Σε συνέχεια του προηγούμενου άρθρου σχετικά με την
αντιμετώπιση του τράφικινγκ, σχολιάζω την
πρόσφατη, ξαφνική και μαζική διαφήμιση κάποιων υποτιθέμενων λογοτεχνικών
βιβλίων, που ουσιαστικά είναι μια ακόμη προπαγάνδα μισογυνισμού και πορνογραφίας,
καλυμμένη υπό τον μανδύα της ‘τέχνης’, όπως πολλές που έχουν προβληθεί τα
τελευταία χρόνια. Οι γυναίκες παρουσιάζονται ως αποδέκτες ακραίας σεξουαλικής βίας, την οποία όμως οι
ίδιες, υποτίθεται, ότι επιθυμούν. Ο μισογυνισμός και το στερεότυπο της
γυναίκας-μαζοχίστριας, προβάλλονται ως ‘προχωρημένος΄ ‘επαναπροσδιορισμός’ του
‘απελευθερωμένου’ ‘έρωτα’. Κατά αρχάς, τίποτα το ‘προχωρημένο’ δεν
υπάρχει στη σεξουαλική βία εναντίον των γυναικών, συμβαίνει κατά κόρον τις
τελευταίες χιλιετίες, είναι από τα πιο συντηρητικά και δυστυχώς πιο γνώριμα μοτίβα έμφυλων σχέσεων που υπάρχουν.
Ούτε ‘επαναπροσδιορίζεται’ τίποτα, γιατί οι αντίστοιχες φαντασιώσεις περί
γυναίκας-θύματος και άνδρα –θύτη έχουν αναπαραχθεί πάμπολλες φορές σε
εκατομμύρια πορνοσελίδες σε όλον τον κόσμο, που κατά κύριο λόγο παράγονται από
άνδρες με μεγάλα οικονομικά οφέλη στη βιομηχανία του σεξ. Όσον αφορά στην
‘απελευθέρωση’ , ο εθισμός στις παραφιλικές διαταραχές, όπως ο σαδομαζοχισμός
(ο οποίος κατηγοριοποιείται ως παραφιλική
διαταραχή στο DSM της
κλινικής ψυχιατρικής), μόνο υποδούλωση μπορεί να αποτελέσει, όπως ο κάθε
εθισμός, διαβρώνοντας αργά και σταθερά όλες τις πλευρές της ζωής του
ατόμου. Τώρα, σχετικά με τη λέξη
‘έρωτας’, μόνο κατ’ ευφημισμόν μπορεί να χρησιμοποιηθεί. ‘Πορνογραφία’ θα ήταν
μια ακριβέστερη διατύπωση για το περιεχόμενο τέτοιων ΄λογοτεχνικών’ έργων.
Δεν είναι η πρώτη φορά, που ένα νέο-εμφανιζόμενο βιβλίο
ξαφνικά διαφημίζεται τόσο μαζικά και ακαριαία. Όταν συμβαίνει τέτοια
ενορχηστρωμένη προβολή, πάντα έχω υποψίες. Τα καλά βιβλία χρειάζεται να τα
ψάξει κανείς. Ενώ τα βιβλία εκείνα, που μεθοδευμένα προωθούν στάσεις και
νοοτροπίες, προβάλλονται με γιγαντοαφίσες και υπαίθριες διαφημίσεις σε
κάθε γωνιά και κάθε δρόμο. Γιατί αλήθεια; Πού βρήκε ένας ή μία πρωτοεμφανιζόμενη
συγγραφέας τα χρήματα για τέτοια διαφήμιση; Αυτό συμβαίνει σε παγκόσμιο
επίπεδο. Βεβαίως, μετά από λίγο διάστημα, αλαλάζουν: ‘πρώτο σε πωλήσεις, Αγγλία,
Αμερική, Υφήλιος, εκατομμύρια αντίτυπα, πάρε κόσμε’. Βέβαια, όταν έχουν
πασάρει με τέτοια σφοδρότητα το βιβλίο σε κάθε γωνιά και κάθε πάγκο, πάει ο
κόσμος και το αγοράζει. Το συγκεκριμένο βιβλίο, που
ξαφνικά προ Χριστουγέννων, διαφημίζεται παντού στην ελληνική αγορά έχει
