Τα ακόλουθα άρθρα έχουν γραφεί από την ψυχολόγο και συγγραφέα Πρεκατέ Βικτωρία, πολλά εκ των οποίων έχουν αποσταλεί στον τύπο (όπου είναι γνωστό, αναφέρεται η πηγή δημοσίευσης).Το υλικό εκφράζει τις προσωπικές απόψεις της συγγραφέως και δεν εκπροσωπεί κάποιο φορέα ή οργανισμό. Παρακαλείσθε αν αναδημοσιεύετε κάποιο άρθρο, να αναφέρετε ως πηγή αυτό το ιστολόγιο.

Βιβλία της Πρεκατέ Βικτωρίας

ΒΙΒΛΙΑ ΤΗΣ ΠΡΕΚΑΤΕ ΒΙΚΤΩΡΙΑΣ
1)"Η ΚΑΚΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ ΣΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ", Ιατρικές εκδόσεις ΒΗΤΑ,2008, τηλ.για παραγγελίες αντικαταβολή 210-6714371 2)"ΓΥΝΑΙΚΕΙΑ ΕΥΤΥΧΙΑ:Πώς να ελευθερωθείτε από μια σχέση που σας πληγώνει και να ανακτήσετε την προσωπική σας δύναμη: Οδηγός αυτοβοήθειας για γυναίκες", ΙΑΤΡΙΚΕΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΒΗΤΑ, 2011
3)"ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΑΥΤΟΕΚΤΙΜΗΣΗΣ ΓΙΑ ΠΑΙΔΙΑ .Ενίσχυση αυτοπεποίθησης, Εκπαίδευση αξιών και Προετοιμασία για την επαγγελματική ζωή" Εγχειρίδιο με βιωματικές ασκήσεις για γονείς και εκπαιδευτικούς. Από τις Ιατρικές Εκδόσεις ΒΗΤΑ, Α έκδοση 2012, Γ 'εκδοση 2022
4)"ΣΥΖΗΤΩΝΤΑΣ ΜΕ ΤΗΝ ΕΣΩΤΕΡΙΚΗ ΜΗΤΕΡΑ ". Θεραπευτικός οδηγός για να ξαναβρούμε την ιδανική μητρική αγάπη μέσα μας. Ιατρικές Εκδόσεις ΒΗΤΑ 2017
5) "ΧΤΙΖΟΝΤΑΣ ΨΥΧΙΚΗ ΑΝΘΕΚΤΙΚΟΤΗΤΑ". Ιατρικές Εκδόσεις ΒΗΤΑ, 2024
6)Μετάφραση/Επιμέλεια του 'Οδηγού Θεραπείας για τον Βιασμό' της Aphrodite Matsakis. Ιατρικές Εκδόσεις ΒΗΤΑ (2007) 7)'Οδηγός εκπαιδευτικών και γονέων για την ανίχνευση της παιδικής κακοποίησης' (A' συγγραφέας) Ιατρικές Εκδόσεις ΒΗΤΑ (2007, Β έκδοση 2019)
Η εκπαιδευτικός και ψυχολόγος Πρεκατέ Βικτωρία έχει εκπαιδευτεί στην Αγγλία και ασχοληθεί με θέματα κακοποίησης παιδιών και γυναικών, σεμινάρια αυτοεκτίμησης, θεραπείας τραύματος, κατάθλιψης, αποχωρισμού-απώλειας, καθώς και θέματα ψυχοπαιδαγωγικής στήριξης για μαθητές με δυσκολίες. Σύντομα άρθρα στο facebook.com/victoria.prekate.9
Η εκπαίδευση στην πνευματική ζωή ως ανάγκη του παιδιού και ανθρώπινο δικαίωμά του. Στην Ελλάδα της συναισθηματικής αγριότητας, της διάβρωσης της συμπόνιας, της αλλοτρίωσης κάθε έννοιας ανθρωπιάς, της μετάλλαξης του ‘ενδιαφέροντος για τον άλλον’ σε κακεντρεχές κουτσομπολιό, της αντικατάστασης των αξιών από το lifetsyle, της υιοθέτησης αυτόματων αντανακλαστικών χλευασμού και υποτίμησης οποιασδήποτε μορφής ανθρώπινης αδυναμίας, έχουμε πολλά να επωφεληθούμε από την εκπαίδευση στην πνευματική ζωή της θρησκευτικής παράδοσης του τόπου μας. Περισσότερα εδώ https://brightplanet.blogspot.com/2020/01/blog-post_25.htm

