενταθούν όταν το ενήλικο παιδί εξακολουθεί να μένει με
τους γονείς του για μεγάλο χρονικό διάστημα. Φρόντισε να οριοθετήσεις
οικονομικά, ψυχολογικά και πρακτικά τη σχέση με τους γονείς σου. Δε βοηθά αν σε
βλέπουν ακόμη ως μικρό παιδί - μη μοιράζεσαι αυτή την οπτική. Φρόντισε να
δίνεις κι εσύ κάτι πίσω στους γονείς σου (π.χ. βοήθεια στις δουλειές), ώστε να
νιώσεις πιο ισορροπημένα στη σχέση.
Χρησιμοποίησε τα ταλέντα και τις γνώσεις σου όσο μπορείς. Ο
εθελοντισμός, παρά την κριτική που του έχει ασκηθεί, μπορεί να είναι μια
δημιουργική διέξοδος, αν επιλεχθεί το κατάλληλο πλαίσιο (π.χ. σε πληθυσμούς που
έχουν πραγματικά ανάγκη), ο κατάλληλος ρόλος (π.χ. κρατώ συντροφιά σε
εγκαταλελειμμένους ασθενείς) και το κατάλληλο χρονικό όριο (π.χ. 1-2 ώρες την
εβδομάδα). Μπορείς επίσης να δραστηριοποιηθείς σε ένα από τα πολλά δίκτυα
αλληλέγγυας και συνεργατικής οικονομίας, ώστε να λαμβάνεις κι εσύ κάποιο
αντάλλαγμα για την προσφορά σου. Και οι δύο περιπτώσεις προσφέρουν εργασιακή
εμπειρία, σε ένα ίσως πιο χαλαρό και καλοδιάθετο πλαίσιο. Μείνε ενεργός με τον
τρόπο που εσύ θεωρείς πιο κατάλληλο -εθελοντικά, συνεργατικά, κοινωνικά,
πολιτικά, όπως νομίζεις -αλλά μείνε ενεργός. Μην αποσυρθείς στην καφετέρια…
Κράτα τις σκέψεις ανταγωνισμού μακριά: «Οι πρώην συμφοιτητές μου στο μεταπτυχιακό δεν έδιναν πληροφορίες ο ένας
στον άλλον (π.χ. για προσόντα, εταιρίες, μετεκπαίδευση κλπ.). Ο καθένας
κρατούσε όσες πληροφορίες έβρισκε για την πάρτη του, ο θάνατός σου η ζωή μου,
ένα τέτοιο πράμα. Προς το τέλος του μεταπτυχιακού, έγινε ένας τεράστιος
τσακωμός στο φόρουμ από τους απόφοιτους της Α σχολής με τους απόφοιτους της Β
σχολής, σχετικά με το ποιος δικαιούται πιο πολλά μόρια. Τέτοιες βρισιές κι
απειλές, που από το Πανεπιστήμιο έκλεισαν το φόρουμ για κάποιο διάστημα. Ε, όχι
ρε φίλε κι έτσι. Τουλάχιστον αν βγω στην ανεργία, να βγω με το κεφάλι ψηλά…»
Μη σταματάς να ονειρεύεσαι. Όσο αρνητικά κι αν ακούγονται τα
προγνωστικά και οι στατιστικές, έχεις δικαίωμα στα όνειρά σου. Συνέχισε να
πιστεύεις ότι θα βρεθεί ο τρόπος, με τη συλλογική και ατομική προσπάθεια, να
γίνουν πραγματικότητα. Δεν είσαι ένας ακόμη αριθμός, που εκλιπαρεί για μια
‘δουλίτσα’... Είσαι ένα μοναδικό δώρο σε αυτόν τον κόσμο που έχει πολλά να
προσφέρει και να δημιουργήσει.
Πρεκατέ Βικτωρία, www.brightplanet.blogspot.gr, 14/10/2013Δημοσιεύτηκε στο www.athensvoice.gr
