Τα ακόλουθα άρθρα έχουν γραφεί από την ψυχολόγο και συγγραφέα Πρεκατέ Βικτωρία, πολλά εκ των οποίων έχουν αποσταλεί στον τύπο (όπου είναι γνωστό, αναφέρεται η πηγή δημοσίευσης).Το υλικό εκφράζει τις προσωπικές απόψεις της συγγραφέως και δεν εκπροσωπεί κάποιο φορέα ή οργανισμό. Παρακαλείσθε αν αναδημοσιεύετε κάποιο άρθρο, να αναφέρετε ως πηγή αυτό το ιστολόγιο.

Βιβλία της Πρεκατέ Βικτωρίας

ΒΙΒΛΙΑ ΤΗΣ ΠΡΕΚΑΤΕ ΒΙΚΤΩΡΙΑΣ
1)"Η ΚΑΚΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ ΣΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ", Ιατρικές εκδόσεις ΒΗΤΑ,2008, τηλ.για παραγγελίες αντικαταβολή 210-6714371 2)"ΓΥΝΑΙΚΕΙΑ ΕΥΤΥΧΙΑ:Πώς να ελευθερωθείτε από μια σχέση που σας πληγώνει και να ανακτήσετε την προσωπική σας δύναμη: Οδηγός αυτοβοήθειας για γυναίκες", ΙΑΤΡΙΚΕΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΒΗΤΑ, 2011
3)"ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΑΥΤΟΕΚΤΙΜΗΣΗΣ ΓΙΑ ΠΑΙΔΙΑ .Ενίσχυση αυτοπεποίθησης, Εκπαίδευση αξιών και Προετοιμασία για την επαγγελματική ζωή" Εγχειρίδιο με βιωματικές ασκήσεις για γονείς και εκπαιδευτικούς. Από τις Ιατρικές Εκδόσεις ΒΗΤΑ, Α έκδοση 2012, Γ 'εκδοση 2022
4)"ΣΥΖΗΤΩΝΤΑΣ ΜΕ ΤΗΝ ΕΣΩΤΕΡΙΚΗ ΜΗΤΕΡΑ ". Θεραπευτικός οδηγός για να ξαναβρούμε την ιδανική μητρική αγάπη μέσα μας. Ιατρικές Εκδόσεις ΒΗΤΑ 2017
5) "ΧΤΙΖΟΝΤΑΣ ΨΥΧΙΚΗ ΑΝΘΕΚΤΙΚΟΤΗΤΑ". Ιατρικές Εκδόσεις ΒΗΤΑ, 2024
6)Μετάφραση/Επιμέλεια του 'Οδηγού Θεραπείας για τον Βιασμό' της Aphrodite Matsakis. Ιατρικές Εκδόσεις ΒΗΤΑ (2007) 7)'Οδηγός εκπαιδευτικών και γονέων για την ανίχνευση της παιδικής κακοποίησης' (A' συγγραφέας) Ιατρικές Εκδόσεις ΒΗΤΑ (2007, Β έκδοση 2019)
Η εκπαιδευτικός και ψυχολόγος Πρεκατέ Βικτωρία έχει εκπαιδευτεί στην Αγγλία και ασχοληθεί με θέματα κακοποίησης παιδιών και γυναικών, σεμινάρια αυτοεκτίμησης, θεραπείας τραύματος, κατάθλιψης, αποχωρισμού-απώλειας, καθώς και θέματα ψυχοπαιδαγωγικής στήριξης για μαθητές με δυσκολίες. Σύντομα άρθρα στο facebook.com/victoria.prekate.9
Η εκπαίδευση στην πνευματική ζωή ως ανάγκη του παιδιού και ανθρώπινο δικαίωμά του. Στην Ελλάδα της συναισθηματικής αγριότητας, της διάβρωσης της συμπόνιας, της αλλοτρίωσης κάθε έννοιας ανθρωπιάς, της μετάλλαξης του ‘ενδιαφέροντος για τον άλλον’ σε κακεντρεχές κουτσομπολιό, της αντικατάστασης των αξιών από το lifetsyle, της υιοθέτησης αυτόματων αντανακλαστικών χλευασμού και υποτίμησης οποιασδήποτε μορφής ανθρώπινης αδυναμίας, έχουμε πολλά να επωφεληθούμε από την εκπαίδευση στην πνευματική ζωή της θρησκευτικής παράδοσης του τόπου μας. Περισσότερα εδώ https://brightplanet.blogspot.com/2020/01/blog-post_25.htm