YOUTUBE κανάλι Victoria Prekate

Εκπαιδευτικά βίντεο, ομιλίες, συνεντεύξεις κλπ στο κανάλι youtube Victoria Prekate https://www.youtube.com/channel/UCPQUL5W0B32LIG15tfTS5BA Στο ιστολόγιο αυτό αναρτώνται άρθρα σε σχέση με την προστασία του παιδιού, την πρόληψη και θεραπεία της ενδο-οικογενειακής βίας, τις εφαρμογές της ψυχολογίας στην βελτίωση της καθημερινής ζωής, την σχέση ψυχολογίας και πνευματικής ζωής μέσα από την Ορθοδοξία, καθώς και προσωπικές απόψεις για τρέχοντα θέματα της επικαιρότητας.
myows online copyright protection

Σχετικά με τις πρόσφατες υπερβολές στις αφίσες για τις εκτρώσεις...

Δεν καταλαβαίνω όλη την πρόσφατη υπερβολή για τις αφίσες της έκτρωσης. Με απόφαση λέει του υπουργού μεταφορών κατέβηκαν από το μετρό οι αφίσες που απλά δίνουν κάποια επιστημονικά στοιχεία σε σχέση με τη ζωή του εμβρύου, πότε αρχίζει η καρδιά να χτυπά κλπ. 'Ισως το μετρό να μην ήταν ο πιο κατάλληλος χώρος να ανέβουν αυτές οι αφίσες. Ειπώθηκε ότι  διχάζουν την κοινωνία. Όμως, έχουν μπει κι άλλες αφίσες στο μετρό που όχι μόνο διχάζουν την κοινωνία αλλά την προσβάλλουν κιόλας. Αν θέλουμε να σεβόμαστε τις ευαισθησίες της μίας κοινωνικής ομάδας να σεβόμαστε και τις κοινωνικές ευαισθησίες όλων. Σύσσωμα τα διαδικτυακά κανάλια ενημέρωσης καταδίκασαν τις αφίσες, πράγμα που δε μας εκπλήσσει καθώς στην 'πολυφωνική' κοινωνία που ζούμε,  η ίδια συστημική γραμμή υιοθετείται σήμερα από όλον τον τύπο σε όλα τα σημαντικά θέματα.

Βγήκαν άλλοι και είπαν ότι τα επιστημονικά στοιχεία είναι ψευδή κι ότι η καρδιά δε χτυπά στις 18 μέρες, αλλά στις 22 κλπ.  Εκεί είναι το θέμα; Το θέμα είναι ότι το αγέννητο παιδί είναι ζωντανός οργανισμός από τη στιγμή της σύλληψής του για αυτό και αναπτύσσεται, τρέφεται, απεκκρίνει, αναπνέει με το δικό του τρόπο. Αν δεν ήταν ζωντανός οργανισμός δε θα μεγάλωνε και δε θα γινόταν μωρό προς γέννηση. Τώρα οι διάφορες λειτουργίες της ζωής αναπτύσσονται κι εξελίσσονται με τρόπο που ούτε κι η ίδια η επιστήμη είναι σε θέση ακόμη να γνωρίζει με ακρίβεια.  Κανείς δεν μπορεί να πει μετά βεβαιότητας σε ποια ηλικία το έμβρυο αισθάνεται ή έχει συνείδηση του πόνου και της αγάπης, οπότε απλά εκεί μπαίνει ένα ερωτηματικό. Μέχρι πρόσφατα η επιστήμη έλεγε ότι άτομα σε μακροχρόνιο κώμα δεν καταλαβαίνουν, δεν αισθάνονται κλπ. Μέχρι που ξύπνησε άτομο μετά από 4 χρόνια σε κώμα και τους είπε όλες τις συνομιλίες που άκουγε στο δωμάτιό του αυτά τα χρόνια (συμπεριλαμβανομένου και της πιθανότητας ευθανασίας του!). Κι εδώ μπαίνει ένα ερωτηματικό.

