Με ανακούφιση άκουσα τη μη
πληρωμή της δόσης στο ΔΝΤ σήμερα. Με όλη την κριτική εναντίον της κυβέρνησης
για τις υπαναχωρήσεις της στην πληρωμή του χρέους, ένιωσα πραγματικά ανακούφιση κι ευγνωμοσύνη που για πρώτη
φορά, για πρώτη φορά εδώ και πολλές πολλές δεκαετίες κάποιος δεν έχει
ξεπουληθεί και έχει καλή πρόθεση
απέναντι στον τόπο. Το αν θα τα καταφέρει με τον πόλεμο που του γίνεται μέσα κι
έξω είναι άλλο θέμα, αλλά επιτέλους κάποιος καταβάλλει την προσπάθεια, κάποιος
είπε ΟΧΙ. Υπάρχει πολλή μεγάλη ανάγκη στον ελληνικό λαό να δει ότι μπορεί να εμπιστευτεί κάποιον. Αυτή η ανάγκη είναι
πιο δυνατή και από την ανάγκη για ψωμί και πιστεύω ότι ο κόσμος θα το
αναγνωρίσει. Είναι άγνωστο το πεδίο στο πώς θα εξελιχθούν τα πράγματα, αλλά η
ηθική δικαίωση της μη-προδοσίας, έστω και μετά από τόσες υπαναχωρήσεις, είναι
εξαιρετικά σημαντική Τις τελευταίες μέρες
σκεφτόμουν τι θα με φόβιζε περισσότερο: μια ανεξέλεγκτη έξοδος με όποιες
εκδικητές πράξεις υποκινήσουν οι ίδιοι οι δανειστές σε όλα τα επίπεδα εναντίον της
χώρας, ή μια ακόμη υποταγή; Με την υποταγή θα χάσουμε τη ψυχή μας. Θα χάσουμε
κάθε ίχνος αυτοσεβασμού, αξιοπρέπειας, αυταξίας κι ελπίδας. Θα καταρρακωθεί το
ηθικό μας για να μη τολμήσουμε να σηκώσουμε κεφάλι ποτέ πια. Όσο άγνωστο όμως και αν είναι το μέλλον, όσες
δυσκολίες και να μας περιμένουν μπροστά, δεν μπορούμε να γυρίσουμε πίσω στον αργό και ταπεινωτικό θάνατο. Σαν το βάτραχο που πέθανε μέσα στην
κατσαρόλα με το βραστό νερό. Γιατί δεν πήδηξε έξω; Γιατί αύξαναν τη θερμοκρασία
σιγά σιγά και ταυτόχρονα του έλεγαν «Που θα πας έξω; Θα καείς". Φαίνεται ότι αρκετοί έχουμε καταλάβει ότι δεν μπορούμε να περιμένει σωτηρία από κανέναν- παρά μόνο από το
Θεό και τον εαυτό μας. Ότι πρέπει να ξυπνήσουμε από το ρόλο του νηπίου να αντιμετωπίσουμε με
θάρρος τις δυσκολίες που έρχονται, γνωρίζοντας ότι η μόνη βιώσιμη λύση είναι η
ηθικά σωστή λύση. Η μόνη που ο Θεός ανταμείβει.
Είναι ο λόγος για τον οποίο συνεχίζουμε και
υπάρχουμε ως έθνος. Γιατί σε πολλές καμπές διεκδικήσαμε το ηθικά σωστό, την
ελευθερία έστω κι αν φαινόταν πρακτικά αδύνατο και τρελό. Τα ίδιο πρέπει να
κάνουμε και τώρα.
Υ.Γ. Ο ξένος τύπος έγραψε παρά πολλά
σήμερα, και υπάρχει ένα πολύ διαφωτιστικό άρθρο του telegraph που ξεσκεπάζει την παρανομία και κακοποίηση από το
ΔΝΤ.
Πρεκατέ Βικτωρία,www.brightplanet.blogspot.gr, 5/6/2015