YOUTUBE κανάλι Victoria Prekate

Εκπαιδευτικά βίντεο, ομιλίες, συνεντεύξεις κλπ στο κανάλι youtube Victoria Prekate https://www.youtube.com/channel/UCPQUL5W0B32LIG15tfTS5BA Στο ιστολόγιο αυτό αναρτώνται άρθρα σε σχέση με την προστασία του παιδιού, την πρόληψη και θεραπεία της ενδο-οικογενειακής βίας, τις εφαρμογές της ψυχολογίας στην βελτίωση της καθημερινής ζωής, την σχέση ψυχολογίας και πνευματικής ζωής μέσα από την Ορθοδοξία, καθώς και προσωπικές απόψεις για τρέχοντα θέματα της επικαιρότητας.
myows online copyright protection

Αντί για τον ιό, βλέπουμε ως κίνδυνο τον 'άλλον'...

Όσο πιο παρατεταμένη είναι η αλλοίωση στην ανθρώπινη συμπεριφορά κι αλληλεπίδραση, τόσο πιο βαθιά θα είναι και η αλλαγή στις βαθύτερες πεποιθήσεις και στάσεις μας απέναντι στους άλλους. Εδώ και κάποιες δεκαετίες, ο δυτικός καταναλωτικός, ατομικιστικός τρόπος ζωής μας έκανε να βλέπουμε ο ένας τον άλλον ως 'συμφέρον'. Αν δεν έχω να πάρω κάτι από τον άλλον, μου είναι αδιάφορος. Τώρα, αν συνεχιστεί η ιστορία με τους ιούς (κάποιος είπε ότι μπαίνουμε στον αιώνα των ιών) πολύ φοβάμαι ότι πολύ πιο γρήγορα, θα βλέπουμε ο ένας τον άλλον όχι ως 'αδιάφορο' αλλά ως 'βάρος' και ως 'κίνδυνο'. Αντί να βλέπουμε τον ιό ως κίνδυνο, θα βλέπουμε τον ΑΛΛΟΝ ως κίνδυνο. Αυτός είναι ένας λόγος που επιμένω τόσο πολύ στην αυστηρή χρήση προστατευτικών μέτρων, αλλά ΟΧΙ στην παρατεταμένη αλλοίωση της ανθρώπινης συμπεριφοράς (π.χ. βγες για καφέ με τη φίλη σου στα δυο μέτρα απόσταση με διπλές μάσκες, αλλά όχι 'κλειστείτε και οι δύο σπίτι'). Πολύ εύκολα η αλλοίωση στη συμπεριφορά θα γίνει αλλοίωση και στον ΤΡΟΠΟ ΣΚΕΨΗΣ. Θα αντιμετωπίζουμε ο ένας τον άλλον, όχι ως άνθρωπο, αλλά ως μολυσματική κατσαρίδα, με σιχασιά...
Κι αλίμονο σε εκείνους που θα υποφέρουν...Και δεν είναι μόνο κάποιες κάποιες κοινωνικές ομάδες. Μην πάμε μακριά. Αρκετοί ηλικιωμένοι που πέθαναν από τον ιό , δεν πήγαν ούτε οι συγγενείς τους να τους δουν, ούτε στην κηδεία! Αυτά είναι τα αποτελέσματα της υπερβολικής εμμονής με το πώς κολλάει ο ιός. Σκέφτομαι επίσης τις αναπτυσσόμενες χώρες. Δεν έφταιξαν σε τίποτα για τον τρόπο που δημιουργήθηκε/ διέρρευσε/διαδόθηκε αυτός ο ιός, όποιες θεωρίες κι αν υπάρχουν... Όμως αν φτάσει, όπως κι αν φτάσει εκεί, θα το πληρώσουν ακριβά, και δεν θα γυρίσει η Δύση καν να τις κοιτάξει, καθώς είναι πολύ απασχολημένη να σώσει τον εαυτό της (οικονομικά και όχι μόνο). Η στάση ημών των υπολοίπων είναι 'Ωχ, αρκετά προβλήματα έχουμε, δεν μπορούμε να ασχοληθούμε και με αυτούς, ας κάτσουν εκεί που είναι (μην μας το φέρουν εδώ!) και ας δουν τι μπορούν να κάνουν μόνοι τους''. Δηλαδή, α) βάρος και β) κίνδυνος.
Δεν είναι έτσι. Δεν ήρθαμε σε αυτή τη ζωή, για να προσπαθούμε να την ελέγξουμε απαξιώνοντας και δαιμονοποιώντας τους άλλους. Τέτοια ζωή αλήθεια τι να την κάνει κανείς; Υπάρχει ένας πολύ μεγαλύτερος κίνδυνος από το να αρρωστήσουμε από τον ιό. Ο κίνδυνος να χάσουμε την αξιοπρέπειά μας και να χάσουμε την ανθρωπιά μας...