καταδικαστεί από οργανώσεις κατά της ενδο-οικογενειακής βίας, γιατί
προπαγανδίζει τη βία εναντίον των γυναικών, ειδικά των νέων γυναικών, αλλά αυτές οι καταδίκες δεν ακούγονται
πουθενά στα υπάκουα ελληνικά ΜΜΕ. Είναι γνωστό ότι η πορνογραφία είναι από τα
πιο αποτελεσματικά ναρκωτικά για την αποχαύνωση και αναισθητοποίηση ενός λαού. Σε μια περίοδο
που η πολιτική ενεργοποίηση, το ξύπνημα ενός λαού είναι πιο επιτακτικό από
ποτέ, του δίνεται ένα καλό κοκτέιλ από τζόγο, πορνογραφία και σαχλή τηλεοπτική
βία και κάθεται στον καναπέ του, αποβλακωμένος και απόλυτα βολικός.
Ταυτόχρονα, αυτού του είδους η πορνογραφία προσπαθεί να
πείσει τις γυναίκες ότι έτσι είναι η σωστή και επιθυμητή γυναίκα, ένα άβουλο
υποχείριο-αντικείμενο στις επιθετικές και διεστραμμένες βλέψεις ενός
(εκατομμυριούχου παρεπιπτόντως!) άνδρα κι ότι αυτό είναι το μόνο που της
αξίζει. Βεβαίως, η σχέση μας με τη σεξουαλικότητα επηρεάζει κάθε πτυχή της ζωής
μας. Γυναίκες που κακοποιούνται σεξουαλικά και πείθονται να αποδέχονται
παθητικά αυτό το ρόλο, θα δεχτούν παθητικά και κάθε άλλη κακοποίηση, πολιτική,
κοινωνική, οικονομική. Τα πρότυπα που προβάλλονται περί ‘απελευθερωμένου’
θύματος είναι εντελώς παραπλανητικά και αναληθή. Δεν υπάρχει ‘απελευθερωμένο’ ‘θύμα’. Το
επιχείρημα ‘άλλο η σεξουαλική ζωή, άλλο η κοινωνική ζωή’, απλά δεν ισχύει. Καμία
πλευρά της ζωής μας δεν είναι αποκομμένη από καμία άλλη. Δεν υπάρχει περίπτωση
το άτομο που δέχεται ταπείνωση στην προσωπική του ζωή, να μπορέσει να δείξει
αυτοπεποίθηση σε άλλους τομείς. Χάνεται η δύναμή του. Αργά ή γρήγορα, η
εξουθένωση θα φανεί παντού. Δεν είναι τυχαίο που ο βιασμός χρησιμοποιείται ως όπλο
μαζικής καταστροφής σε περιόδους πολέμου. Και βέβαια, όταν οι γυναίκες έχουν
υποστεί πλύση εγκεφάλου ότι ο ρόλος τους είναι ‘αποδυναμωμένα, ταπεινωμένα
θύματα’, ο μισός πληθυσμός έχει βγει εκτός μάχης, ακίνδυνος για οποιαδήποτε
μορφή εξουσίας. Παραδόξως, και ο άλλος μισός πληθυσμός βγαίνει και εκείνος
εκτός μάχης, γιατί πολύ απλά οι διαφυλικές σχέσεις αντικατοπτρίζουν τη σχέση
που έχουμε με τον εαυτό μας. Οι αρμονικές διαφυλικές σχέσεις (μέσα στην
οικογένεια, στη συντροφική σχέση, στην επαγγελματική ζωή) είναι απαραίτητη
προϋπόθεση για την ψυχική υγεία ενός ολόκληρου λαού. Κατεστραμμένες διαφυλικές σχέσεις οδηγούν σε εθισμούς, κατάθλιψη,
μοναξιά, έξαρση της εγκληματικότητας και εντέλει, βαθιά συναισθήματα
απομόνωσης, αποτυχίας κι ενοχής . Ό,τι πρέπει δηλαδή για να κρατάς ένα λαό
δέσμιο.
