Η Πρεκατέ Βικτωρία είναι ψυχολόγος και συγγραφέας με εκτενή μετεκπαίδευση και εμπειρία στην συμβουλευτική εφήβων, γονέων, ενηλίκων επιζώντων από παιδική κακοποίηση και κακοποιημένων γυναικών. Email: vprek2000@yahoo.gr
Βιβλία της Πρεκατέ Βικτωρίας
YOUTUBE κανάλι Victoria Prekate
Αντί για τον ιό, βλέπουμε ως κίνδυνο τον 'άλλον'...
Κι αλίμονο σε εκείνους που θα υποφέρουν...Και δεν είναι μόνο κάποιες κάποιες κοινωνικές ομάδες. Μην πάμε μακριά. Αρκετοί ηλικιωμένοι που πέθαναν από τον ιό , δεν πήγαν ούτε οι συγγενείς τους να τους δουν, ούτε στην κηδεία! Αυτά είναι τα αποτελέσματα της υπερβολικής εμμονής με το πώς κολλάει ο ιός. Σκέφτομαι επίσης τις αναπτυσσόμενες χώρες. Δεν έφταιξαν σε τίποτα για τον τρόπο που δημιουργήθηκε/ διέρρευσε/διαδόθηκε αυτός ο ιός, όποιες θεωρίες κι αν υπάρχουν... Όμως αν φτάσει, όπως κι αν φτάσει εκεί, θα το πληρώσουν ακριβά, και δεν θα γυρίσει η Δύση καν να τις κοιτάξει, καθώς είναι πολύ απασχολημένη να σώσει τον εαυτό της (οικονομικά και όχι μόνο). Η στάση ημών των υπολοίπων είναι 'Ωχ, αρκετά προβλήματα έχουμε, δεν μπορούμε να ασχοληθούμε και με αυτούς, ας κάτσουν εκεί που είναι (μην μας το φέρουν εδώ!) και ας δουν τι μπορούν να κάνουν μόνοι τους''. Δηλαδή, α) βάρος και β) κίνδυνος.
Δεν είναι έτσι. Δεν ήρθαμε σε αυτή τη ζωή, για να προσπαθούμε να την ελέγξουμε απαξιώνοντας και δαιμονοποιώντας τους άλλους. Τέτοια ζωή αλήθεια τι να την κάνει κανείς; Υπάρχει ένας πολύ μεγαλύτερος κίνδυνος από το να αρρωστήσουμε από τον ιό. Ο κίνδυνος να χάσουμε την αξιοπρέπειά μας και να χάσουμε την ανθρωπιά μας...
----------------------------------------------------------------------------
Αναρωτιέμαι επίσης για τις μακροχρόνιες συνέπειες της 'κοινωνικής αποστασιοποίησης' αν συνεχιστεί (μπορεί και για 2 χρόνια από ο,τι μας λένε...) Νομίζω θα χρειαστεί επίμονη και συνειδητή προσπάθεια να μη μετατραπεί, με την φθορά του χρόνου, η κοινωνική αποστασιοποίηση σε ουσιαστική... Καλό το διαδίκτυο, αλλά δεν μπορούν να βασιστούν οι ανθρώπινες σχέσεις αποκλειστικά σε αυτό.Η έντονη διαδικτυακή επικοινωνία που έχουμε στις μέρες μας (ευτυχώς) έχει τη βάση της στην προηγούμενη φυσική επικοινωνία.Δεν ξέρω πόσο βιώσιμο θα είναι αυτό σε βάθος χρόνου.Ο άνθρωπος δεν είναι φτιαγμένος για να μιλά από απόσταση, οι άνθρωποι δεν είναι φτιαγμένοι για να μένουν μέσα στο σπίτι, και η αγκαλιά είναι σημαντική παράμετρος για την ψυχική μας ισορροπία.