----------------------------------------------------------------------------
Αναρωτιέμαι επίσης για τις μακροχρόνιες συνέπειες της 'κοινωνικής αποστασιοποίησης' αν συνεχιστεί (μπορεί και για 2 χρόνια από ο,τι μας λένε...) Νομίζω θα χρειαστεί επίμονη και συνειδητή προσπάθεια να μη μετατραπεί, με την φθορά του χρόνου, η κοινωνική αποστασιοποίηση σε ουσιαστική... Καλό το διαδίκτυο, αλλά δεν μπορούν να βασιστούν οι ανθρώπινες σχέσεις αποκλειστικά σε αυτό.Η έντονη διαδικτυακή επικοινωνία που έχουμε στις μέρες μας (ευτυχώς) έχει τη βάση της στην προηγούμενη φυσική επικοινωνία.Δεν ξέρω πόσο βιώσιμο θα είναι αυτό σε βάθος χρόνου.Ο άνθρωπος δεν είναι φτιαγμένος για να μιλά από απόσταση, οι άνθρωποι δεν είναι φτιαγμένοι για να μένουν μέσα στο σπίτι,  και η αγκαλιά είναι σημαντική παράμετρος για την ψυχική μας ισορροπία.
Αναρωτιέμαι επίσης, με ποιο τρόπο η κοινωνική αποστασιοποίηση και όλα τα συναφή πανδημία/εγκλεισμός/φτωχοποίηση θα διαβρώσουν τις οικογενειακές σχέσεις. Πρώτο μέλημα είναι η αμοιβαία αποδοχή και συνεργασία σε πρακτικές λεπτομέρειες,π.χ. κανόνες καθαριότητας, πώς θα μοιραστούν κοινοί χώροι ή αγαθά, πχ τηλεόραση, υπολογιστής, διαχείριση οικονομικών κλπ. Αυτές οι λεπτομέρειες είναι που κάνουν τη διαφορά, ιδιαίτερα σε συνθήκες στρες. Είναι πολύ σημαντικό στην αρμονική συμβίωση να δει το ένα μέλος ότι το άλλο σέβεται π.χ. τη γνώμη ότι πρέπει να καθαρίζονται τα παπούτσια, έστω κι αν το βρίσκει ο ίδιος υπερβολικό. Άλλοι παράγοντες δυσχέρειας είναι το γενικότερο στρες, που κάνει τον καθένα να κλειστεί στον εαυτό του, αλλά και γενικότερα η αίσθηση του 'σώζων εαυτώ σωθήτω'... 
Επίσης σκέφτομαι ότι όλο αυτό θα συμβάλλει στην υπογεννητικότητα.Οι νέοι πρέπει να βγουν έξω, να γνωριστούν, να φλερτάρουν, να ερωτευτούν, να παντρευτούν, να κάνουν παιδιά...Πως θα γίνουν αυτά; Από τα 2 μέτρα; 
----------------------------
Και οι οικονομικές συνέπειες....
Αυτή τη στιγμή κάποιοι δεν έχουν σπίτι για να μείνουν, ακριβώς εξαιτίας του 'μένουμε σπίτι'; Αυτό που βλέπω είναι ότι η πιο ευάλωτη ομάδα αυτή τη στιγμή είναι παλαιότεροι μετανάστες, κυρίως από το πρώην ανατολικό μπλοκ, που είναι 20-30 χρόνια στην Ελλάδα και δούλευαν μαύρα μεροκάματα. Καθαρίστριες, λανζτέρηδες/σερβιτόροι σε εστίαση, οικοδόμοι και τεχνίτες σε όποια οικοδομή ακόμη δούλευε, αποκλειστικές (πολλά νοσοκομεία δεν δέχονται πια), φύλαξη ηλικιωμένων και παιδιών κλπ. Όλοι αυτοί είναι παντελώς άεργοι από τις 22/3, καθώς οι οικοδέσποινες είναι στα σπίτια τους και δεν δουλεύει τίποτα.Μια περίπτωση γνωστής μου γυναίκας από το πρώην Σοβιετικό μπλοκ, έχασε το σπίτι της στην αρχή του lockdown, έμεινε στο δρόμο, και δεν μπορούσε να βρει σπίτι μετά, ούτε δουλειά.Έμεινε άστεγη. Σε άλλες συνθήκες θα έμενε με γνωστούς, φίλους κλπ, αλλά έλα που φοβόντουσαν μήπως είχε τον ιό! Έπρεπε να εξετασθεί για να φιλοξενηθεί!...Για πείνα δεν το συζητάμε. Για τους δε Ρομά αλήθεια σκέφτεται κανείς; Ξέρετε εκείνοι που βγάζουν κάνα χαρτζιλίκι πουλώντας καμία πατάτα στο δρόμο, μπιχλιμπίδια στα πανηγύρια των εκκλησιών, ή έστω κάνοντας επαιτεία... Σκέφτεται κανείς πώς επιβιώνουν ύστερα από μήνες lockdown;... Ή το μόνο που μας νοιάζει είναι να μην κολλήσουμε; 