Βεβαίως, η διάδοση αυτών των μηνυμάτων επαφίεται στην έλλειψη αγωγής διαφυλικών σχέσεων (σχέσεων μεταξύ των δύο φύλων), καθώς και
σεξουαλικής αγωγής, η οποία θα έπρεπε να παρέχεται από το σχολικό πλαίσιο σε
όλους τους έφηβους. Όταν υπάρχει συνειδητή υγιής σεξουαλικότητα, το νεαρό άτομο
ΔΕΝ είναι ευάλωτο στην οργανωμένη προπαγάνδα παραφιλιών και σεξουαλικής
ελευθεριότητας (δηλαδή σεξουαλικού εθισμού,) που σφυροκοπά κυρίως τις νεαρές
ηλικίες. Είναι απόλυτη υποκρισία της ελληνικής κοινωνίας να σοκάρεται στην ιδέα
της σεξουαλικής αγωγής στα σχολεία, με το επιχείρημα ότι θα ‘διαφθείρουμε’ τα
παιδιά μας. Αν δεν αναλάβει κάποιος να διδάξει στους εφήβους την υγιή σεξουαλικότητα, τότε θα αναλάβει η
πορνογραφία να τους διδάξει τη διαστρεβλωμένη, διαταραγμένη και άρρωστη σεξουαλικότητα,
που προβάλλεται στα μιντιακά θεάματα με κάθε αμφίεση. Ούτε αποτελεί επιχείρημα ότι
: «αυτά είναι δουλειά της οικογένειας». Πόσες ελληνικές οικογένειες
είναι σεξουαλικά ισορροπημένες και υγιείς, ώστε να διδάξουν σωστή σεξουαλική
αγωγή στα παιδιά τους;!!! Οι καθωσπρέπει οικογενειάρχες που
πιάνονται από το δίωξη ηλεκτρονικού εγκλήματος για κατοχή παιδικής πορνογραφίας;
Ή μήπως οι 7.000 έλληνες που ψάχνονταν να εξεταστούν για HIV μετά τη διαπόμπευση των οροθετικών
ιερόδουλων (οι οποίοι εν γνώσει τους πήραν το ρίσκο- πληρώνοντας 5 ευρώ
παραπάνω- και μετά εν γνώσει τους πήγαν με τις συζύγους τους και κοπέλες τους ,
χωρίς προφύλαξη και χωρίς βέβαια να τους αποκαλύψουν τι έκαναν); Αυτή είναι η
ελληνική οικογένεια που θα διδάξει την υγιή σεξουαλικότητα στα παιδιά της;! Οι εργοδότες που ‘βάζουν χέρι’ στην
νεαρή εργαζόμενη και την απειλούν ότι αν δεν υποκύψει στη σεξουαλική
παρενόχληση, θα χάσει τη δουλειά της (όταν εκείνη δεν έχει να φάει;) Εκείνοι
που κατηχούν και ηθικολογούν μέσα σε ένα θρησκευτικό πλαίσιο, ενώ έχουν
φωτογραφίες στα κινητά τους από γυμνά κορίτσια; Οι 80χρονοι επιδειξίες, στις
ερμητικά κλειστές ελληνικές επαρχίες, που θωπεύουν τις εγγονές και τις ανιψιές;