Αναρωτιέμαι επίσης, με ποιο τρόπο η κοινωνική αποστασιοποίηση και όλα τα συναφή πανδημία/εγκλεισμός/φτωχοποίηση θα διαβρώσουν τις οικογενειακές σχέσεις. Πρώτο μέλημα είναι η αμοιβαία αποδοχή και συνεργασία σε πρακτικές λεπτομέρειες,π.χ. κανόνες καθαριότητας, πώς θα μοιραστούν κοινοί χώροι ή αγαθά, πχ τηλεόραση, υπολογιστής, διαχείριση οικονομικών κλπ. Αυτές οι λεπτομέρειες είναι που κάνουν τη διαφορά, ιδιαίτερα σε συνθήκες στρες. Είναι πολύ σημαντικό στην αρμονική συμβίωση να δει το ένα μέλος ότι το άλλο σέβεται π.χ. τη γνώμη ότι πρέπει να καθαρίζονται τα παπούτσια, έστω κι αν το βρίσκει ο ίδιος υπερβολικό. Άλλοι παράγοντες δυσχέρειας είναι το γενικότερο στρες, που κάνει τον καθένα να κλειστεί στον εαυτό του, αλλά και γενικότερα η αίσθηση του 'σώζων εαυτώ σωθήτω'...
Επίσης σκέφτομαι ότι όλο αυτό θα συμβάλλει στην υπογεννητικότητα.Οι νέοι πρέπει να βγουν έξω, να γνωριστούν, να φλερτάρουν, να ερωτευτούν, να παντρευτούν, να κάνουν παιδιά...Πως θα γίνουν αυτά; Από τα 2 μέτρα;
----------------------------
Και οι οικονομικές συνέπειες....
Αυτή τη στιγμή κάποιοι δεν έχουν σπίτι για να μείνουν, ακριβώς εξαιτίας του 'μένουμε σπίτι'; Αυτό που βλέπω είναι ότι η πιο ευάλωτη ομάδα αυτή τη στιγμή είναι παλαιότεροι μετανάστες, κυρίως από το πρώην ανατολικό μπλοκ, που είναι 20-30 χρόνια στην Ελλάδα και δούλευαν μαύρα μεροκάματα. Καθαρίστριες, λανζτέρηδες/σερβιτόροι σε εστίαση, οικοδόμοι και τεχνίτες σε όποια οικοδομή ακόμη δούλευε, αποκλειστικές (πολλά νοσοκομεία δεν δέχονται πια), φύλαξη ηλικιωμένων και παιδιών κλπ. Όλοι αυτοί είναι παντελώς άεργοι από τις 22/3, καθώς οι οικοδέσποινες είναι στα σπίτια τους και δεν δουλεύει τίποτα.Μια περίπτωση γνωστής μου γυναίκας από το πρώην Σοβιετικό μπλοκ, έχασε το σπίτι της στην αρχή του lockdown, έμεινε στο δρόμο, και δεν μπορούσε να βρει σπίτι μετά, ούτε δουλειά.Έμεινε άστεγη. Σε άλλες συνθήκες θα έμενε με γνωστούς, φίλους κλπ, αλλά έλα που φοβόντουσαν μήπως είχε τον ιό! Έπρεπε να εξετασθεί για να φιλοξενηθεί!...Για πείνα δεν το συζητάμε. Για τους δε Ρομά αλήθεια σκέφτεται κανείς; Ξέρετε εκείνοι που βγάζουν κάνα χαρτζιλίκι πουλώντας καμία πατάτα στο δρόμο, μπιχλιμπίδια στα πανηγύρια των εκκλησιών, ή έστω κάνοντας επαιτεία... Σκέφτεται κανείς πώς επιβιώνουν ύστερα από μήνες lockdown;... Ή το μόνο που μας νοιάζει είναι να μην κολλήσουμε;
Λίστα παλαιότερων αναρτήσεων
Σημάδια και προβληματισμοί
Πρόληψη της σεξουαλικής παρενόχλησης: πώς να μιλήσουμε στους εφήβους
Η κουλτούρα του φόβου και της ανημπόριας
Σταθερότητα της αυτοεκτίμησης στην ενήλικη ζωή- αναγωγή στην εθνική αποδυνάμωση
Αγάπη για την πατρίδα
Αυτοκτονικότητα- μια πνευματική θεώρηση
Απελευθέρωση από το παρελθόν
Μισογυνισμός τον 21ο αιώνα, ένα συγκλονιστικό βιβλίο και η τραγική ιστορία μιας αφανούς ηρωίδας
Make believe:Η ετερο-εκπληρούμενη προφητεία
Grooming εφήβων: όταν ο 'έρωτας' ενηλίκου-έφηβης αποκαλύπτει το αληθινό του πρόσωπο
Γυναίκες μόνες στο δυτικό κόσμο: σχολιασμοί σε ένα βιβλίο
Πάσχα 2014
Ακραία βία στα παιδιά
Αυτοτραυματισμός στους εφήβους
"Επανακαλωδίωση" και εργασία
Αφθονία, ευλογία, ασφάλεια
Ψυχολογικό αντίκτυπο της κρίσης στα παιδιά (2)
The way out is the way up
Σχόλια και προτάσεις για την παιδεία
ΕΑρπαγή γης, το νέο κυνήγι θησαυρού των επενδυτών
Καλή χρονιά (ή πώς να την κάνουμε...)