Αναρτήσεις 2013
Η μιντιακή επίθεση στην αθωότητα
Η δύναμη της θετικής σκέψης και η δύναμη του θετικού λόγου
Σκέψεις σχετικά με τις αλλαγές στο εκπαιδευτικό
Κίνητρα μαθητών για μάθηση και δημιουργικότητα(2)
Κακοποίηση ζώων από παιδιά: αγνωστη,διαδεδομένη συνήθεια
Διαθεματικό μάθημα στην πολική αρκούδα
Σιωπηρή εκπαίδευση των παιδιών στη βία: μια βραδυφλεγής βόμβα;
Η επιλογή της ομορφιάς ή της ασχήμιας στην καθημερινή ζωή
Το σχολείο ως καταφύγιο: Ο ρόλος του σχολείου στην προάσπιση της ψυχικής υγείας των παιδιών
Παρεξηγημένη (κι επικίνδυνη) μεταφυσική

Κακοποίηση μαθητών από εκπαιδευτικούς
Συναισθηματική
υπερφαγία: Όταν το ψυγείο από ‘φίλος’, γίνεται ‘εχθρός’

Αγωγή διαφυλικών σχέσεων στους εφήβους
Παρεξηγημένη υπερηφάνεια και υπεροψία
Οι τρεις μηχανισμοί επιβίωσης και το διαλυτικό του φόβου
Αξίες (των εφήβων;) την εποχή της κρίσης, Β'
Αξίες (των εφήβων;) την εποχή της κρίσης, Α'
Συνεξάρτηση
Η Οιδιπόδεια πληγή
Το ανθρώπινο δικαίωμα του παιδιού να μεγαλώσει χωρίς να μισεί
Το δίλημμα της μετανάστευσης
Καλή χρονιά με χαρά, ζωή και επίγνωση