Kαι όταν κάτι μαθαίνεται, το μόνο, μα το μόνο, που έχουν όλοι στην
τοπική κοινωνία να πουν είναι ‘σσσσστ,
μην πεις τίποτα σε κανέναν’ (για να συνεχίσει να κακοποιεί κι άλλα παιδιά ανενόχλητος). Ή μήπως ο ενήλικας, που κακοποιημένος ο
ίδιος, παντρεύεται μεν, για να δείξει ένα καθωσπρέπει πρόσωπο στην κοινωνία,
αλλά περιμένει την ευκαιρία να εκτονώσει
το δικό του αθεράπευτο, κρυφό τραύμα, κακοποιώντας κάποιον άλλον,
αδύναμο, όπως αδύναμος ήταν ο ίδιος κάποτε; Ή μήπως η σύζυγος-μάνα-γιαγιά-πεθερά, η οποία
όταν μάθει ότι ο θετός πατέρας βίασε την 14-χρονη κόρη την στέλνει πακέτο σε
άλλη πόλη, γιατί τον ‘ξεμυάλισε’ ; Ή μήπως, τέλος τέλος, ακόμη και οι καλοπροαίρετοι
κατακουρασμένοι γονείς, που πέφτουν ξεροί το μεσημέρι για ύπνο (αν είναι στο
σπίτι ) παρκάροντας τα νήπια στα παιδικά κανάλια, όπου τα προβαλλόμενα κινούμενα σχέδια έχουν αποκλειστικά και μόνο
συνεχείς σκηνές βίας, σωματικής και λεκτικής και πάρα πολλά υπόγεια
σεξουαλικοποιημένα μηνύματα; Όταν οι γονείς κάποια στιγμή ξυπνήσουν (μετά από
χρόνια) και πάνε να διδάξουν, τα μυαλά των παιδιών είναι ήδη βαθιά
δηλητηριασμένα... Δυστυχώς, η ελληνική κοινωνία νοσεί βαθιά σε σχέση με τη
σεξουαλική υγεία και ο μόνος τρόπος να θεραπευτεί, είναι να σταματήσει τη διπρόσωπη υποκρισία της…
Μιας και η κουβέντα ξεκίνησε με βιβλία, ένα πολύ
αξιόλογο βιβλίο, που ΔΕΝ έχει διαφημιστεί, είναι το «Raising Boys: Why boys are different and how to help them become happy and well-balanced men” του Steve Biddulph .
Ο συγγραφέας μιλά εκτενώς για την ανάγκη σωστής σεξουαλικής αγωγής στα αγόρια,
για να αναπτύξουν υγιή σεξουαλικότητα που θα σέβεται την αξιοπρέπεια του εαυτού και των άλλων και δεν θα
χρησιμοποιεί σεξουαλική, σωματική ή συναισθηματική βία για να εκτονώσει
εσωτερικές συγκρούσεις, θλίψη, ή τραύματα. Ο
Biddulph μιλά για τον χρυσό κανόνα που θα πρέπει να διδαχθούν τα
αγόρια: «Ποτέ μη κακομεταχειρίζεσαι τους
άλλους και ποτέ μην έχεις την πρόθεση να πληγώνεις». Μιλά για την γλώσσα που
πολλοί νεαροί χρησιμοποιούν σχετικά με τις γυναίκες, πίσω από την πλάτη τους.
