Σε αυτό το ιστολόγιο, έχω
πολύ συχνά στηλιτεύσει τις αρνητικές πτυχές της νεοελληνικής νοοτροπίας και
συμπεριφοράς, όπως την απληστία, τη ζήλεια, τον εγωκεντρισμό και τη διαφθορά.
Δεν τρέφω αυταπάτες για τα ελαττώματά μας. Από κάποιο σημείο και μετά όμως, οι
αλλεπάλληλες και στοχευμένες επιθέσεις εναντίον των Ελλήνων ως έθνος, του
πατριωτικού αισθήματος, αλλά και των ιστορικών μας επιτευγμάτων, είναι τόσο
προκλητικές, που πραγματικά αρχίζω να πιστεύω ότι αποτελούν μέρος ανθελληνικού
σχεδίου καταρράκωσης κάθε εναπομείνουσας αυτοεκτίμησης και αντίστασης στο λαό
μας. Δεν μπορούν να εξηγηθούν αλλιώς οι ΠΡΩΤΟΦΑΝΕΙΣ αλλεπάλληλες δηλώσεις του
πρώην πρωθυπουργού κ. Τσίπρα να λέει: 1)
«Επιλέξαμε ένα δύσκολο συμβιβασμό από έναν ηρωικό χορό του Ζαλόγγου», 2)
«Πολλές φορές τα ΌΧΙ στην ιστορία έχουν οδηγήσει σε εξελίξεις υπαναχώρησης. Το
ΌΧΙ του 1940 ακολούθησε μια τετράχρονη κατοχή», συνέντευξη του ALPHATV
[26.08.2015]. Συγνώμη, ποιος του τα λέει αυτά; Δεν μπορούν όσοι έχουν απομείνει
στο Σύριζα με σώας τας φρένας να σταματήσουν αυτήν την συκοφάντηση των πιο
ιερών ιστορικών μας στιγμών; Με ποιο δικαίωμα ο κ. Τσίπρας, που είπε «ναι σε όλα», που υπέγραψε την
υποθήκευση του συνόλου της δημόσιας περιουσίας, γελοιοποιεί και διαστρεβλώνει
και κακοποιεί τις πιο ηρωικές στιγμές
αντίστασης στην ελληνική ιστορία για να δικαιολογήσει τη δικές του προδοσίες;
Δεν είναι όμως αυτές οι
δηλώσεις τυχαίες! Ο στόχος τους είναι ακριβώς να ευτελιστεί κάθε ίχνος
αντίστασης στο θυμικό των Ελλήνων, να καταστεί η αντίσταση «γραφική», «μη
ρεαλιστική», μια «κουτουρουράδα» στην παγκοσμιοποιημένη πραγματικότητα του
σήμερα, «μη αποτελεσματική» και στην τελική ανάλυση ΛΑΘΟΣ…. Αυτό δεν μας είπε
για το χορό του Ζαλόγγου με ειρωνικό τρόπο;
Ότι ήταν λάθος….μια άχρηστη θυσία βρε αδερφέ… Αφού ούτως ή άλλως θα
χάσουμε, γιατί να παλέψουμε…Να δεν είδατε… και τι έγινε που είπαν ΟΧΙ το 40;
Πάλι κατοχή είχαμε… Ενώ αν είχαν συνθηκολογήσει…θα τα γλυτώναμε όλα αυτά…Ε, για
αυτό κι εγώ είπα ναι… για να σας γλυτώσω από την ταλαιπωρία… για σας το κάνω…εξάλλου
η ήττα είναι αναπόφευκτη βρε παιδιά… Αυτά μας λέει ο κ. Τσίπρας με περισσό
θράσος. Εξακολουθώ να ΜΗΝ πιστεύω ότι όλη η διαπραγματευτική πορεία τους
τελευταίους 7 μήνες ήταν ένα στημένο θέατρο για να περαστεί το πιο επώδυνο
μνημόνιο που έχει υπάρξει, αν και πολύς κόσμος πια αυτό πιστεύει. Εξακολουθώ να
πιστεύω ότι ξεκίνησε με καλές προθέσεις, αλλά σαθρές δυνάμεις και ίσως πολλή
αλαζονεία. Τώρα όμως, τώρα, με τη στάση που κράτησε ΜΕΤΑ τη
συνθηκολόγηση, πιστεύω ότι ο άνθρωπος αυτός έχει γίνει επικίνδυνος και πρέπει
να φύγει άμεσα και από το Σύριζα και από την πολιτική σκηνή του τόπου. Μην
ξεχνούμε τις ψυχολογικές δυναμικές της προδοσίας που αναπτύσσονται. Αυτός που
θα προδώσει μία φορά -αν δεν του διακοπεί άμεσα οποιαδήποτε πρόσβαση στην
δυνατότητα επαναπροδοσίας- αναπόφευκτα θα το κάνει ξανά και ξανά και ξανά. Η
πτώση της αυταξίας είναι τέτοια, που νιώθει ότι ο μόνος δρόμος που του έχει
απομείνει είναι να κάνει κάτι ακόμη χειρότερο. Εξ’ ου και η κραυγαλέα
αναισθητοποίηση στις δηλώσεις του. Η προδοσία από εδώ και μετά γίνεται
εθιστική, όχι μόνο για τον ίδιο, αλλά και άλλα μέλη του κινήματός του. Εξ’ ου
και η ανατριχιαστική δήλωση βουλευτή του «ναι» που διάβασα στον Guardian «Η πρώτη
ψηφοφορία (σ.σ.στο ναι) ήταν ένας εφιάλτης. Μετά αρχίσαμε να το συνηθίζουμε…».