Οκτώβρης 2012,Εκπαίδευση Ειρήνης-Δάσκαλοι Χωρίς Σύνορα,Απελευθέρωση από το καλούπι, Σεπτέμβριος 2012,Γαύδος, αρκούδες και Σομαλία, Αγχώδης διαταραχή και κρίσεις πανικού,Μιντιακή αισθητική και απλότητα, Αύγουστος 2012,Ζηλοφθονία:Εθνικό πάθος;,Ελευθερία επιλογής,Προβολή κι ενοχή(Η βροχή της λύπης),Ψυχολογική στάση απέναντι στην ηγεσία,Η μιντιακή τρομολαγνεία και πώς να προστατευτούμε , Ιούνιος 2012,Η αποξένωση στην ελληνική οικογένεια εν μέσω κρίσης, Μάιος 2012,Εθισμός στο χρήμα,Πώς να βοηθήσουμε τους άστεγους,Η βροχή του φόβου,Υστερόγραφο στην αναλογία της κακοποιημένης γυναίκας,Εθνική εξάρτηση,Ποινικοποίηση της φτώχειας, ποινικοποίηση της ασθένειας Απρίλιος 2012,Η μικροβιοφοβία ως παράγοντας διακρίσεων, Ένα συγκινητικό συμβάν και ο ρατσισμός, Ο πολύ ύπουλος ρατσισμός Νο 2, Μετανάστες και ο πολύ ύπουλος ρατσισμός, Αναβλητικότητα:Τι είναι;Πώς αντιμετωπίζεται;, Μάρτιος 2012
Το μήνυμα της 25ης Μαρτίου 2012, Χρήση των λέξεων σε δύσκολους καιρούς,,Φεβρουάριος 2012,Να θυμηθούμε..., Απεξάρτηση από τον υλισμό, Δουλοπρέπεια και αξιοπρέπεια, Η αυτοεκτίμηση σε σχέσεις που πληγώνουν, Ιανουάριος 2012
Ζητιανιά, ελεημοσύνη κι υπευθυνότητα..., Η παραμέληση του εαυτού στους ενήλικες: Αίτια, μορ..., Αλήθεια νοσταλγούμε το παρελθόν; , 2012: Ελπίδα,αντί για παραίτηση

2011
(Δεκέμβριος 2011): Χριστούγεννα και αντίσταση στην αλλαγή, Κρίση (Μέρος 13ο):Πίστη (και αφθονία) ή τσιγκουνιά (και φτώχεια);, ΚΡΙΣΗ (Μέρος 12ο): Ψυχολογικό αντίκτυπο της οικονομικής κρίσης στα παιδιά Ψυχολογικό αντίκτυπο της οικονομικής κρίσης στα πα..., ΠΑΙΔΙΚΗ ΣΕΞΟΥΑΛΙΚΗ ΚΑΚΟΠΟΙΗΣΗ:H ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΣΩΖΕΙ!!, Πίστη, φόβος και δοτικότητα, Η ορειβασία και οι άστεγοι (Νοέμβριος 2011): Οκτάποδο (Χταπόδι): Το πιο ευφυές ασπόνδυλο, Διαμαρτυρία για τα άθλια θεάματα της τηλεόρασης, Ασκήσεις ενίσχυσης αυτο-εκτίμησης, Κρίση (Mέρος 11ο):Αυτο-εκτίμηση ως έθνος (B'), Φυλλάδιο: Ψυχολογική αντιμεπτώπιση της ανεργίας, Κρίση (Μέρος 10ο): Συμμετοχική δημοκρατία, αυτοεκτ... (Οκτώβριος 2011): Ψυχολογική αντιμετώπιση της ανεργίας Μέρος 2ο, Κρίση (Μέρος 9ο): ΑΥΤΟΕΚΤΙΜΗΣΗ ΩΣ ΕΘΝΟΣ Α , Τι έχουμε κάνει στη γη;, Κρίση (μέρος 8ο): ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ, Προετοιμασία του παιδιού για την επαγγελματική ζωή...(Σεπτέμβριος 2011): Κρίση (Μέρος 7ο): Δεν μας αξίζει αυτό, ΚΡΙΣΗ (Μέρος 6ο): Γαλήνη ή πανικός, Τι μας ενώνει (Αύγουστος 2011): Κρίση (Μέρος 5ο): Αφθονία ή φόβος της έλλειψης, Ταραχές νέων και παραμέληση (Ιούλιος 2011): Κρίση (Μέρος 4ο):Κοινωνική συνείδηση ή Διαφθορά , Κρίση (Μέρος 3ο) Ηγεσία: Λειτούργημα ή Εξουσία , Κρίση (Μέρος 2ο): Ψυχραιμία ή μίσος (Ιούνιος 2011): Διάκριση στην επιλογή θεραπευτή (Απρίλιος 2011): ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΑΞΙΩΝ, Τα διδάγματα της Φουκουσίμα (Μάρτιος 2011): Προσκόληση στα βρέφη κι αίσθηση του εαυτού, Παιδόφιλοι και θεραπεία