Γλώσσα, με απόλυτα υποτιμητικούς όρους, σαν να ήταν οι γυναίκες αντικείμενα ή ανατομικά μέλη. Όσο πιο μεγάλη
είναι η ανδρο-παρέα, τόσο πιο άσχημη γλώσσα χρησιμοποιείται. Μιλά για τη
σημασία της νοοτροπίας που
διδάσκεται σε σχέση με το σεξ, ότι υπάρχει ‘καλό σεξ’ (με σεβασμό, προφυλάξεις
σχετικά με εγκυμοσύνη ή σεξουαλικώς μεταδιδόμενες ασθένειες) και ‘κακό σεξ’
(χρησιμοποιώντας τους άλλους εγωιστικά). Μιλά για το πώς οι άνθρωποι
πληγώνονται, όταν το σεξ χρησιμοποιείται χωρίς σεβασμό. Για το πώς αγόρια που
μπορούν να μιλήσουν με κορίτσια , που έχουν την αυτοπεποίθηση και τις
δεξιότητες να φλερτάρουν με υγιή τρόπο,
αναπτύσσουν μια πολύ πιο υγιή σεξουαλικότητα, από άλλους καταπιεσμένους εφήβους,
που μετά τις συνεχόμενες απορρίψεις και αποτυχίες να προσεγγίσουν κορίτσια,
καταλήγουν να φαντασιώνονται σενάρια
εξουσίας, βίας κι ελέγχου και ενδεχομένως να τα πραγματοποιούν στο πρώτο
ευάλωτο θύμα, με ή χωρίς πληρωμή. Αγόρια που μεγαλώνουν με ψυχρότητα, τραύματα,
χωρίς την ικανότητα να συνάψουν ουσιαστικές ανθρώπινες σχέσεις και να ανταλλάξουν
τρυφερότητα, καταλήγουν να μισήσουν τις γυναίκες, να εθιστούν στο ανώνυμο και
απρόσωπο σεξ και, όταν μπορέσουν, να
χρησιμοποιήσουν αθώα, ευάλωτα θύματα ως μέσο εκδίκησης για τη δική τους
μοναξιά, επαναλαμβάνοντας τον κύκλο της θυματοποίησης.
Από τους θύτες που κακοποιούν τις ανιψιές στο απομονωμένο
χωριό… μέχρι τους υψηλόβαθμους Ευρωπαίους επιχειρηματίες που ταξιδεύουν στη
νοτιανατολική Ασία, για να βασανίσουν σεξουαλικά πάμφτωχα νήπια, που πουλήθηκαν
στους δουλεμπόρους για να προμηθευτούν οι οικογένειές τους φαγητό… Από τον
οικογενειάρχη που μετά από αλλεπάλληλες κρυφές παρακολουθήσεις πορνοταινιών,
όπου το ενήλικο μοντέλο προσποιείται το σενάριο της αθώας μαθήτριας,
βασανίζεται από έμμονες σκέψεις να επιτεθεί πραγματικά σε μια πραγματική μαθήτρια…. μέχρι τον καταπιεσμένο
ενήλικα, που βιάζει τις κοπέλες που βγαίνουν σε ραντεβού μαζί του, για να
εκδικηθεί την αδιαφορία και τους εξευτελισμούς από την μητέρα του… Η σεξουαλική
βία μπορεί να προληφθεί, μπορεί να
σταματήσει. Ο μόνος τρόπος είναι η
αγωγή στις διαφυλικές σχέσεις στο σχολικό πλαίσιο (συμπεριλαμβανομένης και της
σεξουαλικής αγωγής), που θα βοηθήσει τους νέους να έχουν μια υγιέστερη
προσέγγιση στην σεξουαλικότητα, ως μέσο έκφρασης αγάπης, χαράς, επικοινωνίας,
δημιουργικότητας, με αυτοπεποίθηση κι αξιοπρέπεια στις ερωτικές σχέσεις, σεξουαλικότητα που δεν
πληγώνει και δεν εκμεταλλεύεται, δεν απωθείται ως κάτι ‘κακό’, ούτε εκθειάζεται
ως το μοναδικό πράγμα στον κόσμο. Τότε μόνο θα μπορέσει πραγματικά να μειωθεί η
ανάγκη και η ζήτηση για τις άκρως καταστροφικές
πρακτικές εκμετάλλευσης, με ή χωρίς οικονομικό αντίτιμο, και που είναι τόσο διαδεδομένες σήμερα, με όλες
τις τραγικές συνέπειες που αυτές έχουν.
Υ.Γ. Σχετικά άρθρα
Σεξουαλικός εθισμός
Παιδόφιλοι κια θεραπεία
Υ.Γ. Σχετικά άρθρα
Σεξουαλικός εθισμός
Παιδόφιλοι κια θεραπεία
Πρεκατέ Βικτωρία, 7/12/2012, www.brightplanet.blogspot.gr