Αυτό το ερωτηματικό προσπάθησαν να βάλουν κατά τη γνώμη μου και οι αφίσες. Ουρλιάζουν κάποιοι; Η έκτρωση είναι κατοχυρωμένο δικαίωμα! Μα δεν είπε κανείς ότι δεν είναι! Δεν πρότειναν να καταργηθούν οι εκτρώσεις. Απλά βάζουν ένα ερωτηματικό, ένα προβληματισμό, μήπως -μήπως-  χωρίς να το γνωρίζεις, βλάπτεις κάποιον, μήπως παίρνεις πρωτοβουλίες σε θέματα ζωής και θανάτου σε μια περιοχή αμφιλεγόμενη και θολή. Δε θέλεις να βάλεις αυτόν τον προβληματισμό; Δε θέλεις να σκεφτείς μήπως αυτό που θεωρείς ως δεδομένο μπορεί και να είναι λάθος; Δε θα σου στερήσουν το δικαίωμα να το κάνεις, αλλά δε θέλεις να αναλογιστείς; Θα έκανες έκτρωση σε ένα μωρό που μόλις είναι να γεννηθεί; Σε ένα έμβρυο 8 μηνών; 7; 6; 5; 4; 3; Που μπαίνει το όριο μεταξύ ζωντανού ανθρώπου και ‘χημικής ουσίας’ (όπως αποκάλεσε κάποιος το έμβρυο 3 μηνών); Πού μπαίνει το όριο μεταξύ ζωής και θανάτου, μεταξύ απλής ιατρικής παρέμβασης και φόνου;

Οι αφίσες δεν έχουν σκοπό να προκαλέσουν τύψεις στις γυναίκες που έχουν ήδη κάνει, αλλά να ΠΡΟΛΑΒΟΥΝ μελλοντικές εκτρώσεις, τουλάχιστον όχι τόσες πολλές, όχι στο βαθμό που έχουν γίνει πια καραμέλα. Τουλάχιστον όχι στο βαθμό να χρησιμοποιούνται αντί για αντισύλληψη, ίσως επειδή δεν θέλουμε να χαλάσουμε την απόλαυση σε κάποια ευκαιριακή σχέση.
Προσωπικά δεν έχω απόλυτη απάντηση, αλλά θεωρώ υπερβολικό  να αντιδρά κανείς έτσι  σε έναν ενδεχόμενο προβληματισμό. Αντί να απαντούμε αντακλαστικά με τα γνωστά κλισέ  'σκοταδισμός, μεσαιωνισμός' κλπ κλπ  ας ανοίξουμε το μυαλό μας σε αυτό το ερωτηματικό. Η απαγόρευση ακόμη και της θέσης του ερωτηματικού, μόνο προοδευτικότητα δε δείχνουν. Τι φοβούνται από την έκθεση των επιστημονικών δεδομένων; Μήπως καταργηθεί το δικαίωμα των εκτρώσεων; Δεν νομίζω ότι είναι αυτός ο στόχος της αφίσας, και κάτι τέτοιο θα έκανε τα πράγματα πολύ χειρότερα, γιατί χωρίς παιδεία θα γίνονταν ο ίδιος αριθμός εκτρώσεων, αλλά παράνομα και με μεγάλο ρίσκο για την υγεία της γυναίκας. Τι φοβούνται λοιπόν; Μήπως γεμίσουν οι γυναίκες τύψεις; Μα, αν είσαι σίγουρη για την ορθότητα της απόφασής σου, γιατί να έχεις τύψεις; Έπειτα δεν είναι μόνο θέμα της γυναίκας, αλλά κι ο σύντροφος έχει ΙΔΙΟ μέρισμα ευθύνης για την όποια έκτρωση. Δεν αποτελεί δείγμα  προοδευτικής κοινωνίας να μη θέλει κανείς ούτε καν να σκεφτεί την πιθανότητα να βλάπτει έναν άλλο ζωντανό οργανισμό. Δεν είναι δείγμα υγιούς ή ώριμης κοινωνίας οι 80000 εκτρώσεις το χρόνο, ειδικά όταν η πρόσβαση στην αντισύλληψη είναι ανεμπόδιστη κι απεριόριστη.  Νομίζω κι εδώ θα πρέπει να βάλουμε ένα ταπεινό όριο στην άπειρη δικαιωματικότητά μας.