(Φεβρουάριος 2011): Η έξοδος από την κακοποιητική συντροφική σχέση, (Ιανουάριος 2011): Σεβασμός στα ζώα

2010 (16)

(Νοέμβριος 2010) Αυτοδιαχείριση και κρίση: πόσο προετοιμασμένοι είμ..., Πνευματική διάσταση της μετανάστευσης, The Earth is our home, Η Γη είναι το σπίτι μας (Αύγουστος 2010) Ανθρώπινες σχέσεις ή δημόσιες σχέσεις?, Το απαράδεκτο "τραγούδι" της "μπεμπε-λιλή" Ιούλιος, Διακοπές κι αποστεωμένα ζώα, Κοινωνικός ρόλος των σούπερ-μάρκετ; (Ιούνιος 2010) Ψυχολογική αντιμετώπιση της ανεργίας, Όταν κατακρίνουμε και δαχτυλοδείχνουμε…, Κακοποίηση παιδιών σε ιδρύματα φιλοξενίας, Ένα πρόβλημα με τις Πανελλήνιες (Απρίλιος 2010) Οικονομική κρίση στην Ελλάδα, Η κατανάλωση κρεάτος στον πλανήτη των 7δις (Ιανουάριος 2010) Τα μαθήματα της ντουλάπας, Καλή χρονιά με εθελοντισμό

2009 (16)

(Δεκέμβριος 2009) H Πολική αρκούδα: ένα αξιοθαύμαστο ζώο, Σύγχρονος ελληνικός σεξισμός και νέα κορίτσια, BURN OUT: Πώς να αποφύγετε την επαγγελματική εξουθ..., Θάνατος για χόμπι (Νοέμβριος 2009) Η φροντίδα μικρών παιδιών με ειδικές ανάγκες, Έφηβοι σε συμμορίες (Αύγουστος 2009) Οι φύλακες των φαναριών, Δυσθυμία-η «καθημερινή» κατάθλιψη, Πένθος: Η ψευδαίσθηση του χρόνου (Ιούνιος 2009) Τηλεοπτική εξαθλίωση, Οικονομική κρίση, Πρωινή προσευχή, Κακοποίηση παιδιών με ειδικές ανάγκες, Σεξουαλικός Εθισμός


Προτεινόμενες οργανώσεις

http://www.heartsandhandsforafrica.com/ (Children in need in Zambia and S.Africa)



http://www.who-will.org/ (Children in need in Cambodia)



http://www.steppingstonesnigeria.org/ (Βοηθά παιδιά στη Νιγηρία που έχουν κακοποιηθεί)



http://www.diakonia.gr/ Εξαιρετική οργάνωση εθελοντικής παροχής βοήθειας προς παιδιά σε νοσοκομεία και άλλους ευάλωτους πληθυσμούς (Αθήνα).