2013
Κλείνοντας το 2013
Έφηβοι και κίνδυνοι στο Διαδίκτυο
Αυτοπροστασία των παιδιών από τη λεκτική βία
Πώς να βοηθήσουμε τα απομονωμένα παιδιά
Ψυχολογική αντιμετώπιση της ανεργίας στους νέους
Η μιντιακή επίθεση στην αθωότητα
Η δύναμη της θετικής σκέψης και η δύναμη του θετικού λόγου
Σκέψεις σχετικά με τις αλλαγές στο εκπαιδευτικό
Κίνητρα μαθητών για μάθηση και δημιουργικότητα(2)
Κακοποίηση ζώων από παιδιά: αγνωστη,διαδεδομένη συνήθεια
Διαθεματικό μάθημα στην πολική αρκούδα
Σιωπηρή εκπαίδευση των παιδιών στη βία: μια βραδυφλεγής βόμβα;
Η επιλογή της ομορφιάς ή της ασχήμιας στην καθημερινή ζωή
Το σχολείο ως καταφύγιο: Ο ρόλος του σχολείου στην προάσπιση της ψυχικής υγείας των παιδιών
Παρεξηγημένη (κι επικίνδυνη) μεταφυσική
Κακοποίηση μαθητών από εκπαιδευτικούς
Συναισθηματική
υπερφαγία: Όταν το ψυγείο από ‘φίλος’, γίνεται ‘εχθρός’
Αγωγή διαφυλικών σχέσεων στους εφήβους
Παρεξηγημένη υπερηφάνεια και υπεροψία
Οι τρεις μηχανισμοί επιβίωσης και το διαλυτικό του φόβου
Αξίες (των εφήβων;) την εποχή της κρίσης, Β'
Αξίες (των εφήβων;) την εποχή της κρίσης, Α'
Συνεξάρτηση
Η Οιδιπόδεια πληγή
Το ανθρώπινο δικαίωμα του παιδιού να μεγαλώσει χωρίς να μισεί
Το δίλημμα της μετανάστευσης
Καλή χρονιά με χαρά, ζωή και επίγνωση
Συλλογική μαθημένη αβοηθησία
Χριστούγεννα 2012
Ένα αξιοθαύμαστο δώρο, υπενθύμιση της Θείας Χάρης αυτό το χειμώνα
21/12/2012
Η ανάγκη αγωγής στις διαφυλικές σχέσεις για την αντιμετώπιση του τραφικινγκ, των σεξουαλικών εθισμών και της πορνογραφίας
Ποινές και εκφοβισμός στο σχολικό πλαίσιο
Αντιμετώπιση τράφικινγκ: Δύο παραδείγματα γενναιότητας
Αυτοκτονίες λόγω χρεών
Αλλαγή-η πνευματική θεώρηση
Τσιγκουνιά, η πολυπρόσωπη
Κοινωνικο-συναισθηματικές δυσκολίες σε παιδιά με υπο-επίδοση
Αλλαγή και απόλυτη σκέψη
Εκπαίδευση Ειρήνης-Δάσκαλοι Χωρίς Σύνορα
Το μήνυμα της 25ης Μαρτίου 2012, Χρήση των λέξεων σε δύσκολους καιρούς,,Φεβρουάριος 2012,Να θυμηθούμε..., Απεξάρτηση από τον υλισμό, Δουλοπρέπεια και αξιοπρέπεια, Η αυτοεκτίμηση σε σχέσεις που πληγώνουν, Ιανουάριος 2012
Ζητιανιά, ελεημοσύνη κι υπευθυνότητα..., Η παραμέληση του εαυτού στους ενήλικες: Αίτια, μορ..., Αλήθεια νοσταλγούμε το παρελθόν; , 2012: Ελπίδα,αντί για παραίτηση
2011