Τέλος, για τις τύψεις των γυναικών. Πράγματι, πολλές γυναίκες νιώθουν τύψεις για εκτρώσεις του παρελθόντος. Η λύση για αυτές τις τύψεις είναι να 'επικοινωνήσει' η μητέρα με την ψυχή του αγέννητου παιδιού. Ένα γράμμα από καρδιάς στο παιδί που δε γεννήθηκε ποτέ, λειτουργεί λυτρωτικά και για τη μητέρα, ίσως και για τη συνείδηση του απορριφθέντος παιδιού, όπου και με όποια μορφή αυτό υπάρχει. Ακόμη όμως κι αν η γυναίκα δεν πιστεύει ότι  υπάρχει, μπορεί να ξεκινήσει το γράμμα της έτσι; ‘Δεν ξέρω πού είσαι και αν υπάρχεις… Ήθελα όμως να σου πω τα εξής…’ Κάτι τέτοιο θα ήταν λυτρωτικό για τη γυναίκα… Ο στόχος δεν είναι η καταδίκη, αλλά η κατανόηση και η πρόληψη. Πολλές εκτρώσεις γίνονται από νέες κοπέλες λόγω απλής έλλειψης παιδείας και πίεσης από τον άπειρο ή αδιάφορο σύντροφο. Οι οργανώσεις που δήθεν ουρλιάζουν  έχουν μεγάλη ευθύνη για αυτήν την έλλειψη παιδείας. Τις τύψεις όμως μετά οι γυναίκες θα τις φορτωθούν, όχι οι οργανώσεις! Άρα λοιπόν κατανόηση κι όχι καταδίκη, πρόληψη κι όχι άπειρη δικαιωματικότητα, Προβληματισμός κι όχι υστερία.

Πρεκατέ Βικτωρία, www.brightplanet.blogspot.gr, 25/1/2020


Αναρτήσεις 2013
Η μιντιακή επίθεση στην αθωότητα
Η δύναμη της θετικής σκέψης και η δύναμη του θετικού λόγου
Σκέψεις σχετικά με τις αλλαγές στο εκπαιδευτικό
Κίνητρα μαθητών για μάθηση και δημιουργικότητα(2)
Κακοποίηση ζώων από παιδιά: αγνωστη,διαδεδομένη συνήθεια
Διαθεματικό μάθημα στην πολική αρκούδα
Σιωπηρή εκπαίδευση των παιδιών στη βία: μια βραδυφλεγής βόμβα;
Η επιλογή της ομορφιάς ή της ασχήμιας στην καθημερινή ζωή
Το σχολείο ως καταφύγιο: Ο ρόλος του σχολείου στην προάσπιση της ψυχικής υγείας των παιδιών
Παρεξηγημένη (κι επικίνδυνη) μεταφυσική

Κακοποίηση μαθητών από εκπαιδευτικούς
Συναισθηματική
υπερφαγία: Όταν το ψυγείο από ‘φίλος’, γίνεται ‘εχθρός’

Αγωγή διαφυλικών σχέσεων στους εφήβους
Παρεξηγημένη υπερηφάνεια και υπεροψία
Οι τρεις μηχανισμοί επιβίωσης και το διαλυτικό του φόβου
Αξίες (των εφήβων;) την εποχή της κρίσης, Β'
Αξίες (των εφήβων;) την εποχή της κρίσης, Α'
Συνεξάρτηση
Η Οιδιπόδεια πληγή
Το ανθρώπινο δικαίωμα του παιδιού να μεγαλώσει χωρίς να μισεί
Το δίλημμα της μετανάστευσης
Καλή χρονιά με χαρά, ζωή και επίγνωση