Και μιας και βιάζονται
για ανεξήγητα πιεσμένες εκλογές, ας δούμε κάποια πράγματα από μια μακρύτερη
οπτική: Τι κατάφερε τελικά η «πρώτη φορά Αριστερά»; Η πρώτη και δεύτερη δανειακή σύμβαση ψηφίστηκαν
με οριακή πλειοψηφία κοντά στις 155 έδρες, γεγονός που τις καθιστά παράνομες
καθώς χρειάζονταν 180 ψήφους αυξημένης πλειοψηφίας και άρα μπορούν να
προσβληθούν νομικά στο μέλλον. Τι κατάφερε όμως η «πρώτη φορά αριστερά;» Να
ψηφιστεί το τρίτο μνημόνιο με 220 ψήφους, ώστε να γίνει πολύ πιο δύσκολη η
νομική αμφισβήτησή του στο μέλλον. Μπράβο σύντροφοι… Συγχαρητήρια… Συγνώμη, δεν
θα μπορούσαν, αν είχαν λίγη περισσότερη τσίπα οι νεοεκλεγμένοι του «ναι», να
φροντίσουν ώστε να περάσει έστω με 179; Έστω με 179;! Έπρεπε να περάσει με 180;
Τόσος υπερβάλλον πια ζήλος από τους «θα σκίσω τα μνημόνια;»! Αφού τόσο πολύ
φοβήθηκαν τη «δύναμη του χρήματος», αφού τόσο πολύ το ψήφισαν παρά τη θέλησή
τους- και μετά κλαιγόντουσαν στα κανάλια- δεν μπορούσαν να το περάσουν με
μικρότερη δύναμη από τους 180; (Δεν έπρεπε καθόλου, αλλά λέμε τώρα, ρητορικό το
ερώτημα…). Προφανώς όχι. Προφανώς είναι τόσο εθελόδουλοι και τόσο ελεγχόμενοι
και τόσο κατευθυνόμενοι, αυτοί και τα κόκκινα παπαγαλάκια τους, που ψήφισαν με
τη μεγαλύτερη θέρμη αυτά που πριν έλεγαν ότι θα ακύρωναν… και τώρα αυτοί οι
άνθρωποι μας ζητούν την ψήφο… Τι να πεις…
Μέχρι πριν λίγες στιγμές
ελπίζαμε ότι θα μπορούσε να συνταχθεί
ένα ευρύ πατριωτικό αντιμνημονιακό μέτωπο του ΟΧΙ με πρωτεργάτη τη Λαϊκή
Ενότητα. Δυστυχώς φαίνεται ότι η ΛΑΕ έχει περιχαρακωθεί στην «αριστερή» της
ταυτότητα, ενώ το θέμα του ΟΧΙ δεν περιορίζεται ούτε στην αριστερά ούτε στη
δεξιά. Το ΟΧΙ είναι θέμα εθνικής και δημοκρατικής επιβίωσης. Αν η ΛΑΕ επιλέξει
μόνο αριστερές συνιστώσες στην
συνεργασία της, θα μείνει εκεί που είναι: μια αριστερή οργάνωση που βάζει την
αριστεροσύνη πάνω από την επιβίωση της Ελλάδας. Θα πρέπει κατά τη γνώμη μου, αν
θέλει πραγματικά να κάνει αλλαγή κι όχι απλά να φωνάζει ως αντιπολίτευση, να
συμπεριλάβει σε ισότιμη συνεργασία (όχι απορρόφηση) και δεξιές, κεντρώες ή
αχρωμάτιστες δυνάμεις, μεταξύ των οποίων και το ΕΠΑΜ. Αλλιώς θα είναι απλά ένα
ακόμη κόμμα για να υπάρχει. Το ΕΠΑΜ, που κατεβαίνει πια αυτόνομα, θα συνεχίσει τον αγώνα του αδιάλειπτα, όπως
και τα τελευταία τρία χρόνια, όπου οι θέσεις του, τα προτάγματά του, αλλά και
οι προβλέψεις του Γ.Γ. Δ. Καζάκη (αποκλεισμένου από όλα τα καθεστωτικά ΜΜΕ)
εξακολουθούν να επαληθεύονται το ένα μετά το άλλο.
Και για όσους πάσχουν
ακόμη από το σύνδρομο της ευρωλαγνείας, έχουν ακούσει για τα σχέδια της ΕΕ για την κατάλυση των εθνικών κρατών της Ευρώπης
μέχρι το 2025;Ένα τέταρτο ράιχ να εξελίσσεται ξεκάθαρα μπροστά στα μάτια μας,
αλλά είμαστε ακόμη τυφλωμένοι από τη δήθεν ανωτερότητα της δήθεν πολιτισμένης
Ευρώπης, χωρίς να βλέπουμε ότι αυτή η Ευρώπη σκοτώνει βάναυσα την ουσία του
ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ πολιτισμού, τον οποίο έχουμε ξεχάσει και τον οποίο απαξιούμε καθημερινά
επηρεασμένοι από τα αλλεπάλληλα ανθελληνικά μηνύματα που ακούμε συνεχώς από
επίσημα χείλη - και καθόλου τυχαία…
Βικτωρία Πρεκατέ, www.brightplanet.blogspot.gr, 31/8/2015