(Δεκέμβριος 2011): Χριστούγεννα και αντίσταση στην αλλαγή, Κρίση (Μέρος 13ο):Πίστη (και αφθονία) ή τσιγκουνιά (και φτώχεια);, ΚΡΙΣΗ (Μέρος 12ο): Ψυχολογικό αντίκτυπο της οικονομικής κρίσης στα παιδιά Ψυχολογικό αντίκτυπο της οικονομικής κρίσης στα πα..., ΠΑΙΔΙΚΗ ΣΕΞΟΥΑΛΙΚΗ ΚΑΚΟΠΟΙΗΣΗ:H ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΣΩΖΕΙ!!, Πίστη, φόβος και δοτικότητα, Η ορειβασία και οι άστεγοι (Νοέμβριος 2011): Οκτάποδο (Χταπόδι): Το πιο ευφυές ασπόνδυλο, Διαμαρτυρία για τα άθλια θεάματα της τηλεόρασης, Ασκήσεις ενίσχυσης αυτο-εκτίμησης, Κρίση (Mέρος 11ο):Αυτο-εκτίμηση ως έθνος (B'), Φυλλάδιο: Ψυχολογική αντιμεπτώπιση της ανεργίας, Κρίση (Μέρος 10ο): Συμμετοχική δημοκρατία, αυτοεκτ... (Οκτώβριος 2011): Ψυχολογική αντιμετώπιση της ανεργίας Μέρος 2ο, Κρίση (Μέρος 9ο): ΑΥΤΟΕΚΤΙΜΗΣΗ ΩΣ ΕΘΝΟΣ Α , Τι έχουμε κάνει στη γη;, Κρίση (μέρος 8ο): ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ, Προετοιμασία του παιδιού για την επαγγελματική ζωή...(Σεπτέμβριος 2011): Κρίση (Μέρος 7ο): Δεν μας αξίζει αυτό, ΚΡΙΣΗ (Μέρος 6ο): Γαλήνη ή πανικός, Τι μας ενώνει (Αύγουστος 2011): Κρίση (Μέρος 5ο): Αφθονία ή φόβος της έλλειψης, Ταραχές νέων και παραμέληση (Ιούλιος 2011): Κρίση (Μέρος 4ο):Κοινωνική συνείδηση ή Διαφθορά , Κρίση (Μέρος 3ο) Ηγεσία: Λειτούργημα ή Εξουσία , Κρίση (Μέρος 2ο): Ψυχραιμία ή μίσος (Ιούνιος 2011): Διάκριση στην επιλογή θεραπευτή (Απρίλιος 2011): ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΑΞΙΩΝ,
(Φεβρουάριος 2011): Η έξοδος από την κακοποιητική συντροφική σχέση, (Ιανουάριος 2011):
2010 (16)
(Νοέμβριος 2010)
2009 (16)
(Δεκέμβριος 2009) H Πολική αρκούδα: ένα αξιοθαύμαστο ζώο, Σύγχρονος ελληνικός σεξισμός και νέα κορίτσια, BURN OUT: Πώς να αποφύγετε την επαγγελματική εξουθ..., Θάνατος για χόμπι (Νοέμβριος 2009) Η φροντίδα μικρών παιδιών με ειδικές ανάγκες, Έφηβοι σε συμμορίες (Αύγουστος 2009) Οι φύλακες των φαναριών, Δυσθυμία-η «καθημερινή» κατάθλιψη, Πένθος: Η ψευδαίσθηση του χρόνου (Ιούνιος 2009) Τηλεοπτική εξαθλίωση, Οικονομική κρίση, Πρωινή προσευχή, Κακοποίηση παιδιών με ειδικές ανάγκες, Σεξουαλικός Εθισμός
Προτεινόμενες οργανώσεις
http://www.heartsandhandsforafrica.com/ (Children in need in
http://www.who-will.org/ (Children in need in
http://www.steppingstonesnigeria.org/ (Βοηθά παιδιά στη Νιγηρία που έχουν κακοποιηθεί)
http://www.diakonia.gr/ Εξαιρετική οργάνωση εθελοντικής παροχής βοήθειας προς παιδιά σε νοσοκομεία και άλλους ευάλωτους πληθυσμούς (Αθήνα).