Οκτώβρης 2012,Εκπαίδευση Ειρήνης-Δάσκαλοι Χωρίς Σύνορα,Απελευθέρωση από το καλούπι, Σεπτέμβριος 2012,Γαύδος, αρκούδες και Σομαλία, Αγχώδης διαταραχή και κρίσεις πανικού,Μιντιακή αισθητική και απλότητα, Αύγουστος 2012,Ζηλοφθονία:Εθνικό πάθος;,Ελευθερία επιλογής,Προβολή κι ενοχή(Η βροχή της λύπης),Ψυχολογική στάση απέναντι στην ηγεσία,Η μιντιακή τρομολαγνεία και πώς να προστατευτούμε , Ιούνιος 2012,Η αποξένωση στην ελληνική οικογένεια εν μέσω κρίσης, Μάιος 2012,Εθισμός στο χρήμα,Πώς να βοηθήσουμε τους άστεγους,Η βροχή του φόβου,Υστερόγραφο στην αναλογία της κακοποιημένης γυναίκας,Εθνική εξάρτηση,Ποινικοποίηση της φτώχειας, ποινικοποίηση της ασθένειας Απρίλιος 2012,Η μικροβιοφοβία ως παράγοντας διακρίσεων, Ένα συγκινητικό συμβάν και ο ρατσισμός, Ο πολύ ύπουλος ρατσισμός Νο 2, Μετανάστες και ο πολύ ύπουλος ρατσισμός, Αναβλητικότητα:Τι είναι;Πώς αντιμετωπίζεται;, Μάρτιος 2012
Το μήνυμα της 25ης Μαρτίου 2012, Χρήση των λέξεων σε δύσκολους καιρούς,,Φεβρουάριος 2012,Να θυμηθούμε..., Απεξάρτηση από τον υλισμό, Δουλοπρέπεια και αξιοπρέπεια, Η αυτοεκτίμηση σε σχέσεις που πληγώνουν, Ιανουάριος 2012
Ζητιανιά, ελεημοσύνη κι υπευθυνότητα..., Η παραμέληση του εαυτού στους ενήλικες: Αίτια, μορ..., Αλήθεια νοσταλγούμε το παρελθόν; , 2012: Ελπίδα,αντί για παραίτηση

2011
(Δεκέμβριος 2011): Χριστούγεννα και αντίσταση στην αλλαγή, Κρίση (Μέρος 13ο):Πίστη (και αφθονία) ή τσιγκουνιά (και φτώχεια);, ΚΡΙΣΗ (Μέρος 12ο): Ψυχολογικό αντίκτυπο της οικονομικής κρίσης στα παιδιά Ψυχολογικό αντίκτυπο της οικονομικής κρίσης στα πα..., ΠΑΙΔΙΚΗ ΣΕΞΟΥΑΛΙΚΗ ΚΑΚΟΠΟΙΗΣΗ:H ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΣΩΖΕΙ!!, Πίστη, φόβος και δοτικότητα, Η ορειβασία και οι άστεγοι (Νοέμβριος 2011): Οκτάποδο (Χταπόδι): Το πιο ευφυές ασπόνδυλο, Διαμαρτυρία για τα άθλια θεάματα της τηλεόρασης, Ασκήσεις ενίσχυσης αυτο-εκτίμησης, Κρίση (Mέρος 11ο):Αυτο-εκτίμηση ως έθνος (B'), Φυλλάδιο: Ψυχολογική αντιμεπτώπιση της ανεργίας, Κρίση (Μέρος 10ο): Συμμετοχική δημοκρατία, αυτοεκτ... (Οκτώβριος 2011): Ψυχολογική αντιμετώπιση της ανεργίας Μέρος 2ο, Κρίση (Μέρος 9ο): ΑΥΤΟΕΚΤΙΜΗΣΗ ΩΣ ΕΘΝΟΣ Α , Τι έχουμε κάνει στη γη;, Κρίση (μέρος 8ο): ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ, Προετοιμασία του παιδιού για την επαγγελματική ζωή...(Σεπτέμβριος 2011): Κρίση (Μέρος 7ο): Δεν μας αξίζει αυτό, ΚΡΙΣΗ (Μέρος 6ο): Γαλήνη ή πανικός, Τι μας ενώνει (Αύγουστος 2011): Κρίση (Μέρος 5ο): Αφθονία ή φόβος της έλλειψης, Ταραχές νέων και παραμέληση (Ιούλιος 2011): Κρίση (Μέρος 4ο):Κοινωνική συνείδηση ή Διαφθορά , Κρίση (Μέρος 3ο) Ηγεσία: Λειτούργημα ή Εξουσία , Κρίση (Μέρος 2ο): Ψυχραιμία ή μίσος (Ιούνιος 2011): Διάκριση στην επιλογή θεραπευτή (Απρίλιος 2011): ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΑΞΙΩΝ, Τα διδάγματα της Φουκουσίμα (Μάρτιος 2011): Προσκόληση στα βρέφη κι αίσθηση του εαυτού, Παιδόφιλοι και θεραπεία

(Φεβρουάριος 2011): Η έξοδος από την κακοποιητική συντροφική σχέση, (Ιανουάριος 2011): Σεβασμός στα ζώα

2010 (16)

(Νοέμβριος 2010) Αυτοδιαχείριση και κρίση: πόσο προετοιμασμένοι είμ..., Πνευματική διάσταση της μετανάστευσης, The Earth is our home, Η Γη είναι το σπίτι μας (Αύγουστος 2010) Ανθρώπινες σχέσεις ή δημόσιες σχέσεις?, Το απαράδεκτο "τραγούδι" της "μπεμπε-λιλή" Ιούλιος, Διακοπές κι αποστεωμένα ζώα, Κοινωνικός ρόλος των σούπερ-μάρκετ; (Ιούνιος 2010) Ψυχολογική αντιμετώπιση της ανεργίας, Όταν κατακρίνουμε και δαχτυλοδείχνουμε…, Κακοποίηση παιδιών σε ιδρύματα φιλοξενίας, Ένα πρόβλημα με τις Πανελλήνιες (Απρίλιος 2010) Οικονομική κρίση στην Ελλάδα, Η κατανάλωση κρεάτος στον πλανήτη των 7δις (Ιανουάριος 2010) Τα μαθήματα της ντουλάπας, Καλή χρονιά με εθελοντισμό

2009 (16)

(Δεκέμβριος 2009) H Πολική αρκούδα: ένα αξιοθαύμαστο ζώο, Σύγχρονος ελληνικός σεξισμός και νέα κορίτσια, BURN OUT: Πώς να αποφύγετε την επαγγελματική εξουθ..., Θάνατος για χόμπι (Νοέμβριος 2009) Η φροντίδα μικρών παιδιών με ειδικές ανάγκες, Έφηβοι σε συμμορίες (Αύγουστος 2009) Οι φύλακες των φαναριών, Δυσθυμία-η «καθημερινή» κατάθλιψη, Πένθος: Η ψευδαίσθηση του χρόνου (Ιούνιος 2009) Τηλεοπτική εξαθλίωση, Οικονομική κρίση, Πρωινή προσευχή, Κακοποίηση παιδιών με ειδικές ανάγκες, Σεξουαλικός Εθισμός


Προτεινόμενες οργανώσεις

http://www.heartsandhandsforafrica.com/ (Children in need in Zambia and S.Africa)



http://www.who-will.org/ (Children in need in Cambodia)



http://www.steppingstonesnigeria.org/ (Βοηθά παιδιά στη Νιγηρία που έχουν κακοποιηθεί)



http://www.diakonia.gr/ Εξαιρετική οργάνωση εθελοντικής παροχής βοήθειας προς παιδιά σε νοσοκομεία και άλλους ευάλωτους πληθυσμούς (Αθήνα).